Το οπαδικό κίνημα στο δρόμο της αλληλεγγύης και του αντιφασισμού: Η μάχη της κερκίδας.

Ρεπορτάζ: Κώστας Παπαντωνίου

O Έλληνας οπαδός είναι ταυτισμένος με το προφίλ ενός αδίστακτου χουλιγκάνου. Σπάει κεφάλια, καρέκλες, δοκάρια. Είναι αυτός που κυνηγά τον Σισέ, αυτός που ρίχνει φωτοβολίδες στον Νικοπολίδη, ο ίδιος που χτυπά τον Ευθυμιάδη. Κατά τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ, είναι ανεγκέφαλος. Βασικός υπαίτιος για τις άδειες κερκίδες. Πληρώνεται από παράγοντες, από μαφιόζους, φτάνει στο σημείο ακόμα και να σκοτώσει. Αβάσιμες θεωρίες; Όχι. Πρόκειται όμως για γενίκευση. Κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Εν μέσω κρίσης, το οπαδικό κίνημα βάζει μπροστά αξίες όπως είναι η αντίσταση στον φασισμό και η αλληλεγγύη. Η ριζοσπαστικοποίηση άρχισε να γίνεται ορατή τον Δεκέμβρη του 2008, με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Όλα τα γήπεδα γέμισαν με πανό διαμαρτυρίας. Η κορύφωση έρχεται τώρα με την έλευση των Μνημονίων.

ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ και Fentagin

"H μπάλα τούς παίρνει όλους, αλλά πέρα από τα λαμόγια, τις στρατιές που κάνουν τα θελήματα επιχειρηματιών και όσους υιοθετούν λογικές και πρακτικές που σχετίζονται άμεσα με τη βία, υπάρχουν άνθρωποι που πρεσβεύουν διαφορετικές αξίες. Τους ενώνει μια κοινή αγάπη. Γουστάρουν την εκδρομή, ενώνονται μέσα από τα συνθήματα, κάνουν χαβαλέ στην κερκίδα και δεν σκέφτονται πώς θα τις... παίξουν με όποιον φορά άλλο χρώμα κασκόλ ή φανέλας", λέει στην "Αυγή" ο Ζήσης, οπαδός του ΠΑΣ Γιάννινα και παλαιότερα πρόεδρος του συνδέσμου της ομάδας στην Αθήνα. "Έχω ταξιδέψει σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας. Δεν είναι ψέμα, υπάρχει και η λεγόμενη τυφλή βία και ο χουλιγκανισμός. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο υγιές κομμάτι, που ξέρει να αγαπά το ποδόσφαιρο, αλλά να βάζει σε προτεραιότητα σημαντικά κοινωνικά ζητήματα".

Πολλοί φίλοι του ΠΑΣ Γιάννινα ανήκουν σε αυτή την μερίδα. Εκφράζουν συχνά-πυκνά τις πολιτικές και κοινωνικές τους ανησυχίες. Ο σύνδεσμος ΑΠΕΙ ΡΩΤΑΝ μαζί με τους Fentagin του Ατρόμητου δεν χωρίζονται από διμοιρίες των ΜΑΤ και ειδικά συρματοπλέγματα σε κάθε αναμέτρηση των δύο ομάδων. Προτιμούν να αρθρώνουν πολλές φορές έναν κοινό πολιτικό και κοινωνικό λόγο μέσα από αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά συνθήματα, πανό και δράσεις.

"Ανακρίβειες και μύθοι"

Η πλειοψηφία των ΜΜΕ δεν δείχνει να συγκινείται ιδιαίτερα. Στις τηλεοράσεις, στα σάιτ, στις εφημερίδες προβάλλονται επί μονίμου βάσεως μπάχαλα. Σπασμένες κερκίδες και ματωμένα πρόσωπα. Το εντυπωσιακό της βίας "πουλάει" περισσότερο. "Δεν έχουμε ιδιαίτερα καλή σχέση με τα ΜΜΕ", σχολιάζει ο Γιάννης, ενεργό μέλος σε σύνδεσμο του Παναθηναϊκού. "Γράφονται ανακρίβειες και καλλιεργούνται μύθοι, που δεν έχουν βάση". Ένας από αυτούς είναι ότι ο κάθε πρόεδρος ομάδας έχει τον δικό του στρατό. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Δεν πρόκειται για κανόνα, όπως πολλοί πιστεύουν, αλλά για μεμονωμένες περιπτώσεις. Διαφορετικά οι σύνδεσμοι δεν θα αντιμετώπιζαν ούτε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, σε σημείο που να αδυνατούν να καταβάλουν 4 και 5 νοίκια, ούτε προβλήματα με την αστυνομία. Έχει γίνει μεγάλος αγώνας για να μπορέσουμε να λειτουργούμε αυτόνομα. Το κράτος κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση. Ό,τι πολεμάμε εδώ και χρόνια, το νομιμοποιεί. Σύμφωνα με τον νέο αθλητικό νόμο, ένας σύνδεσμος για να μπορέσει να πάρει άδεια λειτουργίας θα πρέπει να πάρει την έγκριση του ιδιοκτήτη της ομάδας...".

"Ούτε πρόβατα, ούτε κάφροι..."

Ο κόσμος που δραστηριοποιείται στους οργανωμένους είναι κυρίως "πιτσιρικαρία. Οι ηλικίες που παίζουν είναι χοντρικά από μαθητές μέχρι 35άρηδες, 40άρηδες. Οι περισσότεροι ανήκουν σε αυτό που λέμε εργατική τάξη, αλλά με ευρεία έννοια. Μπορεί να δεις, για παράδειγμα από υπάλληλους σε τράπεζες μέχρι λογιστές και οικοδόμους". Πίσω από τους οργανωμένους δεν κρύβονται... κάφροι, αλλά "άνθρωποι που αγαπούν μια ομάδα και αφιερώνουν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής τους σε αυτή". Οι οπαδοί δεν είναι πρόβατα, ούτε η βία είναι "τυφλή. Πάντοτε υπάρχουν αιτίες πίσω από κάθε πράξη". Η συμμετοχή τους σε σύνδεσμο είναι "μια ωραία διαδικασία. Αναπτύσσονται στενές σχέσεις μεταξύ των μελών του, αρκεί να γουστάρεις πραγματικά την ομάδα και να συμμετέχεις".

Ποιες είναι όμως οι σχέσεις μεταξύ οπαδών της ίδιας ομάδας, αλλά με διαφορετική ιδεολογία; Εν αντιθέσει με το εξωτερικό, όπου τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα και ομάδες όπως η Λάτσιο, η Λιβόρνο, η Ζανκτ Παουλί, η Ελλάς Βερόνα, η Μίλγουολ, η Μαρσέιγ έχουν ξεκάθαρα πολιτικά χαρακτηριστικά, στην Ελλάδα, εφαρμόζεται ο κανόνας του συσχετισμού δυνάμεων. Η πλευρά που είναι ισχυρότερη, αυτή κάνει και κουμάντο, με γνώμονα όμως το καλό της ομάδας.

Ιδιότυπη εκεχειρία

"Σε αυτή τη βάση κοιτάμε να μην υπάρχουν... εμφυλιακές καταστάσεις". Φασίστες και αντιφασίστες δεν κάνουν... παρέα, "όμως σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει μια ιδιότυπη εκεχειρεία. Δεν φωνάζει ούτε η μία ούτε η άλλη πλευρά πολιτικού περιεχομένου συνθήματα. Το ίδιο ισχύει και για τα πανό".

Στον Παναθηναϊκό, παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στροφή μέρους της κερκίδας προς τον αντιφασισμό. Ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, στο κτήριο του κεντρικού συνδέσμου, επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, είχε κρεμαστεί πανό που έγραφε "Η χούντα δεν τελείωσε το '73", ενώ από τα μεγάφωνα ακούγονταν για ώρες συνθέσεις στο κλίμα της ημέρας. Λίγες μέρες αργότερα, στις 22.11, μια παρέα οπαδών του Παναθηναϊκού συνάντησε τυχαία τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Κωνσταντίνο Μπαρμπαρούση σε μαγαζί της Λ. Αλεξάνδρας και τον αποδοκίμασε έντονα. Το μήνυμα, σαφές. Ο φασισμός δεν έχει θέση στις τάξεις των οπαδών του Παναθηναϊκού. Στο παρελθόν, στα τέλη της δεκαετίας του '70, είχε γεννηθεί η ΝΟΠΟ (Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών), αλλά με την παρέμβαση της τότε διοίκησης και των υπόλοιπων οπαδών διαλύθηκε.

Στον Ολυμπιακό πάλι, η Ακροδεξιά έχει μεγαλύτερη ισχύ στις κερκίδες τα τελευταία χρόνια. Σπάνια θα υπάρξει κάποια μορφή αντίδρασης ενάντια στον φασισμό. Ρατσιστικά συνθήματα κάνουν όλο και περισσότερο την εμφάνισή τους, όπως στην περίπτωση του Σωτήρη Νίνη. Ο διεθνής με την Εθνική Ομάδα της Ελλάδας παίκτης έχει ακούσει αρκετές φορές το "Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ".

Παρόμοια συνθήματα ακούγονται ακόμα και στις αγώνες της Εθνικής, κατά κανόνα από το πέταλο της... Γαλανόλευκης Στρατιάς, που έγινε... διάσημη από τη διαδήλωσής της ενάντια στη συνδιοργάνωση του Εuro από Ελλάδα και Τουρκία το 2008. Στη Γαλανόλευκη Στρατιά συναντά κανείς συχνά - πυκνά οπαδούς με διακριτικά του Ολυμπιακού. Ωστόσο, το 2004, στον αγώνα Ελλάδα - Τουρκία στο Γ. Καραϊσκάκης, η Θύρα 7 επιτέθηκε κατά των ακροδεξιών στοιχείων, όταν φώναζαν συνθήματα κατά των Τούρκων παικτών.

Θερμές σχέσεις διατηρούν ακόμα οπαδοί των ερυθρόλευκων με αυτούς της Λάτσιο και του Ερυθρού Αστέρα, γνωστούς για τις ναζιστικές τους... τάσεις. Σχέσεις που δημιουργήθηκαν όμως συγκυριακά, λόγω των συναντήσεων που είχαν οι ομάδες σε μεταξύ τους αναμετρήσεις αλλά εξελίσσονται πλέον και σε πολιτική βάση. Yπάρχει επίσης η "Πορφυρά Φάλαγγα", γνωστή και ως "Red Nationalists", που δρα κυρίως διαδικτυακά, απαριθμώντας αρκετά μέλη, αλλά δεν αναγνωρίζεται ως επίσημος σύνδεσμος.

Παρόμοια είναι η κατάσταση στις κερκίδες της Προοδευτικής και της Καλαμάτας. Όμως, στις συντριπτικά περισσότερες ομάδες, οι επανειλημμένες προσπάθειες της Χρυσής Αυγής αποκρούονται. Σε ομάδες όπως η ΑΕΚ κι ο Ατρόμητος, οι σύνδεσμοι Original και Fentagin, αντίστοιχα, δεν αφήνουν περιθώρια για την εκδήλωση φασιστικών φαινομένων.

Έγινε... Λαγός

Ο Χ. οργανωμένος στην Ορίτζιναλ, που δεν επιθυμεί τη δημοσίευση των προσωπικών του στοιχείων, αποκαλύπτει στην "Αυγή" περιστατικό, με πρωταγωνιστή τον νυν βουλευτή της Χρυσής Αυγής Γιάννη Λαγό, όταν ακόμα ο ίδιος στήριζε ενεργά την Ένωση, προ αρκετών χρόνων. "Ο λόγος που αποχώρησε ήταν οι αντιλήψεις του και οι δράσεις του. Με άλλους Χρυσαυγίτες προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ένα φασιστικό πυρήνα. Δεν τους το επιτρέψαμε. Όταν σήκωσαν ναζιστικό πανό στη Φιλαδέλφεια, προκλήθηκαν μεγάλες αντιδράσεις και αποχώρησαν. Φυσικά απάντησαν. Για ένα μεγάλο διάστημα απειλούσαν, έδιναν οπαδούς σε μπάτσους και πολλά ακόμα".

Τα αντανακλαστικά της ΑΕΚ απέναντι στον φασισμό οφείλονται σε μεγάλο βαθμό "στην ιστορία μας. Δεν ξεχνάμε τις ρίζες μας ούτε το πως γεννήθηκε αυτή η ομάδα. Είμαστε πρόσφυγες". Εξ ου και τα όσα αναγράφονταν στο πανό που κατέβασε η Ορίτζιναλ στην αντιφασιστική πορεία που έγινε στις 24 Νοεμβρίου στην Αθήνα. "Και το θαύμα της ΑΕΚ πρόσφυγες το έκαναν".

Η Original για τον Στρατούλη

Στην πρόσφατη φασιστική επίθεση που έγινε στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Στρατούλη, η Original έβγαλε ανακοίνωση με την οποία χαρακτήρισε ανεπιθύμητους τους δράστες και όσους έχουν ανάλογες προθέσεις και "πιστεύω". "Η μεγάλη οικογένεια της ΑΕΚ περιλαμβάνει ανθρώπους χωρίς χρώμα και σύνορα. Οι μισάνθρωποι δεν χωράνε ανάμεσά μας", αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Ένα μήνα νωρίτερα, είχε προχωρήσει σε μαζική κινητοποίηση στο Περιστέρι με αφορμή την προγραμματισμένη εκδήλωση στην πλατεία Δέγλερη, στον Άγιο Ιερόθεο, με ομιλητή τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Χρήστο Παππά, που ήθελε να κάνει ένα... άνοιγμα προς τα Δυτικά Προάστια με την εγκατάσταση γραφείων στην περιοχή, δίπλα μάλιστα από τον χώρο όπου στεγάζονται αυτά του σύνδεσμου της Ένωσης. "Ούτε να το σκέφτεστε" έγραφε το πανό που κατέβασε η Ορίτζιναλ και το μήνυμα ήταν σαφές. Το αποτέλεσμα, άμεσο. Στη Χρυσή Αυγή δεν γίνεται πλέον ούτε... λόγος για το Περιστέρι. "Με τους οπαδούς που έχουν σωστό ιδεολογικό υπόβαθρο δεν έχουμε πρόβλημα. Έχουμε βρεθεί μαζί στον δρόμο και θα ξαναβρεθούμε", σχολιάζει ο Χ.

Αντιφασιστικό "φρόνημα" έχει καλλιεργηθεί ακόμα στον Πανσερραϊκό, στην Παναχαϊκή, στη Λάρισα, στον Ηρακλή, στον Αγροτικό Αστέρα, στη Νίκη Βόλου (επίσης ανέβασε πανό τη μέρα του Πολυτεχνείου), στην Ηλιούπολη, στην Ξάνθη, στον ΟΦΗ (έχει ενεργοποιηθεί ένα μεγάλο κομμάτι οπαδών ενάντια στους ναζί, αναπαράγοντας σχετικά βίντεο και άρθρα, αλλά και μοιράζοντας υλικό), στον Εργοτέλη, στον Λεβαδειακό, στον Παναιτωλικό (πραγματοποίησε αντιφασιστικό συλλαλητήριο στις 17/7 στο Αγρίνιο), στον Ηλυσιακό, στον Απόλλωνα Αθηνών, ενώ αμιγώς αντιφασιστικό χαρακτήρα έχουν ο Αστέρας Εξαρχείων και η Προοδευτική Τούμπας. Σε ΠΑΟΚ και Άρη δεν φαίνεται να υπάρχει ξεκάθαρη πολιτική στάση. Αν και στην περίπτωση των κίτρινων η σημαία του Τσε που κοσμούσε μέχρι πέρσι το πέταλο της 3, δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνείας, ενώ στον ΠΑΟΚ τα πανό για "φωτιά σε όλα τα κελιά", αλλά και "Το Κόσοβο ανήκει στην κερκίδα", μας κάνει να μιλήσουμε για μια περίπτωση ιδιότυπης εκεχειρίας.

Οι παράγοντες που παίζουν ρόλο στην ιδεολογική κατάρτιση ενός οπαδού σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την περιοχή που εδρεύει η ομάδα του, την ιστορία της, αλλά και τα όσα διαδραματίζονται στην κοινωνία. Ένας οπαδός ομάδας που εδρεύει στο κέντρο της Αθήνας και βρίσκεται κοντά στα γεγονότα η ένας οπαδός ομάδας που κινδύνευσε να αφανιστεί εξαιτίας της χούντας, όπως ο Εργοτέλης, έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξει αντιφασιστική συνείδηση.

Βαγγέλης Διαμαντόπουλος:

"Το κράτος φοβάται τους χώρους μαζικοποίησης"

Ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και χρόνια οργανωμένος οπαδός στον Άρη, παραθέτει τη δική του ματιά για το οπαδικό κίνημα και τη θέση της Αριστεράς μέσα σε αυτό. "Καταρχήν πρέπει να πάρουμε ως δεδομένο ότι ο οπαδός είναι ένας άνθρωπος, μια μονάδα στο σύνολο της κοινωνίας. Έχει ανάγκες, θέλω, και τη δική του κοσμοθεωρία και αντίληψη. Δεν είναι κάποιο ανεγκέφαλο ον. Ο χώρος του γηπέδου, είναι χώρος μαζικοποίησης, ένας γόνιμος χώρος για ανταλλαγή ιδεών και προβληματισμών. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ, έχοντας μια βάση από σοβαρές αφορμές, προσπαθούν να πλήξουν το οπαδικό κίνημα. Ο νέος οπαδός έχει ορμές. Ψάχνει να βρει το δίκιο του. Ταυτίζεται με αθλητές, με την ιστορία της ομάδας που υποστηρίζει και διαμορφώνει στη βάση αυτή τη δική του κουλτούρα. Μέσα από το γήπεδο δίνεται πολλές φορές η δυνατότητα να ριζοσπαστικοποιηθεί και η σκέψη του να προχωρήσει παραπέρα. Το κράτος δεν το θέλει αυτό. Εφαρμόζει πρακτικές καταστολής. Η οικονομική εξαθλίωση οδηγεί στην ανάγκη για νέες διεξόδους.

Η διαφορά με παλιά είναι ότι πλέον υπάρχουν δύο πόλοι: του ναζισμού και του αντιναζισμού. Δημιουργείται ένα εμφυλιακό κλίμα, που πρέπει να αποτρέψουμε. Το εξωσυστημικό προφίλ που καλλιέργησε η Χρυσή Αυγή προσελκύει κόσμο και δημιουργεί στρατούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να χωρίσει την κοινωνία σε στρατόπεδα. Η Χ.Α είναι ένα κενό τηλεοπτικό κόμμα, που έχει την προστασία του κρατικού μηχανισμού. Προτάσσει το μίσος, αλλά δεν δίνει λύσεις. Οφείλουμε να περιφρουρήσουμε από την πλευρά μας, τα δημοκρατικά δικαιώματα του οπαδού. Δεν γίνεται να αντιμετωπίζεται σαν εγκληματίας. Όταν δηλαδή σκοτώθηκε ο Τεμπονέρας, έκλεισαν όλες οι τοπικές οργανώσεις της Νέας Δημοκρατίας; Θα πρέπει όμως και οι ίδιοι οι οπαδοί να βρουν κάποια κοινά σημεία, να μπορούν να συνεννοηθούν και να παλέψουν μαζί".

Radical Fans United: Μια πρωτοβουλία από τους οπαδούς για τους οπαδούς

Με βάση τη λογική που θέλει τους οπαδούς ενωμένους και όχι στα μαχαίρια, πριν από 5 περίπου χρόνια δημιουργήθηκαν οι Radical Fans United. Τον Μάρτιο του 2007, μετά από συμπλοκή οπαδών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, οπαδός των πρασίνων έπεσε νεκρός. Λίγους μήνες αργότερα, προγραμματίστηκε συνάντηση από περίπου 80-100 οπαδούς διαφορετικών ομάδων, οι οποίοι στην πορεία κατέληξαν στον σχηματισμό των RFU τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Αποκλείονται μονάχα όσοι έχουν ρατσιστικές και φασιστικές συμπεριφορές, επιτίθενται σε αντίπαλους οπαδούς επειδή φορούν διαφορετικά χρώματα ή αποτελούν πιόνια της εκάστοτε διοίκησης. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα οπαδοί διαφορετικών ομάδων δρουν μέσα από μια κοινή πρωτοβουλία. Σκοπός τους, η ανταλλαγή απόψεων και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Κάθε καλοκαίρι μάλιστα πραγματοποιείται φεστιβάλ με παρουσία πολλών οπαδών από διαφορετικές ομάδες και εκδηλώσεις. Η συνύπαρξη δεν αποτελεί ουτοπία.

Αλληλέγγυοι στην πράξη

Συλλογή τροφίμων και ειδών ρουχισμού, εθελοντικές αιμοδοσίες και συμπαράσταση σε ιδρύματα και κοινωνικά ευπαθείς ομάδες συνθέτουν τις προσπάθειες που καταβάλλουν πολλοί σύνδεσμοι για να βοηθήσουν ανθρώπους που στερούνται βασικά αγαθά, εξαιτίας των νέων συνθηκών που επικρατούν στη χώρα. Το Che Guevarra Club του Πανσερραϊκού πρωτοστατεί στις κοινωνικές δράσεις, κάνοντας αγώνα μεταξύ άλλων για την παραχώρηση παρατημένων στρατοπέδων στους πολίτες. Οι "Πάνθηρες" του Πανιωνίου πραγματοποίησαν εκδήλωση ενάντια στα ναρκωτικά, οι Fentagin στο Περιστέρι και οι Green Ghetto του Αγροτικού Αστέρα προχώρησαν σε χαριστικό παζάρι, οπαδοί της ΑΕΚ διοργάνωσαν ειδική εκδήλωση για τους τυφλούς, η τράπεζα αίματος από τον Κεντρικό Σύνδεσμο της Θύρας 13 των οπαδών του Παναθηναϊκού αποτέλεσε ένα από τα πρώτα μελήματα των οργανωμένων του τριφυλλιού, ενώ οι Σύνδεσμοι Φίλων ΠΑΟΚ και η Αυτόνομη Θύρα 10 του Ηρακλή στηρίζουν έμπρακτα το Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης.

Καταγγελίες παιδεραστίας Χρυσαυγιτών

Από τη δράση Νεοελλήνων χιτλερικών στο χώρο των ανήλικων

Η Χ.Α. διοργανώνει Κατηχητικά ελληνικής «Ιστορίας» και Μυθολογίας για μαθητές, όμως τα Άπαντα της εγκληματικής δραστηριότητας των μελών και των φίλων της Χ.Α. εμπλουτίζονται με κρούσματα σεξουαλικών εγκλημάτων, που αφορούν στο χώρο των παιδιών, εκτός από τις θρασύδειλες επιθέσεις ξυλοδαρμού ανήλικων, όπως ο 14χρονος Αφγανός πρόσφυγας ή ο 16χρονος στην Πάτρα, από τιποτένιους Νεοναζί. Πέρα από τις εκατοντάδες άνανδρες και άνισες δολοφονικές ενέργειες και τις βιαιοπραγίες σε βάρος αδύνατων (μεταναστών κυρίως, αλλά σποραδικά και ομοφυλόφιλων-πλην κληρικών ή Ναζιστών- Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά, Ρομά και γυναικών), απέναντι στις οποίες Αστυνομία και Δικαιοσύνη ολιγωρούν, όπως έχουν καταγγείλει και αρμόδια όργανα της Ε.Ε (έκθεση Νιλς Μούιζνιεκς), έχουμε και τέσσερεις τουλάχιστον καταγγελίες για παιδεραστίες. Από ότι ξέρω τέτοιες υποθέσεις δεν έχουν έλθει στο φως για στελέχη άλλων κομμάτων, πλην μιας σύλληψης στελέχους του ευσεβούς ‘Λάος’: (16.7. 2004) «Κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας που δρούσε μέσω Ιντερνετ και στο οποίο συμμετείχαν … ένας πολιτευτής του ΛΑΟΣ, …. εξαρθρώθηκε, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ….».

——Μερικοί τουλάχιστον από τους ιθαγενείς πολιτικούς κληρονόμους των Μένγκελε, Ρεμ, Στράιχερ και Χάιντερ, φαίνεται πως έχουν κάποιες περίεργες συνήθειες. Ξεκινώ από την πιο πρόσφατη και ειδεχθέστερη καταγγελία: «Δεν έχει τέλος η φρίκη στην υπόθεση κακοποίησης του 13χρονου αγοριού από τον 37χρονο Ι. Χατζόπουλο….συνελήφθη στις 4 Αυγούστου από την αστυνομία ενώ ασελγούσε στο ανήλικο αγοράκι. Όπως αποκαλύπτουν οι αρχές, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, αφού όλη την προηγούμενη εβδομάδα πριν την σύλληψη του προχωρούσε σε παρόμοιες πράξεις. Το τραγικό της υπόθεσης είναι πώς το αγοράκι πάσχει από νοητική υστέρηση με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εκφράσει την φρίκη που βίωνε όλο αυτό το διάστημα…..Ο εν λόγω βιαστής, σεκιουριτάς στο επάγγελμα είναι και… «φίλος» της ‘Χρυσής Αυγής’ (η γειτονιά είναι σαφώς καλύτερος εγγυητής της πολιτικής ταυτότητας του βιαστή από το γραφείο τύπου των φασιστών… που θα σπεύσει να διαψεύσει… για μια ακόμη φορά)..».

——Είχα σχηματίσει την εντύπωση πως η υπόθεση αυτή της ασέλγειας πάνω σε άτομα με νοητικά και ψυχολογικά προβλήματα ήταν συνήθης μόνο στους κόλπους της Εκκλησίας. Έτσι πρόχειρα έρχονται στο μυαλό μου η προφυλάκιση του πανοσιολογιότατου Θεόκλητου Ρένεση της Μητροπόλεως Ιλίου, που φέρεται ότι ασελγούσε σε ανήλικα αγόρια και σε ενήλικο με σοβαρά διανοητικά προβλήματα, η περιπέτεια του αρχιμανδρίτη της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, που κατηγορήθηκε πως έδρασε στη Στυλίδα με θύμα νεαρό με διανοητική υστέρηση (26.7.2009. Η Εκκλησία-Άνθιμος, πατριαρχείο, μητροπολίτης Φθιώτιδος-κάνει το κορόιδο, έχει όμως επιληφθεί η Δικαιοσύνη, με τις γνωστές της ταχύτητες), η υπόθεση του πανιερότατου Αρχιεπισκόπου Οττάβας Σεραφείμ σε βάρος δυο ανήλικων, ο ένας από τους οποίους είναι σχιζοφρενής, (ήδη εκδικάζεται από την καναδική Δικαιοσύνη η οποία δεν αστειεύεται) και οι καταγγελίες του αγιογράφου και τ.μοναχού Νικόδημου σε βάρος Αγιορειτών για σεξουαλικά βασανιστήρια σε βάρος ψυχικά διαταραγμένων νέων, στρατολογούμενων από εντεταλμένους επιτήδειους για τις ανάγκες του Άθωνα.

——Περνάω στη δεύτερη υπόθεση, αντιγράφοντας από το ‘ΒΗΜΑ’ (21/06/2012) : «…Μέλος της «Χ.Α.» κατηγορείται για βιασμό ανήλικης Αλβανίδας και δημιουργεί ‘ρατσιστικό’ ντελίριο εναντίον της οικογένειας του θύματος προκειμένου να έχει καλύτερη δικαστική τύχη! ….Ένας 45χρονος δημοτικός υπάλληλος συνελήφθη προ τετραημέρου για τον βιασμό μιας 15χρονης Αλβανίδας που ήταν μαθήτρια σε τοπικό σχολείο και η οποία έμεινε έγκυος! …. οι αστυνομικοί προχώρησαν στη σύλληψη του δημοτικού υπαλλήλου, ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος λίγα 24ωρα αργότερα με περιοριστικούς όρους και εγγύηση 30.000 ευρώ. Το ‘Βήμα’ επικοινώνησε με τους συγγενείς της κοπέλας που επιβεβαίωσαν τις απειλές που είχαν δεχθεί εν ονόματι της ‘Χ. Α.’. Ακόμη μίλησαν και για ‘παρουσία μπράβων όταν εμφανίσθηκαν ενώπιον των δικαστικών αρχών’. .»

——Μια τρίτη υπόθεση καταγγέλθηκε στο Ρέθυμνο σε βάρος Γυμναστή, ο οποίος όμως όπως δημοσιεύτηκε πρόλαβε με την προφανή «αμέλεια» των αρμοδίων να κάνει αίτηση συνταξιοδότησης, παρά τις καταγγελίες αυτές αλλά και άλλες για συμμετοχή σε επίθεση Τάγματος Εφοδου σε βάρος τριών Πακιστανών, προς δόξαν των οριζοντίων διαθεσιμοτήτων και απολύσεων της ΝΔ. Να σημειώσω πως ο Χρυσαυγίτης είχε ξεκινήσει την καριέρα του ως συνεργάτης του υπουργού της ΝΔ κ.Πλακιωτάκη, ενός ευσεβέστατου πολιτευτή που το Νοέμβρη του 2007 συνόδευσε μια από τις νεκροκεφαλές του πολυκέφαλου Ι.Χρυσόστομου, η οποία μεταφέρθηκε με τιμές αρχηγού κράτους, με C 130 της Πολεμικής Αεροπορίας, μαζί με τον ηγούμενο Βατοπεδίου Εφραίμ, για αφορολόγητη τουρνέ στην Κύπρο:
«Και παιδεραστές στη Χ. Α.(;). Έρευνα για βιασμό παιδιού από Χρυσαυγίτη στην Ιεράπετρα. Του Μάριου Διονέλλη (11.6. 2012).… Η καταγγελία μιας γυναίκας στην Ιεράπετρα ότι ο σημερινός διευθυντής Λυκείου και ιδρυτικό μέλος της οργάνωσης στο νησί την είχε βιάσει προ επτά ετών πάγωσε όλη την Κρήτη και ξανάβαλε στο τραπέζι το θέμα των παιδεραστών – αυτή τη φορά όμως και με πολιτικές προεκτάσεις. Ο διευθυντής του νυχτερινού σχολείου Γιώργος Πετράκης είχε πιέσει την κοπέλα να ψευδορκήσει (τουλάχιστον ίδια όπως ισχυρίζεται η ίδια) με αντάλλαγμα να μην την ξαναενοχλήσει ποτέ. Ωστόσο η δεν άντεξε και επτά χρόνια μετά έσπασε και μίλησε δημοσίως στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό Ηχώ. Το γεγονός ότι ο κ.Πετράκης είναι ιδρυτικό μέλος της Χ. Α. στην Ιεράπετρα έδωσε άλλη διάσταση στην υπόθεση. Η σύζυγος του κ.Πετράκη κατήλθε ως υποψήφια στις εκλογές της 6ης Μαϊου με τη Χ. Α, ενώ η οργάνωση την απομάκρυνε από το ψηφοδέλτιο αμέσως μετά την επαναγνωστοποίηση του θέματος. Το θέμα περιπλέχτηκε περισσότερο από τη στιγμή που στην τελευταία παράγραφο της ανακοίνωσης της Χ.Α. γίνεται έμμεση αναφορά σε πιθανές ευθύνες και της Ν. Δ. στο νησί. Πράγματι, ο κ.Πετράκης ήταν επί χρόνια στενός συνεργάτης του βουλευτή Γ. Πλακιωτάκη και τελικώς κατέληξαν και κουμπάροι. ..ο κ.Πλακιωτάκης τόνισε πως αμέσως όταν πληροφορήθηκε την ιστορία, πριν από 7 χρόνια, εκδίωξε τον συγκεκριμένο άνθρωπο από το γραφείο του. Η Εισαγγελέας διέταξε να εξεταστεί αν ισχύει η καταγγελία περί πίεσης σε ψευδορκία, αλλά και η καταγγελία του βιασμού».

——Μια τέταρτη περίπτωση καταγράφεται στο γνωστό βιβλίο του δημοσιογράφου του «ΒΗΜΑΤΟΣ» κ.Ν.Χασαπόπουλου «Η Χ. Α. η ιστορία, τα πρόσωπα και η αλήθεια» (εκδ-Λιβάνη-2013) και αφορά υποψήφιο της Χ.Α. για την Υπερνομαρχία Αθηνών το 2002 (συνεργασία με ‘Λάος’), για τον οποίο ο δημοσιογράφος γράφει (σελ.71): «σύμφωνα με πληροφορίες φυλακίστηκε για υπόθεση παιδεραστίας». Το βιβλίο καταγράφει το επάγγελμα και το όνομα του «δράστη», το οποίο δεν μεταφέρω εδώ γιατί δεν μπόρεσα να διασταυρώσω την υπόθεση.

—Με την ευκαιρία να αναφερθώ και σε μια ακόμη καταγγελία για παράνομη δραστηριότητα Χρυσαυγίτη σε ορφανοτροφείο! «Η αστυνομία συνέλαβε τον «Πυρηνάρχη» της Χ. Α. Δράμας, καθώς το τελευταίο χρονικό διάστημα πραγματοποιούσε ληστείες και ξυλοδαρμούς κατά αλλοδαπών….Ο Παναγιώτης Μπαντέμης είχε επιχειρήσει στο παρελθόν να οργανώσει την “Χ. Α.” στη Δράμα στρατολογώντας ανηλίκους ακόμα και μέσα από το ίδρυμα (ορφανοτροφείο) της περιοχής. Η κοινωνική κατακραυγή και οι επιθέσεις που δέχθηκε από κατοίκους της Δράμας ανέτρεψαν το σχέδιο του και τον ανάγκασαν να μετακομίσει σε άλλη πόλη….Τις τελευταίες μέρες συνελήφθη, ενώ η Χ. Α. προσπαθεί να αποσιωπήσει το γεγονός».

ΥΓ1
Ο βουλευτής της Χ.Α. τ.επιπλοποιός Χ.Παππάς, θαυμαστής του παιδεραστή βασανιστή και φονιά Ναζιστή Γιούλιους Στράιχερ (καταδίκη σε θάνατο στη Νυρεμβέργη), γόνος οικογένειας ιερέων και στρατιωτικών, φίλος του προσκοπισμού, γιός συνεργάτη του προδότη δικτάτορα Παπαδόπουλου, υπήρξε εθελοντής πολεμιστής στη σκληρή μάχη κατά Καλλιτεχνών, για την υπεράσπιση του ‘ανδρισμού’ του ανυπεράσπιστου Παντοδύναμου, από κοινού με τον ευλαβή βουλευτή Παναγιώταρο («γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες» κλπ) και με τον πανιερότατο κ.Χρήστο Μεντζελόπουλο (Σεραφείμ), διάδοχο του ιερού Καλλίνικου (παραιτήθηκε για λόγους υγείας, μετά από ομοβροντία από καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις ανδρών). Όταν ο πολυπράγμων και λαλίστατος κ.Μεντζελόπουλος, αποφάσισε να ανακαλύψει (με αδικαιολόγητη καθυστέρηση), το προ πολλού και εκτεταμένα δημοσιευμένο σατανιστικό παρελθόν των φίλων του της Χ.Α. (τότε που οι δημοσκοπήσεις έδειχναν μεγάλη διαρροή ψηφοφόρων από τη Ν.Δ. στους Ναζί), ο πρώην συμπολεμιστής του χολωμένος, άνοιξε το στόμα του. Ξεμπρόστιασε λοιπόν το μητροπολίτη, ανακαλύπτοντας κι αυτός την Αμερική: («23 Απριλίου 2013-Τώρα πέφτουν οι μάσκες…. Ο Μητροπολίτης Πειραιώς …. δεν θέτει θέμα στην Ι. Σύνοδο … ούτε για την εμπλοκή Μητροπολιτών στην λίστα Λαγκάρντ, αλλά ούτε και για την ιδιαίτερη προτίμηση πολλών συναδέλφων του στα ‘οθωμανικά’ ήθη. ….».

Τέτοια ξεκατινιάσματα μεταξύ Ελληνορθοδόξων ανδρών, πρώην συνειδητών συμμάχων (“Σατανιστή Χρυσαυγίτη”, “ανεκτικέ στα οθωμανικά ήθη συνεπισκόπων σου”!), είναι νομίζω αδιανόητα. Ο tempora o mores!

YΓ2
«Ήμουν το πειραματόζωο του Μένγκελε.
Γερμανός Ρομά, ο Hugo Höllenreiner είναι ένας από τους επιζώντες των ναζιστικών στρατόπεδων συγκέντρωσης και των πειραμάτων του διαβόητου δόκτορα Μένγκελε. ….Ξέραμε ότι ο Μένγκελε έκανε κάτι κακό στα παιδιά και μας έστειλαν σε αυτόν εμένα και τον αδερφό μου. Αυτός τις περισσότερες φορές ευνούχιζε τα παιδιά. Δύσκολα μπορώ να το περιγράψω, ακούει και πολύς κόσμος. Έπρεπε να ανοίξεις τα πόδια και με μαχαίρια άρχισε να κόβει, δεν μπορώ να σας δείξω αλλά μπορείτε να φανταστείτε. Το τι έκοβε, τι έκαναν δεν ξέρω ούτε σήμερα, ξέρω μόνον ότι κάτι έβγαλαν, κάτι έβαλαν δεν ξέρω…Και γνωρίζοντας τι έκανε παρακαλούσες, αφήστε με παρακαλώ έλεγες, όμως ήταν κτηνώδης.…Δεν υπήρχε νάρκωση. Σε τελείωναν ψυχολογικά…».

ΠΗΓΗ

Εμετικό ομοφοβικό άρθρο του newsbomb

Σήμερα στο newsbomb αναρτήθηκε ένα ανυπόγραφο κείμενο -άρθρο δεν το λες- το οποίο φέρει τον τίτλο ” Προστατέψτε τώρα τους νέους από την ομοφυλοφιλία όπως ο Πούτιν!”

Είναι μακράν ό,τι πιο αισχρό έχω διαβάσει τον τελευταίο χρόνο…ο ανώνυμος συντάκτης όχι μόνο εκθειάζει τους ρατσιστικούς νόμους που ψήφισε ο Πούτιν και το σινάφι του αλλά μέσα στο ταραγμένο μυαλό του και την ψυχασθένειά του μπλέκει ένα σωρό άλλα θέματα τα οποία σχετίζει με την ομοφυλοφιλία…φροντίζει δε, να κάνει ξεκάθαρο σε όλους τους τόνους ότι η ομοφυλοφιλία και κατ’ επέκταση οι ομοφυλόφιλοι είναι μιάσματα τα οποία σαφώς και δεν πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τους “κανονικούς” ανθρώπους.

“Ο Ηγέτης που λύτρωσε την Ρωσία, δείχνει τον δρόμο για την Ελλάδα.”

Ηγέτης και λυτρωτής ο μισάνθρωπος ναζιστής Πούτιν κατά τον συντάκτη του κατάπτυστου κειμένου…δεν κρύβει όχι μόνο τον θαυμασμό του για τα έργα του αλλά τον θεωρεί και οδηγό και παράδειγμα.

“Ο Βλαδίμηρος Πούτιν έχει ήδη κερδίσει μία θέση στην ιστορία…” γράφει στο λιβελογράφημά του…”ξεχνάει” όμως κάτι πολύ σημαντικό, στην ιστορία έχει γραφτεί και ο ομόλογός του, Χίτλερ και μάλιστα με τα πιο μελανά χρώματα…τα ίδια ακριβώς χρώματα με τα οποία θα γράψει και το σταλινικό απολίθωμα και νοσταλγό των πρακτικών της KGB της οποίας υπήρξε για χρόνια αρχιρουφιάνος διώκοντας τότε όπως και τώρα αθώους.

Σύμφωνα με τον συντάκτη του κειμένου ο Πούτιν ψηφίζοντας νόμους που διώκουν τους ομοφυλόφιλους προστατεύει ένα βασικό κύτταρο της κοινωνίας, την οικογένεια.

Οι γονείς μου είναι ετεροφυλόφιλοι όπως φαντάζομαι των περισσότερων…έχω δύο αδέρφια, ένα αγόρι και ένα κορίτσι και όσο κι αν προσπάθησα να τους περάσω στο DNA τους την ομοφυλοφιλία μου δεν τα κατάφερα μέχρι τώρα….χρησιμοποίησα κάθε μέσο για να προωθήσω και σε κείνους -όπως και στους ετεροφυλόφιλους φίλους μου- τον “ιο” αλλά εκείνος πεισματικά αρνείται να προωθηθεί. Δεν πτοούμαι πάντως κι επιμένω…..

Πέρα από την πλάκα ειλικρινά όταν έχω να αντιμετωπίσω τέτοια σιχαμερά ανθρωπάρια διχάζομαι…δεν ξέρω αν, πρέπει να τους ευχηθώ κάποια στιγμή στη ζωή τους να ανακαλύψουν ότι το παιδί τους έχει τον “ιο” και το “στίγμα” ή αν, πρέπει να ευχηθώ σκεπτόμενη τα δεινά που θα περάσει ένα ομοφυλόφιλο παιδί στα χέρια τέτοιων σιχαμάτων να μην ευλογηθούν ποτέ με το δώρο της πατρότητας ή της μητρότητας…τείνω μάλλον στο δεύτερο.

Κλείνοντας θα πω ξανά ότι όλοι εσείς που θεωρείται τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, των λεσβιών, των trans -αντρών/γυναικών- και των αμφισεξουαλικών δευτερευούσης σημασίας γιατί προηγούνται άλλα πιο σημαντικά, ξανασκεφτείτε το, γιατί μιλάμε για ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ…και στην τελική ΑΠΑΙΤΩ αφού έχω ακριβώς τις ίδιες υποχρεώσεις με κάθε ετεροφυλόφιλο να έχω ακριβώς και τα ίδια/ίσα δικαιώματα.

Με κείμενα όπως αυτό που δημοσιεύτηκε σήμερα στο newsbomb και με τέτοια δήθεν ορθολογιστικά επιχειρήματα στήνεται λιθαράκι λιθαράκι ο φασισμός.

Στο χέρι μας είναι να μην του επιτρέψουμε να χύσει το δηλητήριό του μολύνοντας την ψυχή και το μυαλό μας !

Υ.Γ. Προς τον ανώνυμο συντάκτη του λιβελογραφήματος: είσαι τόσο τιποτένιος που δεν τόλμησες να υπογράψεις με ονοματεπώνυμο αυτό το οποίο υποστηρίζεις…τα ανυπόγραφα κείμενα δημοσιογραφίσκε έχουν την αξία αυτού που τα συντάσσει καμία αξία δηλαδή. Απλά να σου υπενθυμίσω ομοφοβικό ανθρωπάριο ότι τέτοιου είδους κείμενα αποτελούν ποινικό αδίκημα γιατί υποκινούν ρατσιστικό μίσος και βία και διώκονται από τον νόμο.

Μαρία Χαράνη

*το κατάπτυστο κείμενο του δημοσιογραφίσκου, εδώ:

http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/338364/prostatepste-tora-toys-neoys-apo-tin-omofylofilia-opos-o-poytin

ΠΗΓΗ : ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

ΠΑΣΟΚΟΙ ΚΑΙ "ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΟΙ" ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΜΑΖΙ ΣΕ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΤΗ ΜΑΝΗ

Στο πανηγύρι στο χωριό Γαϊτσές της Μάνης το Σάββατο βράδυ από τα αριστερά: Ο Νίκος Παπανδρέου στο ίδιο τραπέζι με τον Τάκη Μιχαλόλια, γνωστό ποινικολόγο και αδελφό του αρχηγού της Χρυσής Αυγής Ν. Μιχαλολιάκο Κατά τα άλλα είναι αντισυστημικοί...

ΠΗΓΗ : ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ 

Φιλί στο στόμα για τις Ρωσίδες πάνω στο βάθρο

Οι Ρωσίδες νικήτριες των 4×400 μέτρων, Κσένια Ρίζοβα και Τατιάνα Φίροβα, φιλήθηκαν στο στόμα ενώ βρίσκονταν στο βάθρο, περνώντας ένα μήνυμα κατά του αντι-ομοφυλοφιλικού νόμου στη χώρα τους.

Η γυναικεία ομάδα της Ρωσίας στα 4×400 μέτρα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Μόσχας το απόγευμα του Σαββάτου, σκορπώντας χαρά στους συμπατριώτες της.

Ωστόσο, λίγες ώρες αργότερα, στο βάθρο των νικητριών, δύο από τα μέλη της ομάδας, η Κσένια Φίροβα και η Τατιάνα Φίροβα, προχώρησαν σε μία κίνηση που σόκαρε.

Οι δύο κοπέλες θέλησαν να εκφράσουν την αντίθεσή τους στον αντι-ομοφυλοφιλικό νόμο που ισχύει στη χώρα τους και για τον οποίο έχει γίνει πολύς λόγος, ακόμα και από την Έλενα Ισινμπάεβα, η οποία τάχθηκε υπέρ του.

Γι’ αυτό το λόγο, φιλήθηκαν στο στόμα, λίγα δευτερόλεπτα αφού φόρεσαν στο στήθος τα χρυσά μετάλλια.

ΠΗΓΗ

Γιώργης Βρέντζος: (Τηγανίτης): Ο θρυλικός ανωγειανός εκδικητής που σκότωσε μέσα στο δικαστήριο τον φασίστα- γκεσταμπίτη, συνεργάτη των Γερμανών, Μαγιάση

Ένας αητός τω Βρέντζηδω σκότωσε το Μαγιάση
κι όλοι μαζί φωνάξαμε η χέρα του ν’ αγιάσει
Μέσα στο δικαστήριο γιατί ’χενε σκοτώσει
κι έπρεπε οπωσδήποτε αίμα κι αυτός να δώσει.

_______________________

Στα μέσα του Απρίλη του 1947, δικαζόταν από το Δικαστήριο των δοσιλόγων Ηρακλείου ο γκεσταμπίτης-συνεργάτης των Ναζί, Μαγιάσης. Στις 30 του μήνα ο ανωγειανός Γιώργης Βρέντζος και κατά κόσμον «Τηγανίτης» (στην Κρήτη και ιδίως στο Μυλοπόταμο, συνηθίζουν πολύ τα παρανόμια, δηλαδή τα παρατσούκλια) μπαίνει στο ακροατήριο και ορμά προς το εδώλιο, καταφέρνοντας δυο μαχαιριές στην κοιλιακή χώρα του συχαμένου προδότη! Αιτία; Ο Μαγιάσης κάρφωσε τον αδελφό του Τηγανίτη, Βρεντζομιχάλη, στους Ναζί, διότι είχε δώσει ψωμί και νερό στους ΕΛΑΣίτες (προφανώς πρόκειται για τα τμήματα των καπετάνιων Σμπώκου και Ποδιά). Ο Βρεντζομιχάλης πλήρωσε την πράξη του αυτή με την εκτέλεσή του στο οροπέδιο της Νίδας, στον Ψηλορείτη, από τους Σουμπερίτες.

Να πως παρουσίασε το γεγονός η κρητική εφημερίδα «Ελεύθερη Γνώμη» της Πρωτομαγιάς1947: «Χθες το πρωί δικαζόταν στο Δικαστήριο Δοσιλόγων Ηρακλείου ο γνωστός προδότης Μαγιάσης για την εκτέλεση του Μιχαήλ Βρέντζου από τ’ Ανώγεια που είχε κάμει ο ίδιος στη Νίδα. Κατά την ώρα της συνεδριάσεως στις 11.30΄ περίπου και ενώ εξεταζόταν ο μάρτυρας κατηγορίας και αδελφός του εκτελεσθέντος Γεώργιος Βρέντζος γύρισε και κτύπησε δυο φορές με μαχαίρι τον κατηγορούμενο δοσίλογο στην κοιλιακή χώρα. Αμέσως δε κατέθεσε στην έδρα του δικαστηρίου το μαχαίρι και παραδόθηκε στη φρουρά της αίθουσας. Ο Μαγιάσης μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο. Τα τραύματά του είναι βαρύτατα».

Ανασύρουμε λοιπόν στην ιστορική μνήμη –ως έχουμε χρέος-τη μοναδική συνέντευξη, που είχε παραχωρήσει στο Νίκο Ψυλλάκη το φθινόπωρο του 1982 (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Κρητικές Εικόνες”), ο άνθρωπος που είχε πάρει εκδίκηση για την εκτέλεση του αδελφού του, ο θρυλικός «Τηγανίτης».

____________________________

Καθισμένοι γύρω από ένα τραπέζι με τα ποτήρια γεμάτα ρακή ζούσαμε όλοι στιγμές αμηχανίας. Δεν ήξερα πώς να αρχίσω, δεν ήξερα καν αν έπρεπε να αρχίσω, αν ήταν σωστό που είχα φτάσει μέχρι εκεί και ιδιαίτερα τέτοια βραδιά. Ωστόσο, ο ίδιος ο Γιώργης ο Βρέντζος στάθηκε και πάλι γενναίος.

«Αποφάσισα να σου μιλήσω», μου είπε, χωρίς να εκφέρει κανένα επειδή, κανένα διότι. Έτσι απλά· αποφάσισε να μιλήσει. Φαίνεται πως ο Καλομοίρης είχε κάνει καλή δουλειά, αν και δεν έμαθα ποτέ τι ακριβώς είχαν πει οι δυο τους.

Έτσι άρχισε η κουβέντα. Κρατούσα σημειώσεις και ένα μικρό φορητό μαγνητόφωνο. Ο λόγος του ήταν σταθερός, το βλέμμα του διαπεραστικό· νόμιζα πως το παρελθόν και το παρόν συμπλέκονταν στη σκέψη του, δημιουργώντας ένα αδιάσπαστο σύνολο. Δεν έμοιαζε τόσο με αφήγηση ο λόγος του, όσο με μια ζωντανή περιγραφή γεγονότος που γινόταν εκείνη την ώρα. Παρακολουθούσαμε συγκλονισμένοι τα λόγια του. Αν υπήρχε κάποιος Σοφοκλής στον Ψηλορείτη, ίσως να έγραφε μια καινούργια Αντιγόνη. Θα καταλάβαινε ότι οι αξίες του πολιτισμού μας δεν ξεχνιούνται και δεν χάνονται. Ο Γιώργης ο Βρέντζος μου μιλούσε για το χρέος απέναντι στο νεκρό. Οι Ναζί είχαν σκοτώσει τον αδελφό του. Δηλαδή, ποιοι Γερμανοί, ο Μαγιάσης τον είχε σκοτώσει και τον είχε παρατήσει άταφο στον Ψηλορείτη. Για μια βδομάδα οι αέρηδες της Νίδας έδερναν το άψυχο σώμα του. Τα όρνια καραδοκούσαν. Σαν το έμαθε ο Γιώργης έψαχνε να βρει τρόπο να τον θάψει, να αποδώσει τις πρέπουσες τιμές. Όπως γίνεται σε κάθε νεκρό.

Κοίταξα την κορνίζα με τις μαντινάδες του Δακανάλη. Έλεγε ορθά κοφτά πως ο Μαγιάσης έπρεπε «αίμα κι αυτός να δώσει». Προσπαθούσα να καταλάβω αν εκείνο που είχε οπλίσει το χέρι του Βρέντζου ήταν οι νόμοι του γδικιωμού ή μήπως η ιδιότυπη φιλοπατρία με την οποία ήταν γαλουχημένοι οι Κρητικοί. Άλλωστε, ο άγραφος και απαράβατος νόμος που κρατούσε από τον αιώνα των κρητικών επαναστάσεων, τον 19ο, επέβαλε στον κάθε πατριώτη να γίνει αυτόκλητος τιμωρός του προδότη. Ομολογώ πως δεν κατάφερα να ξεκαθαρίσω τα πράγματα και να κατανοήσω τα κίνητρα. Ίσως να ήταν και τα δυο μαζί…
Έγραψα το ρεπορτάζ την επόμενη μέρα. Κι αυτό με δυσκολία. Σκεφτόμουν ότι δεν έπρεπε να διαψεύσω τις προσδοκίες αυτού του ανθρώπου, να μην προδώσω την απρόσμενη εμπιστοσύνη του. Σκεφτόμουν, ακόμη, ότι οι μνήμες ήταν ακόμη νωπές και πως 35 χρόνια δεν φτάνουν για να γίνει ιστορία κάποιο περιστατικό, όσο σημαντικό και να ’ναι. Απλώς οι προφορικές διηγήσεις το μετουσιώνουν σε θρύλο. Έτσι εξηγούσα όλες εκείνες τις εκδοχές που ακούγονταν σχεδόν παντού στο νησί για τον Κρητικό που μπήκε στο δικαστήριο και έκοψε το κεφάλι του προδότη.

Η ιστορία μας λοιπόν αρχίζει στα χρόνια της ναζιστικής Κατοχής, στον Ψηλορείτη. Δεν ήταν λίγοι οι βοσκοί που βρίσκονταν στα βουνά· ανάμεσά τους και τα δυο αδέλφια, ο Μιχάλης και ο Γιώργης Βρέντζος. Ένα γερμανικό στρατιωτικό απόσπασμα συλλαμβάνει τον Γιώργη. Τον κρατούν και αρχίζουν να τον ανακρίνουν. Κάποια στιγμή ακούγονται δυο πυροβολισμοί από μακριά. Ούτε ο Γιώργης, ούτε οι Γερμανοί ήξεραν τι συνέβαινε. Ο ψυχωμένος βοσκός του Ψηλορείτη, όμως, αρχίζει να καταστρώνει σχέδια απόδρασης. Εκμυστηρεύτηκε τις προθέσεις του σε δυο Ανωγειανούς που εκτελούσαν χρέη οδηγών του γερμανικού αποσπάσματος, στον Κουκιαδονικόλα και στον Χρονομιχάλη. Κανείς δεν γνωρίζει αν τον ενθάρρυναν ή αν προσπάθησαν να τον αποστρέψουν.

Είχε νυχτώσει, περνούσαν οι ώρες, κόντευε να ξημερώσει. Δεν είχε κλείσει μάτι όλη τη νύχτα. Κι όταν άρχισε να χαράζει η μέρα, ο Γιώργης βρήκε ευκαιρία και το έβαλε στα πόδια. Απέδρασε… Οι Γερμανοί δεν τον πήραν χαμπάρι. Άλλωστε, αυτά τα άγρια βουνά τα ήξερε σαν το σπίτι του, εκεί είχε μεγαλώσει και τα κατατόπια τα κάτεχε καλά.

Σαν έφτασε στο πατρικό του διαπιστώνει ότι ο αδελφός του, ο Μιχάλης, δεν ήταν εκεί. Άρχισε να κακοβάνει. Τον ψάχνει παντού. Ρωτά τους βοσκούς· τίποτα. Κανείς δεν τον είχε συναντήσει, κανείς δεν ήξερε. Η έγνοια είχε αρχίσει να τον βασανίζει. Συνεχίζει να ψάχνει και την επόμενη νύχτα ανεβαίνει στον Ψηλορείτη. Το σκοτάδι ήταν πυκνό και άνθρωπος δεν φαινόταν πουθενά. Αρχίζει να φωνάζει με όλη τη δύναμή του

«Μιχάλη, Μιχάλη, Μπρε συ Μιχάληηηη»…

Τίποτα.
Ακούγαμε τον Βρέντζο να αφηγείται και νιώθαμε στα σωθικά μας την αγωνία του. Βρήκα κουράγιο να τον διακόψω:

- Τι νόμιζες, τι πίστευες; Πού θα μπορούσε να βρισκόταν ο Μιχάλης;
- Είχα ακούσει τους δυο απανωτούς πυροβολισμούς και είχε περάσει από το μυαλό μου ότι κάπου θα ήταν τραυματίας. Γι’ αυτό τον φώναζα. Περίμενα να τον ακούσω να απηλογάται, σχεδίαζα να τον πάρω, να τον κατεβάσω στο χωριό και να τον περιποιηθώ. Αλλά απόκριση δεν πήρα.
Ήταν μια νύχτα μαρτυρική. Το ίδιο και η επόμενη μέρα. Ο Γιώργης άρχισε να πιστεύει ότι ο αδελφός του είχε συλληφθεί από τους Γερμανούς και ότι θα τον κρατούσαν σε κάποιο στρατόπεδο στο Ηράκλειο. Παίρνει το δρόμο και κατεβαίνει στη Χώρα. Μεταφέρω και πάλι τα λόγια του:

- Στο Ηράκλειο ήταν ένας Γκεσταμπίτης, ο Καψάλης. Τον ήξερα και πήγα στο σπίτι του. Είντα να δεις εκεί; Ουρές ο κόσμος απόξω, όλοι ήθελαν να τον δουν, να ρωτήσουν για κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο. Περίμενα κι εγώ τη σειρά μου να τον –ε- δω. Την ώρα που περίμενα θωρώ δυο άλλους Γκεσταμπίτες να μπαίνουν μέσα, ο Τζουλιάς και ο Στιβακτάκης, δεν θα τα ξεχάσω ποτέ τα ονόματά τους. Τα ρούχα τους μύριζαν αιματίλα, ήταν βαμμένα. Κάθονται στο γραφείο κι αρχίζουν να λένε για τα κατορθώματά ντως. Λέει ο ένας, «εσκοτώσαμε μωρέ δυο αντρακλαράδες. Ο ένας ετινάχτηκε δυο μέτρα απάνω όταν του δίναμε τη χαριστική βολή». Αηδίασα και ταράχτηκα, δεν εμπόρου να τους ακούω άλλο, κόντεψα να λιγοθυμήσω κι εσηκώθηκα κι έφυγα άπραχτος.
Δεν ήξερε τι άλλο να κάνει κι αρχίζει να περπατά στους δρόμους. Φτάνει στα Λιοντάρια. Κι εκεί τον περίμενε μια απρόσμενη συνάντηση. Βλέπει μπροστά του τον Κυριακομιχάλη από τις Καμάρες. Ήταν κουμπάροι.

Τον αγκαλιάζει.
«Κουμπάρε Γιώργη», του λέει, «χαίρομαι που σε βλέπω ζωντανό. Εμείς σε κατέχαμε σκοτωμένο, εμάθαμε στο χωριό πως σε σκότωσαν οι Γερμανοί».

Σάλεψε ο νους του· άρχισε να βάνει πιο βαθιά στο μυαλό του το κακό. Κουβέντα με τη κουβέντα κατάλαβε τι ακριβώς είχε συμβεί… Ένα στρατιωτικό απόσπασμα είχε ανεβεί στον Ψηλορείτη από τις Καμάρες. Για οδηγό τους οι Γερμανοί είχαν πάρει ένα κοπέλι, ένα βοσκάκι από το χωριό. Ήταν ανηψάκι ενός συντέκνου των Βρέντζηδω και γνώριζε πρόσωπα και πράγματα. Μετά την περιπολία στον Ψηλορείτη το βοσκάκι επέστρεψε στο χωριό ταραγμένο. Στους δικούς του εκμυστηρεύτηκε ότι είχε γλιτώσει παρά τρίχα και ότι είχε ζήσει μια φρικτή εμπειρία στη Νίδα. Μπροστά στα μάτια του είχαν σκοτώσει ένα από τα πιο καλά παλικάρια των Ανωγείων, τον Γιώργη τον Βρέντζο. Ας φανταστούμε τώρα τη χαρά του Κυριακομιχάλη που έβλεπε μπροστά του τον άνθρωπο που νόμιζε σκοτωμένο! Αλλά ο Γιώργης δεν μπόρεσε να τη μοιραστεί αυτή τη χαρά με τον κουμπάρο του. Ήταν σίγουρος πια· λάθος είχε κάνει το κοπέλι. Τον σκοτωμένο δεν τον έλεγαν Γιώργη αλλά Μιχάλη!

Μ’ αυτόν τον απίστευτο τρόπο έμαθε, μακριά από τον Ψηλορείτη, την πιο θλιβερή είδηση που μπορούσε να ακούσει. Έτσι εξηγούσε τους πυροβολισμούς που είχε ακούσει όταν ήταν κρατούμενος και τον ανέκριναν οι Γερμανοί.

Πήρε πάλι το δρόμο για τα Ανώγεια. Πήγε από το δρόμο της Δαμάστας, σταμάτησε στο Γενί Γκαβέ, στο χωριό όπου ήταν εγκατεστημένος ο Γερμανός φρούραρχος, ο Σήφης – έτσι τον έλεγαν. Του μίλησε παλικαρίσια. Του είπε για ένα παλικάρι που χάθηκε, τον Μιχάλη τον Βρέντζο. Και για τις πληροφορίες που έλεγαν πως ο Μιχάλης ήταν ήδη νεκρός στη Νίδα. Παρέλειψε μόνο να του πει ότι ο Μιχάλης ήταν αδελφός του· προτίμησε να εμφανιστεί σαν απλός συγγενής, σαν ξάδελφος. Άρχισε να αραδιάζει επιχειρήματα· ο νεκρός δεν έπρεπε να μείνει άταφος, δεν το άντεχε κανείς Κρητικός να ξέρει πως ένα κουφάρι κείτεται στο χώμα άκλαυτο. Πείστηκε ο Γερμανός. Και τη μεθεπόμενη μέρα ξεκινούσε ένα απόσπασμα από το Γενί Γκαβέ. Οκτώ Γερμανοί στρατιώτες, ο Σήφης ο φρούραρχος, ο Γιώργης και μερικοί άλλοι στενοί συγγενείς από τα Ανώγεια. Μαζί τους και ο Λιοντρογιάννης, ο Ταμπακογιάννης, ο Μακρομιχάλης, ο Κουλογιάννης ο Δήμαρχος, ο Μπατζογιάννης, ο παπα-Γιώργης και ο Μανόλης ο Κωνιός που εκτελούσε χρέη διερμηνέα.

Ανέβηκαν στη Νίδα· δεν δυσκολεύτηκαν να βρουν τον Μιχάλη πάνω από το οροπέδιο, κοντά στη Σπηλιάρα – το Ιδαίον Άντρο. Εξέτασαν το άψυχο σώμα. Οι υποψίες του Γιώργη ήταν βάσιμες, δυστυχώς. Τον είχαν σκοτώσει με δυο σφαίρες, όσοι και οι πυροβολισμοί που είχε ακούσει. Τα ρούχα του ήταν ξεσκισμένα, ο μπέτης του φαινόταν ξεγυμνωμένος· στο στήθος, πάνω στη ρόγα, ήταν καρφωμένος ένας κάλυκας. Μερικοί δεν άντεξαν στο θέαμα και ξέσπασαν σε λυγμούς. Ακόμη και ο Σήφης, ο Γερμανός φρούραρχος, συγκλονίστηκε. Δεν πίστευε στα μάτια του.

Μεταφέρω λέξη προς λέξη την αφήγηση του Γιώργη του Βρέντζου:

- Ο Γερμανός φρούραρχος σάστισε και μας είπε: «Δεκατέσσερα χρόνια είμαι στη Γκεστάμπο. Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της. Ξέρω καλά τι πρέπει να κάνομε και σας λέω ότι τούτον εδώ τον άνθρωπο δεν τον εσκότωσε Γερμανός. Αν τον σκότωσε Γερμανός, εγώ σκίζω όλα τα βιβλία μου». Αυτά πάνω – κάτω μας είπε όταν είδε τον κάλυκα καρφωμένο πάνω στη ρώγα του αδερφού μου και ήθελε να απολογηθεί, να πει πως οι Γερμανοί δεν βασανίζουν νεκρούς. Ανοίξαμε ένα λάκκο δίπλα στην εκκλησία της Ανάληψης, είδα και τον ίδιο τον φρούραρχο να σκάφτει. Τον θάψαμε· εγώ δεν άντεχα να μην τον αγγίξω, πρόλαβα και τον ακούμπησα στο χέρι. Το δέρμα του εμαδούσε…» Πρώτο μέλημα του Γιώργη ήταν τώρα να μάθει τι ακριβώς είχε συμβεί. Δεν δυσκολεύτηκε. Βρήκε το βοσκάκι από τις Καμάρες· τα ήξερε όλα. Και τα έκανε χαρτί και καλαμάρι. Κουμάντο στο γερμανικό απόσπασμα έκανε ένας Έλληνας, ο Μαγιάσης. Πιάσανε τον Μιχάλη, τον ανακρίνανε…

- Λέει του ο Μαγιάσης: «Εσύ Βρέντζο ετάισες πέρυσι τους αντάρτες». Απαντά

του ο Μιχάλης πως δεν εκάτεχε ποιοι ήτανε, λέει του, εμείς στον τόπο μας το έχομε συνήθεια, παρατήρημα, να φιλεύγομε και να φιλοξενούμε κάθε περαστικό και δεν ρωτούμε ούτε ποιος είναι, ούτε πού πάει. Ο Μαγιάσης επέμενε, λέει του πως εκάτεχε ότι ήτανε αντάρτες. Και ο Μιχάλης επέμενε, δεν ήξερα, του λέει. Ήξερες, λέει ο ένας, δεν ήξερα λέει ο άλλος, ήξερες επιμένει ο Μαγιάσης. Τελικά του λέει: Όταν σου λέω, πήγαινε στην πίσσα, θα πηγαίνεις στην πάνω μπάντα, στην κορφή κι όταν σου λέω, πήγαινε στον παράδεισο, θα έρχεσαι κοντά μου. Στην πάνω μπάντα έστεκε ένας Γερμανός με ταχυβόλο. Έτσι έγινε. Ο Μαγιάσης έβαλε τον αδερφό μου να πηγαίνει πάνω – κάτω, πάνω – κάτω. Άνοιξε δρομάκι να πηγαινόρχεται. Πάνω – κάτω, πάνω – κάτω συνέχεια. Στα στερνά αγανάκτησε και διαμαρτυρήθηκε. Τραβά τότε το πιστόλι ο Μαγιάσης και τον πυροβολεί στ’ αυτί. Τον ρίχνει κάτω, του δίνει και τη χαριστική βολή. Το κοπέλι από τις Καμάρες, το κουμπαράκι μας τα θώρειε όλα αυτά. Για να μη μαρτυρήσει βγάνει ο Μαγιάσης το όπλο να το σκοτώσει. Ξεσηκώθηκαν τότε οι Γερμανοί, αντέδρασαν, δεν τον άφησαν να το κάνει και το κοπέλι εγλίτωσε…
Πέρασαν οι μέρες, έφυγαν οι Γερμανοί, ήρθε η μέρα της απελευθέρωσης. Στο μυαλό του Γιώργη δεν υπήρχε άλλη σκέψη από την εκδίκηση. Δεν άντεχε να μην πάρει πίσω το αίμα· ήθελε με κάθε τρόπο και κάθε θυσία να σκοτώσει τον προδότη.

- Όχι, δεν ήθελα να κάμω βεντέτα, δεν είχα εγώ οικογενειακά, ήθελα να τον σκοτώσω γιατί δεν είχε δικαίωμα να ζει, όχι μόνο γιατί είχε σκοτώσει τον αδελφό μου. Ξέρεις πόσους λάκκους είχε ανοίξει ο Μαγιάσης; Πόσα κοπέλια είχε αφήσει ορφανά, πόσες γυναίκες χήρες; Τρακόσους εξήντα δυο μετρημένους είχε σκοτώσει στην Κρήτη, τρακόσους εξήντα δυο…
Έμαθε ότι ο «λεγάμενος» (έτσι τον αποκάλεσε) είχε συλληφθεί στην Αθήνα μετά την απελευθέρωση και ότι τον είχαν στείλει στην Κρήτη για να δικαστεί. Άρχισε να τον ψάχνει. Κατεβαίνει στο Ηράκλειο, βρίσκει τον τρόπο να προμηθευτεί ρούχα ενωμοτάρχη της Χωροφυλακής, τα φορά και βγαίνει στους δρόμους. Με αυτή τη στολή μπορούσε να πάει παντού. Σε τμήματα της χωροφυλακής, σε κρατητήρια, παντού· όλο και κάπου θα έβρισκε τον κρατούμενο δοσίλογο… Χρόνια μετά θυμόταν πως ήταν δύσκολο· δεν μπορούσε να μιμηθεί ούτε το ζάλο, ούτε το ύφος του χωροφύλακα.

- Ντύθηκα χωροφύλακας αλλά δεν εκάτεχα να προπατώ με αυτή τη στολή, μου φαινόταν πως με ξάνοιγαν όλοι στο δρόμο. Κατάφερα να μπω στη φυλακή χωρίς να καταλάβει κανείς τίποτα. Εγύρισα όλα τα κελιά, είδα άλλους γκεσταμπίτες, είδα κρατούμενους, πουθενά ο Μαγιάσης. Τον είχανε στην απομόνωση.
Απογοητευμένος πετά τα ρούχα του χωροφύλακα και αρχίζει να σχεδιάζει άλλους τρόπους. Το μυαλό του δεν ησύχαζε ούτε στιγμή. Κάπως έτσι έφτασε η μέρα της δίκης. Τριάντα Απριλίου του 1947 (ο Γιώργης μου έλεγε πως ήταν το 1946, αλλά η μετέπειτα έρευνα κατέδειξε ότι η δίκη έγινε ένα χρόνο μετά). Τα μέτρα ασφαλείας αυστηρότατα. Η χωροφυλακή ήξερε ότι κινδύνευαν οι δοσίλογοι και έλεγχε εξονυχιστικά τον κάθε Κρητικό που περνούσε την πόρτα της δικαστικής αίθουσας. Έψαχναν μέσα στα στιβάνια, στις μασχάλες, στις ζώνες, παντού. Ο Γιώργης ήταν μάρτυρας κατηγορίας. Δικηγόρος πολιτικής αγωγής ήταν ο συγχωριανός και θείος του, ο Βασίλης ο Βρέντζος. Πρωί – πρωί τον καλεί στο γραφείο του και του παίρνει με το ζόρι το όπλο και ένα στιλέτο που κρατούσε· τα άφησε πάνω στο δικηγορικό γραφείο και έφυγαν μαζί για το δικαστήριο. Μεταφέρω και πάλι τα λόγια του:

- Τον εξεγέλασα. Επήγα στην αγορά, βρίσκω ένα καλό μαχαίρι, βάνω το μαχαιρά να το ακονίσει να κόβει σαν ξυράφι, το παίρνω και φεύγω. Φτάνω στο δικαστήριο, αλλά πώς να περάσω; Περίμενα καρτερικά να κάμουν διάλειμμα και να αδειάσει η αίθουσα. Την ώρα αυτή σταμάτησαν οι έλεγχοι. Σιμώνω στην πόρτα, την ανοίγω λίγο – λίγο, κανείς δεν ήταν μέσα, προλαβαίνω και καρφώνω το μαχαίρι στο μαδέρι, στην πίσω μεριά, στο κούφωμα της πόρτας, αλλά κάτω χαμηλά για να μη φαίνεται. Σε λίγο ξανάρχισε η δίκη, πήγα κι εγώ, με έλεγξαν, έψαξαν ακόμη και στα τακούνια τω στιβανιώ μου. Δεν ηύραν τίποτα, πέρασα στο διάδρομο, όχι μέσα στην αίθουσα, περιμένοντας την ευκαιρία να αρπάξω το μαχαίρι. Ο πρόεδρος φώναζε έναν – ένα τους μάρτυρες: Χριστομιχάλης Ξυλούρης, Στεφανογιώργης Δραμουντάνης, Παπαγιάννης Σκουλάς κι άλλοι, κι άλλοι. Ήταν να φωνάξει το όνομα του Γιώργη του Δραμουντάνη, αλλά κάνει λάθος και φωνάζει «Γεώργιος Βρέντζος», μπαίνω μέσα, σιμώνω και τότε καταλαβαίνει ο Πρόεδρος ότι έκανε λάθος. Μου λέει να φύγω και να φέρουν τον Δραμουντάνη. Απάνω στη σύγχυση σκύβω πιάνω το μαχαίρι και ξαναβγαίνω στο διάδρομο χωρίς να με δει κανείς. Σε λίγη ώρα έρχεται η σειρά μου, με φωνάζουν, μπαίνω στην αίθουσα και θωρώ τον κακούργο να κάθεται και να τον προστατεύουν οι χωροφύλακες.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά άρχιζε η κατάθεση… Τον ρωτά ο Πρόεδρος, «τι γνωρίζετε διά την εκδικαζομένην υπόθεσιν, κύριε μάρτυς;» Απάντηση καμιά. Σαν να μην άκουγε, να μην επικοινωνούσε· αλλού ήταν εκείνου ο νους του. Ξαναρωτά ο Πρόεδρος: «Κύριε μάρτυς, καταλάβατε τι σας ρώτησα;» Ο Γιώργης κουνά το κεφάλι, «ναι, ναι, εκατάλαβα», λέει. «Τι γνωρίζετε, λοιπόν;» Πάλι σιωπή. Και αναστάτωση. Όλοι τον κοιτάζουν καθώς στέκεται σχεδόν αποσβολωμένος μπροστά στους δικαστές. Αρχίζει να ψελλίζει κάτι μισόλογα, μασημένα. «Μα δεν έχετε εδώ το μυαλό σας, κύριε μάρτυς;» ξαναλέει απορημένος ο Πρόεδρος. Και φυσικά δεν το είχε. Τότε ακριβώς κάνει ένα βήμα πίσω. Όλοι τον κοιτάζουν. Σαν αστραπή τραβά το μαχαίρι και το καρφώνει με δύναμη στην κοιλιά του Μαγιάση. Χώνεται η λεπίδα στο σώμα του.

Ο Βρέντζος νιώθει το κεφάλι του να βουίζει· ένας χωροφύλακας τον είχε χτυπήσει με τον υποκόπανο του όπλου· άλλος ένας τον χτυπά στο χέρι, το δεξί· μαραίνεται. Αλλά το πείσμα δεν τον αφήνει. Πιάνει τη λαβή με το άλλο χέρι, το αριστερό· δεύτερη μαχαιριά… αίματα, φωνές, ο Μαγιάσης λυγίζει, οι δικαστές αποχωρούν, κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να περιγράψει τι έγινε τότε στο δικαστήριο. Οι χωροφύλακες είναι έτοιμοι να δράσουν, ίσως να τον χτυπούσαν πιο βαριά, ίσως και να τον σκότωναν ακόμη· τόσο δύσκολες ήταν αυτές οι μέρες. Την ώρα εκείνη ακούγεται η φωνή ενός άλλου χωροφύλακα, Κλάδο τον έλεγαν, «μην τον πειράξετε γιατί έχουν ζώσει οι Ανωγειανοί το δικαστήριο». Ψέματα το έλεγε. Αλλά αυτό το ψέμα έκανε τα πνεύματα να ηρεμήσουν. «Θέλω τον Εισαγγελέα», ακούγεται η φωνή του Βρέντζου. Το μαχαίρι το κρατούσε ακόμη στο χέρι του. Σαν ήρθε ο Εισαγγελέας, πλησίασε με θάρρος. Παρέδωσε το ματωμένο μαχαίρι και δήλωσε πως δεν θέλει να κάνει κακό σε κανέναν άλλο.

- Του είπα να με δικάσει, να με συλλάβει, να κάνει ό,τι λέει ο νόμος. Εγώ ήμουν ήρεμος πια, είχα ξαλαφρώσει, είχα κάνει αυτό που έπρεπε. Γυρίζω πίσω και θωρώ ανθρώπους να κλαίνε από χαρά και συγκίνηση, άλλοι με χειροκροτούσαν, άλλοι φώναζαν μπράβο. Με έκλεισαν στη φυλακή και με πήγαν στα Χανιά για να δικαστώ.
Ο Βρέντζος θυμόταν με κάθε λεπτομέρεια την ιστορία· από την αρχή ως το τέλος. Στις «Κρητικές Εικόνες» του 1982 έγραφα πως όλες αυτές οι λεπτομέρειες «δεν είναι δυνατόν να χωρέσουν στον περιορισμένο χώρο του περιοδικού». Το ίδιο λέω και σήμερα.

Στα Χανιά, στο δικαστήριο, ο Βρέντζος παρακολουθούσε τη δίκη του σχεδόν αδιάφορος. Ο Εισαγγελέας είχε προτείνει την ενοχή και την θανατική καταδίκη του. Αλλά και πάλι ένα απρόβλεπτο γεγονός ήρθε να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων. Ο Καπετάν Γύπαρης έφτασε στο δικαστήριο, έβγαλε ένα χαρτί, το παρέδωσε. Ήταν μια απόφαση του Συμμαχικού Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής. Ο Βρέντζος θυμόταν πως η απόφαση καλούσε τους Κρητικούς να σκοτώσουν τον Μαγιάση και τους άλλους γκεσταμπίτες. Επομένως, δεν επρόκειτο για ένα φονικό· το θεώρησαν ως καθήκον απέναντι στην πατρίδα. Ο Βρέντζος αθωώθηκε. Γύρισε στο χωριό του σαν ήρωας. Κι από τότε κάθε χρόνο ανηφόριζε στη Νίδα τη μέρα της Ανάληψης για να κάνει το μνημόσυνο του αδελφού του.

Λίγα χρόνια μετά τη συνέντευξη ο Γιώργης ο Βρέντζος πέθανε. Πήγε να συναντήσει τον αδελφό του και τους άλλους μάρτυρες του αγώνα.

Φέτος το καλοκαίρι που βρέθηκα στη Νίδα συνάντησα τον Γιάννη τον Καλομοίρη, στο περίπτερο του Στελή του Σταυρακάκη, μαζί με μια παρέα Ανωγειανών. Δεν τον γνώρισα. Αλλά και δεν χρειάστηκε πολύ για να θυμηθώ τον άνθρωπο που με είχε βοηθήσει το φθινόπωρο του 1982, νέο δημοσιογράφο τότε, να ζήσω μια μοναδική στιγμή· την πρώτη και τελευταία συνέντευξη που έδωσε ο πρωταγωνιστής μιας από τις πιο παράξενες μετακατοχικές ιστορίες, ο ήρωας των ανωγειανών και των καστρινών θρύλων.

Ο Μαγιάσης… «ΕΛΑΣίτης»
Δεν είχα αναρωτηθεί ποτέ πότε και πώς είχε συλληφθεί ο Μαγιάσης και κάτω από ποιες συνθήκες οδηγήθηκε στο δικαστήριο δοσιλόγων. Το έμαθα τυχαία φέτος από ένα φίλο που ασχολείται συστηματικά με την ιστορία αυτής της περιόδου. Και το δημοσιεύω εδώ γιατί ίσως να φωτίζει μια ακόμη πλευρά της ιστορίας.

Μετά την απελευθέρωση ο περιβόητος Μαγιάσης παρίστανε… τον αντιστασιακό. Φόρεσε στολή αντάρτη, έβαλε στο καπέλο του το σήμα του ΕΛΑΣ και άρχισε να κυκλοφορεί στην Αθήνα, εκεί που κανείς δεν γνώριζε για τη δράση του στην Κρήτη. Έτσι… λεβέντη και περιβεβλημένο με το κλέος του ήρωα τον συνάντησε ένας Κρητικός, ονόματι Μαμαλάκης, στην Ομόνοια. Ο Μαμαλάκης συνεργαζόταν με ένα ναυτιλιακό πρακτορείο, μάλλον ήταν οικογενειακή επιχείρηση και ασχολούνταν με μεταφορές από και προς την Κρήτη με ιδιόκτητα καΐκια. Το κλίμα στην Αθήνα ήταν παράξενο. Κόσμος πολύς στους δρόμους, οι Έλληνες έβγαιναν από μια μεγάλη περιπέτεια η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον ήταν έκδηλη. Όπως ήταν έκδηλη και η σύγχυση.
Ο Μαγιάσης μπήκε στο πρακτορείο και άρχισε να διαπραγματεύεται τη μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων ελαιολάδου από την Κρήτη στην Πελοπόννησο. Κανείς δεν ξέρει με ποιόν τρόπο είχε αποκτήσει τόσο λάδι. Ή, μάλλον, όλοι υποψιαζόμαστε. Αν και η πείνα θέριζε τις ανθρώπινες ζωές οι συνεργάτες των κατακτητών είχαν τον τρόπο τους.

Έτριβε τα μάτια του ο Μαμαλάκης. Δεν πίστευε ότι ο άνθρωπος που είχε μπροστά του ήταν ο μακελάρης της Κρήτης, και μάλιστα ντυμένος με στολή αντάρτη. Αυτό ήταν το μοιραίο λάθος του δοσίλογου. Αντί να διαπραγματευτεί τη μεταφορά ο ναυτιλιακός πράκτορας, φρόντισε να ενημερώσει τον ΕΛΑΣ ή κάποιον άλλο. Έτσι συνελήφθη ο Μαγιάσης…

ΠΗΓΗ

"Δεν ήταν το παιδί κανενός υπουργού, κανενός εφοπλιστή, βιομήχανου, αεριτζή της μίζας. Ήταν παιδί εργάτη όπως είμαστε και εμείς"

Οργισμένη ανακοίνωση της Ανεξάρτητης Παρέμβασης εργαζομένων στα λεωφορεία σχετικά με το θάνατο του Θανάση Καναούτη: Καλούν τους συναδέλφους τους που έχουν κάρτα εθελοντή ελεγκτή "να την πετάξουν στα μούτρα" των διοικήσεων των Ο.ΣΥ και ΣΤΑ.ΣΥ, ηθικών αυτουργών των εντατικών διώξεων ενάντια στους επιβάτες δίχως εισιτήρια

Ολόκληρη η ανακοίνωση

Ο θάνατος του Θανάση Καναούτη είναι αποτέλεσμα του ανηλεούς κυνηγητού που έχουν εξαπολύσει οι μνημονιακές Κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια.

Ρέππας, Βορίδης, Χατζηδάκης, Χρυσοχοϊδης οι ηθικοί αυτουργοί του θανάτου του 18χρονου παιδιού.

Με συνεχείς ανακοινώσεις επιβολής μέτρων επιτίθενται στην κοινωνία βρίζοντας την και ενοχοποιώντας την αφού προηγουμένως την εξαθλίωσαν.

Ταυτόχρονα βρίζουν και συκοφαντούν τους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ως βολεμένους και τεμπέληδες δημόσιους υπαλλήλους που δεν τους ενδιαφέρει η βιωσιμότητα και τα κέρδη των εταιριών που παρέχουν κοινωφελή έργο!

Κίνητρο ισοπέδωσης ανθρώπινων αξιών – όπως αυτό του bonus σε κάθε επιβολή προστίμου – προάγουν τον κανιβαλισμό και την ισοπέδωση της προσωπικότητας του φτωχού, του άνεργου, του συνταξιούχου, του εργαζόμενου των μισθών εξαθλίωσης.

Αργά ή γρήγορα είδαμε όλοι μας τα αποτελέσματα του κοινωνικού αυτοματισμού τους και της << μπατσοποίησης >> της κοινωνίας μέσα από μοίρασμα εξουσιών - επιβολής ποινών, που μοναδικό στόχο έχουν να γεμίζουν τα ταμεία των τραπεζών.

Οι εργαζόμενοι στα Μ.Μ.Μ πρέπει να βγουν μπροστά στους αγώνες της εργατικής τάξης μιας και είναι κομμάτι αυτής. Πρέπει να αντισταθούν να μην καταντήσουν όπως θέλουν οι Κυβερνήσεις υπηρέτριες του κεφαλαίου σε πυλώνα στήριξης του συστήματος τους.

Κανείς συνάδελφος να μην συμμετέχει στο κυνήγι ΄΄επικηρυγμένων΄΄ των διοικήσεων της Ο.ΣΥ και ΣΤΑ.ΣΥ. Επικηρυγμένοι είναι οι δοσίλογοι πολιτικοί των μνημονίων και όχι οι επιβάτες.

Για μια ακόμη φορά ως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ καλούμε τους συναδέλφους που τους έχει δώσει η διοίκηση κάρτα εθελοντή ελεγκτή, όχι απλώς να τους τη γυρίσουν πίσω, αλλά να πάνε στους ηθικούς αυτουργούς να τους την πετάξουν στα μούτρα.

Στη θέση του 18χρονου Θανάση θα μπορούσε να είναι το δικό μας το παιδί. Δεν ήταν το παιδί κανενός υπουργού, κανενός εφοπλιστή, βιομήχανου, αεριτζή της μίζας. Αυτών τα παιδιά δεν έχουν ανέβει ποτέ σκαλοπάτια λεωφορείου και ούτε πρόκειται όσο θα ζουν και θα βασιλεύουν οι κοινωνίες των αγορών. Ήταν παιδί εργάτη όπως είμαστε και εμείς.

Ένας κλάδος που έχει περγαμηνές στους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ – ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

ΠΗΓΗ

Κι άλλη επίθεση χρυσαβγιτών σε νεαρό στην Πάτρα

Λίγες ημέρες πριν την επίθεση μελών της Χρυσής Αυγής σε βάρος του γιου δικηγόρου της Πάτρας, ένας ακόμη νεαρός είχε δεχθεί επίθεση στην περιοχή της Παντάνασσας.

Θύμα αυτή τη φορά νεαρός, γιος γιατρού της Πάτρας, βαθιά θρησκευόμενος, ο οποίος έχει αφήσει μούσι γιατί… θέλει να γίνει ιερέας. Σύμφωνα με τις καταγγελίες ο νεαρός περπατούσε, τον είδαν κάποιοι με διακριτικά της Χρυσής Αβγής, λόγω της εμφάνισης και της γενειάδας τον χτύπησαν. Ο ίδιος δεν κατήγγειλε το γεγονός στην Αστυνομία, ωστόσο ενημέρωσε τους δικούς του και τους φίλους του. Τα περιστατικά επιθέσεων και απειλών κοντά στα γραφεία της Χρυσής Αβγής έχουν αυξηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα.

Θύμα ξυλοδαρμού από μέλη της Χρυσής Αβγής έπεσε πρόσφατα 17χρονος γιος γνωστού δικηγόρου της Πάτρας. Το περιστατικό συνέβη το βράδυ της περασμένης Τετάρτης κοντά στον Ιερό Ναό Παντανάσσης. Ο νεαρός που είχε μακριά μαλλιά και φορούσε μαύρα ρούχα και σκουλαρίκι περπατούσε κατευθυνόμενος στην οδό Γερροκωστοπούλου και τότε του επιτέθηκαν οι τρεις φασίστες. Του ζήτησαν ταυτότητα και όταν τους είπε ότι δεν έχει άρχισαν να τον χτυπούν βρίζοντάς τον. Στο πρόσωπο με μπουνιές και στο σώμα.

Σύμφωνα με τον πατέρα του οι τρεις άνδρες είχαν διακριτικά της Χρυσής Αβγής. Αφού τον χτύπησαν τον παράτησαν αιμόφυρτο και εξαφανίστηκαν. Υυπεβλήθη μήνυση στην Αστυνομία ενώ ο νεαρός εξετάσθηκε από την ιατροδικαστή Αγγελική Τσιόλα. Διαπιστώθηκαν τραύματα στο σαγόνι και άλλα μέρη του προσώπου του αλλά και στο σώμα του. Παρέμβαση για το θέμα έκανε και ο δικηγορικός σύλλογος Πατρών και μάλιστα προσωπικά ο Πρόεδρός του Νίκος Παπάκος καταδίκασε το γεγονός.

 ΠΗΓΗ

Ο φασίστας που μαχαίρωσε τους μετανάστες στο Ηράκλειο

Συμφωνα με μαρτυρια των μεταναστων Πακιστανων που τον αναγνωρισαν απο επιδειξη φωτογραφιων, αυτος που τους μαχαιρωσε ειναι ο εικονιζομενος μπραβος του Παππα.

Η είδηση για όσους δεν γνωρίζουν το θέμα:

Δύο έφηβοι, 18 με 20 χρονών, είναι τα νέα θύματα της θηριωδίας των νεοναζί. Η αφορμή απλή: στην ερώτησή των ακροδεξιών «από πού είσαι;», απάντησαν «από το Πακιστάν».
Νέα άγρια επίθεση κατά μεταναστών από χρυσαυγίτες, έγινε το βράδυ της Δευτέρας, στο Ηράκλειο της Κρήτης. Η νέα επίθεση φανερώνει το πώς ακριβώς εννοεί την αντιρατσιστική πολιτική (για την οποία υποτίθεται ότι δεσμεύτηκε) ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, τη στιγμή που οι ακροδεξιοί δολοφόνοι αλωνίζουν ελεύθεροι και ατιμώρητοι, ενώ τα θύματα δεν μπορούν να απευθυνθούν ούτε στην αστυνομία ούτε στις υπηρεσίες υγείας, από το φόβο της απέλασης.
Αυτή τη φορά δύο έφηβοι μετανάστες, ηλικίας 18 με 20 χρονών, είναι νέα

θύματα της θηριωδίας των νεοναζί σε επεισόδιο που έγινε στο Ηράκλειο, όπου ομάδα χρυσαυγιτών είχε πραγματοποιήσει νωρίτερα συγκέντρωση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, παρουσία του χρυσαυγίτη βουλευτή Χρήστου Παππά, για τον ένα χρόνο λειτουργίας του γραφείου.

«Από πού είσαι;»

Πιο συγκεκριμένα, γύρω στις 3 τα ξημερώματα της Τρίτης, οι δύο μετανάστες περπατούσαν στο Γιόφυρο, έξω από το κατάστημα Τζάμπο, για να επιστρέψουν σπίτι τους. Ξαφνικά, εμφανίστηκε ομάδα μαυροφορεμένων αντρών με πέντε-έξι αυτοκίνητα και δέκα μηχανάκια. Σταμάτησαν, κατέβηκαν από τα οχήματα οι περισσότεροι, και τους έκαναν τη γνωστή ερώτηση: «Από πού είσαι;».

Στην απάντηση «από το Πακιστάν», τρεις χρυσαυγίτες έβγαλαν μαχαίρι. Το ένα έκοψε τις φλέβες στον καρπό του μεγαλύτερου μετανάστη, όπως πήγε να αμυνθεί. Το άλλο χάραξε το λαιμό του άλλου, λίγο πάνω από την καρωτίδα, αφήνοντας ουλή τριών εκατοστών. Οι μετανάστες έπεσαν στο έδαφος και οι υπόλοιποι άρχισαν να τους κλωτσούν με μανία, μέχρι που κουράστηκαν και έφυγαν.

Φοβήθηκαν να πάνε σε νοσοκομείο

Τα θύματα σύρθηκαν μέχρι το διαμέρισμά τους και περίμεναν εκεί μέχρι το απόγευμα της Τρίτης, όταν τους βρήκε τρομοκρατημένους και απελπισμένους ένας φίλος τους. Φοβήθηκαν να πάνε στο νοσοκομείο, γιατί δεν είχαν χαρτιά. Για την αστυνομία, ούτε λόγος. Έγινε κινητοποίηση, βρέθηκε γιατρός που κατέγραψε τα τραύματα στο χέρι και το λαιμό και μώλωπες στα πλευρά από τα χτυπήματα.

«Εκεί έχουμε φτάσει στην Ελλάδα; Είναι δυνατόν δύο θύματα άγριας επίθεσης να μην μπορούν να πάνε στο νοσοκομείο, γιατί φοβούνται ότι θα απελαθούν; Είναι δυνατόν να χάνουν το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση σε περίθαλψη και στη δικαιοσύνη; Είναι δυνατόν να χάνεις στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, επειδή βρίσκεσαι παράτυπα στη χώρα;», ρωτά η Κατερίνα Χασουράκη, συντονίστρια του τοπικού παραρτήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, που συναντήθηκε με τα θύματα.

ΠΗΓΗ

Ρώσοι νεοναζιστές βίασαν μέχρι θανάτου ομοφυλόφιλο έφηβο (σκληρές εικόνες)

Σοκ προκαλεί η υπόθεση έφηβων ρώσων νεοναζιστών, οι οποίοι βίασαν μέχρι θανάτου, έναν ομοφυλόφιλο συνομήλικό τους από το Ουζμπεκιστάν.

«Οι βασανιστές, έδειραν το θύμα με ένα ρόπαλο για μερικές ώρες, το μαχαίρωσαν, το σημάδεψαν με μπογιά, έσκισαν τον πρωκτό του με έναν λοστό και τον γέμισαν με αφρό (που χρησιμοποιείται στις οικοδομικές κατασκευές για μόνωση). Οι τραυματισμοί φαίνεται να οδήγησαν στο θάνατό του, όπως δήλωσαν οι θύτες. Το θύμα πιθανότατα ούρλιαζε και φώναζε για βοήθεια, αλλά δεδομένου ότι δεν γνώριζε καλά τη ρωσική γλώσσα, κανείς δεν ήρθε να το βοηθήσει. Επίσης φαίνεται ότι οι γείτονες βοήθησαν την ομάδα στο βασανισμό του θύματος. Καμία σύλληψη δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα», έγραψε στο διαδίκτυο ο ακτιβιστής, Dr Valentin Degtyarev, ο οποίος παρακολουθεί και καταγράφει τη δράση της ακροδεξιάς ομάδας Occupy Pedofilyaj







Ένα άλλο περιστατικό ψυχολογικής βίας και εκβιασμού καταγράφεται στο βίντεο που ακολουθεί, όπου ομάδα 15χρονων εξευτελίζει άλλον νεαρό ομοφυλόφιλο. Οι νεαροί νεοναζιστές καταγράφουν τη σκηνή με κινητό τηλέφωνο και στη συνέχεια αναρτούν το βίντεο στο YouTube, με σκοπό το δημόσιο εξευτελισμό του συνομηλίκου τους.


ΠΗΓΗ

Ομοφοβικό και ρατσιστικό σχόλιο Παναγιώταρου στο Twitter

Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής φαίνεται να φλερτάρει με τη νομοθεσία, τα ήθη και τα έθιμα χωρών όπως η Αλγερία, η Νιγηρία, το Σουδάν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, η Παπούα Νέα Γουινέα και δεκάδες ακόμη χώρες της Αφρικής και της ισλαμικής εγγύς Ανατολής και νότιας Ασίας

«Σε 76 χώρες είναι παράνομος ο κιναιδισμός, στην Ελλάδα όχι ακόμα...» επέλεξε να σχολιάσει ανήμερα της γιορτής της Παναγίας ο Ηλίας Παναγιώταρος.

Το συγκεκριμένο σχόλιο παραπέμπτει παράλληλα σε δημοσίευμα ιστοσελίδας όπου εμφανίζονται ομοφυλόφιλοι να κρατούν σημαίες με το εβραϊκό άστρο του δαυίδ, ενώ ακολουθεί γράφημα στο οποίο παρουσιάζεται χάρτης και κατάλογος με τις χώρες που εφαρμόζουν αυτό που η Ελλάδα δεν έχει κάνει ακόμα...

Μεταξύ άλλων, στο σχόλιό του ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής φαίνεται να φλερτάρει με τη νομοθεσία, τα ήθη και τα έθιμα χωρών όπως η Αλγερία, η Νιγηρία, το Σουδάν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, η Παπούα Νέα Γουινέα και δεκάδες ακόμη χώρες, όπως θα δείτε και στο σχετικό γράφημα που παρατίθεται στο σχετικό δημοσίευμα.

ΠΗΓΗ

Έχει κι άλλα τατουάζ ο Κασιδιάρης

Τη σβάστικα τατουάζ του Κασιδιάρη την είδαμε. Αυτή την δείχνει. Δεν είδαμε όμως τα υπόλοιπα “αρχαιοελληνικά” τατουάζ του που φροντίζει φυσικά να τα κρύβει. Έχει ένα αντισυστημικό προφίλ να πουλήσει το παιδί. Εκτός από αυτόν φυσικά το πραγματικό προφίλ του κρύβει και το σύστημα μεσώ των ΜΜΕ αφού ο Ηλίας και η ναζιστική συμμορία του πρέπει να φαίνονται αντισυστημικοί γιατί αυτό βολεύει το σύστημα. Ας θυμηθούμε τον Καρατζαφέρη και τον Άδωνη πως ξεκίνησαν για να καταλήξουν εκεί που από την αρχή στόχευαν και πως τους χάιδευαν τα ΜΜΕ. Και είναι τόσο αντισυστημικοί οι Χρυσαβγήτες που πρότειναν να διωχθούν οι μετανάστες που κρατούνται στο στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας και να μπουν εκεί Έλληνες άστεγοι! Το όνειρο του συστήματος δηλαδή να ζουν να εργάζονται και να πληρώνονται οι Έλληνες σαν τους πιο εξαθλιωμένους των μεταναστών και να είναι και ευγνώμονες. Αποθήκες φτωχών για να κερδίζει το σύστημα. Και η Χρυσή Αβγή το φροντίζει αυτό σαν πιστός υπηρέτης και του δίνει και αίγλη “νίκης της φυλής κατά των βαρβάρων” και όχι συντριβή του λαού από τα αφεντικά και τις τρόικες…

ΠΗΓΗ

Χρυσαυγίτες μαχαίρωσαν μετανάστες στο Ηράκλειο

Δύο έφηβοι, 18 με 20 χρονών, είναι τα νέα θύματα της θηριωδίας των νεοναζί.

 Η αφορμή απλή: στην ερώτησή των ακροδεξιών «από πού είσαι;», απάντησαν «από το Πακιστάν».

Νέα άγρια επίθεση κατά μεταναστών από χρυσαυγίτες, έγινε το βράδυ της Δευτέρας, στο Ηράκλειο της Κρήτης. Η νέα επίθεση φανερώνει το πώς ακριβώς εννοεί την αντιρατσιστική πολιτική (για την οποία υποτίθεται ότι δεσμεύτηκε) ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, τη στιγμή που οι ακροδεξιοί δολοφόνοι αλωνίζουν ελεύθεροι και ατιμώρητοι, ενώ τα θύματα δεν μπορούν να απευθυνθούν ούτε στην αστυνομία ούτε στις υπηρεσίες υγείας, από το φόβο της απέλασης.

Αυτή τη φορά δύο έφηβοι μετανάστες, ηλικίας 18 με 20 χρονών, είναι νέα θύματα της θηριωδίας των νεοναζί σε επεισόδιο που έγινε στο Ηράκλειο, όπου ομάδα χρυσαυγιτών είχε πραγματοποιήσει νωρίτερα συγκέντρωση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, παρουσία του χρυσαυγίτη βουλευτή Χρήστου Παππά, για τον ένα χρόνο λειτουργίας του γραφείου.

«Από πού είσαι;»

Πιο συγκεκριμένα, γύρω στις 3 τα ξημερώματα της Τρίτης, οι δύο μετανάστες περπατούσαν στο Γιόφυρο, έξω από το κατάστημα Τζάμπο, για να επιστρέψουν σπίτι τους. Ξαφνικά, εμφανίστηκε ομάδα μαυροφορεμένων αντρών με πέντε-έξι αυτοκίνητα και δέκα μηχανάκια. Σταμάτησαν, κατέβηκαν από τα οχήματα οι περισσότεροι, και τους έκαναν τη γνωστή ερώτηση: «Από πού είσαι;».

Στην απάντηση «από το Πακιστάν», τρεις χρυσαυγίτες έβγαλαν μαχαίρι. Το ένα έκοψε τις φλέβες στον καρπό του μεγαλύτερου μετανάστη, όπως πήγε να αμυνθεί. Το άλλο χάραξε το λαιμό του άλλου, λίγο πάνω από την καρωτίδα, αφήνοντας ουλή τριών εκατοστών. Οι μετανάστες έπεσαν στο έδαφος και οι υπόλοιποι άρχισαν να τους κλωτσούν με μανία, μέχρι που κουράστηκαν και έφυγαν.

Φοβήθηκαν να πάνε σε νοσοκομείο

Τα θύματα σύρθηκαν μέχρι το διαμέρισμά τους και περίμεναν εκεί μέχρι το απόγευμα της Τρίτης, όταν τους βρήκε τρομοκρατημένους και απελπισμένους ένας φίλος τους. Φοβήθηκαν να πάνε στο νοσοκομείο, γιατί δεν είχαν χαρτιά. Για την αστυνομία, ούτε λόγος. Έγινε κινητοποίηση, βρέθηκε γιατρός που κατέγραψε τα τραύματα στο χέρι και το λαιμό και μώλωπες στα πλευρά από τα χτυπήματα.

«Εκεί έχουμε φτάσει στην Ελλάδα; Είναι δυνατόν δύο θύματα άγριας επίθεσης να μην μπορούν να πάνε στο νοσοκομείο, γιατί φοβούνται ότι θα απελαθούν; Είναι δυνατόν να χάνουν το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση σε περίθαλψη και στη δικαιοσύνη; Είναι δυνατόν να χάνεις στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, επειδή βρίσκεσαι παράτυπα στη χώρα;», ρωτά η Κατερίνα Χασουράκη, συντονίστρια του τοπικού παραρτήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, που συναντήθηκε με τα θύματα.

ΠΗΓΗ

Στον φίλο μας που χάσαμε

Και καθώς οι επιθέσεις, ορισμένες δολοφονικές, εναντίον ομοφυλοφίλων στη Ρωσία τείνουν να λάβουν διαστάσεις μάστιγας που φέρνει στον νου την γκετοποίηση – και σταδιακή εξολόθρευση – των Εβραίων από το Τρίτο Ράιχ, εγώ κάθε πρωί ξυπνώ χωρίς ανάσα.

Και δεν υπερβάλλω διόλου: κάθε φορά που διαβάζω για ακόμα ένα περιστατικό κακοποίησης, όπως αυτή που υπέστη πρόσφατα νεαρός Ουζμπέκος στα χέρια Ρώσων νεοναζί που τον βασάνισαν μέχρι θανάτου με αδιανόητα βασανιστήρια, νιώθω στην κυριολεξία να μου κόβεται η ανάσα, ενώ το ίδιο το γεγονός, όσο κι αν το τεκμηριώνουν φωτογραφίες και μαρτυρίες, δεν χωρά στο μυαλό μου.

Ωστόσο καταπώς φαίνεται χωρά περίφημα στο μυαλό των βασανιστών, που πρέπει να δαγκώσεις την καρδιά σου για να τους πεις ανθρώπους, υπενθυμίζοντας στον εαυτό σου, κόντρα στον αποτροπιασμό και την αγανάκτηση που σου τρώνε τα σωθικά, ότι τέρατα δεν υπάρχουν. Μόνον ο φασισμός ορίζει ανθρώπους (διαφορετικούς ως προς την εθνικότητα, τη σεξουαλικότητα, τη θρησκεία κ.ο.κ) ως τέρατα, για να ’χει ελαφρυντικό όταν τους δολοφονεί. Δυστυχώς, οι κτηνωδίες που πλέον διαπράττονται καθημερινά στη Ρωσία, οι τερατώδεις αυτές ενέργειες, είναι καθ’ όλα ανθρώπινες, κι απλώς πηγάζουν απ’ τον αβυσσώδη Τάρταρο της ανθρώπινης αθλιότητας.

Τι μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο λοιπόν, σε πράξεις τόσο φριχτές που να υπερβαίνουν τα μέτρα του ανθρώπινου, και να εμπνέουν αισθήματα αυτοδικίας και στις πιο πράες ψυχές;

Τον φόβο δεν ξέρω για πόσο ακόμα μπορώ να τον δέχομαι ως ερμηνεία, καθώς οι βασανιστές – είτε όργανα της ρωσικής αστυνομίας είτε μεμονωμένες ομάδες αποκτηνωμένων θερμοκέφαλων – δρουν πλέον όχι μόνον υπό την ανοχή αλλά και με τις ευλογίες του καθεστώτος, οπότε το ερμηνευτικό μοντέλο «χτυπάω τον ομοφυλόφιλο επειδή απειλεί τη σεξουαλικότητά μου» δεν στέκει, αν μη τι άλλο διότι, κρίνοντας τουλάχιστον απ’ τις φωτογραφίες που οι εν λόγω νεοναζί τράβηξαν ενόσω κακοποιούσαν το νεαρό τους θύμα, οι δράστες μοιάζουν μάλλον περήφανοι παρά φοβισμένοι.

Διαβάζοντας στον Guardian ότι οι πολέμιοι των γκέι ακτιβιστών και υπεύθυνοι ανάλογων επιθέσεων ταυτίζουν την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία, κι ότι μάλιστα ως μέρος του εξευτελισμού που υφίστανται τα θύματά τους είναι οι διά βίας αποσπώμενες ομολογίες όπου παραδέχονται πως είναι διεστραμμένοι παιδόφιλοι, και άρα άξιοι της μοίρας τους, αναρωτιέμαι: Πρόκειται άραγε για μια θεαματική οπισθοδρόμηση στην απαρχαιωμένη και τυραννική ηθική του παρελθόντος, όταν η ομοφυλοφιλία εδιώκετο ποινικά, και ταυτιζόταν με συμπεριφορές επιζήμιες για το κοινωνικό σύνολο; Κατάλοιπο αυτής της ηθικολογίας υπάρχει και στη γαλλική γλώσσα, όπου η βρισιά pédé (πούστης) προέρχεται από το pédéraste (παιδεραστής), ωστόσο ποτέ δεν φανταζόμουν ότι εν έτει 2013 θα υπήρχαν άνθρωποι που θα χρησιμοποιούσαν την ετυμολογία αυτή κυριολεκτικά, ως επιχείρημα για την αιτιολόγηση απάνθρωπων εγκλημάτων κατά αθώων συνανθρώπων τους.

Ας μην ξεχνάμε βεβαίως ότι, μιας και το ψάρι βρομάει πάντα απ’ το κεφάλι, πίσω απ’ όλο αυτό το αίσχος βρίσκεται – και μάλιστα σε ρόλο εμπνευστή του δολοφονικού μίσους κατά των ομοφυλόφιλων, ακτιβιστών ή μη – ο ηγεμονίσκος Πούτιν, ο οποίος, είτε εμφορούμενος από προσωπικά αισθήματα απέχθειας για τους γκέι (που μου είναι παγερά αδιάφορα – δεν είμαι ο ψυχίατρός του, κι ούτε προτίθεμαι να αναζητήσω τη ρίζα των πιθανών συμπλεγμάτων του), είτε λόγω της μέθης στην οποία παραδέρνει από τότε που η Ρωσία αναρριχήθηκε εκ νέου σε θέση παγκόσμιας οικονομικής υπερδύναμης, είτε, τέλος, επειδή, σύμφωνα με το ρητό, η απόλυτη εξουσία οδηγεί σε απόλυτη διαφθορά, όχι μόνον δεν καταδικάζει τα περιστατικά βίας, αλλά με τους φετφάδες μίσους που εκδίδει κάθε τρεις και λίγο, (ποινικοποιώντας δράσεις της γκέι κοινότητας και παλινδρομώντας σ’ έναν επιθετικό πουριτανισμό που ρέπει προς την ποινικοποίηση ακόμα και της ίδιας της ομοφυλοφιλικής επαφής), θυμίζει επικίνδυνα σοβιετικούς ηγέτες άλλων, σκοτεινών εποχών, και τα πογκρόμ που οργάνωναν κάθε φορά που έβρισκαν τον επόμενο αποδιοπομπαίο τράγο (και «εχθρό του καθεστώτος») στο πρόσωπο μιας μειονότητας την οποία, εν συνεχεία, εξουδετέρωναν συστηματικά.

Όμως όσο κι αν ο Πούτιν ονειρεύεται την παντοδυναμία της εποχής εκείνης, όταν ο κόσμος πίσω απ’ το Σιδηρούν Παραπέτασμα ζούσε πλήρως περιχαρακωμένος, έχοντας άγνοια των εγκλημάτων που συντελούνταν μες στην ίδια του τη χώρα, κάτι τέτοιο είναι αδύνατον στις μέρες μας. Χάρη στα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα και την ελευθερία διακίνησης πληροφοριών που παρέχουν (ελευθερία που δεν περιστέλλεται παρά με επιβολή καθεστώτος βορειοκορεατικού τύπου – πράγμα εξίσου ανέφικτο, τη στιγμή που ο ρωσικός καπιταλισμός και όσοι καρπώνονται τα οφέλη του οφείλουν να συμμορφώνονται με τους νόμους της ελεύθερης αγοράς), ένα tweet αρκεί ώστε η είδηση της όποιας θηριωδίας να διαρρεύσει μέσα σε δευτερόλεπτα απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη, συσπειρώνοντας τις φωνές διαμαρτυρίας και τις δυνάμεις αντίστασης.

Κι όσο κι αν εξαιτίας της υπέρμετρης χρήσης της η φράση αυτή έχει χάσει κάτι από την αρχική της ισχύ, στην περίπτωση αυτή είναι η μόνη ταιριαστή: η τρομοκρατία δεν θα περάσει. Ο Πούτιν κι ο κάθε επίδοξος δικτάτορας θα μας βρει μπροστά του. Το μποϊκοτάζ των χειμερινών Ολυμπιακών μπορεί να γίνει μια καλή αφετηρία στην περιθωριοποίηση της Ρωσίας από άτομα αλλά και κράτη που εφεξής θα αρνούνται την οιανδήποτε συναλλαγή και συνεργασία μ’ ένα κράτος που ανέχεται την εξολόθρευση συνανθρώπων μας, αφήνοντάς την ατιμώρητη. Κι αν η κάθε μεμονωμένη τέτοια ενέργεια μοιάζει με σταγόνα μπρος στον ωκεανό, ας θυμόμαστε ότι κι ο ωκεανός από σταγόνες συντίθεται.

Κι ακόμα να θυμόμαστε τον νεαρό Ουζμπέκο που μαρτύρησε στα χέρια των βασανιστών του, κι ότι ο πόνος του είναι και δικός μας πόνος, η φρίκη του τέλους του φρίκη που μας στοιχειώνει όλους. Στο πρόσωπό του δεν χάσαμε έναν άγνωστο, αλλά έναν φίλο.

Και ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε τη μνήμη του είναι να μη χάσουμε ποτέ το θάρρος μας, και την πίστη μας στη δύναμη του ανθρώπου που, ακόμα κι ως θύμα ταπεινωμένο στον χείριστο βαθμό, μπορεί να υψώσει το ανάστημά του ενώπιον του θύτη του, κατατροπώνοντάς τον με τον ίδιο του τον θάνατο, και με την αντίσταση που πυροδοτεί.

ΠΗΓΗ

Οι τεχνικές προπαγάνδας που εφαρμόζει η κυβέρνηση ΝΔ

Ad hominem: Επίθεση στον άνθρωπο και όχι στα επιχειρήματά του

Ad nauseam: Επανάληψη του ίδιου επιχειρήματος ("μέχρι ναυτίας") σε μορφή σλόγκαν μέχρι να γίνει πιστευτό. Λειτουργεί καλύτερα οτάν τα μέσα ενημέρωσης είναι περιορισμένα και ελεγχόμενα.

Επίκληση αυθεντιών: Όταν διάφοροι "ειδικοί" υποστηρίζουν αυτό που η προπαγάνδα θέλει να αποδείξει ως την μόνη αλήθεια

Χρήση φόβου: Εδραίωση αισθημάτων αγωνίας και πανικού στον γενικό πληθυσμό συνήθως με την επίκληση ενός ανώτερου εξωτερικού μεγάλου κινδύνου

Χρήση στερεότυπων και προκαταλήψεων: Εκμετάλλευση προκαταλήψεων του κοινού- στόχου για επίταση των φόβων και αντιπαθειών τους συνήθως με χρήση αναπόδεικτων συσχετισμών. π.χ. ΌΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες, ΟΛΟΙ οι μετανάστες είναι παράνομοι.

Πολύ Μεγάλα Ψέματα: Το ψέμα είναι τόσο μεγάλο και παράλογο ώστε αυτός που το ακούει να συμπεράνει ότι αποκλείται να λέγεται ένα τόσο μεγάλο ψέμα σε όλο τον κόσμο τόσο ξεδιάντροπα, ώστε τελικά να το πιστέψει.

Μονόδρομος: Αφού όλοι το κάνουν, κάντο κι εσύ ως την μόνη δυνατή πιθανότητα επιτυχίας (χρήση ψυχολογίας της μάζας)

Άσπρο-Μαύρο: “Αν δεν είσαι μαζί μας, είσαι εχθρός μας”.

Ο Απλός Άνθρωπος: Η θέση της προπαγάνδας παρουσιάζεται ως η θέση του απλού ανθρώπου ώστε ο τελευταίος να νιώσει ασφάλεια και να ταυτιστεί με αυτήν.

Δαιμονοποίηση της Αντίθετης 'Αποψης: Οι έχοντες άλλη άποψη εμφανίζονται ως τρελοί ή κακοί

Παραπληροφόρηση: Παραποίηση Στοιχείων, Μοντάζ Φωτογραφίων, Μοντάζ Ομιλιών και Δηλώσεων, Τεχνητό κλίμα ευφορίας: Επιβραβεύσεις από ξένες εξουσίες κλπ.

Αποκοπή Φράσεων: Επιλεκτική χρήση φράσεων του αντιπάλου για την αλλοίωση του νοήματος και της πρόθεσης τους

Ύψωμα Σημαίας: Επίκληση πατριωτισμού ακόμη και για ενέργειες τελείως παράλογες ή άσχετες με την έννοια του πατριωτισμού

Αστραφτερές Γενικεύσεις: Όμορφα λόγια με κενό ουσίας και περιεχομένου

Μισή Αλήθεια: Απόκρυψη της πλήρους εικόνας, π.χ. ποσοστιαία μείωση ελλείμματος χωρίς παράλληλη αναφορά στην ανεργία ή στο χρέος

Επιτηδευμένες Γενικότητες: Χρήση ασαφών στόχων ώστε να αποφευχθεί η ευθύνη σε περίπτωση αθέτησης

Ευφημισμοί και Δυσφημισμοί: χρήση “ταμπέλας”. π.χ. χρήση της λέξης φιλελεύθερος (ποιός δεν είναι φίλος της ελευθερίας;!) ως ευφημισμός για να υποδηλώσει κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που είναι η “φιλελεύθερη” πολιτική ή π.χ. χρήση της λέξης συντηρητικός για να αποδειχτεί οπισθοδρομισμός κ.α.

Φορτισμένες Λέξεις: Λέξεις που σημαίνουν κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που μπορεί να είναι π.χ. απλές αλλαγές ονομάζονται μεταρρυθμίσεις

Αρνητικοί Χαρακτηρισμοί: Χρήση χαρακτηρισμών που εμπεριέχουν λογικό σφάλμα αλλά δημιουργούν συνειρμούς που ευνοούν αυτό που η προπαγάνδα θέλει να αποδείξει.

Υπεραπλούστευση: Χρήση γενικεύσεων για την περιγραφή περίπλοκων κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων

Εκλογίκευση: Χρήση ασαφών και ευχάριστων φράσεων για την την εκλογίκευση παράλογων φαινομένων

Λογική Πλάνη: Χρήση αδιαμφισβήτητης αλήθειας που ωστόσο είναι άσχετη με το προκείμενο

Επανάληψη: Χρήση ίδιας φράσης κάνοντας "πλύση εγκεφάλου" ώστε να αδυνατεί ο εγκέφαλος να σκεφτεί κάτι διαφορετικό. Συνήθως συνδέεται με την χρήση σλόγκαν.

Συνειρμική Μεταφορά: Χρήση συμβόλων, φράσεων με θετικό συνειρμό, π.χ. ανάπτυξη που είναι εκ φύσεων κάτι θετικό, για την αποδοχή δυσμενών μέτρων

Υπόνοια: Σε συνδυασμό με την προηγούμενη τεχνική, αφήνεται να εννοηθεί ότι η ανάπτυξη θα είναι για το καλό των πολιτών, κάτι που θα ήταν αδύνατον να γίνει αποδεκτό αν γινόταν σαφής εξήγηση του τι ακριβώς σημαίνει ανάπτυξη και ποιους θα ωφελήσει.

ΠΗΓΗ

ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ 18ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΕ ΤΡΟΛΕΪ- ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ;

Σκηνές θρίλερ εκτυλίχθηκαν χθες το βράδυ, λίγα μέτρα πριν το δημαρχείο Περιστερίου. Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα γνωστά από τα ΜΜΕ: Ένας 18χρονος, ο Θανάσης Καναούτης, επιβιβάστηκε στο τρόλεϊ από τη στάση του Αγίου Αντωνίου με κατεύθυνση προς Ανθούπολη. Μία στάση αργότερα, μπήκε στο τρόλεϊ ένας ελεγκτής και κατευθύνθηκε προς τον νεαρό ζητώντας του το εισιτήριο. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του προέδρου των εργαζόμενων στα τρόλει, ο νεαρός πάτησε το μπουτόν κινδύνου και στην προσπάθειά του να διαφύγει χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι του.

Ο πρόεδρος των εργαζομένων στα τρόλεϊ Κώστας Νικολακόπουλος ομολόγησε επίσης ότι ήθελαν να κατακρατήσουν, παρά την θέληση του, τον νεαρό 18χρονο μέχρι το τέρμα της διαδρομής προφανώς για να κάνουν ήσυχα την δουλειά τους φωνάζοντας την αστυνομία. Όπως ανακοινώθηκε στα ΜΜΕ (ΑΝΤ1) ο νεαρός είχε σκισμένο το πουκάμισο του.

Δεν είναι λίγες οι φορές που μας έχουν γίνει, στο Κίνημα Δεν Πληρώνω, καταγγελίες για την ανάγωγη, έκνομη, ακόμη και βίαιη συμπεριφορά ελεγκτών των ΜΜΜ κατά επιβατών.
Πρόσφατα έχουν επιβληθεί μηνύσεις κατά ελεγκτών λεωφορείων για βίαιες πράξεις κατά του ΑμεΑ Παναγιώτη Μιχελή. Πρώτη φορά όμως έχουμε τόσο τραγικό συμβάν.
Ηθικός αυτουργός είναι ο υπουργός Χρυσχοϊδης που δίνει εντολές με στους ελεγκτές για απαράδεκτες συμπεριφορές . Οι ελεγκτές έχουν εξελιχθεί σε εκτελεστικά όργανα κοινωνικού κανιβαλισμού με αντάλλαγμα τα τριάκοντα αργύρια των ποσοστών και των δεδουλευμένων ρεπό...

Ας αναλογισθούν τον δρόμο που επέλεξαν.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια του Κινήματος μας στους συγγενείς του άτυχου παλληκαριού.
Καλούμε την οικογένεια του και όποιον αυτόπτη , αν θέλουν να επικοινωνήσουν με το Κίνημα Δεν Πληρώνω στα τηλέφωνα : 211 0192839 και 6944270606

ΝΑ ΧΥΘΕΙ ΑΠΛΕΤΟ ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ- ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ- ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΟΚΥΝΗΓΩΝ ΣΤΑ ΜΜΜ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 19/8, 12:30 ΜΕΣΗΜΕΡΙ

ΠΗΓΗ

Χίος: Ηχηρό χαστούκι στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής από το Εργατικό Κέντρο

Αλλο ένα χαστούκι εισέπραξαν οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής, στην προσπάθειά τους να αναπτύξουν δεσμούς με σωματεία, συνδικάτα, ενώσεις εργαζομένων, εμφανιζόμενοι τάχα στο πλευρό των λαϊκών ανθρώπων. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Εργατικού Κέντρου Χίου να τους τρίψει πίσω στη μούρη το χαρτί που έστειλαν για να ...εγκαινιάσουν επαφές.

 Συγκεκριμένα, σε καιρούς που η λαϊκή οικογένεια δεν έχει να πληρώσει ούτε τα βασικά, που ειδικά οι νησιώτες στερούνται ακόμα και τα στοιχειώδη, τη δυνατότητα απρόσκοπτης μεταφοράς μετακίνησης και επικοινωνίας με άλλα νησιά και την ηπειρωτική χώρα, ό,τι τους στερούν οι παχυλά επιδοτούμενοι εφοπλιστές (αυτούς που υπερασπίζονται με κάθε μέσο και τρόπο εντός και εκτός βουλής οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής) η νεοναζιστική οργάνωση τι Ερώτηση βρήκε να κάνει προς την κυβέρνηση, αποπροσανατολίζοντας το λαό από τα κύρια προβλήματά του;

Είχε κάψα να ρωτήσει τους συναρμόδιους υπουργούς αν η κυβέρνηση «προτίθεται να προχωρήσει, (...) στην απόδοση του τίτλου "ιερή" ή "ηρωική" στις νήσους Ψαρά, Κάσο και Χίο;». Ακολούθως, έστειλαν το κείμενο της Ερώτησης στο Εργατικό Κέντρο Χίου τάχα προς ενημέρωση.

Τα μέλη του ΔΣ του ΕΚ Χίου επέστρεψαν τη σχετική επιστολή των χρυσαυγιτών, γράφοντας πάνω «ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΦΙΛΟΝΑΖΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ», κι έβαλαν τις υπογραφές τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής τρώνε τέτοια πόρτα. Το Μάρτη δοκίμασαν να πιάσουν επαφή με τους εργαζόμενους της Εθνικής Τράπεζας, στέλνοντάς τους επίσης μιαν Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή και συμπληρώνοντας ότι «για οποιαδήποτε πληροφορία μπορείτε να επικοινωνείτε με τον τομέα των επιστημονικών συνεργατών». Η απάντηση των εργαζομένων στην ΕΤΕ ήταν να στείλουν πίσω την επιστολή της Χρυσής Αυγής, γράφοντας πάνω με μεγάλα κεφαλαία γράμματα «ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΑΣ ΞΑΝΑΣΤΕΙΛΕΤΕ».

Τον Απρίλη, με ανάλογο τρόπο επεχείρησαν να προσεγγίσουν την Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών. Οι λογιστές τούς επέστρεψαν το φαξ, γράφοντας πάνω: «ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ. ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ - ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΞΕΝΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ - ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ».

Το Μάη, οι χρυσαυγίτες προσπάθησαν να πλησιάσουν το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζομένων στον Επισιτισμό Ζακύνθου. Εστειλαν στο Σωματείο Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή «σχετικά με την επιδότηση σεμιναρίων κατάρτισης του ΕΦΕΤ σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων και των ποτών». Στην πραγματικότητα, με την Ερώτησή τους, που οι χρυσαυγίτες επεχείρησαν να παρουσιάσουν ως «φιλεργατική» παρέμβαση, ζήτησαν μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές για τους εργοδότες που θα δεχτούν να συμμετάσχουν στα σεμινάρια, ενώ οι εργαζόμενοι δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα. Η άμεση και αποφασιστική απάντηση των εργαζομένων ήταν να στείλουν πίσω την επιστολή της Χρυσής Αυγής, γράφοντας πάνω με μεγάλα κεφαλαία γράμματα «ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ - ΜΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΟΥΜΕ»!

Τον Ιούλη, έφαγαν πόρτα και από τους συνδικαλιστές της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας που επιστρέφοντάς τους πάραυτα φαξ που της έστειλαν, έγραψαν πάνω τα εξής αποστομωτικά: «ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ! ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πώς να παλεύουν για το δίκιο τους, όπως γνωρίζουν πολύ καλά το ρόλο των φασιστών, των ναζί και των κομμάτων τους. Εχουμε πείρα! Γι' αυτό δεν επιθυμούμε καμιά συζήτηση με απογόνους και νοσταλγούς των δημίων του λαού. Παρακαλούμε να μη μας ξαναστείλετε τίποτα!».

Και αυτές οι απαντήσεις των εργαζόμενων προς τα μαντρόσκυλα του συστήματος δείχνουν πώς απομονώνονται στην πράξη οι μπράβοι των αφεντικών και των μονοπωλίων, πώς απαντώνται πολιτικά και αποτελεσματικά οι προκλήσεις τους, με αποκάλυψη του βρώμικου ρόλου τους και περιθωριοποίησή τους σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε λαϊκή γειτονιά.

ΠΗΓΗ

Πανικός σε Αμερικάνικο Εθνικιστικό Φόρουμ! Απειλούν τον Κασιδιάρη με TEST DNA !!!

Ο προβληματισμός γίνεται σε διεθνές επίπεδο, σε σελίδα από το West Palm Beach!

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΝΑ ΜΗΝΥΕΙ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΕΙ!

Έκοψαν τον προαυλισμό μετά την εξέγερση

Οι «φιλοξενούμενοι» στην Αμυγδαλέζα μετρούν ήδη 48 ώρες κλεισμένοι στα κοντέινερ, με κίνδυνο θερμοπληξίας. Στα περισσότερα δεν υπάρχει ρεύμα και δεν λειτουργεί κλιματισμός, σε κάποια έχει κοπεί και η υδροδότηση.

Του Δημήτρη Αγγελίδη

Με ακόμη περισσότερη καταστολή απαντά η αστυνομία στην εξέγερση της Αμυγδαλέζας, επιλέγοντας να στήσει ένα εφιαλτικό σκηνικό έντασης που επιτείνει τις ήδη αδιέξοδες πολιτικές του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και φέρνει πιο κοντά την πιθανότητα μιας νέας εξέγερσης.

Από την Κυριακή έχει απαγορευτεί ο προαυλισμός των κρατουμένων, με αποτέλεσμα να μετρούν ήδη 48 ώρες κλεισμένοι στα κοντέινερ, με κίνδυνο θερμοπληξίας. Στα περισσότερα δεν υπάρχει ρεύμα και δεν λειτουργεί κλιματισμός, σε κάποια έχει κοπεί και η υδροδότηση, ενώ η ατμόσφαιρα είναι ακόμα αποπνικτική από τα δακρυγόνα.

Σε χθεσινή επιθεώρηση, η υπεύθυνη γιατρός του Κέντρου, Ελπίδα Ευθυμιάτου, διαπίστωσε μώλωπες σε πάρα πολλούς από χτυπήματα κατά την επέμβαση των ΜΑΤ, που φαίνεται ότι έβγαλαν το άχτι τους σε όποιον κρατούμενο έβρισκαν μπροστά τους. Υπάρχουν μάλιστα ανεπιβεβαίωτες κατηγορίες για πυροβολισμούς την ώρα της επέμβασης. Σύμφωνα με την αστυνομία, δέκα αστυνομικοί τραυματίστηκαν από πετροβολισμό κατά την εξέγερση.

Ιχνη ξυλοδαρμού

Δικηγόροι που είδαν χθες τους συλληφθέντες κρατουμένους αναφέρουν καταγγελίες για άγριο ξυλοδαρμό στο Τμήμα Αλλοδαπών, όπου μεταφέρθηκαν.

Χθες οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα 56 κρατούμενοι, όλοι με τις ίδιες κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος και πλημμεληματικού χαρακτήρα (στάση κρατουμένου, απόπειρα απόδρασης και απόδραση, εμπρησμός με κίνδυνο της ανθρώπινης ζωής, επικίνδυνη σωματική βλάβη, εξύβριση). Για σήμερα το πρωί έχουν κληθεί σε απολογία οι 27 και για την Πέμπτη οι υπόλοιποι.

Η αστυνομία συνέλαβε χθες δύο από τους δέκα κρατουμένους που απέδρασαν και συνεχίζει να αναζητά τους υπόλοιπους.

Την ίδια στιγμή, η αστυνομία και το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, με τη συνδρομή μέσων ενημέρωσης, επιχειρούν να χειριστούν επικοινωνιακά το γεγονός, επισείοντας τον κίνδυνο των μεταναστών χωρίς χαρτιά, παραλείποντας να αναφέρουν ότι οι έγκλειστοι της Αμυγδαλέζας κρατούνται όχι για ποινικά αδικήματα αλλά για διοικητική παράβαση –σε πολλές περιπτώσεις επειδή είχε λήξει η άδεια παραμονής τους και δεν είχαν την ευκαιρία να την ανανεώσουν, ελλείψει ενσήμων ή λόγω άλλων γραφειοκρατικών κωλυμάτων.

Η αστυνομία κυκλοφόρησε χθες βίντεο και φωτογραφίες με τις ζημιές που καταγράφηκαν στην Αμυγδαλέζα, σε μια επιχείρηση στοχοποίησης των εξεγερμένων. Δεν είχε την ευαισθησία να βιντεοσκοπήσει τη συνήθη συμπεριφορά των αστυνομικών και να καταγράψει τις πραγματικές συνθήκες κράτησης.

Αυτά έχουν καταγραφεί από τους πιο αξιόπιστους διεθνείς οργανισμούς και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που μιλούν για παράνομη συμπεριφορά των Αρχών και για παραβιάσεις στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα έχουν επίσης καταγράψει ενώσεις αστυνομικών.

Χαρακτηριστική ήταν η χθεσινή παρέμβαση του Χρήστου Φωτόπουλου, προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, στην τηλεόραση του ΑΝΤ1: «Οι συνθήκες και για μας είναι απάνθρωπες, είναι απαράδεκτες, όπως και για τους συγκεκριμένους. [...] Και τι κάνουμε τώρα; Κάνουμε δυστυχώς αυτό που λέγαμε εξαρχής ότι θα κάνουμε, μια τρύπα στο νερό. Αν δεν βρεθεί τρόπος επαναπροώθησης των συγκεκριμένων συνανθρώπων μας, τα πράγματα θα διογκώνονται ακόμα περισσότερο».

Το βαθύ σκοτάδι

Καταπέλτης ήταν και η ανακοίνωση του Σωματείου Ειδικών Φρουρών Ελληνικής Αστυνομίας Αττικής, που έκαναν λόγο για «“το βαθύ σκοτάδι” και την ανικανότητα εκείνων που με συνθήκες φιλοξενίας θέλουν να κρατούν και με συνθήκες κράτησης θέλουν να φιλοξενούν, αποτυγχάνοντας παταγωδώς και στα δύο, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα εργαζομένων που από τύχη αυτή τη φορά δεν βλάφτηκαν».

Σε άλλο μήκος κύματος ήταν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνοριακών Φυλάκων, που ανακάλυψε «οργανώσεις υπέρ των λαθρομεταναστών» και έκανε λόγο για συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων «συμβατές με τα πρότυπα και με κάθε βασικό εξοπλισμό για τη διαβίωση των παράνομων μεταναστών».

Αλλωστε, η Αστυνομία κατά τη χθεσινή δημοσίευση στατιστικών για το πρώτο εξάμηνο του έτους, χαρακτήρισε «σημαντικά αποτελέσματα» τις περίπου 5.500 συλλήψεις στο πλαίσιο του «Ξένιου Δία», παραλείποντας να αναφέρει ότι αποτελούν ποσοστό πολύ μικρότερο του 6% των συνολικών προσαγωγών που έγιναν κατά την πολυδάπανη επιχείρηση, αποδεικνύοντας ότι η περίφημη «απειλή της λαθρομετανάστευσης» αποτελεί μια καλά φιλοτεχνημένη επικοινωνιακή φούσκα.

Σπύρος Ριζάκος, ΜΚΟ Αίτημα

Διεθνές Δίκαιο

Αναμφισβήτητα η Ελλάδα, όπως και κάθε χώρα, έχει δικαίωμα να ελέγχει τα σύνορά της, να ασκεί δηλαδή μεταναστευτική πολιτική. Αυτή όμως την πολιτική έχει υποχρέωση να την ασκεί με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Οφείλει να προστατεύει τους πρόσφυγες και να σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όλων όσοι βρίσκονται στο έδαφός της.

Ωστόσο, όπως έχουν κατ’ επανάληψη κρίνει τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, η χώρα μας υποβάλλει τους κρατούμενους μετανάστες και πρόσφυγες σε απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση. Το αποτέλεσμα; Αυτοκτονίες κρατουμένων, θάνατος ασθενούς κρατουμένου, αλλεπάλληλες εξεγέρσεις. Η χώρα μας όχι απλώς αγνοεί επιδεικτικά τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων αλλά οδηγεί την κατάσταση στα άκρα αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Ομως ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου, των δικαιωμάτων του ανθρώπου, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας είναι εν τέλει θέμα δημοκρατίας και πολιτισμού. Το ερώτημα που γίνεται ολοένα και πιο επιτακτικό είναι αν θα δεχτούμε ως χώρα και ως πολίτες την καταπάτηση βασικών αξιών της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού, αν θα μπούμε σε αυτή την επικίνδυνη ατραπό.

Γιάννα Κούρτοβικ, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Εκτός ζώνης δικαίου

Το ζήτημα δεν είναι οι συνθήκες κράτησης. Γιατί κι αν αυτές δεν ήταν άθλιες, κι αν δεν έβραζαν τα κοντέινερ, αν υπήρχαν υπόστεγα και δέντρα, κι αν δεν ήταν άθλιο το φαΐ (από το οποίο πλουτίζει κάποιο κέτερινγκ, με 5,87 κατ’ άτομο ημερήσια για να δίνει σκάρτη ακόμη και τη μερίδα το ψωμί), κι αν υπήρχαν γιατροί και είδη υγιεινής και καθαριότητας, οι Αμυγδαλέζες του κ. Δένδια δεν θα έπαυαν να είναι χώροι ανθρώπινης ταπείνωσης, εξευτελισμού και μαρτυρίων, χώροι βασανισμού κατά την έννοια και των διεθνών δικαστηρίων που επανειλημμένα καταδίκασαν την Ελλάδα. Τόποι εκτός νόμου και εκτός ζώνης δικαίου, όπου η χωρίς έγκλημα, χωρίς δίκη και χωρίς όριο διάρκειας ποινή εκτίεται χωρίς έλεγχο. Και το μαρτύριο της σταγόνας (η λήξη της κράτησης) σκόπιμο και σαδιστικό. Ποιος δικαστής θα τους δικάσει;

Σε ποια χειρότερη φυλακή μπορεί να σκεφτεί να τους κλείσει;

Ποιος εισαγγελέας θα σκεφτεί να παραπέμψει τους υπευθύνους για κακούργημα ή έστω πλημμέλημα με το 137Α του Ποινικού Κώδικα που τιμωρεί τα βασανιστήρια;

Εύα Κοσσέ, Human Rights Watch

Αναμενόμενο

Αυτό που συνέβη στην Αμυγδαλέζα ήταν αναμενόμενο. Διεθνή όργανα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν τεκμηριώσει σκανδαλώδεις συνθήκες κράτησης μεταναστών και αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα. Ενώ η ελληνική κυβέρνηση έχει λάβει κάποια ταπεινά μέτρα για να βελτιώσει τις συνθήκες κράτησης, οι μετανάστες και οι αιτούντες άσυλο, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, εξακολουθούν να κρατούνται σε ακατάλληλες συνθήκες, συχνά χαρακτηριζόμενες ως απάνθρωπες και εξευτελιστικές. Βάσει του Διεθνούς Δικαίου, οι μετανάστες που δεν έχουν άδεια να εισέλθουν ή να παραμείνουν σε μια χώρα μπορεί να υπόκεινται σε κράτηση, σε ορισμένες περιπτώσεις. Ωστόσο, η κράτηση πρέπει να βασίζεται σε εξατομικευμένη αιτιολογία και να μην είναι ο κανόνας. Οι διαδικασίες απέλασης θα πρέπει να επιδιώκονται με τη δέουσα ταχύτητα και επιμέλεια, έτσι ώστε να μειώνεται στο ελάχιστο ο χρόνος κράτησης. Η κράτηση δε των αιτούντων άσυλο πρέπει να παραμένει ύστατο μέτρο. Η πολιτική κράτησης που εφαρμόζει η Ελλάδα φαίνεται πως έχει σκοπό την τιμωρία των μεταναστών πάρα την απομάκρυνσή τους, κάτι το οποίο απαγορεύεται ρητά από το Διεθνές Δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πηγη:efsyn.gr