ΤΕΛΙΚΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΧΕΙ ΧΟΡΗΓΟ

Έμμισθος στο τμήμα εθνικών θεμάτων της γενικής γραμματείας ενημέρωσης αποδείχτηκε ο γνωστός γυμνοσάλιαγκας φασίστας από την επιτροπή του Α. Παντελεήμονα Χατζάρας. Είναι αυτός που μιλούσε στις συγκεντρώσεις κατοίκων της εκεί περιοχής (χωρίς να είναι κάτοικος Α. Παντελεήμονα) και τον χειροκροτούσαν από κάτω ακόμα και χρυσαυγιτες. Είναι αυτός που καταγγέλλει την κυβέρνηση ως κυβέρνηση ανθελλήνων , κλεφτών κτλ που λεει στις εκπομπές του και στο blog του ότι «η αλήθεια δεν έχει χορηγό) και ταυτόχρονα τα παίρνει από αυτή.
Από το indymedia : «Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ο Σπύρος, ως αγνός και άδολος αγωνιστής του σοσιαλισμού που ήταν, δεν μπορούσε παρά να αξιοποιηθεί. Προς θεού – όχι ως ρουσφέτι. Υπηρεσίες στην πατρίδα και τη δημοκρατία προσέφερε (τσεπώνοντας και μια καλή αμοιβή ως τηλεοπτικός παρουσιαστής, καθώς και τη σχετική προβολή). Η συμπαθητική αυτή φάτσα του μπουλούκου παρουσιαστή ειδήσεων γέμιζε ευχάριστα (;) τις τηλεοπτικές οθόνες.
Δεν έκανε απλώς δημοσιογραφία. Δεν εκφωνούσε μόνο ειδήσεις. Έκανε σοσιαλιστικό λειτούργημα. Χρωμάτιζε (σε πράσινες αποχρώσεις) τα λεγόμενά του, παίρνοντας πάντοτε θέση. Και η θέση του, όλως συμπτωματικώς, υπηρετούσε πάντοτε τα ιδεώδη του σοσιαλισμού και του πρασινοφρουρισμού. Τί να την κάνεις την αμεροληψία και την αλήθεια, όταν συγκρούεται με τα σοσιαλιστικά ιδεώδη; Σωστά το συνέλαβε ο Σπύρος... Οι λιβανωτοί του προς τον Παπανδρέου άφησαν εποχή.
Ο αγαπημένος δημοσιογράφος της Μιμής και του Ανδρέα ξεροστάλιαζε, την εποχή του Harefield, έξω από το νοσοκομείο για την απρόσκοπτη ενημέρωσή μας, προκειμένου να μας μεταφέρει τα νέα για την «άφθονη διούρηση»… Στρατευμένη «δημοσιογραφία», εντούτοις γιομάτη από το σφρίγος της σοσιαλιστικής αλήθειας.
Με την αποκαθήλωση του ΠΑΣΟΚ, εξεδιώχθη από την ΕΡΤ ο τίμιος αυτός αγωνιστής της δημοσιογραφίας. Η Αντίδραση τον έτρεμε και θέλησε να τον εξουθενώσει. Επέλεξε, τότε, να κάνει δημοκρατική αντίσταση από το Κουρο-κάναλο (γνωστό και ως «κουραδοκάναλο») Κανάλι 29, παρέα με όλη την κομπανία των «συντρόφων» του αυριανισμού.
Με την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, το ʼ93, εξαργύρωσε την διαχρονική πίστη του στα σοσιαλιστικά ιδεώδη, τοποθετούμενος ως επικεφαλής του γραφείου τύπου της ελληνικής πρεσβείας στο Βελιγράδι και τη Μόσχα. Αργομισθία, λένε κάποιοι κακόβουλοι, τουρισμός μετʼ επιδοτήσεως, λέγουν άλλοι κακοπροαίρετοι. Εμείς, όμως, νομίζουμε ότι ο Σπύρος πήγε να προσφέρει, εργαζόμενος σκληρά, ειδικά σε ό,τι αφορά τα εθνικά θέματα. Γιατί (το είπαμε;) ο Σπύρος δονείται όταν ακούει για εθνικά θέματα. Δώσʼ του εθνικά θέματα και πάρʼ του την ψυχή… Δημοσιογραφικώς, εν τέλει, ο Σπύρος δεν έκανε και σπουδαία πράματα στην καριέρα του. Υπηρέτησε, όμως, τη σοσιαλιστική αλήθεια. Στο βιογραφικό του έχει και τον τίτλου του εκδότη. Εξέδιδε, για ένα φεγγάρι, το (βραχύβιο) περιοδικό TARKIDI. Αντιπροσωπευτική προσπάθεια για τον σοσιαλιστή οργανικό διανοούμενο (εδώ γελάνε;) και στρατευμένο δημοσιογράφο. Και έτσι, με τα πολλά, ο Σπύρος χάθηκε από το προσκήνιο και μας έλειψε. Όλοι εμείς, οι φαν του, ένα ερώτημα είχαμε στο στόμα, από την στιγμή της πρωινής εγέρσεως μέχρι την ώρα της εσπερινής κατακλύσεως: Πού είναι ο Σπύρος Χατζάρας; Τι κάνει το παιδί της Αλλαγής;

Πολλές οι φήμες – τόσο γραφικές, όμως, που δυσκολευόμασταν να τις πιστέψουμε. Γιατί εμείς σεβόμαστε τους μεγάλους της δημοσιογραφίας, τιμούμε τις αξίες. Αίφνης, πριν από κανα-δυό χρόνια, να σου ο Σπύρος, από την οθόνη του BLUE SKY, ίδιος κι απαράλλαχτος – όπως τότε, την εποχή της μεγάλης ακμής… H μόνη διαφορά με το παρελθόν, τα έντονα καφεκόκκινα βαμμένα μαλλιά. Πάντα κοκέτης ο Σπύρος… Το μενού της εκπομπής του γνωστό: κατακεραυνώνουμε τη Δεξιά (ανάθεμα κι αν υπάρχει πια τέτοιο πράγμα στην Ελλάδα), τους Εβραίους που κρύβονται πίσω από κάθε δεινό στον πλανήτη ετούτο, τη Λέσχη Bilderberg, τις πολυεθνικές και πάει λέγοντας… (Στη νέα version έχει προστεθεί και ο Soros, τον οποίον ο ευφάνταστος Σπύρος βλέπει να κρύβεται πίσω από τα πάντα...). Αν δεν ήμασταν, μάλιστα, απολύτως βέβαιοι για τη δημοκρατικότητα του Σπύρου (τι διάολο… τόσους αγώνες έδωσε για το πλάτεμα και βάθεμα της δημοκρατίας τη δεκαετία του ʼ80…), θα τολμούσαμε να τον υποπτευθούμε και για ρατσιστή. Αλλά είπαμε… Μεγάλωσε, λοιπόν, ο Σπύρος, έβαψε και το μαλλί, αλλά το ρεπερτόριο ίδιο και απαράλλαχτο. Η βελόνα κόλλησε και ο Σπύρος δεν έλεγε να την ξεκολλήσει με τίποτα… Η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη συνεχίζει να αποτελεί το δικό του τοτέμ και ευαγγέλιο.
Τα εθνικά θέματα, βεβαίως, και η ανάλογη ανιδιοτελής - φυσικά - ευαισθησία και πάλι, μονίμως, στην ημερήσια διάταξη. Ο Samuel Johnson είχε πει, ως γνωστόν, για τους εθνικώς ανησυχούντες και τους κατʼ επάγγελμα πατριώτες: «patriotism is the last refuge of a scoundrel» (για να το πούμε στη γλώσσα που παίζει στα δάχτυλα ο Σπύρος και να μην τον προσβάλουμε μεταφράζοντας την ρήση). Προφανώς, δεν είχε υπʼ όψιν έναν Σπύρο Χατζάρα… Όλα καλά, λοιπόν, ως εδώ. Ο Σπύρος επέστρεψε, αν και σε μικρό κανάλι, σώος και αβλαβής, ενημερώνοντας και ψυχαγωγώντας το (όχι και τόσο πολυπληθές, εδώ που τα λέμε) κοινό του. Μέχρι που ήλθαν κάποιες – κακόβουλες, χωρίς αμφιβολία και ατεκμηρίωτες, μετά βεβαιότητος – καταγγελίες από το PRESSMME.blogspot.com.
Ο Σπύρος, λέει, αν και δημοσιογράφος και άρα, κατά τεκμήριο, κριτικός απέναντι στην εξουσία και το κράτος ήταν, λέει, κρατικοδίαιτος, έμμισθος υπάλληλος της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, μαζί με άλλα εκλεκτά τέκνα της αλλαγής (και άλλων κομμάτων βεβαίως): Σπύρο Μεταξά, Μιχάλη Γαργαλάκο, Μάρκο Μουζάκη κ.α. Κρατικοδίαιτος ένας Σπύρος Χατζάρας;
Ασφαλώς θα αστειεύεστε, κύριοι, με τις ψευτοκαταγγελίες σας. Σπύρος Χατζάρας και κρατική μισθοδότηση είναι, αναμφίβολα, έννοιες ασύμβατες… Ακόμη, όμως, και αν ισχύουν οι καταγγελίες και ο Σπύρος είναι κρατικός υπάλληλος, ουδεμία αργομισθία υφίσταται. Ασφαλώς θα εργάζεται με αυταπάρνηση, όπως έκανε σε όλη του τη ζωή. Πολλοί αναρωτιούνται κακόβουλα: Καλά, αργόσχολος είναι; Πώς είναι δυνατόν να εργάζεται σκληρά το πρωί στη Γ.Γ. Ενημέρωσης, να ετοιμάζει καθημερινή βραδινή εκπομπή στο BLUE SKY και, από την άλλη, να κάθεται με τις ώρες τα μεσημέρια στη Βαλαωρίτου, ενώ, ταυτοχρόνως, συντηρεί 5-6 blogs;
Απλώς, είναι γρήγορος και προκομμένος κύριοι! Αυτή είναι η εξήγηση… Επιπλέον, η δύναμη των σοσιαλιστικών ιδεωδών αποτελεί καύσιμο πολλών οκτανίων, προσφέροντας δύναμη και ζωντάνια στον χαλκέντερο και απροσκύνητο δημοσιογράφο με τα full καραμπογιατισμένα μαλλιά…

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1117966»