ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΤΖΑΜΙ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ

Στις αρχές του Ιούνη έγινε εμπρηστική επίθεση, από ʽʼαγνώστουςʼʼ, σε τζαμί που βρίσκεται εδώ και τριάντα χρόνια στο Γουδί, προκαλώντας μικρές υλικές ζημιές. Πέρα από τους γείτονες από τους οποίους έγινε αντιληπτό το γεγονός, ο εμπρησμός δεν αναφέρθηκε καθόλου στα καθεστωτικά media, ενώ δεν καταχωρήθηκε ούτε καν στο δελτίο συμβάντων της αστυνομίας παρότι κλήθηκε εκεί. Σαν να μην έγινε ποτέ.

Ως προς το ποιοι είναι οι δράστες, δεν θέλει και πολλή φαντασία. Το συγκεκριμένο συμβάν έλαβε χώρα λίγες μέρες μετά το ρατσιστικό πογκρόμ που εξαπέλυσαν στις αρχές Μάη, στο κέντρο της Αθήνας, ρατσιστές και φασιστικές συμμορίες με την αγαστή συνεργασία και συνοδεία της ελληνικής αστυνομίας. ʽʼΑπολογισμόςʼʼ του πενθήμερου πογκρόμ ήταν η δολοφονία του μπαγκλαντεσιανού Αλίμ Αμπντούλ Μάναν και ο σοβαρός τραυματισμός με μαχαιρώματα και ξυλοδαρμούς δεκάδων μεταναστών καθώς και οι εισβολές σε σπίτια, μαγαζιά και χώρους συνάθροισής τους. Μετά το ʽʼτέλοςʼʼ του πογκρόμ συνεχίστηκαν – και συνεχίζονται μέχρι σήμερα – σποραδικές ρατσιστικές επιθέσεις τόσο στο κέντρο όσο και σε άλλες γειτονιές της Αθήνας. Στην Καλλιθέα έγιναν δύο επιθέσεις σε τζαμιά τον Μάιο – στην μία περίπτωση ενώ υπήρχε κόσμος μέσα σʼαυτό – την ίδια στιγμή που η δημοτική αρχή του Μοσχάτου έστηνε ʽʼεπιτροπές κατοίκωνʼʼ τύπου παντελεήμονα ενάντια σε ξενώνα μεταναστών που επρόκειτο να λειτουργήσει εκεί. Μέσα σʼ αυτή τη συγκυρία λοιπόν, εντάσσεται και η επίθεση στο τζαμί στο γουδί.

Όλες αυτές οι επιθέσεις με στόχο τους μετανάστες δεν οφείλονται σε κάποιες ομάδες «ανεξέλεγκτων στοιχείων». Αντίθετα, αποτελούν συμπληρωματικό κομμάτι της κρατικής (αντι)μεταναστευτικής πολιτικής. Μιας ξεκάθαρα ρατσιστικής και κατασταλτικής πολιτικής που επιφυλάσσει δολοφονίες στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα (frontex, ναρκοπέδια και σε λίγο φράχτες για ανθρώπους στον Έβρο), στρατόπεδα συγκέντρωσης, βασανιστήρια και εγκλεισμούς στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων (μεταξύ αυτών και στο α.τ. ζωγράφου), δουλεμπόριο και βίαιη εργασιακή εκμετάλλευση. Αυτή την πολιτική έρχεται να συνδράμει η δράση των φασιστικών ομάδων.

Με δεδομένη την συγκυρία στην οποία ζούμε, τα πράγματα δε θα μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαρα. Βιώνουμε την ακραία υποτίμηση της εργασίας μας με μειώσεις μισθών, απολύσεις, περικοπές συντάξεων, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, αύξηση της ανεργίας και επίθεση στις όποιες κοινωνικές παροχές, ενώ όλο και ευρύτερα κοινωνικά στρώματα βυθίζονται στην ανέχεια. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες όσοι στοχοποιούν τους μετανάστες και τους παρουσιάζουν σαν να ήταν αυτοί το πρόβλημα, δουλεύουν για λογαριασμό των αφεντικών και του κράτους. Είναι κάτι παραπάνω από σαφές, και το νιώσαμε στο πετσί μας και στην απεργία της 28-29/06, ότι τώρα που το ʽʼκράτος πρόνοιαςʼʼ έχει ξοφλήσει, η μόνη κοινωνική πολιτική των κυρίαρχων είναι το δόγμα της ασφάλειας και η στυγνή καταστολή. Και οι μετανάστες είναι πρώτοι στη ʽʼλίστα παροχώνʼʼ αυτής της πολιτικής.

Όσο εξακολουθούμε να αποδεχόμαστε και να αναπαράγουμε τον διαχωρισμό «ντόπιου – ξένου» που μας επιβάλλουν, όσο δεν συνειδητοποιούμε ότι ντόπιοι και μετανάστες εργαζόμενοι έχουμε κοινά συμφέροντα και κοινούς εχθρούς και δεν δρούμε αλληλέγγυα, τόσο θα γινόμαστε πιο ευάλωτοι στις κυρίαρχες πολιτικές της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Γιʼ αυτό κάθε επίθεση εναντίον των μεταναστών είναι επίθεση σε εμάς τους ίδιους. Και σαν τέτοια πρέπει να απαντιέται.


ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ

Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου