"ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ, ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ"
Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011
Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011
Παρέμβαση στην εκδήλωση μνήμης στον Γοργοπόταμο
Στις 27/11 πραγματοποιήθηκε στο Γοργοπόταμο η καθιερωμένη τελετή μνήμης για την ανατίναξη της γέφυρας.
Περίπου 30 αγανακτισμένοι (και κάποια άτομα από το χώρο) έδωσαν το παρών με συνθήματα και διαρκή γιουχαϊσματα ενάντια σε αντιπροσώπους δήμου, περιφέρειας και κομμάτων (ΝΔ,ΛΑΟΣ και ΔΗΜΑΡ,οι συριζαίοι γιορτάσαν μόνοι τους, οι κουκουέδες θα γιορτάσουν επίσης μόνοι τους και οι πασόκοι φοβούμενοι να στείλουν ντόπιο βουλευτή έστειλαν αντιπρόσωπο από τη φωκίδα).
Οι τοπικοί παράγοντες που, όπως αναμενόταν, αναλώθηκαν κυρίως σε διάφορα επετειακά και δακρύβρεχτα υπέρ εθνικής ενότητας, βρήκαν ευκαιρία να ασχοληθούν και με "τις σημερινές δύσκολες συγκυρίες". Πήραν την απάντησή τους σε καντήλια (ειδικά για τον εκπρόσωπο του ΛΑΟΣ:μπουμπούκο και βορίδη ακούστε το καλά υπάρχει κι άλλος χώρος στο μελιγαλά,φασίστες ραγιάδες γερμανοτσολιάδες).
Το τοπίο συμπληρώναν παπάδες, στρατός και κάμποσοι μπάτσοι (οι οποίοι δε δίστασαν να καταθέσουν και στεφάνι, ίσα για να τους υπενθημίσουμε με το γνωστό σύνθημα ποια είναι η δουλειά τους, ενώ προηγουμένως είχαν πραγματοποιήσει και εξακριβώσεις στο χώρο γύρω απ'το ποτάμι).
Οι παλιοί αντάρτες που παρά τα χρόνια τους ήρθαν και φέτος πήραν χειροκροτήματα, συνοδεία συνθημάτων για το Βελουχιώτη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για τον Άρη πέρ'απ'τα συνθήματα σηκώθηκε και λάβαρο που χειροκροτήθηκε, αντίθετα οι όποιες αναφορές τιμής στο Ν. Ζέρβα (στα πλαίσια μιας γενικότερης προσπάθειας αποκατάστασης του στη συνείδηση των λαμιωτών που επιχειρείται μάταια τον τελευταίο καιρό) συνάντησαν την αδιαφορία όλων των παρευρισκομένων.
Η προσπάθεια μετατροπής της αντίστασης σε θεσμό και καπήλευσής της από τα διάφορα φασιστοειδή απέτυχε.
Αναρχικοί/Αντιεξουσιαστές Λαμίας
απο εδω
Πίσω από τις ασπίδες, κάτω από τα κράνη και μέσα στις στολές
Στην Ελλάδα του 2011 όπου ακροδεξιοί έχουν μπει σε υπουργία και παρουσιάζονται από τα ΜΜΕ σαν οι σοβαροί και υπεύθυνοι πολιτικοί που βάζουν την σωτηρία της πατρίδας πάνω από οτιδήποτε άλλο, δεν ξέρω αν προκαλεί εντύπωση η είδηση, ότι στη Σχολή Ευελπίδων ομάδα σπουδαστών καθοδηγούμενηαπό τον αρχηγό των Ευέλπιδων τραγούδησε τον ύμνο της χούντας της 21ης Απριλίου,ανήμερα της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου!
Για το θέμα θα έχει το κυριακάτικο "Βήμα" εκτενή ρεπορτάζ. Αν και έχουμε κάθε λόγο να είμαστε καχύποπτοι για την σκοπιμότητα που οδήγησε την φυλλάδα του συγκροτήματος Λαμπράκη στην δημοσιοποίηση του θέματος( π.χ. για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του Γιωργάκη στο πρόσφατο παρελθόν για τον κίνδυνο πραξικοπήματος ή δεν είναι καθόλου απίθανο να χρησιμοποιηθεί από τους ακροδεξιούς υπουργούς για να ξεπλύνουν το φασιστικό τους παρελθόν καταγγέλλοντας και καταδικάζοντας το γεγονός), ωστόσο το γεγονός της ύπαρξης σχεδόν 40 χρόνια μετά νοσταλγών του καθεστώτος και μάλιστα σε ένα στρατιωτικό σώμα που φοιτούν άτομα νεαρής ηλικίας(18-24 χρονών) μας ωθεί στο να κάνουμε μερικές σκέψεις για τον ρόλο των επαγγελματικών στρατιωτικών σωμάτων, των αστυνομικών και των ειδικευμένων δυνάμεων καταστολής.
Μπορεί για τους… φιλήσυχους πολίτες, τους "νοικοκυραίους" και τους "επαναστάτες του καναπέ" -από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες-, να προκαλεί εντύπωση η βαναυσότητα των ΜΑΤζήδων, καθώς τους βλέπουν να ξυλοκοπούν άγρια διαδηλωτές και αυθόρμητα ίσως και κάποιες φορές με αφέλεια και ανυστερόβουλα να σκέφτονται ότι "δεν μπορεί κάπως θα προκάλεσαν οι διαδηλωτές και για αυτό τις τρώνε", όμως για όσους έχουν βρεθεί έστω και ελάχιστες φορές σε μαζικές και μαχητικές διαδηλώσεις ξέρουν πως τα πράγματα δεν είναι τόσο αθώα.
"Ο μόνιμος στρατός και η αστυνομία είναι τα κύρια όργανα δύναμης της κρατικής εξουσίας", έγραφε ο Λένιν στο "Κράτος και Επανάσταση". Ίσως μερικοί υποστηρίζουν πως αυτό είναι τελείως γενικό και θεωρητικό και πως ακόμη και αν ισχύει σαν μια γενική εικόνα δεν μπορεί να οδηγεί σε ισοπεδωτικές λογικές. Δεν θα ισχυριστώ πως σε κάθε κανόνα δεν υπάρχουν και εξαιρέσεις. Αυτό άλλωστε είναι… αναμενόμενο. Όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποιος είναι ο κανόνας και ποια η εξαίρεση.
Όσοι έχουν την εντύπωση ότι αυτά τα φαινόμενα είναι μεμονωμένα και ότι δεν χαρακτηρίζουν το σύνολο κάνουν μεγάλο λάθος. Στην συντριπτική πλειοψηφία όσοι βρίσκονται απέναντι στους διαδηλωτές έχουν μια φασιστική νοοτροπία, μια άρρωστη προσωπικότητα και μια αντικοινωνική συμπεριφορά. Δεν χρειάζεται να σιγοτραγουδούν τα τραγούδια της χούντας, ούτε να χαιρετούν ναζιστικά. Βέβαια μερικοί που είναι τελείως ευάλωτοι συναισθηματικά και αδύναμοι νοητικά είναι πολύ πιθανόν κατά τη διαδικασία πλύσης εγκεφάλου να οδηγηθούν σε τέτοιες γραφικότητες, ωστόσο για το σύστημα εξουσίας αρκεί να εκτελούν τις διαταγές αδιαμαρτύρητα να αντιμετωπίζουν την όλη διαδικασία σαν "μια δουλεία που πρέπει να γίνει".
Σύμφωνα με τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟ (Ψυχίατρος –Παιδοψυχίατρος) «Η προσωπικότητα του βασανιστή αποτελεί ενδιαφέρον θέμα, ψυχολογικό, ψυχιατρικό και στην επέκταση του, κοινωνικό. Το άτομο αυτό έχει μια ανώριμη προσωπικότητα, μια προσωπικότητα που δεν εξελίχθηκε σωστά. Εκεί,κυριαρχούν ένστικτα σαδιστικά και καταστροφικά των παιδικών χρόνων του ανθρώπου. Στοιχεία των τρομοκρατικών παραμυθιών και συναισθήματα -σε μόνιμη πιαβάση- από τους εφιάλτες των παιδιών. Αρχαϊκοί φόβοι όπου ο άλλος άνθρωπος, συμπεριλαμβανομένης και της μητέρας, είναι πάντα επικίνδυνος…Οι σαδιστές είναι παράλληλα και μαζοχιστές προς την αυθαίρετη και παντοδύναμη εξουσία που τουςπίεσε, τους κατεύθυνε και τους επέτρεψε να γίνουν βασανιστές. Ο μηχανισμός του συστήματος "ξύπνησε" σ'αυτούς τους ανθρώπους απωθημένα και ασυνείδητα σαδιστικά ένστικτα….Συνήθως, κάτω από την ισχυρή επιρροή των εθίμων και το φόβο των κοινωνικών κανόνων και απαγορεύσεων, αυτά τα ένστικτα καταστέλλονται, αλλά δεν εξουδετερώνονται οριστικά. Με "εντολή" από μια Αρχή, οποιαδήποτε Αρχή αυθαίρετη και καταστροφική… τα ένστικτα αυτά έρχονται στην επιφάνεια και κυριαρχούν την πραγματικότητα της καθημερινής ζωής του βασανιστή».
Τέλος αξίζει και η παρουσίαση μιας ποιο... εξειδικευμένης άποψης για τους αστυνομικούς από τον ψυχολόγο Κλεάνθη Γρίβα
«Ένα εξουσιαστικά μεταλλαγμένο ζόμπι, που η ύπαρξή του εξαντλείται στα χέρια, τα πόδια, το περίστροφο,το κλομπ, κάποια γεννητικά όργανα (ανύπαρκτης ήαμφίβολης λειτουργικότητας) και έναν απλαστικό εγκέφαλο (ο οποίος διευκολύνει αφάνταστα την επιτέλεση του θεάρεστου λειτουργήματος του βασανιστή).
• Μια διεστραμμένη ψυχοπαθητική προσωπικότητα, ένα φρανκενσταϊνικό μείγμα Παπαχρόνη, Ντάλτον, Νταβέλη και κουτσαβάκη, που προγραμματίζεται εξουσιαστικά για να εκδηλώνει μια ανεξέλεγκτη καταστρεπτική επιθετικότητα και να δηλώνει ξεδιάντροπα με χίλιους τρόπους ότι (αυτό, το διανοητικά υπολειπόμενο ζόμπι) είναιτο ευνοούμενο εκτελεστικό όργανο της εξουσίας και έχει εξοπλιστεί με το αποκλειστικό δικαίωμα «να γαμάει και να δέρνει», και αντιστρόφως.
• Ένα αποκρουστικό ανθρωποειδές (που η εμφάνισή του και μόνο, θίγει την αισθητική και προσβάλλει την αξιοπρέπεια κάθε πολιτισμένου ανθρώπου), το οποίο, με την αλαζονεία, τις κουτσαβάκικες κινήσεις, το ηλίθιο βλέμμα και τον πρωτόγονο λόγο του, εκτοξεύει εναντίον της κοινωνίας την αφόρητη χυδαιότητα, το απύθμενο κενό, την τρομακτική βαρβαρότητα και το καταχθόνιο ψυχοδιανοητικό του σύμπαν»
απο εδω
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011
Έτσι ξαφνικά χτύπησαν οι Ναζί;
Η διεθνής κοινότητα δηλώνει «συγκλονισμένη». Η Γερμανία δηλώνει «ντροπιασμένη». Συγκλονισμός και ντροπή που για τόσα χρόνια είχαν αποκλείσει το ενδεχόμενο οι θύτες να βρίσκονταν ανάμεσα σεακροδεξιές ομάδες και τους έψαχναν ανάμεσα στον «υπόκοσμο».
Γιατί; Μήπως επειδή συνηθίσαμε να μην ψάχνουμε με την ίδια ζέση τους φόνους ξένων όπως τους φόνους δικών μας; Ή μήπως επειδή συνηθίσαμε να συνδέουμε τα αίτια φόνων μεταναστών με «βρώμικες» δουλειές… όπως ακριβώς συνηθίσαμε να θεωρούμε και τους ίδιους «βρώμικους». Και αν όντως έψαχναν για τους δολοφόνους ανάμεσα στον «υπόκοσμο»… μήπως υπάρχει χειρότερος υπόκοσμος από τους νέο-Ναζί;
Οι «καθαροί»… «ξεκαθαρίζουν» όσους «βρωμίζουν» με την ύπαρξη τους το «πεντακάθαρο» έθνος τους. Και αυτοί οι «καθαριστές» βρίσκονται παντού, γιατί δεν έχουν συγκεκριμένη εθνικότητα ή θρησκεία. Έχουν μόνο συγκεκριμένη ιδεολογία: Το μίσος προς τον ξένο.
Στη Γερμανία, τον Τούρκο και τον Έλληνα. Στην Τουρκία τον Κούρδο και τον όποιο αντιφρονούντα. Στην Ελλάδα τον Αλβανό, τον Αφρικανό… στην Κύπρο τον Πακιστανό, τον Άραβα… Το σοκ είναι όταν οι «βρώμικοι» είμαστε εμείς.
Ο Θεόδωρος Βουλγαρίδης ήταν απλά ένας Έλληνας βιοπαλαιστής μετανάστης στη Γερμανία. Γι αυτό ήταν ένα από τα εννιά θύματα των Γερμανών Νέο-ναζί. Το «ξένο» του όνομα και η διαφορετική του όψη ήταν αρκετά για να γίνει στόχος. Ας το θυμούνται αυτό όσοι σε Κύπρο και Ελλάδα επιμένουν να χαιρετούν ναζιστικά είτε λόγω πεποιθήσεως είτε για πλάκα. Εκτός αν δεν τους ενοχλεί ένας νεκρός Έλληνας… αφού τα άλλα οκτώ θύματα ήταν Τούρκοι.
Είναι κρίμα που υπάρχουν ακόμα τόσο άρρωστα μυαλά. Ακόμα μεγαλύτερο κρίμα που κάποια ανήκουν σε νέους ανθρώπους. Ίσως γιατί στην προσπάθεια μας να τους «μορφώσουμε» τους παραμορφώσαμε παραφουσκώνοντάς τους με εθνικιστικά μίση και πάθη παρεξηγημένα για εθνική υπερηφάνια. Η οικονομική κρίση που δημιουργεί μετανάστες, δημιουργεί και ρατσιστές.
Γιατί στους δύσκολους καιρούς οι άνθρωποι γίνονται πιο ευάλωτοι στον πανάρχαιο μύθο πως για τα δεινά σου φταίει πάντα κάποιος ξένος. Όταν ρατσιστικές ομάδες με την αμφίεση ακροδεξιών κομμάτων βλέπουν το δρόμο προς τα Κοινοβούλια της Ευρώπης εις το όνομα της «ελεύθερης έκφρασης», κανείς δεν πρέπει να ξαφνιάζεται για τέτοια ρατσιστικά εγκλήματα. Μάλλον θα πρέπει να περιμένει και άλλα. Γιατί όταν η «ελεύθερη έκφραση» επιτρέπει σε κάποιους να σκορπούν το μίσος, ταυτόχρονα οπλίζει και το χέρι άλλων που στην ουσία απλά εκτελούν τα όσα οι πρώτοι ρητορεύουν. Επομένως γιατί το ξάφνιασμα;
απο εδω
Γιόρτασαν την Χούντα στην Σχολή Ευελπίδων στις 17 Νοεμβρίου!
Ο συγκεκριμένος ακροδεξιός υποψήφιος αξιωματικός δεν απασχολεί για πρώτη φορά. Ήταν επίσης επικεφαλής του τμήματος των Ευέλπιδων οι οποίοι παρά την αναβολή της παρέλασης στη Θεσσαλονίκη λόγω των αντιδράσεων του κόσμου που είχε κλείσει το δρόμο διαμαρτυρόμενος για την αντεργατική και αντικοινωνική πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των Μνημονίων, ήθελαν να παρελάσουν. Τελικά δεν παρέλασαν αλλά έκαναν σημειωτόν. Στα βίντεο που κατέγραψαν το γεγονός είναι εμφανή η παρουσία μελών της Χρυσής Αυγής που ενθαρρύνουν τους Ευέλπιδες και τραγουδούν μαζί τους εθνικιστικά εμβατήρια. Είναι επίσης ευδιάκριτο ότι οι Ευέλπιδες τραγουδούν τα παράνομα άσματα με ιδιαίτερη θέρμη και φαίνεται ότι τα γνωρίζουν καλά.
Να θυμίσουμε ότι με δημόσια τοποθέτηση του, ο Υποναύαρχος ε.α. Ντουνιαδάκη, είχε καταδικάσει τα συνθήματα εθνικιστικού και αλυτρωτικού περιεχομένου που ελέχθησαν από τους σπουδαστές της ΣΣΑΣ που παρέλασαν στη Θεσσαλονίκη. Είχαμε τονίσει ότι «Πρόκειται για πρωτοβουλία που από θέση υπεράσπισης της δημοκρατίας και της διατήρησης φιλικών-ειρηνικών σχέσεων με τους γειτονικούς λαούς, σε αρμονία με το Σύνταγμα, τους νόμους και τον Στρατιωτικό Κανονισμό, στηλίτευσε τις εθνικιστικές κραυγές και ουσιαστικά καταδίκασε την ακραία προπαγάνδα κάθε μορφής που ασκείται στις Στρατιωτικές Σχολές. Εξάλλου, δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από την παρέλαση τμημάτων των Ειδικών Δυνάμεων στη Αθήνα, όπου τα εμετικά συνθήματα εθνικιστικού μίσους που βροντοφωνάχτηκαν από τα τμήματα αυτά σε ανοικτή συνεργασία με φασιστικές συμμορίες, ντρόπιασαν το λαό μας».
Θα περίμενε κανείς την παρέμβαση του ΓΕΣ, του ΓΕΕΘΑ και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, τη δημόσια καταδίκη των απαράδεκτων και επικίνδυνων αυτών ενεργειών από τα ΜΜΕ, τις πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις. Σίγουρα όμως θεωρούμε αυτονόητη την παρέμβαση των Συνδικαλιστικών οργανώσεων των ενεργεία και Απόστρατων Αξιωματικών, του ΣΥΣΜΕΔ και της ΑΝΕΑΕΔ. Αντί για αυτό όμως, σιωπή. Που διαδέχτηκε η αμηχανία μπροστά στην υπεύθυνη στάση του υποναυάρχου Ντουνιαδάκη, για να τη ακολουθήσει σταδιακά η χλεύη και η καταγγελία τελικά της πρωτοβουλίας του δημοκρατικά ευαίσθητου απόστρατου. Κινήσεις που συγκαλύπτουν την παρανομία, συμπλέουν με τον εθνικιστικό παροξυσμό και αποκαλύπτουν τον συντηρητικό και αντιδραστικό χαρακτήρα των Ενώσεων Αποστράτων που καθοδηγεί η ΝΔ, συμπλέει το ΛΑΟΣ και συνευρίσκεται η Χρυσή Αυγή! Τελικά, μετά από Συνεδρίαση του Δ.Σ. της ΑΝΕΑΕΔ, ο Υποναύαρχος Ντουνιαδάκης καλέστηκε σε απολογία».
Όμως οι αποκαλύψεις του ΒΗΜΑΤΟΣ, μπορεί να ήταν προκάλεσαν την άμεση παρέμβαση του νέου ΥΕΘΑ και του ΓΕΣ εξαιτίας της δημοσιότητας που δόθηκε, όμως επιτρέψτε μας να πούμε ότι πρόκειται για πράξεις Υποκρισίας. Ο νέος ΥΕΘΑ βρήκε έναν ανέξοδο τρόπο για να φτιάξει το δημοκρατικό του προφίλ, να στείλει ένα σικέ μήνυμα στο λαό μας ότι κάτι άλλαξε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ότι αυτός δεν είναι Π.Μπεγλίτης που ήθελε να κατεβάσει τον στρατό απέναντι στους διαδηλωτές! Δημοσιοσχετίστικα καθρεφτάκια μας πουλάς κύριε Αβραμόπουλε.
Καταρχήν το ΒΗΜΑ ΕΧΕΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΥΕΣΘΗΣΙΕΣ; Ποιος ξεχνά το άρθρο του βασικού συντάκτη του Γ.Μαλούχου με τίτλο «Χρεοκοπία, Δημοκρατία, άρθρο 48 και έκτακτες εξουσίες» στις 21/10/2011 αμέσως μετά τις συγκλονιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις, θέτοντας το δίλημμα «Δημοκρατία ή χρεοκοπία;».
Και απαντούσε: «μια κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης, για να είναι τέτοια, οφείλει να έχει στα χέρια της έκτακτες εξουσίες, τις οποίες το Σύνταγμα της χώρας προβλέπει. Αλλιώς, εξελίσσεται σε ιδιότυπη δικτατορία. Δεν είναι δυνατόν μια κυβέρνηση να αγνοεί το γεγονός ότι απαιτούνται έκτακτες εξουσίες, όταν στην πράξη λειτουργεί συστηματικά και όλο και οξύτερα με αυτό τον τρόπο. Το χάσμα που προκαλείται είναι τέτοιο που, σύντομα, δεν θα γεφυρώνεται. Άλλωστε, δεν υπάρχει Έλληνας που να αμφιβάλλει ότι αυτή η κατάσταση δεν θα σταματήσει εδώ. Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε πολύ πιο κοντά στην αρχή της, παρά στο τέλος της.
Υπάρχουν περίοδοι, που τέτοιες έκτακτες συνθήκες επιβάλλουν έκτακτες εξουσίες: οι πόλεμοι είναι ένα παράδειγμα. Τον πόλεμο, πολλές φορές τον έχουν οξύτατα επικαλεστεί, στους πιο δραματικούς τόνους, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Οικονομικών και όχι μόνον. Από τη στιγμή λοιπόν που αυτό πιστεύουν κι έτσι κινούνται, αν θέλουν να είναι πραγματικά τίμιοι απέναντι στις δραματικές περιστάσεις και να έχουν αληθινή ευθύνη των πράξεών τους, οφείλουν να μην κρύβονται άλλο πίσω από προσχήματα.
Το άρθρο 48 του Συντάγματος προβλέπει ρητά το πώς και για πόσο η ίδια η Βουλή, μετά από πρόταση της κυβέρνησης, μπορεί να λάβει την απόφαση ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας και να της παράσχει έκτακτες εξουσίες, στις οποίες κατ' ουσίαν αναφέρθηκε πρόσφατα και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.
Ας πάρει την ευθύνη να ζητήσει από τη Βουλή εφαρμογή του άρθρου 48 του Συντάγματος, με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται. Αφού εκλογές δεν κάνει, εκείνος, έστω λοιπόν δια των αντιπροσώπων του, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, είναι ο μόνος που μπορεί και πρέπει να αποφασίσει πια για όλα αυτά. Αν η Βουλή δώσει στην κυβέρνηση αυτά τα δικαιώματα, έχει καλώς. Οι κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος, οφείλουν να ζητήσουν ευθέως από τον ελληνικό λαό να τους δώσει την άδεια να κυβερνήσουν έξω από τα όρια της κανονικότητας και να σταματήσουν να το πράττουν εκ κρυπτώ και στα όρια της συνταγματικής τάξης».
Δε μας πείθει επομένως το ΒΗΜΑ που μόλις πριν ένα μήνα απαιτούσε από Παπανδρέου-Βενιζέλο ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ!
Ρίχνουν τις ευθύνες στον ακροδεξιό Εύελπι, που είναι όμως ένα γρανάζι στην αντιδραστική εκπαίδευση που παρέχεται στις Στρατιωτικές Σχολές, αποκρύπτοντας τις σοβαρές αντιδραστικές τομές που σχεδιάζονται στις Ένοπλες Δυνάμεις. Από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας που έχει επικεφαλής τον πολιτευτή της ΝΔ Αβραμόπουλο, της ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά που κυριαρχείται πλέον από το Ακροδεξιό και Πολεμοκάπηλο ΔΙΚΤΥΟ 21!
Στον σύγχρονο Κοινοβουλευτικό Ολοκληρωτισμό η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να γαλουχήσουν την νεά γενιά αξιωματικών ώστε να είναι προετοιμασμένη για θερμά πολεμικά επεισόδια που θα προκαλέσει ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών Ελλάδας-Τουρκίας, για την συμμετοχή τους στις δολοφονικές αποστολές των ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ, αλλά και για να κατέβουν στο δρόμο σε ρόλο Απεργοσπάστη, αναλαμβάνοντας επίσης αποστολές Καταστολής των κοινωνικών κινημάτων.
Η Χούντα των Συνταγματαρχών πάει χέρι-χέρι με τη Χούντα του Παπαδήμου, συγκυβερνά πλέον στο πλαίσιο της πολιτικής συμφωνίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, δανείζει τα εμετικά της συνθήματα για τους γειτονικούς λαούς και τον «κουμουνιστικό κίνδυνο». Ο Στρατιωτικός Κανονισμός και οι Διαταγές του ΓΕΣ είναι κουρελόχαρτα, δεν εφαρμόζονται πρώτα από όλα στην Σχολή Ευελπίδων, εκεί που εκπαιδεύονται οι αυριανοί αξιωματικοί που σύμφωνα με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα του εκάστοτε ΥΕΘΑ, θα έπρεπε να τα διαφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού. Αντίθετα το καψόνι, η εθνικιστική προπαγάνδα και η απαξίωση των κοινωνικών αγώνων είναι καθεστώς στις Στρατιωτικές Σχολές.
Αυτά που τους μαθαίνουν στην Ευελπίδων σύντομα εφαρμόζουν οι νεαροί αξιωματικοί πρώτα από όλα στα Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων, όπου οι καταγγελίες των συναδέλφων φαντάρων είναι συνεχείς.
Όμως το ΓΕΣ και ο ΥΕΘΑ Αβραμόπουλος αδιαφορούν και συγκαλύπτουν.
Ποιος νοιάστηκε και ποιος εξέτασε τις καταγγελίες μας για τα «Εθνικιστικά κηρύγματα και πολιτικός τραμπουκισμός φαντάρων στο στρατόπεδο Λαγού»; Στο στρατόπεδο Λαγού στο Διδυμότειχο το εθνικιστικό κήρυγμα είναι στην ημερήσια διάταξη. Οι στρατιώτες στο ΣΠΕΝ (Σχολείο Προκεχωρημένης εκπαίδευσης Νεοτοποθετημένων) ακούν καθημερινά από εκπαιδευτές και αξιωματικούς της διοίκησης του στρατοπέδου και της μεραρχίας για τα «σκυλιά» που βρίσκονται στην άλλη πλευρά των συνόρων, τους «Τουρκαλάδες», τους «χειρότερους γείτονες του κόσμου», τα «αρχίδ..» του ελληνικού στρατού και την ανωτερότητα των ελλήνων σε σχέση με τους βάρβαρους.
Ο ανθυπίλαρχος τεθωρακισμένων Κυριάκος Παπούλης, ωστόσο, προχώρησε πιο μακριά από τους περισσότερους, δηλώνοντας στην εκπαιδευτική του κλάση πως είναι «απίστευτα εθνικιστής». Ο ανθυπίλαρχος έβγαλε ένα λογύδριο με σαφή πολιτικό χαρακτήρα, στο οποίο μεταξύ άλλων υποστήριξε ότι στα γεγονότα των Ιμίων οι Πολιτικοί πρόδωσαν το Στρατό, που θα έπρεπε να ξεκινήσει αμέσως πόλεμο και όπου πάει (γιατί σε αυτή την περίπτωση «τους Γαμάς»), πως οι Έλληνες αεροπόροι έχουν ορκιστεί εκδίκηση εναντίον της Τουρκίας για τα γεγονότα της Λέρου, ακόμα και πως οι Ισραηλινοί πεζοναύτες «καλά τους έκαναν τους Τούρκους», αναφερόμενος στις δολοφονίες των Τούρκων πολιτών του Mavi Marmara που πήρε μέρος στο στόλο της ανθρωπιστικής βοήθειας για τη Γάζα το Μάιο του 2010! Επίσης, εξύμνησε το εθνοσωτήριο έργο του Ι.Μεταξά.
Ο ανθυπολοχαγός Ζήσης, γνωστός από καιρό για τις ακραία σωβινιστικές απόψεις του, πριν λίγες μέρες υποχρέωνε το λόγο του να βαδίζει σημειωτόν αναφωνώντας συνθήματα, μεταξύ άλλων: «που θα κοινωνήσετε; Στην Αγιά Σοφιά! Και που θα κολυμπήσετε; Στο Βόσπορο!». Είναι ο ίδιος αξιωματικός που πριν λίγο καιρό σχεδίαζε να περιφέρει στο Διδυμότειχο άγημα, το οποίο θα φώναζε ανάλογα συνθήματα και θα γιούχαρε μπροστά στα παλιά τούρκικα σπίτια! (τελικά δεν του επιτράπηκε από ανωτέρους του). Όμως γίνεται κάθε μέρα και πιο σαφές ότι η εθνικιστική, πολεμοχαρής και φασίζουσα αυτή προπαγάνδα δεν είναι (μόνο) ατομική πρωτοβουλία ορισμένων κατώτερων αξιωματικών. Το κλίμα διαμορφώνεται από την κορυφή. Οι ομιλίες τόσο του ταξίαρχου, όσο και του νέου μέραρχου ήταν βαθιά διαποτισμένες από υπερπατριωτικό πνεύμα και μάλιστα, ρητά, στο όνομα της εθνικής ομοψυχίας που πρέπει να επιδείξουμε για να ξεπεράσουμε την κρίση (η εθνικιστική κατήχηση στην υπηρεσία της τρέχουσας κρατικής προπαγάνδας για το μονόδρομο του μνημονίου και την υποχρέωση να κάνουμε θυσίες για τους τραπεζίτες.)
Είναι χαρακτηριστικό ότι η τελευταία μέρα του ΣΠΕΝ (Σχολείου Προκεχωρημένης Εκπαίδευσης Νεοτοποθετημένων), επί της ουσίας δηλαδή η κορύφωση της στρατιωτικής εκπαίδευσης των φαντάρων, γίνεται με προσωπική εντολή του ίδιου του διοικητή της ταξιαρχίας ταξίαρχου Σακαλή πάνω στον Έβρο και απέναντι από ένα τουρκικό φυλάκιο. Αυτό γίνεται γιατί «είναι καλό να μας ακούν οι Τουρκαλάδες», όπως δήλωσε ο ίδιος την τελευταία φορά επιτόπου. Ο ταξίαρχος υποστήριξε ότι αυτό είναι απαραίτητο γιατί η Τουρκία θέλει να μας κατακτήσει (αλήθεια, από πού προκύπτει αυτό; Υπάρχει κάποια πληροφορία για σχέδιο εισβολής; Ωστόσο η εξέλιξη της άσκησης έδωσε διαφορετική εικόνα. Οι στρατιώτες έπαιρναν εντολή να παρελάσουν ανά ομάδες κατά μήκος του ποταμού με τα όπλα τους σε θέση χαμηλής ετοιμότητας. Σε ένα ορισμένο σημείο στρέφονταν προς τους Τούρκους σκοπούς (που κοιτούσαν μάλλον με δικαιολογημένη ιλαρότητα) σε διπλό ζυγό. Στην ερώτηση του εκπαιδευτή (ανθυπίλαρχου Χονδρουδάκη στη συγκεκριμένη περίπτωση) «βλέπετε απέναντι;», όφειλαν να απαντήσουν δυνατά «μάλιστα!», για να πάρουν την απάντηση «αυτό είναι προσωρινά Τουρκία». Είχαν μάλιστα προειδοποιηθεί ότι θα πρέπει να φωνάξουν με όλη τους τη δύναμη για να μας ακούσουν απέναντι οι «μικροψώληδες».
Αυτός επομένως είναι ο Στρατός των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, εφοπλιστών, τραπεζιτών, εργολάβων και καναλαρχών!
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437 diktiospartakos.blogspot.com
Νίκαια, Σάββατο 26/11, παρέμβαση για την αντιφασιστική πορεία που απαγορεύτηκε στις 12/11
Το πρωί του Σαββάτου 26/11, για τρεις ώρες, δεκάδες συντρόφισσες και σύντροφοι από τις περιοχές του Πειραιά πραγματοποιήσαμε στις γειτονιές της Νίκαιας (με επίκεντρο την περιοχή της Κοκκινιάς) μοίρασμα 4000 κειμένων σχετικά με την απαγόρευση της αντιφασιστικής διαδήλωσης στις 12/11 με μοναδικό σκοπό τη διασφάλιση της συγκέντρωσης μιας δράκας νεοναζί στην πλατεία Αγ. Νικολάου.
Το μοίρασμα έγινε χέρι-χέρι, πόρτα-πόρτα, αυτοκίνητο-αυτοκίνητο, στους δρόμους 7ης Μάρτη (πρώην Κονδύλη), Γρεβενών, Τσαλδάρη, Ηλιουπόλεως, Κύπρου, Πέτρου Ράλλη, Λαοδικείας, Σολωμού, Καραϊσκάκη, Παύλου Μελά, στο περιβολάκι (πλ. Δαβάκη) και στη λαϊκή αγορά πάνω από τα εκπαιδευτήρια του Ηράκλειτου στην «παιδική στέγη».
Καθοδόν έγιναν πολλές συζητήσεις με τους κατοίκους που συναντούσαμε, οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν εξοργισμένοι με την παρουσία νεοναζιστών 2 βδομάδες νωρίτερα μέσα στην Κοκκινιά της προσφυγιάς, της αντίστασης, του μπλόκου. Οι παρεμβάσεις λόγου και δράσης θα συνεχιστούν και θα ενταθούν.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:
Για μια αντιφασιστική διαδήλωση και την απαγόρευσή της με σκοπό τη διασφάλιση της συγκέντρωσης μιας δράκας παρακρατικών νεοναζί (Νίκαια, 12 Νοέμβρη 2011)
Οι συνειρμοί και οι συγκρίσεις προκύπτουν αβίαστα. Τότε, στις 17 Αυγούστου 1944, στο μπλόκο της Κοκκινιάς, ήταν τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και οι ντόπιοι δοσίλογοι συνεργάτες τους. Σήμερα, στις 12 Νοέμβρη 2011 ήταν ο αστυνομικός στρατός κατοχής και οι προστατευόμενοί τους οπαδοί του Χίτλερ.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ…
12.00
700 αντιφασίστες & αντιφασίστριες συγκεντρώνονται σταδιακά στο Περιβολάκι. Στην πλειοψηφία τους άνθρωποι από την Νίκαια και τις γύρω περιοχές του Πειραιά αλλά και αρκετοί αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες. 400 άτομα αριθμεί το μαυροκόκκινο μπλοκ (αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, αυτόνομοι, ανυπότακτοι νεολαίοι, ακηδεμόνευτοι αγωνιστές) και κάπως λιγότερους τα μπλοκ φορέων της Νίκαιας, αριστερών δημοτικών συνδυασμών σε δήμους του Πειραιά, οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και αντιρατσιστικών οργανώσεων, μαζί με ένα ιδιαίτερα δυναμικό και πεισματάρικο μπλοκ μεταναστών (είχαν ασταμάτητο παλμό με συνθήματα και δεν έφευγαν από τον δρόμο ό,τι κι αν γινόταν, όσα δακρυγόνα κι αν έπεφταν). Για δύο ώρες μοίρασμα κειμένων, μικροφωνική εγκατάσταση, ανακοινώσεις, συζητήσεις με τον κόσμο της περιοχής.
14.00
Ο σύγχρονος στρατός κατοχής βρίσκεται σε κάθε στενό της περιοχής. Το πανό στήνεται μπροστά στο ταχυδρομικό ταμιευτήριο και γράφει «ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ». Η διαδήλωση επιχειρεί να κινηθεί στην 7ης Μάρτη 1944 (πρώην Κονδύλη) και μπλοκάρεται από διμοιρίες των ΜΑΤ στο πρώτο στενό. Στη συνέχεια επιχειρεί να πορευτεί στην Πέτρου Ράλλη με κατεύθυνση προς το Κερατσίνι. Και πάλι διμοιρίες των ΜΑΤ τοποθετούνται κάθετα και στα δύο ρεύματα της Πέτρου Ράλλη δημιουργώντας αστυνομικό φραγμό. Με εντολή της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας της αστυνομίας, η πορεία έχει απαγορευτεί. Μην ψάξει κανείς να βρει τις τυπικές διαδικασίες απαγόρευσης που εξάλλου δεν υπήρξαν (η απαραίτητη παρουσία εισαγγελέα, η γραπτή ή προφορική αιτιολόγηση της απαγόρευσης κλπ). Αρκεί που έπρεπε να προστατευθούν οι πολιτικοί απόγονοι των γερμανοτσολιάδων.
14.30
Οι διαδηλωτές, με κεφαλή το μαυροκόκκινο μπλοκ, αρνούνται το μπλοκάρισμά τους και σπάνε την απαγόρευση, μπαίνοντας στην οδό Σολωμού και κατηφορίζοντας προς την Μπελογιάννη. Τρία στενά παρακάτω και πάλι μία διμοιρία των ΜΑΤ εμφανίζεται για να μπλοκάρει τη διαδήλωση. Μέσα στη γειτονιά και εντελώς απρόκλητα, πετάνε δακρυγόνα στο μπροστινό πανό (ένα έσκασε στην αυλή ενός σπιτιού). Όμως η ορμή του κόσμου είναι τέτοια που τους προσπερνά, αναγκάζοντάς τους σε οπισθοχώρηση. Δύο στενά παρακάτω νέα διμοιρία, νέος φραγμός. Η πορεία στρίβει αριστερά, παίρνει την οδό Καραϊσκάκη και κατηφορίζει προς την Μπελογιάννη. Τα ΜΑΤ τα έχουν χαμένα. Είμαστε μέσα στις γειτονιές μας ενώ εκείνοι δεν ξέρουν που βρίσκονται και που να πάνε.
15.00
Η κεφαλή της πορείας βγαίνει στην Μπελογιάννη και τοποθετείται με κατεύθυνση προς το δημαρχείο και την πλατεία Αγ. Νικολάου. Διμοιρίες των ΜΑΤ κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους, με μηχανές ΔΙΑΣ από πίσω τους και κάποιες μηχανές ανάμεσά τους με συνοδηγούς που έχουν ξύλα στα χέρια (μάλλον ασφαλίτες). Οι κατασταλτικές δυνάμεις δεν κάνουν πλέον απλώς φραγμό αλλά κινούνται κατά της διαδήλωσης και επιτίθενται με μαζική (για τα δεδομένα συνοικίας) ρίψη δακρυγόνων. Η πορεία αλλάζει φορά και κατευθύνεται προς το νοσοκομείο της Νίκαιας. Κάτοικοι από τα μπαλκόνια βρίζουν τα ΜΑΤ. Κόσμος με maalox στα χέρια φροντίζει όσους έχουν δυσκολίες όρασης και αναπνοής από τα δακρυγόνα. Οι περιφρουρήσεις κρατάνε και επανασυγκροτούνται διαρκώς. Η διαδήλωση συνεχίζεται υπό διαρκή αστυνομική πίεση επί της Μπελογιάννη μέχρι την κάτω πλευρά του νοσοκομείου, στρίβει αριστερά, ανηφορίζει την Παύλου Μελά και μπαίνει ξανά στην Πέτρου Ράλλη με κατεύθυνση πίσω προς το περιβολάκι. Διμοιρίες των ΜΑΤ επιχειρούν και πάλι να ανακόψουν την πορεία, μπαίνοντας κάθετα μπροστά μας στην Πέτρου Ράλλη. Τελικά αποσύρονται, παίρνοντας εντολές να σχηματίσουν ξανά αστυνομικό κλοιό-φραγμό περιμετρικά στην πλατεία Δαβάκη. Παλμός, συνθήματα και διαρκείς καταγγελίες μέσω ντουντούκας για την ενημέρωση των κατοίκων σχετικά με την απαγόρευση και το διαρκές χτύπημα της αντιφασιστικής διαδήλωσης με μοναδικό σκοπό να διασφαλιστεί η συγκέντρωση στην πλατεία Αγ. Νικολάου μιας δράκας νεοναζί.
16.00
Επιστρέφοντας στο περιβολάκι αποφασίζουμε να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι και να μην αποχωρήσουμε όσο οι φασίστες βρίσκονται ακόμα στην Κοκκινιά.
18.30
Οι φασίστες αποχωρούν ομαδικά με μεγάλη προσοχή από την κάτω πλευρά της Νίκαιας. Αποφασίζουμε κι εμείς τη συλλογική μας αποχώρηση με μηχανοκίνητη πορεία επί της Πέτρου Ράλλη. Λίγη μόλις ώρα μετά την αποχώρηση των φασιστών άνθρωποι της περιοχής φροντίζουν να σβηστούν τα 3 συνθήματα που είχαν γράψει στην πλατεία Αγ. Νικολάου και να ξεκολληθούν καμιά 60αρια αυτοκόλλητα που είχαν κολλήσει εντός της πλατείας. Ο κόσμος του αγώνα μετά από 7 ώρες στο δρόμο και με διαρκή αστυνομική απαγόρευση αποχώρησε μόνο όταν η Νίκαια ήταν ξανά άδεια από φασίστες.
σχετικά με τη φασιστοσύναξη
Τα φασιστοειδή από τις 12 μέχρι λίγο πριν τις 5 το απόγευμα ήταν το πολύ 60 άτομα και είχαν συγκεντρώσει σωρούς από μάρμαρα σε διάφορα σημεία της πλατείας (τα οποία βέβαια δεν τα είδε κανένας μπάτσος, παρότι διμοιρίες των ΜΑΤ και πολυπληθείς ομάδες ασφαλιτών τους προστάτευαν περιμετρικά της πλατείας). Το γελοίο της υπόθεσης ήταν ότι ένας κουστουμάτος τούς έδινε εντολές και παραγγέλματα, τους έβαζε να βαστούν ελληνικές σημαίες και να κάθονται στη σειρά στοιχισμένοι για να τους τραβάνε φωτογραφίες. Κατά τις 5 έστησαν ηχητική εγκατάσταση που έπαιζε εμβατήρια και άρχισε να καταφτάνει περισσότερος κόσμος τους. Έφτασαν να είναι 150 με 200 άτομα με μεταφορές προσώπων από όλη την Αττική. Ούτε ένας από την γειτονιά, που είχε τις πόρτες και τα παράθυρά της ερμητικά κλειστά για να μην μολυνθεί από το φασιστικό-εθνικιστικό-ρατσιστικό δηλητήριο των οπαδών του Χίτλερ. Πριν προλάβει καλά καλά να ολοκληρώσει την ομιλία του ο φύρερ τους, τα είχαν ήδη μαζέψει και έφευγαν. Όλοι μαζί, γρήγορα και προσεκτικά. Δεν είναι τυχαίο. Βίωναν την παρουσία τους ως εγκάθετων μέσα σε εχθρικό έδαφος. Κι αυτό το εχθρικό έδαφος δεν ήταν απλά η πολυπληθής αντιφασιστική διαδήλωση αλλά η ίδια η κοινωνία της Νίκαιας, οι αγώνες και οι μνήμες της, οι κλειστές πόρτες και τα παράθυρα, οι άδειοι δρόμοι γύρω από την πλατεία Αγ. Νικολάου κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσής τους.
…ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ
Στο επίπεδο του πολιτικού απολογισμού της διαδήλωσης, καταρχήν είναι εξόφθαλμο ότι η απαγόρευση και το διαδοχικό χτύπημά της από τα ΜΑΤ αποσκοπούσε στη διασφάλιση της φασιστικής συγκέντρωσης και στην αποτροπή της προσέγγισης της αντιφασιστικής πορείας στην πλατεία Αγ. Νικολάου. Από σωρεία περιστατικών (επιθέσεις με μαχαίρια κατά αγωνιστών, εμπρησμοί κοινωνικών-πολιτικών χώρων, ρατσιστικά πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας, εισβολές σε σπίτια και απρόκλητες επιθέσεις κατά μεταναστών) έχει γίνει σαφές τα τελευταία χρόνια ότι οι φασιστικές συμμορίες προστατεύονται από την αστυνομία και πριμοδοτούνται καθεστωτικά γιατί έχουν συγκεκριμένο ρόλο να παίξουν τόσο στην παρούσα φάση όσο και προοπτικά. Ιδεολογικά συνιστούν έναν παράγοντα σύγχυσης και αποπροσανατολισμού της κοινωνικής δυσαρέσκειας-οργής. Κατασταλτικά αποτελούν το μακρύ χέρι του κράτους για την αντιμετώπιση των «επικίνδυνων τάξεων» και του «εσωτερικού εχθρού». Η Χρυσή Αυγή όσο κι αν προσπαθεί να πλασαριστεί ως «νόμιμο κόμμα» -πλέον και με δημοτικό σύμβουλο στον Δήμο Αθηναίων- δεν είναι παρά μια παρακρατική οργάνωση, νεοναζιστικού χαρακτήρα, που δρα σε συνεννόηση και καθʼ υπόδειξη του «βαθέως κράτους», των πιο αντιδραστικών τμημάτων της αστυνομίας, του στρατού, των μυστικών υπηρεσιών (ΕΥΠ), του πολιτικού προσωπικού της ακροδεξιάς.
Ένας δεύτερος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη σχετικά με την απαγόρευση της διαδήλωσης είναι ότι επρόκειτο για την πρώτη πορεία μετά την ορκωμοσία της καινούργιας κυβέρνησης. Με τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, με πρωθυπουργό έναν εκπρόσωπο του τραπεζιτικού κεφαλαίου και την επιβολή ευρωπαίων επιτρόπων στα υπουργεία, το καθεστώς έκτακτης ανάγκης -το οποίο έχει επιβληθεί ήδη με το πρώτο μνημόνιο- βαθαίνει και διευρύνεται. Εξάλλου, βασικός λόγος ύπαρξης αυτής της συγκυβέρνησης δεν είναι απλά η ψήφιση της «δανειακής σύμβασης» και των νέων ισοπεδωτικών-αντικοινωνικών μέτρων που τη συνοδεύουν (που θα μπορούσε να τα ψηφίσει και η προηγούμενη ή όποια άλλη κυβέρνηση). Μέσα από την ευρεία κομματική-κοινοβουλευτική συμφωνία-συναίνεση-σύμπραξη αυτό που επιδιώκεται είναι η εφαρμογή των πάντων με τις λιγότερες δυνατές κοινωνικές αντιδράσεις και η αποφασιστικότερη κατασταλτική αντιμετώπιση των κοινωνικών μετώπων αντίστασης που ούτε θα ξεγελαστούν ούτε θα υποχωρήσουν. Οι ίδιοι κρατικοί, κομματικοί και υπερεθνικοί μηχανισμοί, οι ίδιες οικονομικές ελίτ, που μας ρημάζουν τη ζωή και οργανώνουν την υποδούλωση και τη λεηλασία μας, έχοντας χάσει κάθε ίχνος κοινωνικής νομιμοποίησης, γεμίζουν τους δρόμους με στρατιωτικοποιημένα αστυνομικά σώματα, χτυπάνε με λύσσα τις απεργίες και τις διαδηλώσεις και παίζουν το χαρτί του κοινωνικού εκφασισμού στον αντίποδα της κοινωνικής ριζοσπαστικοποίησης και της αλληλεγγύης μέσα στις γραμμές των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων ανθρώπων. Στη συγκεκριμένη διαδήλωση δόθηκαν τα πρώτα αναβαθμισμένα κατασταλτικά δείγματα γραφής της συγκυβερνούσας αστικής συμμαχίας.
Τέλος, δεν πρέπει να αγνοηθεί ότι αυτή η πορεία καλέστηκε 5 μέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου και σίγουρα αποτέλεσε πεδίο κατασταλτικού σχεδιασμού και αποστολής μηνύματος μηδενικής ανοχής ενόψει της καθιερωμένης διαδήλωσης στις 17 Νοέμβρη.
Όσον αφορά τους ίδιους τους διαδηλωτές, η συμμετοχή εκατοντάδων ανθρώπων από τη Νίκαια και τις άλλες περιοχές του Πειραιά, η έμπρακτη στήριξή της από πολλούς ακόμα αγωνιζόμενους ανθρώπους, η αποφασιστικότητα να σπάσει η απαγόρευση, η συντροφικότητα στο δρόμο, υπήρξαν αναγκαίες προϋποθέσεις για την αδιάκοπη παρουσία μας στη Νίκαια για 7 ώρες μέχρι την αποχώρηση των φασιστών.
Οι συνειρμοί και οι συγκρίσεις προκύπτουν αβίαστα. Τότε, στις 17 Αυγούστου 1944, στο μπλόκο της Κοκκινιάς, ήταν τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και οι ντόπιοι δοσίλογοι συνεργάτες τους. Σήμερα, στις 12 Νοέμβρη 2011 ήταν ο αστυνομικός στρατός κατοχής και οι προστατευόμενοί τους οπαδοί του Χίτλερ.
Ο αγώνας ενάντια στην εγχώρια και υπερεθνική κυριαρχία, ενάντια σε κράτος και παρακράτος, συνεχίζεται. Μέχρι την αποτίναξη κάθε μορφής τυραννίας, μέχρι την κατάργηση της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, μέχρι την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση.
αντιφασίστες/στριες από Πέραμα, Κερατσίνι, Νίκαια, Κορυδαλλό, Πειραιά
που συμμετείχαμε στο μαυροκόκκινο μπλοκ και στη διοργάνωση της διαδήλωσης
απο εδω
Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011
Ευλόγησον (τη Χρυσή Αυγή, την κυβέρνηση και τους ξένους πιστωτές)
Η Εκκλησία ευλογεί τη Χρυσή Αυγή
Το αυγό του φιδιού στη μητρόπολη Μεσογαίας
Διαβάζω στο Hellas-Orthodoxy: (21.11.2011) «ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΤΕΜΙΔΑ! Μια ευχάριστη έκπληξη η παραπάνω φωτογραφία στην οποία βλέπουμε όχι έναν, ούτε δύο, αλλά 4 ιερείς να ευλογούν τα νέα γραφεία της Χρ.Αυγής στην Αρτέμιδα Αττικής! …..».Την ίδια ώρα:
Νομίζω πως είναι η πρώτη φορά μετά την πτώση του καθεστώτος της «Ελλάδας Ελλήνων Χριστιανών», που η Εκκλησία ευλογεί τα γραφεία μιας απροκάλυπτα ναζιστικής οργάνωσης της οποίας ο αρχηγός χαιρετά χιτλερικά μέσα στο Δημαρχείο και θα πρέπει αυτό να το εντάξουμε στο ξεθάρρεμά της από την υπουργοποίηση στελεχών του κ.Καρά Τζαφέρη (Κωλοτούμπα) και σε μια αναζωπύρωση του εθνικισμού που παρατηρείται τελευταία με το πρόσχημα της απόκρουσης του ΔΝΤ κλπ. Δεν πρέπει να είναι τυχαίο πως λίγες μόλις ημέρες πριν είχε συνάντηση με τον φύρερ και ο αντισημίτης Πειραιώς Σεραφείμ: «…Κατά την διάρκεια της κουβέντας, υπήρξε και ταύτιση απόψεων, σε μια σειρά από ζητήματα που αφορούν τα εθνικά θέματα, αλλά και τα ζητήματα της εσωτερικής ασφάλειας. Ο Σεραφείμ, που μένει στην Κυψέλη, βιώνει καθημερινά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κέντρο της Αθήνας, κυρίως από την λαθρομετανάστευση. Ο Μητροπολίτης, δώρισε μια εικόνα την Παναγίας στον Νίκο Μιχαλολιάκο, ο οποίος έφυγε με τις καλύτερες εντυπώσεις από το γραφείου του ιεράρχη Πειραιώς».
Η ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει απροκάλυπτα ιδεολογική συγγένεια με το φασισμό και από τη φύση της λόγω του νοσηρού μυστικισμού και ανορθολογισμού της και λόγω της δεσποτικής διοικητικής της οργάνωσης (μηχανισμός που τρομοκρατεί τους ιερείς) και λόγω της κτηνώδους βυζαντινής της παράδοσης αλλά και λόγω της ιστορικά διαχρονικής της συμπάθειάς της προς τα καθεστώτα Χίτλερ, Μουσολίνι, Μεταξά, Γλύξμπουργκ και Παπαδόπουλου όπως αυτή εκδηλώθηκε με λόγια και πράξεις.
Ο Αγιασμός της Λούτσας, πρέπει να προκαλέσει τη βροντερή δημόσια καταδίκη του από τα δημοκρατικά κόμματα. Θέλω να επιστήσω ιδιαίτερα την προσοχή των στελεχών, μελών και οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ στο γεγονός πως ο επιπόλαιος (τουλάχιστον) πρόεδρός τους, αν και υπήρχαν ήδη πολλά στοιχεία που φώτιζαν την προσωπικότητα του δεσπότη της Λούτσας και προοιονίζονταν τα μελλούμενα, δεν δίστασε να τον επισκεφθεί (!) στην Κερατέα προκαλώντας τον ενθουσιασμό του «Ιερού Βήματος»: «Εκσυγχρονιστές και Αριστεροί που η ιδεολογία τους κατά κύριο λόγο δεν συνάδει με το θρησκευτικό συναίσθημα και τη θεολογική σκέψη των εκπροσώπων της Εκκλησίας, το τελευταίο διάστημα όχι μόνο αποφεύγουν αλλά επιδιώκουν να συναντώνται με Προκαθημένους και Αρχιερείς, γεγονός που πρέπει να επισημανθεί και να αξιολογηθεί. Και αυτό γιατί η Αριστερά και οι εκσυγχρονιστές δίνουν βήμα στην Εκκλησία να εκφράσει την άποψή της και για θέματα που σε άλλες εποχές θα είχαν λόγο μόνο οι πολιτικοί…..ο κ. Τσίπρας δήλωσε: ‘Είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ και την τιμή να συνομιλήσω με τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη …Του εξέθεσα την μεγάλη ανησυχία μας ….Εξηγήσαμε λοιπόν στον σεβασμιότατο ….. Και είχα την τύχη να ακούσω από τον σεβασμιότατo ότι οι ενεργοί πολίτες που ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα απέναντι στην αδικία είναι και ευλογημένοι’»
Είναι λυπηρό να αγνοεί ο κ.Αλ.Τσίπρας πως στις ευλογίες της Ιεραρχίας (και ειδικά αυτού του δεσπότη) η Αριστερά πρέπει να κουμπώνεται. Η Αριστερά που εκτιμά την ευλογία των μητροπολιτών, εκείνων μάλιστα οι οποίοι ως φυσική συνέπεια του παρελθόντος τους (δεν χρειαζόταν πολύ φαντασία), ευλογούν τώρα και τη «Χρυσή Αυγή», είναι ηθικά και πολιτικά έκθετη. Ιδιαίτερα όταν η ίδια Αριστερά με απαράδεκτη ελαφρότητα συνεντευξιάζεται, όπως είδαμε, σε ακροδεξιά μπλογκς, στρογγυλεύει εκεί αφόρητα τις θέσεις της για τους μετανάστες και συμφωνεί να αναγερθεί στην Αθήνα άγαλμα του κατακτητή της πόλης του Μεγαλέξανδρου, το οποίο-δεν χρειάζεται και εδώ πολύ φαντασία-θα εξελιχθεί αναπόφευκτα σε βάθρο ομιλιών και εφαλτήριο εξορμήσεων της Χρυσής Αυγής κατά των δημοκρατικών κατοίκων και ωμής βίας κατά των ξένων της πόλης μας. Κάποιοι πρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να συμμαζέψουν, διακριτικά βεβαίως, τον πρόεδρό τους (δεν αρκεί η «Αυγή» και η ιστοσελίδα του ΣΥΝ να κάνουν τον κουφό), αλλιώς θα μείνουν μόνο με τους επίδοξους συμμάχους τους του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, της λαϊκής Δεξιάς και της Σπίθας, αλλά αυτοί είναι ευκαιριακοί ψηφοφόροι, δεν έχουν το ήθος του κόσμου της Αριστεράς. Μπορεί να ενθουσιάστηκε η εφημερίδα του Γρηγόρη Μιχαλόπουλου: «Ο Τσίπρας υπέρ της ανέγερσης αγάλματος του Μ. Αλεξάνδρου στην Αθήνα. Το διαβάσαμε στο taxalia και πραγματικά δεν το πιστεύαμε….», αλλά δεν σημαίνει πως οι ρατσιστές οπαδοί του ευσεβούς Οφφικιάλιου της Ορθοδοξίας και προέδρου της «Εθνικής Συμμαχίας» (9χρονη κάθειρξη χωρίς αναστολή-εκτίεται κατ’οίκον-για απόπειρα εκβιασμού επιχειρηματιών), θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ.
Οι σχέσεις βέβαια της Εκκλησίας με τη «Χρυσή Αυγή» είναι παλιές. Θυμίζω πως στη δίκη για τη παρά λίγο δολοφονική επίθεση του για χρόνια φυγόδικου Χρυσαυγίτη Περίανδρου (κατά κόσμον Αντώνη Ανδρουτσόπουλου-ανεψιού του χουντικού πρωθυπουργού Ανδρουτσόπουλου) κατά του φοιτητή Δ.Κουσουρή, μάρτυρας υπεράσπισης έσπευσε ο πνευματικός του πατέρας μητροπολίτης Μπουένος Άϊρες (δηλ. του οικουμενικού πατριαρχείου) άγιος Ταράσιος
Επιστρατεύουν και τον Άνθιμο
Υπέρ του Μνημονίου και της κυβέρνησης τάσσεται με άρθρο του στην “Καθημερινή της Κυριακής” ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος. Σε αυτή τη φάση, που ο "εθνικός κορμός" ενισχύεται με τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση, ο έτερος πυλώνας της ακροδεξιάς, ο "ποιμήν" της Θεσσαλονίκης της εξαθλίωσης και της ανεργίας, προσθέτει το λιθαράκι του στην εκστρατεία κατατρομοκράτησης του λαού επισείοντας τον μπαμπούλα του εκ Βορρά και εξ Ανατολών κίνδυνο.Και για "επιδόρπιο", το κράτος επιβραβεύει και στηρίζει τους συμμάχους τους, σε μια ομολογουμένως φοβερή επίδειξη αλληλεγγύης. Αχ και να είχαν το ένα χιλιοστό αυτής της αλληλεγγύης οι εργάτες και πραγματικά θα είχαν φέρει τον κόσμο ανάποδα:
Ελεύθερος, με περιοριστικούς όρους, ο Αρσένιος για το Βατοπέδιο
Ελεύθερος, με περιοριστικούς όρους, αφέθηκε ο μοναχός Αρσένιος, που κατηγορείται σε βαθμό κακουργήματος για την υπόθεση του Βατοπεδίου, ύστερα από απόφαση της ανακρίτριας και του εισαγγελέα.Και έτσι, αντί να τους ανατρέψουμε, τελειώνοντας επιτέλους την σκοταδιστική προπαγάνδα της Εκκλησίας, και παίρνοντας στα χέρια μας την τεράστια εκκλησιαστική περιουσία που τώρα την κατέχουν μια χούφτα "ιερωμένοι", η Εκκλησία κάνει αυτό που κάνει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον εδώ και αιώνες, δηλαδή στηρίζει ότι πιο σκοταδιστικό κυκλοφορεί, για να συνεχίσει η ίδια φτώχεια, πνευματική και υλική. Δεν πειράζει μωρέ, άλλωστε "θα ανταμοιφθούμε σε μια άλλη ζωή", διότι σε αυτή πρέπει προφανώς να ζούμε μέσα στην εξαθλίωση και την αποβλάκωση...
Ο μοναχός θα πρέπει να καταβάλει 200.000 ευρώ και να εμφανίζεται δύο φορές το μήνα σε αστυνομικό τμήμα.
Οι Εφραίμ και Αρσένιος αντιμετωπίζουν κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα, μεταξύ των οποίων: ηθική αυτουργία σε ψευδείς βεβαιώσεις, σε απάτη και νομιμοποίηση εξόδων από παράνομες δραστηριότητες.
απο εδω
Άρνηση συνδικαλιστών να συναντηθούν με τον φασίστα υφυπουργό Γεωργιάδη – Μπράβο τους !
Ανοιχτή επιστολή των Νίκου Ζαρταμόπουλου και Ηρακλή Κουντουρέλλη, προέδρου και του αντιπροέδρου αντίστοιχα του ΔΣ του Συλλόγου Υπαλλήλων της ΓΓ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, με την οποία εξηγούν προς τα μέλη του συλλόγου τους την άρνησή τους να υλοποιήσουν απόφαση της Γενικής Συνέλευσης για συνάντηση με τον Άδωνι Γεωργιάδη που επισκέπτεται την Γενική Γραμματεία με την ιδιότητα του υφυπουργού Ναυτιλίας.
Διαβάστε την επιστολή των συνδικαλιστών:
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
ΤΗΣ Γ.Γ. ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης επισκέπτεται τη Μυτιλήνη με τη νέα του ιδιότητα, αυτή του υφυπουργού αρμόδιου για θέματα του πρώην ΥΘΥΝΑΛ. Είναι υφυπουργός της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ που δεν την εξέλεξε ο ελληνικός λαός και δεν διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση. Μιας κυβέρνησης που την επέβαλαν τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας και του ντόπιου κεφαλαίου, με σκοπό να αντιμετωπιστεί η καθολική οργή από την αντιλαϊκή λαίλαπα των δύο τελευταίων ετών και να προωθηθούν μια σειρά από βάρβαρα μέτρα (ψηφισμένα και μη) που περιλαμβάνονται στην περιβόητη «νέα δανειακή σύμβαση» με την οποία λογαριάζουν να αλυσοδέσουν τον ελληνικό λαό για πολλά ακόμα χρόνια: απολύσεις στο δημόσιο, άγριες περικοπές σε μισθούς, σε δαπάνες για την υγεία και την παιδεία, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα και άλλα πολλά…
Ο κ. Γεωργιάδης ζητά να συναντήσει το ΔΣ του συλλόγου μας, την ίδια στιγμή που η κυβέρνησή του έχει ήδη προαποφασίσει και εφαρμόζει την οικονομική εξαθλίωση μας, τη στιγμή που ήδη εφαρμόζει τις κατάπτυστες «προσυνταξιοδοτικές διαθεσιμότητες» και εφεδρείες και σχεδιάζει ακόμα χειρότερα. Ζητά να συναντήσει εργαζόμενους στη ΓΓ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, οι οποίοι έχουν -προς τιμήν τους- λάβει κατ’ επανάληψη αποστάσεις από την κυβερνητική πολιτική στον τομέα τους, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι δεν αδιαφορούν για τον κοινωνικό αντίκτυπο της δουλειάς τους. Την ίδια στιγμή όμως η κυβέρνησή του, όχι μόνο παραδίδει –όπως και οι προηγούμενες- τα νησιά στα επιχειρηματικά συμφέροντα, όχι μόνο μαγειρεύει νέες περικοπές και νέα χαράτσια στους κατοίκους των νησιών, αλλά σχεδιάζει και την κατάργηση του μέτρου του μειωμένου ΦΠΑ, που προσφέρει σήμερα μια ελάχιστη ανακούφιση στο επιβαρυμένο κόστος ζωής τους.
Στη σημερινή μαύρη συγκυρία για τους εργαζόμενους, μια συνάντηση του συλλόγου μας με τον εκπρόσωπο μιας κυβέρνησης που συγκροτήθηκε για να τσακίσει τον λαό και τα δικαιώματά του δεν έχει να μας προσφέρει τίποτα άλλο από παραπλανητικά λόγια και ψεύτικες διαβεβαιώσεις. Είναι σε όλους γνωστό ότι ο κ. Γεωργιάδης και το κόμμα του το ΛΑΟΣ, ειδικεύονται στην «κωλοτούμπα» και είναι πρόθυμοι να τάξουν τα πάντα στους πάντες, φτάνει να νομιμοποιήσουν τις ακροδεξιές και πατριδοκάπηλες αντιλήψεις τους, που καλλιεργούν το εθνικιστικό και ρατσιστικό μίσος και εχθρεύονται ανοιχτά τους εργατικούς αγώνες.
Με άλλα λόγια ο κ. Γεωργιάδης δεν είναι απλά ένας οποιοσδήποτε νέος υπουργός που αναλαμβάνει καθήκοντα. Είναι υπουργός μιας αντιδημοκρατικής κυβέρνησης, ανοιχτά αντίθετης με τα συμφέροντα των εργαζόμενων που πρέπει να ανατραπεί το συντομότερο δυνατόν, αλλά τυχαίνει να είναι και φορέας αντιλήψεων που προσβάλλουν το δημοκρατικό φρόνημα και τις παραδόσεις του Λεσβιακού λαού. Αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να παραβλεφθούν και δεν αφήνουν χώρο για παραδοσιακές «εθιμοτυπικές» συναντήσεις.
Πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι συμμερίζονται τα παραπάνω, όμως εκείνο που τους οδήγησε να ψηφίσουν στη ΓΣ υπέρ της πραγματοποίησης της συνάντησης αυτής είναι ο φόβος και η ανασφάλεια για το μέλλον. Σε μια εποχή που απειλείται η ίδια μας η δουλειά και που κάποιοι τοπικοί παράγοντες μάλιστα (προς ίδιον όφελος) στοχοποιούν τους εργαζόμενους στη Γ.Γ. Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, κάποιοι συνάδελφοι ίσως σκέφτονται ότι έχουμε ανάγκη από «συμμάχους» στην πολιτική ηγεσία. Όμως αυτές ακριβώς οι αντιλήψεις περί «συνδιαλλαγής» και «συμμαχιών» με τους πολιτικούς των αστικών κομμάτων (που εκφράζονται στον συνδικαλισμό τύπου ΑΔΕΔΥ) έχουν οδηγήσει το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα στην οικτρή κατάσταση που είναι σήμερα. Αυτές οι αντιλήψεις κυριαρχούσαν για πολλά χρόνια, και πολλοί κοκορεύονταν για τα όσα «αποσπούσαν» για λογαριασμό του κλάδου τους χάρη στις «καλές τους σχέσεις» με τους πολιτικούς. Και να που σήμερα, οι ίδιοι οι πάλαι ποτέ «προστάτες» της τάδε ή της δείνα κατηγορίας υπαλλήλων χρησιμοποιούν θρασύτατα τις παραχωρήσεις που είχαν κάνει κάποτε με αυτούς τους τρόπους για να απομονώσουν και να συκοφαντήσουν τους δημοσίους υπαλλήλους από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Και πώς αντιδρούν σε όλα αυτά οι «πραγματιστές» συνδικαλιστές τύπου ΑΔΕΔΥ; Τυπικά μπλα-μπλα περί ενότητας και πάλης των δημοσίων υπαλλήλων και στην πράξη «να κοιτάξουμε τα δικά μας», να πείσουμε τον τάδε ή τον δείνα παράγοντα, να επιχειρηματολογήσουμε υπέρ του να διασωθεί η «υπηρεσία μας» που είναι σούπερ δραστήρια και άλλα παρόμοια… Μόνο που έτσι διευκολύνεται η κυβερνητική προπαγάνδα περί συντεχνιών του δημοσίου, οι δημόσιοι υπάλληλοι εμφανίζονται σαν κάτι άλλο, ξεκομμένο από τους υπόλοιπους εργαζόμενους, με λίγα λόγια: ανοίγουν τον λάκκο όπου θα τους θάψουν. Κι αν μέχρι πριν από λίγα χρόνια αυτά φάνταζαν «θεωρητικολογίες» σήμερα ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο άμεσα μας απειλούν…
Ε όχι λοιπόν! Ο τρόπος να αντιδράσουμε στις επικείμενες μαζικές απολύσεις δεν είναι να ζητιανέψουμε σήμερα από τον κ. Γεωργιάδη και από τον κάθε υπουργό «εξαιρέσεις» ή να εκλιπαρήσουμε για την «κατανόησή» του στις ιδιαιτερότητες της υπηρεσίας μας. Οι απολύσεις θα είναι οριζόντιες (όπως οι σημερινές που γίνονται με ηλικιακά κριτήρια), και δεν θα έχει σημασία αν δουλεύει κάποιος στον Δήμο, στη Γενική Γραμματεία ή στην Περιφέρεια, σε μια Διεύθυνση που καταργείται ή σε μια άλλη που μένει.
Αλλά και για την ίδια την ανάγκη ύπαρξης της Γ. Γ. Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (την οποία σαν Σύλλογος υπερασπιζόμαστε) δεν πρέπει να πείσουμε τον κ. Γεωργιάδη (που στο κάτω της γραφής άλλο που δεν θέλει, να κάνει το κομμάτι του ότι «συμφωνεί» με εμάς μέχρι να προσυπογράψει την όποια απόφαση πάρει σχετικά ο ΟΟΣΑ ή όποιο άλλο κέντρο αποφασίσει για τη μορφή του νέου επιτελικού κράτους του κεφαλαίου…). Την κοινωνία των νησιών, πρέπει να πείσουμε για τη χρησιμότητα της δουλειάς μας ώστε να μας δείξει την αλληλεγγύη της. Και κυρίως πρέπει να πείσουμε τους άλλους εργαζόμενους ότι οι απολύσεις σε έναν κλάδο, σε μια υπηρεσία αφορούν όλους. Κακά τα ψέματα, για να γίνει αυτό δεν πρέπει να τους μιλάμε σαν υπάλληλοι που ταυτίζονται με την υπηρεσία στην οποία δουλεύουν (και για την οποία ο κόσμος μπορεί να έχει, δικαιολογημένα ή όχι, κακή γνώμη) αλλά σαν εργαζόμενοι που ενδιαφέρονται γνήσια για την κοινωνία γύρω τους. Αυτή είναι η δύναμη των εργαζόμενων όταν δεν αυτοπαγιδεύονται στις μεταρρυθμιστικές και συντεχνιακές αυταπάτες.
Η θέση μας λοιπόν δεν είναι στον ψευδεπίγραφο διάλογο με τον κ. Γεωργιάδη και με την κυβέρνησή του, αλλά στο ταξικό μέτωπο όλων των εργαζόμενων που παλεύουν για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης αντιλαϊκής επίθεσης. Η θέση μας είναι με τους συναδέλφους στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα που αντιστέκονται στις απολύσεις, στα χαράτσια, στην ανεργία, στις περικοπές. Μαζί με τους εργαζόμενους και τους επαγγελματοβιοτέχνες των νησιών μας πρέπει να παλέψουμε για αλλαγή πορείας της πατρίδας μας, για να βγούμε από τον αντεργατικό μεσαίωνα στον οποίο μας οδηγούν. Και ναι, για να γίνει πράξη αυτό (πώς να το κάνουμε…) θα πρέπει να δρομολογηθούν άλλες πολιτικές εξελίξεις στις οποίες οι εργαζόμενοι να πάρουν τις τύχες και τον πλούτο της χώρας στα χέρια τους. Αν αυτό φαίνεται σε κάποιους «μακρινό» και «άπιαστο» είναι γιατί δυστυχώς οι εργαζόμενοι εκπαιδεύονται από πολλούς και διάφορους στον μίζερο, απολίτικο, συντεχνιακό συνδικαλισμό των διαδρόμων. Είναι μαθημένοι να πιστεύουν ότι η πολιτική είναι υπόθεση των πολιτικών και συνδικαλισμός είναι απλώς να «πιέζεις τους πολιτικούς». Η σημερινή σκληρή πραγματικότητα όμως δίνει σκληρά μαθήματα και δεν αφήνει πολλές επιλογές: είτε θα συνειδητοποιήσουμε σαν εργαζόμενοι ότι είναι δική μας υπόθεση (των σωματείων και των συνδικάτων μας) το μέλλον των παιδιών μας και αυτής της χώρας, είτε θα συνεχίσουμε να σφαγιαζόμαστε μαζικά στον βωμό των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, καταδικασμένοι να ζούμε μια ζωή εργασιακής ανασφάλειας και αγωνίας για την επιβίωση.
Με αυτές τις θέσεις και τις αντιλήψεις, που δεν τις κρύψαμε ποτέ σαν μέλη του ΠΑΜΕ, εκλεχτήκαμε στο ΔΣ και στο προεδρείο του, και αυτές συνεχίζουμε να πρεσβεύουμε. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να εκπροσωπήσουμε τον Σύλλογο σε μια συνάντηση που, σε αυτή τη συγκυρία όπως εξηγήσαμε, αντιβαίνει στις αρχές και τις θέσεις μας. Υπάρχει υπόμνημα το οποίο ανακεφαλαιώνει τις βασικές θέσεις που έχουν υιοθετηθεί από τον Σύλλογό μας. Το υπόμνημα αυτό μπορούν να το επιδώσουν στον κ. Γεωργιάδη και να συναντηθούν μαζί του όσα από τα μέλη του ΔΣ συμφωνούν με αυτή τη συνάντηση ή και μια επιτροπή από τα μέλη του Συλλόγου που επίσης συμφωνούν. Εμείς δεν πρόκειται να το κάνουμε. Μέλημά μας αυτή τη στιγμή είναι να δοθεί μια ηχηρή απάντηση με την απεργία της 1ης Δεκέμβρη στην προσπάθεια της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου να ρημάξει τις ζωές μας και δεν νομίζουμε ότι αυτή η συνάντηση εξυπηρετεί τίποτε άλλο από τη συντήρηση επικίνδυνων αυταπατών.
Η ενότητα στη δράση στα συνδικαλιστικά σωματεία προϋποθέτει συμφωνία και όλοι έχουν το δικαίωμα να διαχωρίζονται από κάποιες πρακτικές. Για τις πρακτικές του ο καθένας κρίνεται, και στην επόμενη δύσκολη περίοδο θα έχουμε όλοι την ευκαιρία να κριθούμε. Οι συνάδελφοι που νομίζουν ότι αυτή η στάση μας πλήττει τα συμφέροντα του Συλλόγου μας δεν έχουν παρά να προτείνουν την καθαίρεσή μας από το προεδρείο.
Μυτιλήνη 24-11-2011
Νίκος Ζαρταμόπουλος, πρόεδρος του ΔΣ
Ηρακλής Κουντουρέλλης, αντιπρόεδρος του ΔΣ
απο εδω
Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011
Σε απεργία πείνας ξανά δυο μετανάστες της Υπατίας, σε Σέρρες και Χανιά
Σχέδιο απελάσεων κατά των απεργών πείνας της Υπατίας
Αποδεικνύεται χωρίς καμιά αμφιβολία πλέον, ότι υπάρχει ρεβανσιστικό σχέδιο ενάντια στους πρώην απεργούς πείνας της Υπατίας και της Θεσσαλονίκης, με στόχο να απελαθούν οι περισσότεροι απ’ αυτούς, κυριολεκτικά για ψύλλου πήδημα, με βάναυση παραβίαση των στοιχειωδέστερων ανθρώπινων δικαιωμάτων τους.Είναι γνωστή η υπόθεση του καλοκαιριού, με τους τέσσερις πρώην απεργούς πείνας, οι οποίοι συνελήφθησαν δήθεν για «αποδοχή προϊόντων εγκλήματος», καθώς ετοιμάζονταν να ταξιδέψουν για την πατρίδα τους, κάνοντας χρήση της σχετικής άδειας που τους δόθηκε με απόφαση Παπουτσή. Οι δύο, που είχαν την ατυχία να πέσουν σε προκατειλημμένο δικαστήριο, καταδικάστηκαν, χωρίς να υπάρχει τίποτα σε βάρος τους. Καταδικάστηκαν μόνο και μόνο επειδή είναι μετανάστες. Οι άλλοι δύο αθωώθηκαν. Στη συνέχεια, το υπουργείο Προ Πο αρνήθηκε τη χορήγηση βίζας επιστροφής στους τρεις από τους τέσσερις, με το επιχείρημα ότι έχουν καταδικαστεί. Ο ένας που είχε αθωωθεί επέστρεψε τελικά στην Ελλάδα, μετά από προσπάθειες που κράτησαν σχεδόν δυο μήνες. Οι άλλοι δύο ακόμη δεν έχουν επιστρέψει. Η ελληνική κυβέρνηση παραβιάζει βάναυσα το τεκμήριο αθωότητάς τους, έτσι όπως προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και το Ελληνικό Δίκαιο. Οι δυο αυτοί μετανάστες κρίνονται εκ προοιμίου ένοχοι και τους απαγορεύεται η νόμιμη επιστροφή στην Ελλάδα, ενώ έχουν ασκήσει έφεση κατά των καταδικαστικών αποφάσεων και μέχρι να δικαστούν σε δεύτερο βαθμό τεκμαίρονται αθώοι (παράβαση άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ). Επίσης, με την απαγόρευση επιστροφής τους στην Ελλάδα τους αφαιρείται το δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ενώπιον του δικαστηρίου που εκκρεμεί (άρθρο 6 παρ. 3 της ΕΣΔΑ).
Δυο ανάλογες υποθέσεις βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ελλάδα και η εκδικητική και παράνομη συμπεριφορά των αστυνομικών αρχών έχει οδηγήσει δυο από τους πρώην απεργούς πείνας της Υπατίας σε νέα απεργία πείνας, στα κρατητήρια των Αστυνομικών Διευθύνσεων Σερρών και Χανίων αυτή τη φορά.
Ο Ελμπασίρ Φικρί συνελήφθη στις Σέρρες για μικροαδίκημα που διέπραξε. Δικάστηκε από Μονομελές Πλημμελειοδικείο και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης δύο μηνών με αναστολή. Ενώ, όμως, το δικαστήριο τον άφησε ελεύθερο, η Αστυνομική Διεύθυνση Σερρών συνέχισε την κράτησή του και εξέδωσε απόφαση απέλασής του, μολονότι έχει ανανεώσει την αναβολή της απέλασης (το γνωστό «χαρτί» που πήραν οι απεργοί πείνας της Υπατίας και της Θεσσαλονίκης) μέχρι το Μάρτη του 2012 (δεύτερο συνεχές εξάμηνο). Δηλαδή, ακύρωσαν την αναβολή της απέλασης, χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα από το νόμο, δεδομένου ότι η καταδίκη του είναι σε ποινή μικρότερη των τριών μηνών. Αυθαίρετα, ετσιθελικά, εκδικητικά και παράνομα.
Ο μετανάστης από τις 16 Νοέμβρη έχει υποβάλει, μέσω της συνηγόρου του, αίτηση θεραπείας, ζητώντας να ανακληθεί η απόφαση απέλασής του και να επιστρέψει στο νομικό στάτους που είχε. Αντί να διορθώσουν άμεσα την παρανομία, του ανακοίνωσαν ότι θα μεταφερθεί στην Αθήνα προκειμένου να απελαθεί άμεσα, κατόπιν συνεννόησης με την πρεσβεία του Μαρόκου. Ετσι, ο Ελμπασίρ Φικρί ξεκίνησε απεργία πείνας από την Τετάρτη 23 Νοέμβρη, ζητώντας να γίνει δεκτή η αίτηση θεραπείας που έχει καταθέσει, να ανακληθεί η απόφαση απέλασής του και να αφεθεί ελεύθερος.
Ακόμα πιο προκλητική είναι η περίπτωση του Ελχαφέντ Χαντούτσι. Αυτός συνελήφθη στο σπίτι του στις Καλύβες Χανίων, μετά από μηνυτήρια αναφορά Ελληνίδας (σχετική με… αυστηρά προσωπικές σχέσεις). Παραπέμφθηκε στον Εισαγγελέα Χανίων στις 14 Νοέμβρη, ο οποίος τον άφησε ελεύθερο. Σε βάρος του, δηλαδή, δεν εκκρεμεί τίποτα, εκτός από μια δικογραφία που σχημάτισε το ΑΤ Βάμου, μετά από τη μηνυτήρια αναφορά της Ελληνίδας (προφανώς, παρά τη σύλληψή του εντός των ορίων του αυτόφωρου, τα στοιχεία δεν κρίθηκαν από τον Εισαγγελέα επαρκή για να τον παραπέμψει στο Αυτόφωρο).
Η Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων, όμως, έσπευσε να εκδώσει Διαπιστωτική Πράξη απέλασής του, επικαλούμενο το σχηματισμό δικογραφίας από το ΑΤ Βάμου (!), καθώς και ένα «άκρως απόρρητο – προσωπικό – ειδικού χειρισμού» έγγραφο, που εκδόθηκε από την υπηρεσία με τα ακατανόητα σε μας αρχικά «Α.Ε.Α./Κ.Α.Τ./Δ.Κ.Α./Τμήμα Β», με ημερομηνία 08-02-2011! Πρόκειται για έγγραφο που εκδόθηκε όταν ο συγκεκριμένος μετανάστης συμμετείχε στην απεργία πείνας των 300. Ισως πρόκειται για έγγραφο που αφορά και τους 300, στο πλαίσιο των προπαρασκευαστικών κατασταλτικών ενεργειών που γίνονταν τότε. Κι ενώ αυτό το –άγνωστο σε όλους και στον συγκεκριμένο μετανάστη– έγγραφο δεν εμπόδισε να του δοθεί η γνωστή αναβολή της απέλασης το Μάρτη και να ανανεωθεί το Σεπτέμβρη, ανασύρεται τώρα και χρησιμοποιείται αναδρομικά για να αποφασιστεί η απέλασή του!
Ο συγκεκριμένος μετανάστης δεν έχει συλληφθεί να διαπράττει οποιοδήποτε αδίκημα. Εχει μηνυθεί από Ελληνίδα πολίτη, με την οποία ενδεχομένως θα λύσει τις διαφορές τους σε κάποιο δικαστήριο, ενδεχομένως και όχι (πόσες υποθέσεις τέτοιων προσωπικών διαφορών δεν διευθετούνται εξωδικαστικά;). Κι αν βρεθεί κατηγορούμενος σε δικαστήριο, ενδεχομένως να αθωωθεί. Κι αν καταδικαστεί, θα έχει το δικαίωμα να ασκήσει έφεση και να δικαστεί σε δεύτερο βαθμό. Μέχρι τότε τεκμαίρεται αθώος κι αυτό αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμά του, όχι μόνο με βάση το άρθρο 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ, αλλά ακόμη και με βάση την Πράσινη Βίβλο της Κομισιόν για το τεκμήριο αθωότητας [COM (2006) 174]. H Aστυνομική Διεύθυνση Χανίων, όμως, αποφάσισε την απέλασή του, όχι μόνο παραβιάζοντας το τεκμήριο αθωότητάς του, αλλά και αφαιρώντας του το δικαίωμα να παρευρεθεί στο δικαστήριο και να υπερασπιστεί τον εαυτό του, γεγονός που αποτελεί επίσης ανθρώπινο δικαίωμά του.
Και ο Ελχαφέντ Χαντούτσι υπέβαλε αίτηση θεραπείας, μέσω της συνηγόρου του, στις 22 Νοέμβρη. Αντί, όμως, να αφεθεί αμέσως ελεύθερος, για να διορθωθεί η παρανομία, του ασκούνται πιέσεις να υπογράψει έγγραφο με το οποίο θα δέχεται την εθελοντική απέλασή του. Γι’ αυτό και από σήμερα, Πέμπτη 24 Νοέμβρη, ξεκίνησε απεργία πείνας, ζητώντας να γίνει δεκτή η αίτηση θεραπείας του, να ανακληθεί η απόφαση απέλασής του και να αφεθεί άμεσα ελεύθερος.
Φαίνεται καθαρά, λοιπόν, ότι εκτυλίσσεται εκδικητικό σχέδιο απελάσεων ενάντια στους πρώην απεργούς πείνας. Κατά παράβαση της νομιμότητας. Με βίαιη καταπάτηση στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων τους, που υποτίθεται ότι είναι κατοχυρωμένα.
απο εδω
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΟΥ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ
Λόγω της προγραμματισμένης επίσκεψης του Άδωνη Γεωργιάδη στη Μυτιλήνη,γράφτηκε ένα κείμενο το οποίο μοιράστηκε χθές σε κεντρικά σημεία της πόλης και τυπώθηκαν και τρικάκια τα οποία πετάχτηκαν το βράδυ σε πολλές γειτονιές παράλληλα με συνθήματα.
Με την ανακοίνωση οτι κάπου στις 2:00 θα βρισκόταν μέσα στο Υπουργείο για συνέντευξη τύπου,μαζέυτηκαν γύρω στα 50 άτομα,σύντροφοι,αριστεροί,εαακίτες και λοιποί πολίτες στην πλατεία Σαπφούς και κατευθύνθηκαν προς το Υπουργείο.
Εκεί ο κόσμος περίμενε για κανα 20λεπτο το φασίστα να βγεί προς τα έξω.Παρά το γεγονός οτι έπαιξε παραπληροφόρηση για το απο πού θα βγεί,ο κόσμος τελικά τον υποδέχτηκε με αυγά,βρισίδια,καφέδες και ό,τι κρατούσαν εκείνη την ώρα ο καθένας.Η παρουσία των μπάτσων έξω απο το Υπουργείο ήταν αδιάφορη.Μάζεψαν ένα παιδί,για λίγα λεπτά μόνο,αφού ο κόσμος μαζεύτηκε αυτόματα στην είσοδο του Υπουργείου και απαίτησε με φωνές να αφήσουν το παιδί,όπως και έγινε.Προπηλακίστηκε κι ένας ασφαλίτης απο σύντροφο.
Στη συνέχεια,ο Άδωνης πήγε στον τηλεοπτικό σταθμό Αρχιπέλαγος,ο οποίος βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της προκυμαίας,για την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου.Εκεί ο κόσμος μαζεύτηκε αυτόματα και τον περίμενε με πολλή ένταση να ξαναβγεί προς τα έξω.Εν τω μεταξύ,ο κόσμος έβριζε και φώναζε συνθήματα σε μπάτους,χακίδες του λιμενικού και μπράβους οι οποίοι είχαν καλύψει την είσοδο του σταθμού. Πεταχτηκαν διαφορα (μπουκαλια νερατζια) και στους μπατσους και στα περιπολικα που προστατευαν την εξοχοτητα του. Φυσικα ασφαλιτες σε διψηφιο αριθμο.
Η ανταποκριση του υπολοιπου κοσμου πολυ καλη, ακομα και παππουδες φωναζαν οτι πρεπει να ψωφησει..
Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΚΡΕΜΑ
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΧΕΡΙ ΧΕΡΙ ΣΚΑΤΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
Ακολουθει το κειμενο που μοιραζοταν Τεταρτη-Πεμπτη:
Τώρα που η επίθεση στα συμφέροντα και τις ζωές μας γίνεται όλο και πιό βίαιη,η οργή των καταπιεσμένων γίνεται όλο και πιο έκδηλη μέσα από τους αγώνες.Είναι η στιγμή που το κράτος επιλέγει να παίξει ένα από τα πιο γνωστά του παιχνίδια,αυτό της αλλαγής προσώπων.
Η δημοκρατία που κάποιοι μέχρι σήμερα εξακολουθούν να επικαλούνται, στελεχώνεται από πρόσωπα που θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στο νέο κύμα υποβάθμισης και καταστολής των ζωών μας. Η νέα τρομοκρατική κλίκα,αυτή της νεοσύστατης κυβέρνησης που παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ ως μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας για να μας βγάλει από το δύσκολο δρόμο της κρίσης,αποτελείται από θιασώτες της χούντας και του δικτάτορα Μεταξά,φασίζουσες τηλεπερσόνες,υπουργούς των πιο καταστροφικών μεταρρυθμίσεων,και πάνω απʼόλα πρωθυπουργό τραπεζίτη,τον πλεόν άξιο εκπρόσωπο του καπιταλιστικού συστήματος.
Μέσα σε όλα αυτά,έχουμε την επίσκεψη του νύν υφυπουργού,και νύν και αεί φασίστα Άδωνη Γεωργιάδη,μέλους του ΛΑ.Ο.Σ., στο νησί μας,για την ανάληψη των καθηκόντων του,η ομιλία του οποίου πρίν λίγες μέρες στο δημαρχείο του Χολαργού ασφυκτιούσε από δυνάμεις καταστολής και το παρακράτος της Χρυσής Αυγής.Αυτό,σε συνδυασμό με την κήρυξη της αντιφασιστικής συγκέντρωσης στη Νίκαια ως παράνομη,αλλά και η περιφρούρηση της νεοναζιστικής συγκέντρωσης από τα ματ,συνθέτουν μια ολοφάνερη εικόνα ανόδου και επιβολής του φασισμού.Παρά την προπαγάνδα των media και την τρομοκρατία στην καθημερινότητα,δεν είναι δυνατόν να παραδώσουμε τις ζωές μας αμαχητί.
Όποιος είναι αδιάφορος μπροστά σε όσα συμβαίνουν,έχει ήδη πάρει θέση.
Πατριώτες και φασίστες πηγαίνουν χέρι χέρι,ΣΚΑΤΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ
Ο λαός δεν ξεχνά,τους φασίστες τους κρεμά.
Αντιφασίστες,Αντιφασίστριες με μνήμη
απο εδω
Αυξήθηκε ο αριθμός των υπόπτων για τους φόνους, που διέπραξαν οι νεοναζί
Όμως ο αριθμός των δυνητικών υπόπτων αυξήθηκε το Σαββατοκύριακο. "Έχουμε περίπου μια δωδεκάδα προσώπων, που είναι ύποπτα, ή τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες", είπε ο υπουργός Εσωτερικών Χανς-Πέτερ Φρίντριχ, μετά την ενημέρωση της επιτροπής Εσωτερικών του γερμανικού κοινοβουλίου από τους επικεφαλής των υπηρεσιών ασφαλείας.
Ο γερμανός γενικός εισαγγελέας Χάραλντ Ράνγκε δήλωσε την Παρασκευή ότι απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε δύο ανθρώπους και άλλοι δύο υπάρχουν υποψίες ότι ενέχονται στα εγκλήματα.
Η ύπαρξη και η δράση της νεοναζιστικής συμμορίας δολοφόνων βρέθηκε στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής της Γερμανίας μετά την 4η Νοεμβρίου, όταν δύο από τα μέλη της, οι Ούβε Μούντλος και Ούβε Μπένχαρτ, έχασαν τη ζωή τους, κατά τα φαινόμενα αυτοκτονώντας, έπειτα από μια αποτυχημένη απόπειρα να ληστέψουν μια τράπεζα.
Το σκάνδαλο έφερε σε δύσκολη θέση τις αρχές στη Γερμανία, οι υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών της οποίας κατηγορήθηκαν πως απέτυχαν να εντοπίσουν και να εμποδίσουν την δράση των νεοναζί. Η ομάδα άρχισε τις κατά συρροή δολοφονίες το 2000.
Δολοφόνησε τουλάχιστον οκτώ τούρκους καταστηματάρχες, έναν έλληνα και μια αστυνομικίνα.
Ο Βόλφγκανγκ Μπόσμπαχ, πρόεδρος της επιτροπής Εσωτερικών, δήλωσε ότι πάνω από 300 ντετέκτιβ της αστυνομίας έχουν αναλάβει να ανασυνθέσουν κάθε ημέρα της 13χρονης δράσης της συμμορίας. Τα τρία γνωστά μέλη της ζούσαν με ψεύτικες ταυτότητες μετά το 1998.
Οι αρχές ενδέχεται να ανακάλυψαν το κίνητρο για την δολοφονία της αστυνομικίνας. Η Μισέλ Κίζεβέτερ πιθανώς έγινε στόχος των νεοναζί λόγω μιας διένεξης ανάμεσα σε μέλη της οικογένειάς της, που λειτουργούσε ένα μπαρ, και τους νεοναζί, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί από αυτό, σύμφωνα με πολιτικούς που παρακολούθησαν τις εργασίες της επιτροπής Εσωτερικών.
Προηγουμένως πιστευόταν ότι οι νεοναζί είχαν στοχοθετήσει την Κίζεβέτερ λόγω του μίσους τους για την αστυνομία ως θεσμό. Η αστυνομικίνα δολοφονήθηκε στο Χάιλμπρον, αλλά καταγόταν από την ίδια περιοχή με τα μέλη της συμμορίας.
Η ομοσπονδιακή εισαγγελία στην Καρλσρούη απέφυγε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο.
Πηγή: ΑΠΕ - Μπ.Γ.
απο εδω
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011
Ολα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν
Στην εποχή της κρίσης ο ακροδεξιός λαϊκισμός γίνεται κυβέρνηση την ίδια στιγμή που η ρατσιστική βία βρίσκει πάντα τρόπο να ξεσπά στους αδύναμους।
Τους τελευταίους μήνες έχουν συμβεί μπόλικα περιστατικά τα οποία περνούν στα ψιλά της ειδησεογραφίας και αποδεικνύουν πως ακροδεξιές συμμορίες ξεσαλώνουν ανενόχλητες υπό την ανοχή της αστυνομίας.
Η προγραμματισμένη «παρέλαση» 100 μελών της Χρυσής Αυγής, στην Νίκαια, υπό την προστασία δεκάδων διμοιριών των ΜΑΤ το περασμένο Σάββατο δεν πραγματοποιήθηκε τυχαία. Ούτε τυχαία πραγματοποιήθηκε δυναμική αντιφασιστική διαδήλωση 1.000 ατόμων την ίδια μέρα, η οποία αγνοήθηκε από το σύνολο των ΜΜΕ.
«Δεκάδες διμοιρίες των ΜΑΤ επιχείρησαν να εμποδίσουν τη διεξαγωγή διαδήλωσης αντιφασιστικής πορείας, κάτι που γίνεται πρώτη φορά και είναι δείγμα γραφής της νέας κυβέρνησης που συμπεριλαμβάνει φασίστες με γραβάτες σε υπουργικούς θώκους», μας λέει ο Θανάσης Κουρκουλάς από την Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό.
Αλήθεια, πόσοι κάτοικοι της Αθήνας είναι ενήμεροι για τη σωρεία επιθέσεων εναντίων μεταναστών γύρω από το Village Park στου Ρέντη»; Πόσοι ήταν μάρτυρες και δεν μίλησαν φοβούμενοι τις συνέπειες;
Την πικρή κοινωνική αλήθεια αποκαλύπτει ένα κοινό κείμενο πέντε αυτοδιαχειριζόμενων κοινωνικών χώρων και καταλήψεων από τις δυτικές συνοικίες της πόλης (http:// papoutsadiko.bspivblogs.net/files12111101014).
Αναφέρεται σε «παρέες νεολαίων, σε πολλές περιπτώσεις είναι μαθητές, που επιτίθενται απρόκλητα και ξυλοκοπούν μετανάστες, κυρίως Πακιστανούς.
Αλλοι ορμάνε απροειδοποίητα σε κάποιον περαστικό μετανάστη και τον χτυπούν, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις τού κλέβουν το κινητό μαζί με τα χρήματα που πιθανόν κουβαλάει πάνω του. Φασιστικές πρακτικές με σαφές ρατσιστικό υπόστρωμα: «Οι Πακιστανοί ενοχλούν και βιάζουν τις κοπέλες», «Αυτός έχει δουλειά, εγώ όχι».
Η κατάσταση έχει τρομοκρατήσει αρκετούς γονείς και εκπαιδευτικούς που βλέπουν οργανώσεις σαν την Χρυσή Αυγή να εκμεταλλεύονται την απελπισία και την οργή που γεννά σε έφηβους η φτώχεια και η ανεργία των γονιών τους. Εν τω μεταξύ η Αθήνα δείχνει όλο και πιο άρρωστη όσο πλησιάζεις προς το κέντρο, εκεί όπου αντανακλάται το πιο αδίστακτο πρόσωπο του κράτους.
Μια no mans land (ουδέτερη ζώνη) κονόμας και δυστυχίας που προσφέρουν το εμπόριο ναρκωτικών και η πορνεία. Η ηρωίνη βρίσκεται σε αφθονία στους δρόμους της πόλης, οι ιδιοκτήτες καταστημάτων και ακινήτων τραβάνε τα μαλλιά τους ενώ οι δυνάμεις της αστυνομίας κυνηγούν μετανάστες μικροπωλητές.
Ρόλο κυνηγού έχουν και οι ακροδεξιοί. Οι επιθέσεις τους συνεχείς. Στις 18 Σεπτέμβρη μαχαίρωσαν αφγανό πρόσφυγα δίπλα στην κοιλιά και στο στομάχι. Συνελήφθηκαν τρία άτομα που κατηγορούνται για επίθεση σε βάρος του (βαριά σωματική βλάβη), καθώς δεν βρέθηκε το μαχαίρι που χρησιμοποιήθηκε. Ανακοίνωση της αντιφασιστικής πρωτοβουλίας «Ποτέ ξανά» μας πληροφορεί ότι ο Αφγανός «ευτυχώς επέζησε και θα είναι μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο -στις 12 Δεκέμβρη- μαζί με συμπατριώτες του που την ώρα της επίθεσης βρίσκονταν μαζί του. Μεταξύ των τριών κατηγορουμένων και η "τηλεαστέρας-κάτοικος" (του Αγίου Παντελεήμονα) και υποστηρίκτρια της "Χρυσής Αυγής", Θέμις Σκορδέλη, που κατηγορείται και για άλλες επιθέσεις».
Μέσα στο κατασκευασμένο χάος του κέντρου ευνοούνται οι ρατσιστικές κοινωνικές συμπεριφορές υποκινούμενες πάντα από μικροπολιτικά συμφέροντα. Ετσι η «Χρυσή Αυγή» κατάφερε να εκλέξει δημοτικό σύμβουλο στο μεγαλύτερο δήμο τον Ν. Μιχαλολιάκο, πολύ απλά γιατί το ΛΑΟΣ δεν κατέβασε υποψήφιο και στήριξε τον πρώην δήμαρχο Νικήτα Κακλαμάνη.
Παράλληλα, η παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα παραμένει κλειστή, καθώς ούτε και ο «προοδευτικός» δήμαρχος Γ. Καμίνης έχει το πολιτικό θάρρος να την ξανανοίξει. Λειτουργεί ως «Πόντιος Πιλάτος» μπροστά στη ρατσιστική και παρακρατική βία.
Τον περασμένο Ιούλιο υπήρξαν έντονες καταγγελίες του ΚΚΕ για ρατσιστικές επιθέσεις της «Χρυσής Αυγής» ενάντια στους Τσιγγάνους στον Ασπρόπυργο.
Στις 10 Σεπτεμβρίου έγιναν εισβολές σε σπίτια Πακιστανών στην περιοχή, με συνέπεια να τραυματιστούν δεκάδες μετανάστες. Είχε προηγηθεί «το μαχαίρωμα και ο βαρύς τραυματισμός αντιφασίστα στις 26 Αυγούστου στο Περιστέρι από μαχαιροβγάλτες της «Χρυσής Αυγής», όπως επισημαίνει ανακοίνωση της πρωτοβουλίας αναρχικών από τις περιοχές του Πειραιά.
Το θύμα επέζησε δεχόμενο οκτώ μαχαιριές σ' όλο του το κορμί. Ενα ακόμη περιστατικό βίας συνέβη τον περασμένο μήνα. Σύμφωνα με καταγγελία της αριστερής εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη», μέλη της δέχθηκαν επίθεση από χρυσαυγίτες σε κεντρικό δρόμο στην Πετρούπολη. Στη σχετική ανακοίνωση επισημαίνεται πως «χτύπησαν 2 συντρόφους, έναν μαθητή και την Κατερίνα Πατρικίου, δημοτική Σύμβουλο Πετρούπολης με την Ανυπόταχτη Πετρούπολη». Στη συνέχεια προπηλάκισαν μια αριστερή δασκάλα.
απο εδω
Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011
Έξι διμοιρίες ΜΑΤ φύλαγαν τον Ακροδεξιό Μπουμπούκο
Στην κινητοποίηση διαμαρτυρίας που κάλεσε η Ανοικτή Λαϊκή Συνέλευση Παπάγου Χολαργού συμμετείχαν εκατοντάδες νέοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, με την συμπαράσταση της ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ, των Επιτροπών ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, αγωνιστών από τις γειτονικές Λαϊκές Συνελεύσεις καταγγέλλοντας τον Κοινοβουλευτικό Ολοκληρωτισμό που έγραψε στα παλιά του παπούτσια την λαϊκή ετυμηγορία και έφερε στην κυβέρνηση τον Ακροδεξιό αχταρμά του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Κόμμα που συστεγάζονται φασίστες, νεοναζιστές εγκληματίες, χουντικοί, βασιλικοί, χαφιέδες της ΕΥΠ, πλασιέ πολεμικών βιομηχανιών, ακραίοι εθνικιστές και ρατσιστές. Όλοι αυτοί που συνευρίσκονται και ξεπλένονται πολιτικά στα κανάλια των Βαρδινογιάννη-Μπόμπολα, Αλαφούζου, Κυριακού και λοιπών εφοπλιστών για να μας επιβάλλουν με τους τρομοκράτες μεγαλοδημοσιογράφους εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, τα ατελείωτα χαράτσια και το φορομπηχτικό κανιβαλισμό. Είναι ενδεικτικό ότι θέμα της ομιλίας ήταν: "Προτάσεις για την έξοδο της πατρίδας από την κρίση, ενημέρωση για τα επιτεύγματα του ΛΑ.Ο.Σ", όπου για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι «πατρίδα» του ακροδεξιού αχταρμά του Καρατζαφέρη είναι ο κόσμος του πλούτου και έγνοια του η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργοδοτών και τοκογλύφων!
Ήμασταν εκεί για να διαμαρτυρηθούμε ενάντια στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, το ακροδεξιό κόμμα που στήριξε πάντα τις πιο ακραίες ταξικές επιλογές του κεφαλαίου, επικρότησε την στυγνή αστυνομική βία εναντίον διαδηλωτών εργατών και φοιτητών, υποστήριξε πολιτικά κάθε δολοφονική επίθεση εναντίον μεταναστών και αγωνιστών των κοινωνικών κινημάτων από την Χρυσή Αυγή. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δρόμοι γύρω από το Δημαρχείο Χολαργού όπου διεξήχθη η ομιλία των Μπουμπούκου-Καραθάνο-Αιβαλιώτη είχαν γεμίσει από εμετικά τρικάκια της Χρυσής Αυγής. Τρικάκια που με δόλιο και υποκριτικό τρόπο κατάγγελλαν το Μνημόνιο, που οι βουλευτές του νεοφύρερ Καρατζαφέρη έχουν κατ' επανάληψη ψηφίσει.
ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ-Ε.Ε.-ΔΝΤ
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
Τηλ. Επικ. 6932955437 DIKTIOSPARTAKOS.BLOGSPOT.COM
Ρέθυμνο: Ρατσιστικές επιθέσεις στο Πέραμα Μυλοποτάμο
To βράδυ της Παρασκευής 18/11, στο Πέραμα Μυλοπόταμου στο Ρέθυμνο ομάδα αγνώστων εισέβαλε στο σπίτι 3 Πακιστανών και τους ξυλοκόπησε άγρια με ξύλα προκαλώντας τους βαριές σωματικές βλάβες. Οι μετανάστες μεταφέρθηκαν αρχικά στο Κέντρο υγείας Περάματος και στη συνέχεια στο Γενικό Νοσοκομείο Ρεθύμνου, όπου νοσηλεύονται.
Το βράδυ του Σαββάτου 19/11 άγνωστοι πυρπόλησαν και έκαψαν ολοσχερώς το αυτοκίνητο Πακιστανού που μένει στην περιοχή.
Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011
Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011
ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΑΙΔΑ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΙΣΤΕΙ. ΕΣΥ ΜΕ ΠΟΙΟΥ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΕΙΣΑΙ???
"Από μικρό και από τρελό,μαθαίνεις την αλήθεια" λέει μια παλιά παροιμία. Σε πολιτικό επίπεδο και στις σημερινές οικονομικές συνθήκες η παράφραση της παροιμίας μάλλον είναι κάπως έτσι, "από ακροδεξιό και φιλομνημονιακό μαθαίνεις την αλήθεια".
Χθες στους "Φακέλους" του Παπαχελά δήλωσε ο Καρατζαφέρης "Ξεχάστε τα κόμματα όπως τα ξέρατε. Δεν υπάρχουν τώρα οι τεράστιες διαφορές μεταξύ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Είμαστε οι ευρωπαϊστές εναντίον των κομμουνιστών".
Μερικές μόνο ώρες πριν την έναρξη των τριήμερων εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο, μέσα σε μια τέτοια οικονομική κατάσταση και με φρέσκα ακόμη τα γεγονότα των παρελάσεων της 28ηςΟκτώβρη, η ακροδεξιά νιώθει ποιο δυνατή από ποτέ. Το "αυγό του φιδιού", εκκολάπτονταν εδώ και χρόνια. Τώρα ήρθε η κρίσιμη στιγμή για το σύστημα να χρησιμοποιήσει τις ποιο αντιδραστικές του μεθόδους και να πετάξει το "δημοκρατικό" του προσωπείο, που εδώ και χρόνια ήταν αναγκασμένο να φοράει.
Οι θαυμαστές του Μεταξά, του Ιωαννίδη, του Παπαδόπουλου, της Γυάρου, της Μακρονήσου, της ΚΥΠ, του ΕΑΤ-ΕΣΑ, της ΕΠΕΝ, πλέον αφήσανε τα τσεκούρια και τους λοστούς. Αφού τα μπουμπουκάκια της αντίδρασης τώρα βρίσκονται σε υπουργικά γραφεία, είναι αναμενόμενο κάθε ακροδεξιό-παρακρατικό απολειφάδι να ξεθαρρέψει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όλα όσα έγιναν το περασμένο Σάββατο στη Νίκαια. Στη Νίκαια της προσφυγιάς, των αγώνων, του μπλόκου της Κοκκινιάς από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής το Σάββατο οι Χρυσαυγήτες, με την συνοδεία και την συμμετοχή των ΜΑΤ προσπάθησαν να εμφυσήσουν το αίσθημα του μίσους απέναντι στους μετανάστες, στην κοινωνία της περιοχής.
Το ξεκάθαρο δίλημμα που έβαζε χρόνια τώρα η Αριστερά, "Ή ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ|, σε ένα κρίσιμο σημείο για το μέλλον των καπιταλιστών, μπαίνει από το πολιτικό τους προσωπικό εξίσου ξεκάθαρα "ευρωπαϊστές εναντίον των κομμουνιστών", λένε προσπαθώντας να ξυπνήσουν στις μάζες τα ποιο αντιδραστικά-αντικοινωνικά ένστικτα.
Τα στρατόπεδα έχουν χωριστεί. Όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία 2 χρόνια είναι ουσιαστικά μικρές διερευνητικές μάχες. Σε επίπεδο προπαγάνδας από την πλευρά του μαύρου μπλοκ εξουσίας έχει ανακοινωθεί, εδώ και καιρό, από επίσημα χείλη ότι "Βρισκόμαστε σε περίοδο έκτακτης ανάγκης. Είμαστε σε πόλεμο".
"Το όπλο παρά πόδα" αναγκάστηκαν να βάλουν οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας όταν οι δοσίλογοι και οι υπηρέτες του Βρετανικού και Αμερικανικού κεφαλαίου, διαδέχθηκαν τους φασίστες και τους Ναζιστές. "Το όπλο παρά πόδα" είχε και η Αριστερά σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης σαστισμένη και αμήχανη με τις κοσμοϊστορικέςαλλαγές στις αρχές του 90΄. Όμως "το όπλο παρά πόδα" είναι πλέον μια επιζήμια τακτική.
πηγη
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΑΔΩΝΗ, ΑΪΒΑΛΙΩΤΗ, ΚΑΡΑΘΑΝΟ ΣΤΟ ΧΟΛΑΡΓΟ
Στον σβέρκο μας κάθισε για τα καλά μια κυβέρνηση “εθνικής ενότητας” με πρωθυπουργό τον πρώην υποδιευθυντή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, πρώην πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδας και μέχρι πρότινος άμισθο οικονομικό σύμβουλο του Γ.Παπανδρέου, μέλος της ευρωπαικής Goldman Sachs. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, Μπακογιάννη, ΣΕΒ και όλα τα ΜΜΕ συμφώνησαν ότι ήρθε για το καλό μας...
Μέσα σε αυτή τη συγκυρία και -προκλητικά- μιά μέρα μετά τη 17 Νοέμβρη, το ΛΑΟΣ οργανώνει εκδήλωση στο Δημαρχείο Χολαργού με ομιλητές τους Αϊβαλιώτη Κων/νο, Γεωργιάδη Άδωνι, Καραθάνο Μπάμπη με θέμα: "Προτάσεις για την έξοδο της πατρίδας από την κρίση, ενημέρωση για τα επιτεύγματα του ΛΑ.Ο.Σ". Σαν κάτοικοι αποφασίσαμε να την ματαιώσουμε και να δηλώσουμε σε όλους του τόνους πως είναι ανεπιθύμητοι.
Να την ματαιώσουμε, γιατί το ΛΑΟΣ είναι άμεσα υπεύθυνο για την μείωση των μισθών και των συντάξεων, τις εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις, την εργασιακή εφεδρεία, τις ιδιωτικοποήσεις, τα χαράτσια, τα μνημόνια, την “απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων”, την διαρκή υποτίμηση της ζωής μας. Ας μην ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ιδέα του προέδρου του ΛΑΟΣ η προσφυγή στο ΔΝΤ...
Να την ματαιώσουμε ,γιατί το ΛΑΟΣ είναι άμεσα υπεύθυνο για τα ρατσιστικά πογκρόμ, τον κουκουλονόμο, τη σκλήρυνση της κατασταλτικής πολιτικής, τους τρομονόμους, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Μέσα σε μια βδομάδα η νέα κυβέρνηση πρόλαβε να απαγορεύσει την αντιφασιστική διαδήλωση στη Νίκαια και ταυτόχρονα να επιτρέψει και να προστατέψει συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής, να ασκήσει διώξεις σε άτομα που θεωρεί ότι συμμετείχαν στη ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη και στις αποδοκιμασίες των επισήμων, να επιτρέψει την απόσπαση γενετικού υλικού με τη βία, “όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ένα πρόσωπο έχει τελέσει κακούργημα ή πλημμέλημα που τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών μηνών”.
Να την ματαιώσουμε, γιατί το ΛΑΟΣ είναι ξεκάθαρα ένα φασιστικό κόμμα, που προωθεί τον εθνικισμό και τον ρατσισμό. Ένας από του σημερινούς υπουργούς της κυβέρνησης, αλλά και ομιλητής στο Δημαρχείο του Χολαργού, ο Άδωνις Γεωργιάδης θεωρεί ως “το αγαπημένο του βιβλίο” το τελευταίο του Κ.Πλεύρη όπου ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντα γράφει: “τα Ες-Ες και μάλιστα τα μάχιμα (τα Βάφεν Ες Ες) υπήρξαν οι ιππόται της σύγχρονης εποχής, ακατάβλητοι πολεμισταί εξ όλων των χωρών της Ευρώπης, οι οποίοι θυσίασαν τη ζωήν στο ιδανικό μιας Νέας Τάξεως, δια τους πολιτισμένους Λαούς. Στις τάξεις των Ες-Ες συγκαταλέγεται το εκλεκτότερον μέρος της Άριας Φυλής”.
Κανείς δεν πρέπει να σκύψει το κεφάλι και να κάνει πίσω. Αν νικήσουν θα δουλεύουμε σαν σκλάβοι σε «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες» και θα ζούμε σαν δουλοπάροικοι. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην πολιτική και οινομική ελίτ. Ενάντια στην Τροϊκα και το πολιτικό προσωπικό της. Με δυναμικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τη στοχοποίηση όσων ευθύνονται για την εξαθλίωσή μας, με την οργάνωση της κοινωνικής στάσης πληρωμών (σε νοσοκομεία, εφορίες, ΔΕΗ, τράπεζες, διόδια κλπ), με τους ελεύθερους κοινωνικούς χώρους που πρέπει να ξεπηδήσουν σε κάθε γειτονιά, με τα ανταλλακτικά-χαριστικά παζάρια.
Και δεν ξεχνάμε. ΤΙΣ ΧΟΥΝΤΕΣ ΤΙΣ ΡΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 18:30, 18/11, Δημαρχείο Χολαργού Περικλέους 55
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου
Υ.Γ. Καλούμε τον πρώην καταληψία του Πολυτεχνείου Χρ.Παπουτσή (ο οποίος συνεργάζεται με τον πρώην πρόεδρο την νεολαίας ΕΠΕΝ Μ.Βορίδη για τη “σωτηρία της πατρίδας”) να πάρει τους μισθοφόρους του (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, αντιτρομοκρατική κλπ) και να πάει στην Εκάλη.
“Ντρέπομαι γι αυτό που ήμουν, γι αυτό που έκανα”
“Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους “μαυροσκούφηδες”, στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα “παλιοκουμμούνια”, όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Τι περιμένεις!.. Ούτε μια εφημερίδα δεν είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και εγώ φασίστας. Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου“.
Ο στρατιώτης/οδηγός του τάνκ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρωτη φορα για το μακελειο της 17ης Νοεμβρίου 1973 σε ειδικό αφιέρωμα της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ που δημοσιεύτηκε στις 9/11/2003
1973-2003. Ο A. Σκευοφύλαξ, ο έφεδρος στρατιώτης του τεθωρακισμένου άρματος που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, σπάει την τριαντάχρονη σιωπή του και αποκαλύπτει όσα συνέβησαν τη μαύρη νύχτα που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και στιγμάτισε για πάντα τη ζωή του. «Ντρέπομαι γι’ αυτό που ήμουν, γι’ αυτό που έκανα» λέει στην εκ βαθέων εξομολόγησή του. Μια στιγμή, μια ζωή. Στη «μία και μοναδική φορά» που δέχθηκε να ξύσει «τις πληγές του παρελθόντος», όπως λέει σε μια αποστροφή του λόγου του ο κ. Σκευοφύλαξ, περιγράφει λεπτό προς λεπτό τη στρατιωτική επιχείρηση της χούντας, η οποία ξεκίνησε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 16ης Νοεμβρίου με την έξοδο των τανκς στους δρόμους της Αθήνας και ολοκληρώθηκε στις 3.30 το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, με την αιματοβαμμένη εισβολή στο Πολυτεχνείο. Στη σπάνια μαρτυρία του ο κ. Σκευοφύλαξ μνημονεύει τις δραματικές στιγμές που εκτυλίχθηκαν στους δρόμους της Αθήνας, τις ειρηνικές εκκλήσεις των φοιτητών που ηχούσαν στα αφτιά του σαν «κραυγές εχθρών της πατρίδας».
Τις διαταγές των αδίστακτων στρατιωτικών που πίστεψε ότι ήταν «πατριώτες». Θυμάται – τότε με χαρά, τώρα με θλίψη – τον πόνο των φοιτητών που είδαν το όνειρό τους να τσαλακώνεται κάτω από τις ερπύστριες που ο ίδιος έθεσε σε κίνηση, τον τρόμο που ακολούθησε από τις λυσσαλέες επιθέσεις των αστυνομικών. Το απαράμιλλο θάρρος του φοιτητή που γύρισε και του είπε: «Τι κατάλαβες τώρα που μπήκες μέσα;». Την οργή που του προκάλεσε και λίγο έλειψε να τον οδηγήσει σε εν ψυχρώ δολοφονία. «Αυτός ο φοιτητής δεν ξέρει πόσο τυχερός στάθηκε εκείνη τη στιγμή… Αν έλεγε μια κουβέντα ακόμη, θα τον σκότωνα»! Οι λέξεις βγαίνουν με δυσκολία. Σε αυτή τη συνέντευξη του κ. A. Σκευοφύλακος μιλούν δύο πρόσωπα: ο 20χρονος έφεδρος στρατιώτης και ο 50χρονος βιοπαλαιστής. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνει, ακόμη και σήμερα, για μια ενέργεια που τον κατέστησε αρνητικό πρωταγωνιστή στην κρισιμότερη στιγμή της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Μια στιγμή, μια αιωνιότητα. Μετά την απόλυσή του από τον στρατό, ο A. Σκευοφύλαξ θα μοχθήσει για να ζήσει. «Στο μεροκάματο η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες. Εμένα που μου έμαθαν να μισώ τους κομμουνιστές, ψήφισα δύο φορές το KKE». Στα 30 του θα παντρευτεί, θα αποκτήσει παιδιά. Ζώντας σε μια γειτονιά των νοτίων προαστίων, όλα αυτά τα χρόνια αποφεύγει να μιλάει για τα γεγονότα εκείνης της νύχτας. Οσες φορές θα τον ρωτήσουν «τι σχέση έχεις με τον “πορτάκια” του Πολυτεχνείου;», θα μιλήσει για «μακρινό ξάδελφο που σκοτώθηκε σε τροχαίο»! Στη γυναίκα του θα ανοίξει την καρδιά του ύστερα από χρόνια. Στα τρία παιδιά του δεν το έχει αποφασίσει ακόμη. «Είμαι ένας άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ 20 χρόνων. Ο έφεδρος στρατιώτης A. Σκευοφύλαξ σκοτώθηκε σε τροχαίο»!
1973-2003. Τριάντα χρόνια μετά, ο άνθρωπος που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου θα πει για τους φοιτητές, τους νέους και τους εργαζομένους που αγωνίστηκαν για την πτώση της χούντας: «Είχαν μεγάλη ψυχή. Ηταν παλικάρια». Ο κ. Σκευοφύλαξ δεν θα ξεχάσει τη φοιτήτρια που τραυματίστηκε κατά την εισβολή του τανκ, την καθηγήτρια σήμερα του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Πέπη Ρηγοπούλου. «Θα ήθελα να τη δω, να της πω… Δεν τολμάω όμως. Τα λόγια δεν σβήνουν τις πράξεις».
«O στρατιώτης A. Σκευοφύλαξ σκοτώθηκε σε τροχαίο» «Στο μεροκάματο η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες. Εργάτης κατάλαβα ότι δεν μπορώ να έχω τα ίδια αιτήματα με τους εργοδότες. Εμένα που μου έμαθαν να μισώ τους κομμουνιστές, ψήφισα δύο φορές KKE»!
«Την ημέρα εκείνη ήμουν υπηρεσία. Στον στρατό είχα δέκα μήνες. Ημουν εκπαιδευτής στο Κέντρο Τεθωρακισμένων, στο Γουδί. Τότε οι “μαυροσκούφηδες” ήταν σώμα επιλέκτων. Πήγα εθελοντικά. Μόλις άρχισαν τα επεισόδια, μπήκαμε επιφυλακή. “Οι κομμουνιστές καίνε την Αθήνα” μας έλεγαν και εμείς τους πιστεύαμε. Θυμάμαι στο στρατόπεδο κάποιοι είχαν ραδιοφωνάκια και ακούγαμε στα κρυφά τον σταθμό του Πολυτεχνείου. “Παλιοκουμμούνια” θα καλοπεράσετε!” λέγαμε».
Στα 20 χρόνια του ο A. Σκευοφύλαξ βρέθηκε στη δίνη του κυκλώνα, στην επίλεκτη ομάδα του Σώματος των Τεθωρακισμένων κατέπνιξε την εξέγερση των φοιτητών. «Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 16ης Νοεμβρίου, η ίλη μου πήρε εντολή να ετοιμαστεί για έξοδο. Αποφασίστηκε να βγουν πέντε δικά μας άρματα, κάτι γαλλικά AMX30. Εγώ ήμουν οδηγός στο πρώτο άρμα που βγήκε στον δρόμο». Στο ίδιο άρμα βρίσκονταν ο αξιωματικός Μιχάλης Γουνελάς, ως επικεφαλής, ο ανθυπασπιστής Λάμπρος Κωνσταντέλλος, ως οδηγός εδάφους, ο λοχίας Στέλιος Εμβαλωμένος και ο Γιάννης Τίρπας.
«Στη 1.15 το πρωί της 17ης Νοεμβρίου φτάσαμε στη διασταύρωση των λεωφόρων Αλεξάνδρας και Κηφισίας. Λίγο αργότερα διασχίζαμε την Αλεξάνδρας, όταν στο ύψος του IKA, στη στάση Σόνια, σταματήσαμε γιατί ο δρόμος ήταν κλειστός. Υπήρχαν οδοφράγματα, φωτιές και ακινητοποιημένα λεωφορεία. Με διάφορες μανούβρες αριστερά – δεξιά, μπρος πίσω, άνοιξα τον δρόμο και προχωρήσαμε» θυμάται ο κ. Σκευοφύλαξ. Ο δρόμος για τα τανκς ήταν ανοιχτός πλέον προς το Πολυτεχνείο. «Οταν φτάσαμε στη διασταύρωση της λεωφ. Αλεξάνδρας και της οδού Πατησίων, μας έδωσαν εντολή να σταματήσουμε. Εκεί, στην πλατεία Αιγύπτου, μείναμε περίπου μία ώρα. Ο κόσμος θυμάμαι ότι μας φώναζε “είμαστε αδέλφια, είμαστε αδέλφια”. Εγώ ήθελα να τους φάω. Τους έβλεπα σαν παράσιτα»!
Την έξοδο των τανκς από το Γουδί θα πληροφορηθούν οι Αθηναίοι από τον εκφωνητή του Πολυτεχνείου, τον Δημήτρη Παπαχρήστο. Παρά τις παρεμβολές της ΚΥΠ, το ραδιόφωνο των εξεγερμένων φοιτητών θα μεταφέρει στους Αθηναίους τον ανατριχιαστικό συριγμό από τις ερπύστριες των τανκς. Ο εκφωνητής απευθύνει έκκληση στα «στρατευμένα νιάτα» να μη χτυπήσουν. «Δεν θα χτυπήσουν τα παιδιά, τα αδέλφια μας οι φαντάροι, το φρούριο της ελευθερίας, το μόνο μέρος της Ελλάδας που είναι ελεύθερο. Δεν έχουμε όπλα. Προτάσσουμε μόνο ανοιχτά τα στήθη μας. Λαέ της Αθήνας, όλοι μαζί το σύνθημα: λαός και στρατός μαζί. Δεν θα χτυπήσει ο στρατός!».
Με νεότερη εντολή των στρατιωτικών που κατευθύνουν την επιχείρηση «Εκκένωσις του Πολυτεχνείου» τα πέντε τανκς προωθούνται προς το Μουσείο. H ώρα της αιματοβαμμένης επέμβασης πλησιάζει. «Μας είπαν να πάμε κοντά στο Πολυτεχνείο, αλλά όχι μπροστά στην πόρτα. Αυτό κάναμε. Σταματήσαμε λίγα μέτρα πιο πέρα». Στη θέα των τανκς εκατοντάδες φοιτητές πλησιάζουν στην πύλη, ανεβαίνουν στα κάγκελα, φωνάζουν συνθήματα συναδέλφωσης.
Με διάφορους απειλητικούς ελιγμούς και μαρσαρίσματα που ακούγονται σαν κανονιές, οι οδηγοί των τανκς προσπαθούν να κάμψουν το ηθικό των φοιτητών. Ο εκφωνητής του Πολυτεχνείου απευθύνει νέα έκκληση να αποφευχθεί η αιματοχυσία. «Οι φαντάροι δεν ανήκουν στη χούντα. H χούντα στηρίζεται στο μέταλλο, στηρίζεται στα τανκς, στο σίδερο. H καρδιά των φαντάρων έχει τον ίδιο παλμό με τη δικιά μας. Αγαπάτε τους φαντάρους. Ελληνικά στρατευμένα νιάτα, ο λαός δεν σας κρατάει κακία. Ξέρει ότι είστε μαζί μας».
H ώρα έχει πάει 2 το πρωί. «Φτάνοντας μπροστά στην πόρτα, έστριψα το άρμα προς το Πολυτεχνείο, με γυρισμένο το πυροβόλο προς τα πίσω. Θυμάμαι ότι σηκώθηκα από τη θέση μου και εγώ και το άλλο πλήρωμα. Δεκάδες φοιτητές κρέμονταν από τα κάγκελα, ενώ εκατοντάδες βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο. Εδειχναν πανικόβλητοι». Ο κ. Σκευοφύλαξ φέρνει στη μνήμη του τα φοβισμένα πρόσωπα των συνομηλίκων του που ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο. Χαμηλώνει το βλέμμα του. «Και εγώ, να σκεφτείς ότι τους έβλεπα σαν μαμούνια που ήθελα να τα φάω»!
Με ολοένα μεγαλύτερη ένταση και αγωνία οι φοιτητές φωνάζουν προς τους στρατιώτες «είμαστε αδέλφια, αφήστε τα άρματα», ενώ ο εκφωνητής του Πολυτεχνείου καλεί το πλήθος να δείξει αυτοσυγκράτηση. «Απομονώστε τους προβοκάτορες. Δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα με το στρατό. Δεν θέλουμε να χυθεί ελληνικό αίμα». Ο Δημήτρης Παπαχρήστος ψάλλει τον εθνικό ύμνο. Το ίδιο κάνουν και οι χιλιάδες νέοι που βρίσκονται στο Πολυτεχνείο.
Ενα τέταρτο πριν από τις 3 το πρωί οι στρατιωτικοί δίνουν προθεσμία λίγων λεπτών στους φοιτητές για να αποχωρήσουν από το Πολυτεχνείο, να παραδοθούν. Κάποιοι από τους φοιτητές που θέλουν να αποχωρήσουν δοκιμάζουν να απασφαλίσουν την κεντρική πύλη. Δεν τα καταφέρνουν. Πίσω από την πύλη είναι σταθμευμένο ένα αυτοκίνητο Μερτσέντες που μπλοκάρει το άνοιγμά της. Ο επικεφαλής των τεθωρακισμένων αρμάτων εκνευρίζεται. Οργισμένος φωνάζει: «Τσογλάνια, ρεζιλεύετε το στράτευμα!» και δίνει σήμα για την επέλαση του άρματος.
«Τότε ήρθε ο οδηγός εδάφους του άρματος και μου λέει: “Θα μπούμε μέσα, θα ρίξουμε την πύλη. Ετοιμάσου!”» λέει ο κ. Σκευοφύλαξ. «Πήρα θέση και ξεκίνησα. Δεν έβλεπα πολλά πράγματα, δεν είχα καλό οπτικό πεδίο, γιατί κοιτούσα πλέον από τη θυρίδα του άρματος. Δέκα εκατοστά πριν από την πόρτα, σταμάτησα. Σταμάτησα σκόπιμα. Αυτό φαίνεται στο βίντεο της εποχής. Στο φρενάρισμα, οι φοιτητές τρομαγμένοι έφυγαν προς τα πίσω. Αν έμπαινα με ταχύτητα, θα σκότωνα δεκάδες άτομα που εκείνη τη στιγμή ήταν κρεμασμένα στα κάγκελα».
Λίγα λεπτά αργότερα ο A. Σκευοφύλαξ θα μαρσάρει δυνατά. Ο δυνατός προβολέας του τανκ σκοπεύει την πύλη. «H καγκελόπορτα έπεσε αμέσως. Πίσω από τη σιδερένια πύλη ήταν σταθμευμένο το Μερσεντές το οποίο είχαν βάλει εκεί οι φοιτητές για να φράξουν την είσοδο. Το έκανα αλοιφή. H αριστερή ερπύστρια το έλιωσε. Με το που έπεσε η πύλη του Πολυτεχνείου εισέβαλαν οι αστυνομικοί για να συλλάβουν τους φοιτητές. Λίγο αργότερα κατέβηκα και εγώ από το άρμα και μπήκα στον χώρο του Πολυτεχνείου. Δεν υπήρχε νεκρός. Θα μπορούσε όμως και να υπάρχουν νεκροί» λέει με μοναδική ειλικρίνεια.
Στο εσωτερικό του Πολυτεχνείου επικρατεί πανδαιμόνιο. Διαφωτιστική είναι η περιγραφή που δίνει ο εισαγγελέας Δημήτρης Τσεβάς στην έκθεση που συνέταξε το 1974 για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου: «Εντρομοι και εμβρόντητοι οι σπουδασταί κυριεύονται από την ενώπιον του εσχάτου κινδύνου φοβεράν αγωνίαν. Υπό την πίεσιν πλήθους ανθρώπων καταρρίπτεται τμήμα των προς την οδόν Στουρνάρη κιγκλιδωμάτων. Και διά του δημιουργηθέντος ανοίγματος εξέρχονται οι σπουδασταί κατά μάζας. Νέον, όμως, δι’ αυτούς αρχίζει μαρτύριον. Υβρεις κατ’ αυτών εκτοξεύονται και καταδιωκόμενοι βαναύσως κακοποιούνται».
Οπως αναφέρει ο κ. Σκευοφύλαξ, «αστυνομικοί κυνηγούσαν και χτυπούσαν τους φοιτητές όπου τους έβρισκαν. Αν δεν ήταν οι ΛΟΚατζήδες να τους σταματήσουν – θυμάμαι ότι πολλές φορές πιάστηκαν στα χέρια μαζί τους – δεν ξέρω και γω τι θα γινόταν». Λίγο αργότερα οι στρατιώτες σχηματίζουν έναν διάδρομο για να περάσουν ασφαλείς οι φοιτητές. Για το θέμα αυτό, στο πόρισμα Τσεβά υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά: «Εμπροσθεν μεν της πύλης του Πολυτεχνείου δημιουργείται διάδρομος υπό των στρατιωτών μέσω του οποίου διέρχονται οι εξερχόμενοι, κατευθυνόμενοι προς την οδόν Τοσίτσα, εντός δε του Πολυτεχνείου βοηθούν, προστατεύουν και εις τους ώμους των πολλούς αδυνάτους κρατούν διά να δυνηθούν να υπερπηδήσουν το υψηλόν κιγκλίδωμα. Και επεισόδια μεταξύ στρατιωτικών και αστυνομικών λαμβάνουν χώραν εν τη προσπαθεία των πρώτων να προστατεύσουν τους φοιτητάς από το διωκτικόν μένος των άλλων».
Μέσα στο Πολυτεχνείο ο A. Σκευοφύλαξ είδε πολλούς τραυματίες και ίσως, όπως λέει, και νεκρούς. «Στο προαύλιο του Πολυτεχνείου ήταν πολύ χτυπημένοι, θυμάμαι ότι είδα πολλούς τραυματίες, ενώ τρεις-τέσσερις ήταν σωριασμένοι κάτω, ακίνητοι. Δεν ξέρω αν ήταν νεκροί. Δεν κοίταξα να δω. Κάποια στιγμή ένας φοιτητής όρμησε κατά πάνω μου και μου είπε: “Τι κατάλαβες τώρα που μπήκες;”. Αφήνιασα. Εβγαλα το πιστόλι και προτάσσοντάς το γύρισα και του είπα ουρλιάζοντας: “Σκάσε, ρε κωλόπαιδο, μη σε καθαρίσω”. Αυτός ο φοιτητής δεν ξέρει πόσο τυχερός στάθηκε εκείνη τη στιγμή… Αν έλεγε μια κουβέντα παραπάνω, θα τον σκότωνα! Τέτοιος ήμουν. Ενας φασίστας».
Παρά τον πόνο τους, οι φοιτητές θα δείξουν μεγαλείο ψυχής απέναντι στον στρατιώτη που ισοπέδωσε το όνειρό τους. Αδιάψευστη απόδειξη, η μαρτυρία του κ. Σκευοφύλακα: «Οπως περνούσαν οι φοιτητές θυμάμαι ότι έριχναν μέσα στο τανκ πακέτα τσιγάρα και ό,τι προμήθειες είχαν μαζί τους. Οταν γυρίσαμε στο Γουδί, το άρμα έμοιαζε με περίπτερο. Οσο σκέφτομαι ότι οι φοιτητές μας έδιναν σάντουιτς και τσιγάρα, μετά απ’ όσα τους κάναμε… Δεν μπορώ να το συχωρέσω αυτό το πράγμα στον εαυτό μου. Σκέφτομαι τι πήγα και έκανα!..».
Την αναγνώριση των φοιτητών για ορισμένους από τους αξιωματικούς του στρατού και τους έφεδρους στρατιώτες θα διαπιστώσει αργότερα και ο εισαγγελέας: «Πολλοί αξιωματικοί και στρατιώται παρεμβαίνουν προς προστασίαν των φοιτητών. Και υπήρξε πηγαία και βαθειά η ευγνωμοσύνη πολλών εξ αυτών προς τους αγνώστους σωτήρας των, ως εις τας καταθέσεις των τούς αποκαλούν με συγκίνησιν»!
Εκατοντάδες φοιτητές καταφέρνουν να βγουν έξω από το Πολυτεχνείο, ξεχύνονται στους γύρω δρόμους, τρέχουν να φύγουν, να γλιτώσουν τη ζωή τους, καθώς γίνονται στόχος ελεύθερων σκοπευτών. «Απομακρυνόμενοι όμως του Πολυτεχνείου αγωνιώδεις τούς αναμένουν εκπλήξεις. Από παντού τους καταδιώκουν και τους χτυπούν. Εις την γωνίαν των οδών Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας άνδρες της ΚΥΠ εν πολιτική περιβολή τους χτυπούν ανηλεώς και πυροβολούν κατ’ αυτών, ενώ εις την ταράτσαν ενός των αυτόθι κτιρίων έχουν εγκαταστήσει πολυβόλον. Εις τας ταράτσας των γύρω κτιρίων επισημαίνονται ελεύθεροι σκοπευταί υπό του ιδίου Διευθυντού της Αστυνομίας να επιτελούν το φονικόν έργον των»!
Την ίδια στιγμή, όπως επισημαίνεται στην ίδια έκθεση, «ομάδες τραμπούκων και επικινδύνων τρωκτικών της γαλήνης του τόπου εκδηλώνουν το εγκληματικόν μένος των κατά των ατυχών σπουδαστών που κατά μάζας εξέρχονται του Πολυτεχνείου». Οι τραμπούκοι είναι άνδρες της ΕΣΑ, οι οποίοι δεν διστάζουν, μάλιστα, να κακοποιήσουν ακόμη και πανεπιστημιακό γιατρό, ο οποίος, μαζί με τη σύζυγό του, είχε σπεύσει να βοηθήσει τους ανυπεράσπιστους φοιτητές.
Στη συμβολή των οδών Πατησίων και Στουρνάρη «άνδρες εν πολιτική περιβολή, κραδαίνοντες ρόπαλα, εξήλθον από ομάδα αυτόθι ευρισκομένων αστυνομικών και εκακοποίησαν σεβάσμιον καθηγητή Πανεπιστημίου, την σύζυγόν του και νεαρόν σπουδαστήν, διότι εξήρχοντο του Πολυτεχνείου, ένθα ο καθηγητής-ιατρός και η σύζυγός του είχον μεταβή προς εκπλήρωσιν του ανθρωπιστικού και ιατρικού των καθήκοντος. Και οι ροπαλοφόροι ούτοι ήσαν άνδρες της ΕΣΑ εν πολιτική περιβολή. Εις το πανδαιμόνιον τούτο της εξόδου των φωνών, των κραυγών, των οιμωγών, των καταδιώξεων και των πυροβολισμών έπεσαν οι περισσότεροι εκ του πλήθους των τραυματιών».
Οταν επέστρεψε στο Γουδί, στη βάση των Τεθωρακισμένων, ο κ. Σκευοφύλαξ έγινε δεκτός με ζητωκραυγές. Ηταν το τιμώμενο πρόσωπο. «Οταν γυρίσαμε στο στρατόπεδο, έγινα ήρωας. Οι στρατιωτικοί μου έδιναν συγχαρητήρια. Τότε αισθανόμουν ότι ήμουν κάποιος, ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα “παλιοκουμμούνια”, όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Ενιωθα περήφανος. Ημουν και εγώ φασίστας».
Οκτώ ημέρες αργότερα, κάτι θα σπάσει μέσα του. Το φρόνημά του θα κλονισθεί, όταν θα δει τον «εθνοσωτήρα» να καθαιρείται και να περιφρονείται από τους συνοδοιπόρους του, αυτούς που πιο πριν ορκίζονταν στο όνομά του. «Την επόμενη εβδομάδα έγινε η στάση του Ιωαννίδη. Ημουν πάλι σε επιφυλακή. Μας πάνε στο ΓΕΣ. Στο προαύλιο λάβαμε θέσεις. Δεν ξέραμε γιατί πήγαμε εκεί. Δεν μας είπαν. Γυρνώντας στο Γουδί μάθαμε ότι “έριξαν” τον Παπαδόπουλο» αναφέρει ο κ. Σκευοφύλαξ. «Τότε μέσα μου κάτι άλλαξε. Αυτοί που τον παρουσίαζαν σαν θεό, τώρα τον έβριζαν. Δεν μπορούσα να το καταλάβω αυτό. “Μα είναι τόσο πουλημένοι όλοι τους;” αναρωτήθηκα. Αυτοί πάνε όπου φυσάει ο βοριάς. “Πουλημένα τομάρια” είπα μέσα μου. Θυμάμαι ότι ο Μιχάλης Γουνελάς παρέδωσε τα γαλόνια του στους άνδρες της ΕΣΑ, που ήρθαν στο Κέντρο και τον συνέλαβαν».
Με τη Μεταπολίτευση ο στρατιώτης A. Σκευοφύλαξ θα βρεθεί στα σύνορα. «Ο Καραμανλής είχε πει “τα άρματα στα σύνορα”. Ηταν τα γεγονότα της Κύπρου. Πήγαμε Αλεξανδρούπολη. Μετά από έξι μήνες πήρα άδεια. Αντί να απολυθώ στους 22 μήνες, έφτασα στους 30. Εφεδρεία στην εφεδρεία. Οταν απολύθηκα, όλα είχαν αλλάξει μέσα μου».
Στη Δυτική Αθήνα, όπου κατοικούσε με τους γονείς και τα δύο αδέλφια του, θα αναζητήσει δουλειά. «Στο μεροκάματο η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες. Εκανα όποια δουλειά μπορείς να φανταστείς. Εργάτης κατάλαβα ότι δεν μπορώ να έχω τα ίδια αιτήματα με τους εργοδότες. Εμένα που μου έμαθαν να μισώ τους κομμουνιστές, ψήφισα δύο φορές KKE»!
Ολα αυτά τα χρόνια ο κ. Σκευοφύλαξ θα κάνει μια ήρεμη ζωή. Σπίτι – δουλειά, δουλειά – σπίτι. Ποτέ δεν θα μιλήσει για το Πολυτεχνείο. Δεν θα αισθανθεί να τον ενοχλούν. Μόνο μία φορά το επώνυμό του τον έφερε σε δύσκολη θέση. «Στη δουλειά πριν από χρόνια κάποιος άκουσε πώς με λένε και ρώτησε αν έχω κάποια σχέση με τον “πορτάκια”, όπως είπε, του Πολυτεχνείου. “Ξάδελφός μου είναι, μακρινός. Σκοτώθηκε σε τροχαίο” απάντησα. Είμαι ένα άνθρωπος που δεν υπήρξε ποτέ 20 χρονών. Ο έφεδρος στρατιώτης A. Σκευοφύλαξ σκοτώθηκε σε τροχαίο! Οι φίλοι μου δεν ξέρουν ποιος είμαι ούτε κανείς στη γειτονιά. Μόνο η γυναίκα μου το ξέρει. Της το είπα ύστερα από χρόνια. Στα παιδιά μου δεν το είπα ακόμη».
1973-2003. Με μια αυτοκριτική διάθεση που σπανίζει, ο κ. Σκευοφύλαξ δεν θα διστάσει να πει: «Ντρέπομαι γι’ αυτό που ήμουν, γι’ αυτό που έκανα. Στη θέση μου θα μπορούσε να βρεθεί ο καθένας, έφεδρος στρατιώτης ήμουν άλλωστε. Δεν με απαλλάσσει όμως αυτό. Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου».
Για τους ανθρώπους που αντιστάθηκαν στη χούντα, ο κ. Σκευοφύλαξ θα μιλήσει με κολακευτικά λόγια. «Είχαν μεγάλη ψυχή. Ηταν παλικάρια. Δεν ξέρω αν έχει νόημα, αλλά θα ήθελα να τους πω μια μεγάλη συγγνώμη». Ο οδηγός του τανκ που μπήκε στο Πολυτεχνείο δεν θα ξεχάσει τη νεαρή φοιτήτρια που τραυματίστηκε σοβαρά κατά την εισβολή του τανκ, την καθηγήτρια – σήμερα – του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Πέπη Ρηγοπούλου. «Πιστεύω ότι αν τη δω σήμερα, δεν θα ξέρω τι να της πω. Πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια πέρασε από το μυαλό μου να τη συναντήσω, αλλά σταματούσα. Θα ήθελα να τη δω, να της πω… Δεν τολμάω όμως. Τα λόγια δεν σβήνουν τις πράξεις».
απο εδω