Η αβάσταχτη ηλιθιότητα των υπερεθνικοφρόνων δεξιών και των ακροδεξιών αποπαιδιών τους, έγκειται στο ότι χλευάζουν τους αντάρτες και αγωνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ του 1941-44 ως "εθνοπροδότες" σε αντιπαραβολή με τους "εθνικά ορθούς" στρατιώτες του αλβανικού μετώπου του 1940-41.
Πρόκειται στην πραγματικότητα για κραυγαλέα αντίφαση: η συντριπτική πλειονότητα των αγωνιστών της Αντίστασης στα χρόνια της Κατοχής είχε προηγουμένως πολεμήσει εναντίον των φασιστών στα αλβανικά βουνά. Μετά την ήττα στη μάχη των οχυρών Ρούπελ, πολλοί από όσους επέζησαν του πολέμου 1940-41 συνέχισαν τον αγώνα ενάντια στον κατακτητή μέσα από τις πολυάριθμες αντιστασιακές οργανώσεις, με την πλειοψηφία να συσπειρώνεται στο ΕΑΜ και στο μετέτειτα στρατιωτικό σκέλος του, τον ΕΛΑΣ.
Δηλαδή οι ανιστόρητοι φασιστοδεξιοί βρίζουν τους ίδιους περίπου ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι "τιμούν". Τους "τιμούν" για την πρώτη τους αντίσταση ενάντια στον φασίστα κατακτητή, αλλά τους συκοφαντούν ως εθνοπροδότες επειδή μετά την κατάρρευση του μετώπου και την έναρξη της Κατοχής δεν εγκατέλειψαν άρον-άρον τη χώρα τους μαζί με τους τεταρταυγουστιανούς και τους παλατιανούς, ούτε συνεργάστηκαν με τους κατακτητές όπως οι Τσολάκογλου και οι Ράλληδες, αλλά τόλμησαν να τους αντισταθούν.
Ψάχνετε λογική; Ποια λογική; Πιάσ' το αυγό και κούρεφ' το.
Ζούμε στη χώρα όπου οι δωσίλογοι και οι συνεργάτες των Γερμανών κυβέρνησαν για δεκαετίες μετά την αποχώρηση των Ναζί, την ίδια περίοδο που όσοι τους αντιστάθηκαν σάπιζαν στις εξορίες και στις φυλακές (όσοι δεν οδηγήθηκαν στα εκτελεστικά αποσπάσματα).
Και -ω, ναι- πολλοί από αυτούς τους επάρατους εαμοβουλγάρους ήταν οι ίδιοι που είχαν γράψει λίγα χρόνια πριν το "αλβανικό έπος". Το οποίο "αλβανικό έπος" βεβαίως, δεν είχε περάσει καν από το μυαλό του Μεταξά, όταν, για λόγους που σχετίζονται με την αγγλόφιλη πολιτική του, αναγκαζόταν να παραδεχτεί απέναντι στον Γκράτσι ότι "Λοιπόν έχουμε πόλεμο".
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου