1. Η Χ.Α. ΕΧΘΡΟΣ Η ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ;
του Κώστα Παπαδάκη
Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την ανάδειξη όλων των εγκληματικών ενεργειών των μελών και στελεχών της Χρυσής Αυγής, από την πλευρά των τελευταίων καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια να ηρωοποιηθούν, πείθοντας την κοινή γνώμη ότι διώκονται για τα φρονήματά τους εξαιτίας της αντιπαλότητάς τους προς το κατεστημένο. Στην πεποίθηση αυτή έχουν, όπως πάντα όλα τα τελευταία χρόνια, απεριόριστη συμβολή από τα κυρίαρχα Μ.Μ.Ε., τα οποία πράγματι με κάθε αφορμή δημιουργούν και διαχέουν την εντύπωση στο κοινό ότι τα μέλη και στελέχη της Χρυσής Αυγής, ακόμα και οι βουλευτές της, αντιμετωπίζονται με το σκληρότερο δυνατό τρόπο, προφυλακίζονται, πράγμα που δείχνει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να τους συντρίψει πολιτικά.
Συμπληρωματικά προς την πεποίθηση αυτή λειτουργεί η μεθοδευμένη και συστηματική παρουσίασή τους από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ ως αντιμνημονιακών, η ταύτισή τους με το κίνημα των αγανακτισμένων και των πλατειών το 2011, έτσι ώστε συνδυαστικά η κοινή γνώμη να δέχεται το ερέθισμα ότι το καθεστώς εξαπολύει διώξεις εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων και ότι η αντιμνημονιακή πάλη διεξήχθη από τη Χρυσή Αυγή. Η αριστερά διστάζει και συχνά αποφεύγει να τοποθετηθεί. Ο δικαιολογημένος ιστορικά φόβος της να νομιμοποιήσει οποιαδήποτε πολιτική δίωξη την κάνει να πιστεύει ότι η Χ.Α. διώκεται πολιτικά και συχνά την οδηγεί σε επιχειρήματα υπεράσπισής της, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο της αστικής δικαιοσύνης αποκλειστικά για αυτήν και το σύστημα.
Η πραγματικότητα για την πολιτική συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής και την αντιμετώπισή της από τις δυνάμεις καταστολής μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα δείχνουν το αντίθετο :
α) Ότι η Χρυσή Αυγή όχι μόνο δεν ήταν αντίπαλος του συστήματος, αλλά σε σειρά σημαντικών ζητημάτων στη Βουλή υπεράσπισε τις κυρίαρχες επιλογές του (ενδεικτικά : αρνητική ψήφος για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την Αγροτική Τράπεζα, εγκώμια για το συγκρότημα Λάτση, αντίδραση στη φορολόγηση εφοπλιστών, προσδιορισμός κόκκινων γραμμών απέναντι στην τρόικα μόνο για την εθνική άμυνα και τη δημόσια ασφάλεια, θετική ψήφος στην πώληση νησίδων σε ιδιώτες, ερωτήσεις υπέρ εφοπλιστών, προσπάθεια μείωσης ημερομισθίων στο Πέραμα κτλ.).
β) Αφετέρου είναι γνωστό ότι η εγκληματική δράση των ταγμάτων εφόδου της σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο μέχρι σήμερα γινόταν με την ανοχή, αν όχι και με τη συγκάλυψη, σημαντικών μερίδων της αστυνομίας και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όχι μόνο τη ματαίωση ή την επιβράδυνση της ποινικής δίωξης των μελών της και την αποθράσυνσή τους, αλλά και την καταστολή και στοχοποίηση των θυμάτων και τελικά την αποτροπή τους να καταγγέλλουν όλες τις αξιόποινες πράξεις σε βάρος τους, που προφανώς είναι πολλαπλάσιες από αυτές που έχουν ανασυρθεί στην επιφάνεια.
Είδαμε συχνά τις Αστυνομικές Υπηρεσίες ακόμα και πρόσφατα να παρακολουθούν «τρομοκράτες» , να συλλαμβάνουν και να στοχοποιούν, να διαφημίζουν αμφίβολης αξιοπιστίας επιτυχίες για ματαίωση προετοιμαζόμενων μυστικών «τρομοκρατικών» χτυπημάτων. Δεν τις είδαμε ποτέ να δείχνουν τον ίδιο ζήλο για την πρόληψη φανερών και συλλογικών καθημερινών κάποτε εγκληματικών ενεργειών της Χ.Α., ακόμα και τώρα που απέκτησε τη στάμπα της εγκληματικής οργάνωσης.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου