Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία για την καταγωγή του Χαράλαμπου Αθανασίου κάνει τα τελευταία 24ωρα το γύρο του διαδικτύου.
Ο πατέρας του σημερινού υπουργού Δικαιοσύνης ήταν επικεφαλής της οργάνωσης Χ (δηλαδή συνεργάτης των Ναζί) αλλά γλίτωσε τη ζωή του εκλιπαρώντας του αντάρτες του Δημοκρατικού στρατού.
Παραθέτουμε για το λόγο αυτό ένα απόσπασμα από παλαιότερο τεύχος του περιοδικού Hot Doc προσθέτοντας μια μικρή επισήμανση: Μπορούμε να κατηγορούμε έναν άνθρωπο για τα αμαρτήματα των γονιών του; Η απάντηση είναι προφανώς όχι.
Μήπως όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποιες οικογένειες στην Ελλάδα οφείλουν τη σημερινή τους δύναμη στο δωσιλογισμό των προγόνων τους;
Ή μήπως, τουλάχιστον, δικαιούμαστε να φανταζόμαστε πως θα ήταν αυτή η χώρα αν οι συνεργάτες των Ναζί είχαν τιμωρηθεί ή εκτελεστεί όπως συνέβη σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και δεν στελέχωναν, μετά τον εμφύλιο, τον κρατικό μηχανισμό και τα «τζάκια» που κυβερνούν ακόμη και σήμερα τη χώρα; Και τώρα το απόσπασμα από το Hot Doc:
Η οικογένεια του Χαράλαμπου Αθανασίου, ήταν μία από τις παραδοσιακές δεξιές οικογένειες της Αγίας Παρασκευής Λέσβου. Ο πατέρας του Χριστόφας Αθανασίου, υπήρξε επικεφαλής της «Οργάνωσης Χ» κατά διάρκεια του Εμφυλίου, όπως καταγράφει στο βιβλίο του «Το Αντάρτικο της Λέσβου», ο παλιός αντάρτης και συγχωριανός του Νίκος Θεοχάρης, το 1986.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, τον Δεκέμβριο του 1946, μέλη της οργάνωσης «Χ», (οι γνωστοί χίτες που βρήκαν κοινό τόπο δράσης με τους γερμανούς κατακτητές κατά των κομμουνιστών και του ΕΑΜ), μπήκαν σε σπίτια μελών του ΕΑΜ στο χωριό Νάπη της Λέσβου και ξυλοκόπησαν σχεδόν μέχρι θανάτου όσους είχαν πάρει μέρος στον αντιστασιακό αγώνα.
Ανάμεσα στους βασανιστές, οι κάτοικοι του χωριού είχαν αναγνωρίσει και τον Χριστόφα Αθανασίου, πατέρα του σημερινού υπουργού. Μερικές μέρες μετά, ένοπλα τμήματα των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού, μπήκαν στο χωριό Νάπη μεταμφιεσμένα σε τμήματα χωροφυλάκων για να βρουν και να τιμωρήσουν τους βασανιστές. Μπαίνοντας σε ένα από τα καφενεία του χωριού, ο Χριστόφας Αθανασίου, νομίζοντας πως είναι φιλικά τμήματα Εθνικοφρόνων, τους υποδέχθηκε ως αρχηγός της οργάνωσης «Χ» και δήλωσε πρόθυμος να συνδράμει στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.
Οι αντάρτες τον συνέλαβαν μαζί με άλλους δύο που οι κάτοικοι του χωριού αναγνώρισαν ως δράστες. Πριν τους οδηγήσουν όμως σε δίκη, όπως γράφει ο Νίκος Θεοχάρης, ο ίδιος και ο επικεφαλής των ανταρτών υπέκυψαν στις ικεσίες του Χριστόφα Αθανασίου αλλά και τις διαβεβαιώσεις του ότι δεν πρόκειται να στραφεί στο μέλλον εναντίον των ανταρτών και τον άφησαν ελεύθερο.
Μετά το 1981, ο Χριστόφας Αθανασίου, κάνοντας χρήση του νόμου του ΠΑΣΟΚ για την Εθνική Αντίσταση, παρουσιάστηκε με δύο μάρτυρες και δήλωσε αντιστασιακός και ζήτησε την αναγνώρισή του ως μέλος της Εθνικής Αντίστασης.
ΠΗΓΗ
Παραθέτουμε για το λόγο αυτό ένα απόσπασμα από παλαιότερο τεύχος του περιοδικού Hot Doc προσθέτοντας μια μικρή επισήμανση: Μπορούμε να κατηγορούμε έναν άνθρωπο για τα αμαρτήματα των γονιών του; Η απάντηση είναι προφανώς όχι.
Μήπως όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποιες οικογένειες στην Ελλάδα οφείλουν τη σημερινή τους δύναμη στο δωσιλογισμό των προγόνων τους;
Ή μήπως, τουλάχιστον, δικαιούμαστε να φανταζόμαστε πως θα ήταν αυτή η χώρα αν οι συνεργάτες των Ναζί είχαν τιμωρηθεί ή εκτελεστεί όπως συνέβη σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και δεν στελέχωναν, μετά τον εμφύλιο, τον κρατικό μηχανισμό και τα «τζάκια» που κυβερνούν ακόμη και σήμερα τη χώρα; Και τώρα το απόσπασμα από το Hot Doc:
Η οικογένεια του Χαράλαμπου Αθανασίου, ήταν μία από τις παραδοσιακές δεξιές οικογένειες της Αγίας Παρασκευής Λέσβου. Ο πατέρας του Χριστόφας Αθανασίου, υπήρξε επικεφαλής της «Οργάνωσης Χ» κατά διάρκεια του Εμφυλίου, όπως καταγράφει στο βιβλίο του «Το Αντάρτικο της Λέσβου», ο παλιός αντάρτης και συγχωριανός του Νίκος Θεοχάρης, το 1986.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, τον Δεκέμβριο του 1946, μέλη της οργάνωσης «Χ», (οι γνωστοί χίτες που βρήκαν κοινό τόπο δράσης με τους γερμανούς κατακτητές κατά των κομμουνιστών και του ΕΑΜ), μπήκαν σε σπίτια μελών του ΕΑΜ στο χωριό Νάπη της Λέσβου και ξυλοκόπησαν σχεδόν μέχρι θανάτου όσους είχαν πάρει μέρος στον αντιστασιακό αγώνα.
Ανάμεσα στους βασανιστές, οι κάτοικοι του χωριού είχαν αναγνωρίσει και τον Χριστόφα Αθανασίου, πατέρα του σημερινού υπουργού. Μερικές μέρες μετά, ένοπλα τμήματα των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού, μπήκαν στο χωριό Νάπη μεταμφιεσμένα σε τμήματα χωροφυλάκων για να βρουν και να τιμωρήσουν τους βασανιστές. Μπαίνοντας σε ένα από τα καφενεία του χωριού, ο Χριστόφας Αθανασίου, νομίζοντας πως είναι φιλικά τμήματα Εθνικοφρόνων, τους υποδέχθηκε ως αρχηγός της οργάνωσης «Χ» και δήλωσε πρόθυμος να συνδράμει στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις.
Οι αντάρτες τον συνέλαβαν μαζί με άλλους δύο που οι κάτοικοι του χωριού αναγνώρισαν ως δράστες. Πριν τους οδηγήσουν όμως σε δίκη, όπως γράφει ο Νίκος Θεοχάρης, ο ίδιος και ο επικεφαλής των ανταρτών υπέκυψαν στις ικεσίες του Χριστόφα Αθανασίου αλλά και τις διαβεβαιώσεις του ότι δεν πρόκειται να στραφεί στο μέλλον εναντίον των ανταρτών και τον άφησαν ελεύθερο.
Μετά το 1981, ο Χριστόφας Αθανασίου, κάνοντας χρήση του νόμου του ΠΑΣΟΚ για την Εθνική Αντίσταση, παρουσιάστηκε με δύο μάρτυρες και δήλωσε αντιστασιακός και ζήτησε την αναγνώρισή του ως μέλος της Εθνικής Αντίστασης.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου