Μία παράκληση

Κυριακάτικη εφημερίδα δημοσιεύει φωτογραφία του Παύλου Φύσσα, την ώρα που ξεψυχάει στην αγκαλιά της φίλης του. Θεωρώ φρικτό να δημοσιεύεις την φωτογραφία ενός ανθρώπου που πεθαίνει. Ήταν κάποιου γιος. Υπάρχει και μια μάνα. Θα μπορούσα να γράψω πολλά γι’ αυτόν που τράβηξε τη φωτογραφία και την εφημερίδα στην οποία την διοχέτευσε και η οποία την δημοσίευσε. Θέλω, όμως, να γράψω κάτι άλλο:

Η δημοσίευση αυτής της φωτογραφίας δεν είναι τυχαία. Δεν είναι για εμπορικούς λόγους, ούτε έχει καμία σχέση με την δημοσιογραφία.

Θέλουν αίμα. Ποντάρουν στην οργή που δημιούργησε η φωτογραφία σε χιλιάδες ανθρώπους -είμαι ένας από αυτούς- και θέλουν η αιματοχυσία να συνεχιστεί.

Θέλουν να υπάρξει απάντηση στην δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Θέλουν να αποδείξουν πάση θυσία πως υπάρχουν άκρα. Θέλουν εκτροπή.

Θα κάνουν τα πάντα για να το καταφέρουν.

Έχουν αμολήσει τα σκυλιά τους να ουρλιάζουν για να τρελάνουν τους ανθρώπους και να τους οδηγήσουν στη βία.

Να μην τους κάνουμε την χάρη.

Καμία απάντηση στις προβοκάτσιες τους και στα παπαγαλάκια τους.

Ξαναγράφω: Εμείς δεν είμαστε σαν αυτούς. Εμείς δεν θα γίνουμε σαν αυτούς.

ΠΗΓΗ