Τα πολλά πρόσωπα των "λεβεντόπαιδων" της Χρυσής Αυγής
Το τελευταίο διάστημα αρκετοί επαγγελματίες παρατηρητές στη Βουλή, διαπίστωσαν ότι οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής δεν χάνουν ευκαιρία να δηλώνουν την πίστη τους στο δημοκρατικό πολίτευμα. Ανησύχησαν άραγε μήπως ευοδωθεί η κωμική απόπειρα Βενιζέλου και τεθούν εκτός νόμου; «Σιγά το δύσκολο» λέει ο εκπρόσωπος Τύπου της φασιστικής οργάνωσης Η. Κασιδιάρης. «Μια δήλωση στον Άρειο Πάγο αρκεί. Έχουμε βρει και το όνομα. Το νέο κόμμα θα λέγεται Ελληνική Αυγή».
Ο ίδιος άλλωστε ο «αρχηγός», όπως του αρέσει να τον αποκαλούν, Ν. Μιχαλολιάκος, είχε δηλώσει το καλοκαίρι από τις Θερμοπύλες απειλητικά: «Αισθανόμαστε άβολα εκεί μέσα. Αισθανόμαστε μια σιχασιά και μια αηδία. Αν θέλουν, τα εγκαταλείπουμε ανά πάσα στιγμή και βγαίνουμε στους δρόμους για να δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Και θα δούμε τι σημαίνει τάγματα εφόδου». Αν αυτό δεν είναι απειλή κατά των δημοκρατικών θεσμών, τι είναι;
Επαγγελματίες καιροσκόποι
Στην πραγματικότητα, ύστερα από μια περίοδο κατά την οποία η οργάνωση διέπρεψε σε βίαιες προκλήσεις στους δρόμους, επέστρεψε και πάλι στις θεσμικές συνήθειες ακολουθώντας μια προβλέψιμη τακτική, που θέλει με το ένα χέρι να ανακατεύει τις λάσπες της κοινωνίας και με το άλλο να προσπαθεί να δρέψει τους καρπούς της εξουσίας, χωρίς όμως και να κατηγορηθεί ότι έχει αφομοιωθεί στον αστικό κορμό.
Ψαρεύοντας στα θολά νερά του καιροσκοπισμού και της πολιτικής σκοπιμότητας, δεν έχουν κανένα πρόβλημα από τη μια να χαρακτηρίζουν ακόμα και εντός Βουλής το ΚΚΕ «προδοτικό κόμμα» κι από την άλλη να ισχυρίζονται ότι μεταξύ των μελών τους συμπεριλαμβάνονται «παιδιά παλιών ανταρτών του πολέμου». Από τη μια να δηλώνουν, όπως έκανε ο υπαρχηγός Χ. Παππάς στο Κοινοβούλιο, ότι υιοθετούν το σύνθημα του Πολυτεχνείου για «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία» και την ίδια στιγμή να κυκλοφορούν αφίσες χλευάζοντας αισχρά το αίμα των νεκρών του.
Στο εκκρεμές του λαϊκισμού, δηλώνουν θεατρικά ότι θα χαρίσουν τα βουλευτικά αυτοκίνητα σε φτωχές οικογένειες, αλλά, εκτός του Κασιδιάρη, έχουν βολευτεί μια χαρά με τα προνόμια και τις βουλευτικές ατέλειες... Και μπορεί, όπως έκανε η Ελένη Ζαρούλια, να χαρακτηρίζουν «τρισάθλιους και υπάνθρωπους» τους μετανάστες, αλλά, μόλις τους αποδοκίμασαν με αηδία οι ΑΧΕΠΑ, αναδιπλώνονται και υπερασπίζονται με ιερό πάθος την ψήφο των ομογενών.
Η θεαματική εκλογική επίδοση της Χρυσής Αυγής, σε συνδυασμό με τη δημοσκοπική ανθοφορία, φούντωσε τις προσδοκίες στον χώρο της εθνικιστικής Ακροδεξιάς, επιτρέποντας να ανθίσουν όλα τα άνθη του κακού. Παλιές εθνικιστικές ομάδες του περιθωρίου, πολιτικά ανυπόληπτες, με σκοτεινή καταγωγή και ύποπτες διασυνδέσεις με τη χούντα και τις μυστικές υπηρεσίες, συνωστίζονται τώρα στο ίδιο οικόπεδο και διεκδικούν δυναμικά μερτικό από τη διάχυτη λαϊκή δυσαρέσκεια και την τυφλή καταδίκη συλλήβδην του πολιτικού κόσμου.
Σε καιρούς που η εξουθένωση των απλών ανθρώπων από ανελέητες πολιτικές, που δεν αφήνουν περιθώρια για ζωή, τους οδηγεί σε συντηρητική αναδίπλωση, αυτή η διαβρωτική τακτική αποδεικνύεται ιδιαίτερα παραγωγική. Η Χρυσή Αυγή είναι υποχρεωμένη να διατηρεί ανοιχτό αυτό το μέτωπο με τις άλλες οργανώσεις του χώρου, ώστε να επιβάλει την ηγεμονία της, χωρίς ενοχλητικές παρουσίες στο μαλακό της υπογάστριο.
Στο κλίμα αυτό δεν περνούν απαρατήρητες κάποιες δηλώσεις, όπως αυτή του βουλευτή της οργάνωσης Η. Παναγιώταρου, που υποσχέθηκε τις προάλλες: «Όταν έρθουμε στα πράγματα, θα καθιερώσουμε εθνική επέτειο στη μνήμη του Μελιγαλά»..
.
Ούτε προφανώς είναι τυχαίο ότι μέσα σε λίγους μόλις μήνες λειτουργίας της τρέχουσας Βουλής 4 βουλευτές από τους 18 συνολικά (ποσοστό 22,2%) παραπέμπονται χωρίς τη βουλευτική ασυλία στη Δικαιοσύνη, ο ένας (Κασιδιάρης) για τη γνωστή υπόθεση συνέργειας σε ληστεία και σωματική βλάβη, την οποία ο ίδιος αρνείται, και οι άλλοι τρεις (Κ. Μπαρμπαρούσης, Π. Ηλιόπουλος και Γ. Γερμένης) για τις ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών μικροπωλητών σε Μεσολόγγι και Ραφήνα.
Όπως επίσης δεν περνά απαρατήρητο ότι για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής ασχολήθηκε με την περίπτωση ενός ολόκληρου κόμματος μετά την επίθεση που δέχθηκε στο προαύλιο του Κοινοβουλίου, από τον βουλευτή της Χ.Α. Δ. Κουκούτση, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου, όταν συνόδευε τον πρόεδρο της πακιστανικής κοινότητας, για να ζητήσει, εφόσον συνεχιστεί αυτή η αντικοινοβουλευτική και παράνομη συμπεριφορά «να διεξαχθεί ειδική συζήτηση στη Βουλή» και να καλέσει την Κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη «να επιταχύνουν τη διαδικασία απόδοσης ευθυνών».
Χρυσαυγίτικο "καπέλο" στην Ακροδεξιά
Στο πλαίσιο της ίδιας ταχτικής, οι χρυσαυγίτες εκτιμούν την ανάγκη να εμφανίζονται ως αυθεντικοί εκπρόσωποι του ακροδεξιού και εθνικιστικού τοπίου, βγαίνοντας στο πολιτικό ξέφωτο από τα μαύρα ναζιστικά σκοτάδια με αποδεκτό θεσμικό ένδυμα, αλλά διακριτό, όπως θα ήθελαν, από το «διεφθαρμένο και σάπιο πολιτικό καθεστώς». Στην προσπάθεια αυτήν, που είναι άτεχνη και τους εκθέτει - πώς να απαρνηθείς τον ίδιο τον εαυτό σου; -, αποκαθηλώνονται με βαριά καρδιά τα παλιά αγαπημένα ναζιστικά σύμβολα και αναδεικνύονται όλο και πιο επίμονα οι νέοι ιδεολογικοί φάροι.
Ο ίδιος ο άτυπος υπαρχηγός (μαζί με τον Κασιδιάρη) Χ. Παππάς - γιος του χουντικού αξιωματικού Ηλία Παππά και μέλους της «Επαναστατικής Επιτροπής» της δικτατορίας - που καλούσε ριγώντας άλλοτε από ναζιστικό παραλήρημα τους «συναγωνιστές» του να τηρήσουν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη «του Φύρερ του Γερμανικού Ράιχ, αυτού του οραματιστή της Νέας Ευρώπης», υψώνει τώρα, όπως έκανε πρόσφατα από την Κρήτη, το αποκρουστικό πουλί της χούντας, για να τονίσει τους ιδεολογικούς προσανατολισμούς της οργάνωσης.
Και το πουλέν του αρχηγού, ο Κασιδιάρης, προκαλεί τη (βραχεία, εδώ που τα λέμε...) συλλογική μνήμη, όταν μόλις προχθές έσπευσε να ζητήσει με ερώτηση του την απελευθέρωση του τελευταίου εγκλείστου από τους πρωταίτιους Ν. Ντερτιλή (σ.σ.: δολοφόνου μεταξύ άλλων και του άτυχου Μ. Μυρογιάννη), ο οποίος όχι μόνο δεν υποβάλλει αίτηση αποφυλάκισης, αλλά αξιώνει ιταμά από την πολιτεία συγγνώμη!...
Βλέποντας ότι η αντιμνημονιακή ρητορική είναι αποδοτική και τους επέτρεψε να υποδεχθούν το ακροατήριο του ΛΑΟΣ υπό τον κωλοτούμπα Γ. Καρατζαφέρη, στοχεύουν στη δεξαμενή των απογοητευμένων της Ν.Δ. και των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Π. Κομμένου.
Όμως εδώ αρχίζουν τα δύσκολα... Οι ίδιοι ενοχλούνται επειδή τους κατηγορούν για μονοθεματική αντιπολίτευση με άξονα το μεταναστευτικό, όταν ζητούν ας πούμε να καταγραφούν ακόμα και τα παιδάκια των μεταναστών στους βρεφονηπιακούς σταθμούς και αντιτείνουν «έχουμε και οικονομικό πρόγραμμα». Ασυναρτησίες συρραμμένες άτακτα... Τις ημέρες του Μνημονίου, όταν πήρε πάνω της στη Βουλή το παιχνίδι η Αριστερά, φάνηκε ποιες είναι οι δυνάμεις εναντίον αυτού του στυγερού συστήματος και ποιοι οι σκοτεινοί αχθοφόροι των μαύρων συμφερόντων...
ΑΠΟ "Το Ποντίκι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου