ΛΑΟΣ : Το ακροδεξιό δεκανίκι της κυβέρνησης

Του Παναγιώτη Λίλλη Τι μας αναγκάζει να κοιτάξουμε προς το ΛΑΟΣ αυτή τη στιγμή; Προφανώς δεν είναι, επειδή κοίταξε πριν λίγους μήνες το ΛΑΟΣ προς την «Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό». Τότε, ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης υπέβαλε μια οργισμένη επερώτηση στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη για το πανό της ΚΑΡ στην πλατεία Συντάγματος και το «αντιρατσιστικό δηλητήριο που διαχέει».Για τη σημερινή ενασχόληση υπάρχουν πιο σοβαροί λόγοι. Το ΛΑΟΣ έχει κλείσει 11 χρόνια ζωής και έχει καταγραφεί με συνέπεια, όλα αυτά τα χρόνια, στο άκρο δεξιό του πολιτικού φάσματος. Σε όλες τις τελευταίες σφυγμομετρήσεις, που χτυπούν δυνατά την καμπάνα της πολιτικής κρίσης, ο κ. Καρατζαφέρης είναι πρώτος σε δημοφιλία. Και αυτό σημαίνει μια μεγάλη, εν δυνάμει, δεξαμενή ψήφων. Επίσης δεν μπορούμε να ξεχνάμε τη σχέση «συγκοινωνούντων δοχείων» που έχει η Χρυσή Αυγή με τα στελέχη και τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ. Και αν σήμερα βρίσκονται σε διαπάλη λόγω εκλογικής πελατείας, χθες ξεκίνησαν μαζί τα ρατσιστικά πογκρόμ στον Άγιο Παντελεήμονα, αύριο μπορεί να βρίσκονται ενωμένοι κάτω από την ίδια μετωπική ομπρέλα. Αυτό το σενάριο έχει παιχθεί πολλές φορές στην Ευρώπη. Πολιτικός ρόλος Ο πιο σοβαρός λόγος όμως είναι ο ρόλος που παίζει το ΛΑΟΣ στις πολιτικές διαμάχες της συγκυρίας. Στα δύο χρόνια του Μνημονίου αποτέλεσε πάντα το «δεξί δεκανίκι» της κυβέρνησης. Πέρα απ’ αυτό, το ΛΑΟΣ, με βαθιές ρίζες στο κράτος και την ολιγαρχία, έφερε πρώτο στη δημόσια συζήτηση την ανάγκη μιας εθνικής κυβέρνησης συνεργασίας ενάντια στις εργατικές αντιστάσεις. Και αν αυτή η πρότασή του δεν υλοποιήθηκε μέχρι στιγμής, δικαιώθηκε όμως το πνεύμα της στη Βουλή, όταν ψηφίστηκε ο νόμος της Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ από το ενωμένο αστικό μέτωπο... Σ’ αυτή την κατεύθυνση και ακόμη πιο επιθετικά κινήθηκε η 10η Κεντρική Επιτροπή του ΛΑΟΣ, στα τέλη του Σεπτέμβρη, αλλά και η συνέντευξη Τύπου του κ. Καρατζαφέρη στη ΔΕΘ. Απ’ όλο το υλικό που υπάρχει, θέλουμε να σταθούμε μόνο σε τέσσερα θέματα. Για τους μετανάστες: «...εχθές φέραμε τους λαθρομετανάστες. Σήμερα τους κάνουμε τζαμιά. Αύριο παίρνουν εκλογικά βιβλιάρια. Μεθαύριο κυβερνάνε την Ελλάδα... ρίξτε μια ματιά στη Βουλγαρία; Ποιός κυβερνάει;... το Ισλαμικό κόμμα...». Αν αφήσουμε στην άκρη για λίγο την προπαγάνδα του φόβου για τους μετανάστες, εντυπωσιάζει το παράδειγμα της Βουλγαρίας. Στη Βουλγαρία δεν υπάρχει Ισλαμικό κόμμα, αλλά κόμμα της τουρκικής μειονότητας που είναι κεντρώο και από άποψη ψήφων είναι η τρίτη εκλογική δύναμη. Η τουρκική μειονότητα επίσης δεν είναι «λαθρομετανάστες», αλλά πολίτες αυτής της χώρας απ’ την εποχή που ιδρύθηκε το βουλγαρικό κράτος το 1878. Πού το πάει άραγε ο κ. Καρατζαφέρης; Για την ιθαγένεια: «...όποιος κάνει επένδυση 5 εκατομμύρια αυτομάτως παίρνει υπηκοότητα. Λέω, μας βλάπτει να δώσουμε στον πλούσιο Κινέζο που θα κάνει επένδυση, σε χίλιους απ’ αυτούς, την ελληνική ιθαγένεια και τη δίνουμε σε οποιοδήποτε Αφγανό ή Πακιστανό...;» Σε αυτή τη θέση κάτι μας αρέσει και κάτι μας εξοργίζει. Μας εξοργίζει ότι ένας Αφγανός εργάτης πρέπει να δουλεύει 10 χρόνια τουλάχιστον, σαν σκλάβος, για να πάρει ένα χαρτί νομιμοποίησης. Μας αρέσει όμως, γιατί ακόμη και ο κ. Καρατζαφέρης κατάλαβε ότι «Έλληνας γίνεσαι και δεν γεννιέσαι», αρκεί να είσαι έστω ένας πλούσιος Κινέζος επενδυτής. Για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας: «...είμαι υπέρ των ελεύθερων εργασιακών σχέσεων. Όπως μπορεί κάποιος και πάει και νοικιάζει ένα σπίτι μόνος του και διαπραγματεύεται το ενοίκιο... στο κάτω-κάτω ο καλός αμείβεται. Δεν υπάρχει επιχειρηματίας που να διώχνει τον καλό εργαζόμενο...». Εδώ ο κ. Καρατζαφέρης αποδεικνύει την υπεροχή που έχουν οι καπιταλιστές της πιάτσας από τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ, όταν επετίθενται στον εργατικό συνδικαλισμό. Δημόσιοι υπάλληλοι Για τους δημόσιους υπαλλήλους: «Δεν μιλάω για δημόσιους υπαλλήλους, μιλάω για κρατικούς υπαλλήλους, όπου το κράτος θα έχει το απόλυτο δικαίωμα για το πού θα πας να δουλέψεις... έχουμε πολλούς δημόσιους υπαλλήλους που κάθονται... θα τους στείλω να μαζέψουν το γεωργικό προϊόν...». Απίστευτο και όμως καθόλου απίθανο. Αν ισχύουν οι προβλέψεις του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ για ανεργία πάνω από 20% και με νικημένο το εργατικό κίνημα, η «στρατιωτικοποίηση της εργασίας» και το καθεστώς των «ελεύθερων επιχειρηματικών ζωνών» στα βόρεια σύνορα της χώρας αποτελούν πολύ θελκτικές προτάσεις για την απληστία των καπιταλιστών. Θα ολοκληρώναμε αξιόπιστα την εικόνα για την πολιτική του ΛΑΟΣ, προσθέτοντας και την εκστρατεία «αποκομουνιστικοποίησης» που αναπτύσσεται τελευταία και τις ατέλειωτες δηλώσεις περί νόμου και τάξης... Τι έχουμε μπροστά μας; Ένα πολύ απειλητικό αντεργατικό και αντιδημοκρατικό πολιτικό σχέδιο. Το ερώτημα είναι τι πρέπει να κάνουμε για να το σταματήσουμε. Από τη δική μας πλευρά δεν έχουμε καμία αμφιβολία: Στις 19 του Οκτώβρη μπορούμε να ανοίξουμε το δρόμο για την εργατική αντεπίθεση και το τσάκισμα των φασιστικών φιλοδοξιών!

απο εδω