Με τέτοια κλασικά χρυσαβγίτικα ψεματάκια προσπαθεί η ναζιστική συμμορία να παραπλανήσει για τα αισθήματα των κατοίκων της μαρτυρικής κωμόπολης.
Όμως η ιστορία των Καλαβρύτων δεν ξεχνιέται, όσο κι αν το επιθυμούν τα ορφανά του Αδόλφου.
Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε στιγμιότυπο ένοπλου τμήματος του ΕΛΑΣ, πλαισιούμενο από πολίτες των Καλαβρύτων. Η αντάρτικη ομάδα του ΕΛΑΣ Αχαΐας υπό τον Δημήτρη Μίχο ήταν από τις πιο ισχυρές που έδρασαν στην Πελοπόννησο και αποτελούσε έναν πραγματικό πονοκέφαλο για τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, ειδικά μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 1943. Αυτό δεν είναι κάποιο «κομμουνιστικό μύθευμα», αλλά η διαπίστωση των ίδιων των Γερμανών, που κατέγραψαν τις πιο επικίνδυνες ανταρτοομάδες της Πελ/σου στον χάρτη τους που βλέπουμε από κάτω. Οι Γερμανοί φέρθηκαν αμείλικτα σε περιπτώσεις κατά τις οποίες παρατηρήθηκε έμπρακτη συμπάθεια από αμάχους πληθυσμούς προς τον αντάρτικο αγώνα.
Η παρακάτω μαρτυρία επιβεβαιώνει την υποστήριξη του ντόπιου πληθυσμού προς τον ΕΛΑΣ και προέρχεται από επιστολή Καλαβρυτινής που γράφτηκε μετά την απελευθέρωση. Αναδημοσιεύτηκε σε φύλλο της εφημερίδας «Αυγή» στις 28/10/1959:
«Αγαπήσαμε τους αντάρτες που μας λευτέρωσαν από τους καταχτητές και ζούσαμε ειρηνικά μαζί τους. Τους βοηθούσαμε, μα βλέπαμε που ανησυχούσαν, γιατί είχαν λιγοστά όπλα και καθόλου βαρύν οπλισμό. Και μεις τους λέγαμε να μη στενοχωριούνται. Τους μπάζαμε στα σπίτια μας και μοιραζόμαστε μαζί τους τη μπομπότα μας.
Ξάφνου μαθεύτηκε πως οι Γερμανοί κινήσανε για νάρθουνε να ξανασκλαβώσουνε τα Καλάβρυτα. Τρέξαν οι αντάρτες για να τους εμποδίσουν. Τρεις ολάκερους μήνες οι βάρβαροι δεν κατάφεραν να σπάσουν τις γραμμές μας. Με τα πολλά τα χιόνια το Δεκέμβρη του 1943 δυο συντάγματα Γερμανοί επιτεθήκανε από το μέρος του Αιγίου. Βλέποντάς τους οι χωρικοί παρακαλέσανε τους αντάρτες να τραβηχτούν για να μη γίνουν ζημιές. Οι αντάρτες τους ακούσανε και τραβηχτήκανε, μα οι Γερμανοί ρημάξανε τον τόπο. Κι’ όθε περνούσαν καίγανε τα χωριά, ξεγυμνώνανε τον τόπο και σκοτώναν όσους άντρες συναντούσαν.
Και μας ήρθε το μαντάτο πως κούρσεψαν το μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου κ’ ότι ρίξανε στο γκρεμό όλους τους καλογέρους. Κι’ αναρωτιόμαστε τι να κάνουμε. Ξάφνου ακούσαμε μεγάλο κρότο και σείστηκε ο τόπος. Μας βαρούσαν με κανόνια. Τραβηχτήκαμε λοιπόν αφήνοντας έρμα τα σπίτια μας. Κι’ όταν εμπήκανε οι βάρβαροι βρήκαν την πολιτεία αδειανή. Τότε μας μήνυσαν να μη φοβηθούμε και να γυρίσουμε στα κονάκια μας. Και μεις πιστέψαμε και γυρίσαμε. Τέσσερις μέρες δεν μας επείραξαν. Την Πέμπτη μέρα όμως ζώσανε την πολιτεία. Μαζώξανε όλα τα γυναικόπαιδα. Μας κλείσαν στο σχολειό και βάλαν φωτιά. Οι μανάδες πετούσαν τα παιδιά τους από το παράθυρο για να μη καούν, κι’ αυτά πέφταν και τσακίζονταν. Και που δεν το περιμέναμε πια άνοιξ’ η πόρτα και χυμήξαμε όξω, οι μαύρες.
Και γυρίζαμε να βρούμε τους άντρες. Τους φωνάξαμε και δεν μας άκουγαν. Πήγαμε ολούθε γυρεύοντάς τους και πια τους αγναντέψαμε ξαπλωμένους στην πλαγιά, σιμά στο νεκροταφείο. Τρέξαμε. Είτανε όλοι καταγής, μέσα στα αίματα. Τους σκουντήξαμε όλους. Τρεις μονάχα ζούσανε. Εφτακόσιοι σαράντα δύο είταν νεκροί. Και δεν ξέραμε ποιους να κλάψουμε, τους πεθαμένους για την ορφάνια μας. Κι’ οσμίστηκαν τα όρνια και πλακώσανε, κ’ εμείς τα διώχναμε για να μη ξεσκίσουν τα κουφάρια μας. Και σηκώσαμε τα μάτια μας ψηλά κατά το βουνό κι’ αναθαρρέψαμε, γιατί αναλογιστήκαμε τους αντάρτες που είταν πια οι μόνοι μας προστάτες».
Απο το jungle report
Όσον αφορά το μαρτυρικό από τους Γερμανούς Δίστομο που κάποια κανάλια είπαν ότι οι Διστομίτες ψήφισαν Χρυσή Αυγή, δεν αληθεύει. Ιδού η επίσημη απάντηση του Δημάρχου από την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Διστόμου: http://www.daa.gov.gr/newsite/el/eniaios-dimos-daa/mayor/mayors-press-releases/1080-xa.html
ΑπάντησηΔιαγραφή