«Ελληνες»...

Του Ν. Μπογιόπουλου - "Ριζοσπάστης"

 «Δεν είμαστε φασίστες γιατί δεν είμαστε Ιταλοί», δήλωσε προχτές ο χρυσαυγίτης Μιχαλολιάκος.
Επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά το πόσο μακάβριο και εξευτελιστικό είναι να είσαι φασίστας. Τόσο που ούτε να το ομολογήσεις δεν μπορείς.

Κατά τα λοιπά, οι χρυσαυγίτες, σύμφωνα με τα λεγόμενα του αρχηγού τους, αν ήταν Ιταλοί, τότε θα ήταν και φασίστες. Ομοίως, αν ήταν Αμερικάνοι, τότε θα ήταν ρατσιστές της Κου Κλουξ Κλαν. Κι αν ήταν Γερμανοί, τότε θα ήταν χιτλεράκια και ναζί. Είναι, όμως, Ελληνες... Επομένως τι είναι; Μα, προφανώς, είναι Ελληνες φασίστες, Ελληνες ρατσιστές και Ελληνες ναζί. Και επειδή είναι όλα αυτά, όπως ακριβώς ήταν και οι πρόγονοί τους οι ταγματασφαλίτες, οι δωσίλογοι και οι χουνταίοι, για αυτό είναι και τόσο «Ελληνες» όσο ήταν και εκείνος ο «Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης».

«Εκμεταλλευόμαστε βεβαίως ορισμένα προνόμια αυτής της ιδιότητας (σ.σ.: της ιδιότητας του βουλευτή). Εχουμε πάρει και την οπλοφορία πλέον με άδεια, δεν έχει και αυτόφωρο αν γίνει κανένα επεισόδιο και είμαστε πιο άνετοι στις κινήσεις μας...». *

Αυτά τα είπε ο νεοναζί Κασιδιάρης προχτές στα Χανιά.

Αλλά για το κράτος - το αστικό κράτος - και την αστική δημοκρατία, που λαμβάνοντας υπόψη τους λόγους για τους οποίους οπλοφορούν εντούτοις τροφοδοτεί με άδειες οπλοφορίας τους έτσι κι αλλιώς, κατά τα λεγόμενα των ίδιων, κουμπουροφόρους χρυσαυγίτες, για το αστικό κράτος που παρέχει τη δυνατότητα στους νεοναζί να είναι «πιο άνετοι στις κινήσεις τους», απαλλαγμένοι από τον κίνδυνο του αυτόφωρου για τα «σιδερικά» που κουβαλάνε, και για τους λόγους που τα κουβαλάνε, για το αστικό κράτος που παρακολουθεί τους επιγόνους των ταγματασφαλιτών να κοκορεύονται με το μόνο στιλάκι που μπορούν να έχουν, το στιλάκι του υποκοσμιακού «Ρίγκο», αρμόδιοι να τοποθετηθούν δεν είμαστε εμείς. Είναι οι εκπρόσωποι του κράτους. Του αστικού κράτους και της αστικής δημοκρατίας...

Ούτε βεβαίως θα μπούμε στον πειρασμό να πούμε στους χρυσαυγίτες πού θα τα βάλουν στο τέλος τα κουμπούρια τους. Αυτή είναι μια από - τις κατ' εξοχήν - αρμοδιότητες του εργατικού λαϊκού κινήματος.