Αξίζει να θυμηθούμε ένα παλιό κείμενο της ομάδας του Ιού που αποκαλύπτει ποιοι ζήτησαν πρώτοι να κλείσει αυτή η ανεξάρτητη πηγή ενημέρωσης:
«Μια πρώτη εκστρατεία κατά του Athens Indymedia σημειώθηκε από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ το φθινόπωρο του 2002, στα πλαίσια της συντονισμένης «αντιτρομοκρατικής» καμπάνιας που συνόδευσε την εξάρθρωση της 17Ν. Η απόκλιση του σάιτ απ’ την υστερική τρομολαγνία των ημερών οδήγησε σε κραυγές για το κλείσιμό του, ιδίως μετά τη μαζική διαδήλωση της 1ης Οκτωβρίου.
Την ίδια ακριβώς περίοδο σημειώθηκε και η απόπειρα αστυνομικής «διείσδυσης» στις γραμμές του: υποκρινόμενος έναν άσχετο θαυμαστή που «ήθελε να προτείνει κάποιες ιδέες», ο επικεφαλής της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος της ΕΛΑΣ Μάνος Σφακιανάκης επιχείρησε να έρθει σε επαφή με τα μέλη της συντακτικής ομάδας. Δυστυχώς, ο (όχι και τόσο έμπειρος, τότε) αστυνομικός ξέχασε να «σβήσει» τα «ίχνη» της πραγματικής ταυτότητάς του απ’ τα ψευδώνυμα e-mail που έστειλε, οπότε τον πήραν είδηση κι έφαγε το αναμενόμενο διαδικτυακό «ξεφώνημα».
Η τωρινή καμπάνια ξεκίνησε αμέσως μετά το φόνο του Γρηγορόπουλου. Στις 8 Δεκεμβρίου, ενώ όλη η Ελλάδα συγκλονιζόταν από τις μαχητικές διαδηλώσεις ενάντια στην αστυνομική βία και την κυβέρνηση Καραμανλή, το ακροδεξιό σάιτ του «Πατριωτικού Συλλόγου Θερμοπύλαι» αποκάλυψε ότι ο σέρβερ του Indymedia φιλοξενείται στο σύστημα του ΕΜΠ. Την αμέσως επόμενη μέρα έκανε την εμφάνισή του ο «εξειδικευμένος» δικτυακός τόπος «Λουκέτο τώρα στο Indymedia!» (Stop-Indymedia) κι ακολούθησε ομώνυμο γκρουπ συζήτησης στο Facebook. Στις 10.12, ο «Θερμοπύλαι» δημοσίευσε ονόματα, τηλέφωνα και e-mail καθηγητών κι υπαλλήλων του ΕΜΠ, καλώντας το κοινό να «διαμαρτυρηθεί» και ν’ απαιτήσει το κλείσιμο «της ιστοσελίδας των αναρχικών». Η σκυτάλη παραδόθηκε κατόπιν στους βουλευτές του ΛΑΟΣ.
Η άμεση σχέση του λογοκριτικού εγχειρήματος με την αστυνομική καταστολή της νεανικής εξέγερσης είναι προφανής. «Οι διαχειριστές και οι χρήστες [sic] του Athens Indymedia έχουν παραβεί τις προβλεπόμενες από το ελληνικό Σύνταγμα διατάξεις περί υποδαύλισης βίας και επεισοδίων κατά των συμπολιτών τους» ισχυρίζεται χαρακτηριστικά η ιδρυτική διακήρυξη του Stop-Indymedia, ενώ το ξενόγλωσσο κείμενο του ίδιου σάιτ (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά και …σερβικά) διακηρύσσει πως «οι ελληνικές ταραχές του περασμένου Δεκεμβρίου έδειξαν το πραγματικό πρόσωπο της άκρας Αριστεράς, ένα πρόσωπο βίας, τρομοκρατίας και βανδαλισμού».
Ως βοηθητικά επιχειρήματα επιστρατεύονται ο «αντεθνικός χαρακτήρας» του εχθρού (που «επιθυμεί την πλήρη κατάργηση των ενόπλων δυνάμεων επειδή κάποιοι σύντροφοί τους είναι φυγόστρατοι και κότες» και «υποστηρίζει την ύπαρξη δήθεν ‘εθνοτικών μειονοτήτων’ στην Ελλάδα»), καθώς και το «συμμαχικό» βαρύ πυροβολικό: το Indymedia, διαβάζουμε, «έχει κατηγορηθεί στις ΗΠΑ, την Ιταλία και τη Βρετανία γιά υπόθαλψη τρομοκρατικών ενεργειών και Αντισημιτισμό»!
Μια οφθαλμοφανής υπηρεσιακή λογική διαπερνά, τέλος, τη σχετική επιχειρηματολογία. Δεν είναι μόνο ο Παναγιώτης Δούμας που παραθέτει ως ακαταμάχητο τεκμήριο την πληροφορία ότι «το Indymedia για την ηγεσία της αστυνομίας αποτελεί το ΚΕΠΙΚ [Κέντρο Επικοινωνιών] της αναρχίας και της τρομοκρατίας στην Ελλάδα» («Ελεύθερος Κόσμος» 5.7.09). Εξίσου εύγλωττη είναι και η υποδοχή της κίνησης Ταλιαδούρου από το Stop-Indymedia: «Για να θεωρήσει σωστό ο Υφυπουργός Παιδείας να ζητήσει εξηγήσεις απ’ τον Πρύτανη του ΕΜΠ, τότε προφανώς υπάρχει κάποιος λόγος, νομικός ή συνταγματικός. Εκτός κι αν αμφισβητούν ορισμένοι τις προθέσεις του ίδιου του Υπουργού» (10.2).
Απ’ τη «διείσδυση» στο «δίκτυο»
Ο ακροδεξιός χαρακτήρας της όλης κίνησης είναι αναμφισβήτητος. Τα γραφεία του «Π.Σ. Θερμοπύλαι» εγκαινιάστηκαν το 2004 από τον Κώστα Πλεύρη, ο οποίος ήταν ομιλητής στις 7 από τις 46 εκδηλώσεις που έχουν πραγματοποιηθεί εκεί. (Ακολουθούν ο Βορίδης με 4 παρουσίες κι ο Αδωνις με 3, ενώ από μια φορά εμφανίστηκαν ο υιός Πλεύρης, ο Γεωργαλάς, ο Καραθάνος, ο Καλεντερίδης, ο Θύμιος Παπανικολάου κι ο εκπρόσωπος Τύπου του Μεϊμαράκη, Νίκος Χιδίρογλου). Οπως αποκάλυψε στην ηλεκτρονική έκδοση της «Ε» ο συνάδελφος Μπάμπης Πολυχρονιάδης (6.2.09), η διεύθυνση και το τηλέφωνο του «Π.Σ. Θερμοπύλαι» ταυτίζονται με αυτά του ΛΑΟΣ Περιστερίου, το δε Stop-Indymedia γράφεται από τον ίδιο άνθρωπο με το «Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Κώλου», ένα εμετικό «χιουμοριστικό» σάιτ αποκαλυπτικό για το πνευματικό επίπεδο του χώρου.
Χαρακτηριστική για τους πολιτικοϊδεολογικούς προσανατολισμούς των διωκτών του Indymedia είναι η (αυτό)παρουσίαση της τελευταίας ομιλίας του Πλεύρη (31.5.09): «Στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του συλλόγου», διαβάζουμε, ο ομιλητής «χειμαρρώδεις [sic] όπως πάντα, καθήλωσε το ακροατήριο», διακηρύσσοντας ότι «ο Ελληνικός λαός θα κληθεί κάποτε να διαλέξει μια Ελλάδα χωρίς Δημοκρατία ή μια Δημοκρατία χωρίς Ελλάδα». Και, φυσικά, «καταχειροκροτήθηκε από το κοινό».
Εκτός από λάτρεις μιας «Ελλάδας χωρίς Δημοκρατία», οι διώκτες του Indymedia διακρίνονται επίσης για την ίδια ακριβώς «υπόθαλψη της βίας» που χρεώνουν στο στόχο τους. Ιστοσελίδες που διαφημίζει το Stop-Indymedia ξεχειλίζουν π.χ. από προτροπές για φυσική εξολόθρευση των «ανθελλήνων προδοτών», των «αριστερών φασιστών» κ.ο.κ.
Ανέκδοτο θυμίζει, τέλος, η αναπαραγωγή και προβολή κάποιων ακραίων ή προβοκατόρικων κειμένων (π.χ. επιδοκιμασιών των φόνων αστυνομικών) που ανώνυμοι χρήστες «έσπρωξαν» στο Indymedia αλλά «κόπηκαν» ταχύτατα από τους διαχειριστές του. Το «ΚΕΠΙΚ της αναρχίας» κατηγορείται έτσι για κείμενα αναρτημένα όχι στο ίδιο αλλά στα σάϊτ που ζητούν το κλείσιμό του!
Η «αξιοποίηση» της ανωνυμογραφίας του Indymedia από την εγχώρια ακροδεξιά, για τους δικούς της σκοτεινούς λόγους, είναι άλλωστε μια παλιά ιστορία. Απόδειξη, το ιστορικό «ξεκατίνιασμα» μεταξύ (και) ηγετικών στελεχών του «χώρου», που ξεκίνησε σε σελίδα διαλόγου του Indymedia το 2003 και συνεχίζεται αδιάκοπα μέχρι τις μέρες μας (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=149283).
Σημείο τομής για τη (μερική) εγκατάλειψη του αντιεξουσιαστικού σάιτ απ’ τους ακροδεξιούς θαμώνες του φαίνεται πως αποτέλεσε η πρόσφατη ανάπτυξη της «μπλογκόσφαιρας». Ο πρόεδρος της νεολαίας ΛΑΟΣ καμάρωνε π.χ. πρόσφατα στην κομματική «Α1» (27.9.08) πως ο «τομέας δημιουργικού» της οργάνωσής του «συντονίζει ένα δίκτυο μπλόγκερς που κάνει την ‘Ελευθεροτυπία’ και άλλα ‘φίλια’ μέσα να παραμιλούν για την παρουσία των ‘κακών’ στο ελληνικό διαδίκτυο».
Φυσικά,το κόμμα του Καρατζαφέρη δεν πρωτοτυπεί καθόλου στην επιστράτευση αυτών των «αυθόρμητων» μορφών «προσωπικής έκφρασης» για τη διοχέτευση της γκρίζας προπαγάνδας του. Το ίδιο κάνουν και φορείς του επίσημου κράτους. Θυμίζουμε, απλά, την περίφημη συνάντηση της Ντόρας Μπακογιάννη με μια ομάδα μπλόγκερ στο ΥΠΕΞ, για την αποτελεσματικότερη προβολή των «εθνικών μας θέσεων» (16.4.08). [...]
Το άσυλο στο στόχαστρο
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο Indymedia. Η νομικίστικη επικέντρωση των διωκτών του στην «εξωακαδημαϊκή» χρήση του δικτύου του ΕΜΠ δεν μπορεί να κρύψει το βαθιά πολιτικό περιεχόμενο της αντιπαράθεσης. Από το ίδιο δίκτυο εξυπηρετούνται εξάλλου και οι δικτυακοί τόποι φοιτητικών παρατάξεων ή άλλων φορέων, χωρίς να ενοχληθεί κανείς.
Κατά κοινή ομολογία, η παρουσία του σάιτ μέσω ΕΜΠ δεν αποσκοπεί στην αποφυγή του οικονομικού κόστους (κάπου 80 ευρώ το μήνα, ποσό γελοίο για δικτυακό τόπο με χιλιάδες σταθερούς χρήστες και δεκάδες χιλιάδες επισκέψεις την ημέρα), αλλά στην αυξημένη προστασία που εξασφαλίζει στον σέρβερ το πανεπιστημιακό άσυλο.
«Ας πληρώσει το Indymedia ένα εξυπηρετητή, ώστε να μπορούν να το κλείσουν οι αρχές και να μην κρύβονται πίσω από τον πρύτανη και το ‘άσυλο’ του Πολυτεχνείου», ξεκαθαρίζει π.χ. χωρίς περιστροφές το σάιτ του «Θερμοπύλαι» (8.2.09). «Η ύπαρξη του ασύλου επιτρέπει την ατιμωρησία ακόμη και όταν γίνονται εγκληματικές ενέργειες, όπως η παροχή προσωπικών δεδομένων», εξηγεί απ’ την πλευρά του ο Πολατίδης (12.7). Παρόμοια συλλογιστική αναπτύσσει και το ομόφρον Greek Alert (9.7.09), σε κείμενό του που αναπαράγεται αυθημερόν στον ιστότοπο του «Ρεσάλτο».
Μετά το «ΚΕΠΙΚ των αναρχικών», έχουν άλλωστε σειρά κι άλλοι δικτυακοί τόποι, ανεπιθύμητοι στους αυτόκλητους προασπιστές του έθνους και της (πόσο δημοκρατικής;) «νομιμότητας».
Αμέσως μετά τα πρώτα εξώδικα του ΟΤΕ, ο Π.Σ. «Θερμοπύλαι» αποφαινόταν π.χ. πως είναι «γεμάτα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα με παράνομους εξυπηρετητές (servers) αναρχοαριστερών ιστοσελίδων» (12.7). Παραθέτει μάλιστα τα ονόματα, e-mail και τηλέφωνα των αρμόδιων καθηγητών και υπαλλήλων, για τον παντοειδή -προφανώς- «σωφρονισμό» τους (8.7). Ο δε Πολατίδης του ΛΑΟΣ δήλωνε ευθαρσώς στον «Ελεύθερο Κόσμο» (12.7) πως «όλες οι ιστοσελίδες» που (κατ’ αυτόν) «παραβαίνουν τους όρους της συμβάσεως» μεταξύ ΟΤΕ και Εθνικού Δικτύου Έρευνας και Τεχνολογίας «πρέπει να απομακρυνθούν» και να μην υπάρξουν «νομικά τερτίπια» για την επαναφορά τους.
Τελικός στόχος, διευκρινίζει η χουντική εφημερίδα που φιλοξένησε τη συνέντευξη, είναι η εξάλειψη «της μιαρής παρουσίας των άπλυτων και του αριστερού παρακράτους μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα». Εν ανάγκη, όπως θάλεγε κι ο πρώτος φίρερ του χώρου, σε μια «Ελλάδα χωρίς Δημοκρατία»…
Το προφίλ του επίδοξου λογοκριτή
Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που απαιτούν το κλείσιμο του αθηναϊκού Indymedia; Ας απομακρυνθούμε λίγο απ’ τα επώνυμα στελέχη της εγχώριας ακροδεξιάς και του ευρύτερου «πατριωτικού χώρου», κι ας αναζητήσουμε το προφίλ του χαμηλόβαθμου δυναμικού αυτού του σύγχρονου λογοκριτικού κινήματος. Στο ίδιο, μάλιστα, πεδίο του «κυβερνοχώρου» όπου κυκλοφορούν και οι θαμώνες του επάρατου «ΚΕΠΙΚ της αναρχίας».
Το γκρουπ «Λουκέτο τώρα στο Indymedia!» που έχει ανοίξει στο Facebook, ως παρακλάδι της ομώνυμης ιστοσελίδας, διαθέτει συνολικά 29 «υπεύθυνους». Σχεδόν όλοι χρησιμοποιούν ψευδώνυμα, τα στοιχεία όμως που δίνουν για τους εαυτούς τους μιλούν από μόνα τους. Εξίσου ενδιαφέροντα συμπεράσματα θα μπορούσαν να βγουν και από τη μελέτη των ταυτοτήτων των 2.707 απλών «μελών» του γκρουπ, ένα τέτοιο εγχείρημα ξεπερνά ωστόσο κατά πολύ τα πλαίσια του παρόντος άρθρου.
«Διευθυντής» του γκρουπ είναι κάποιος «Βασίλης Μακεδόνας», που δηλώνει «υποστηρικτής» διασημοτήτων όπως ο Νίκος Γκάλης κι ο αγιορίτης Γέρων Παΐσιος. Ως υπαρχηγοί του φέρονται ο «Ελλην Πολίτης» και κάποιος «Μιχάλης Γεωργάκης», με ενδιαφέροντα που κινούνται από τη ζωοφιλία μέχρι το Playboy. Από τους τρεις υπόλοιπους «διαχειριστές», οι δυο («Μέγας Διαχειριστής» και «Βασίλειος Μακεδόνας» – διαφορετικό πρόσωπο, υποθέτουμε, απ’ τον προαναφερθέντα «Βασίλη») αποφεύγουν να δώσουν το παραμικρό στίγμα για την προσωπικότητα ή τα ενδιαφέροντά τους. Ορατά είναι τα χαρακτηριστικά μόνο του τρίτου, που υπογράφει ως «Ελληνικό DNA»: «υποστηρικτής» κι αυτός του Γέροντα Παϊσίου και ταυτόχρονα της Μόνικα Μπελούτσι, λαϊκών αοιδών (Γονίδης, Σφακιανάκης, Τερζής), της ιστοσελίδας «Σαλονίκη και Γουστάρω» και «φίλος» της φοιτητικής οργάνωσης του ΛΑΟΣ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Για πολιτικότερες εκδοχές, πρέπει να περάσουμε στους απλούς «υπεύθυνους» (ή «officers»). Ο «Μολών Λαβέ» έχει βάλει στη θέση της φωτογραφίας του το σήμα της «Χρυσής Αυγής», ενώ ο «Ellinas Greek Antifasistas» σαν μοναδικό στοιχείο δίνει τη φιλία του με τον «Ελληνικό DNA». Ο «Ελλάς Μακεδονία» δηλώνει απλώς ΠΑΟΚτζής, ενώ ο «Περικλής Πατριώτης» παραθέτει ως «φίλους» του το «Γιώργο Παπαδόπουλο» (με φωτογραφία του δικτάτορα) κι άλλους επώνυμους φασίστες. Πνευματικότερες ανησυχίες προβάλλει ο «Rbn Hellas RadioAntistasi», «υποστηρικτής» του Νίτσε, του Γιούκιο Μισίμα κι ενός ναζιστικού ραδιοσταθμού.
Το «Δεξί Εξτρέμ» πάλι, με το έμβλημα της ΝΔ στη θέση της φωτογραφίας του, ταλαντεύεται ανάμεσα στις ποικίλες εκδοχές του «μεσαίου χώρου»: δηλώνει «υποστηρικτής» ταυτόχρονα της ΝΔ και της Χρυσής Αυγής, του Μπερλουσκόνι και του Πούτιν. Παρόμοια διλήμματα αντιμετωπίζει κι ο «Εθνικιστής Κρητικός» απ’ το Ρότσεστερ της Ν. Υόρκης: «υποστηρικτής» της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, δεν διστάζει να βάλει αντί για φωτογραφία του το βασικό σύνθημα της Χρυσής Αυγής («Ή Ελλάς ή Τέφρα»). Επιπλέον, έχει «φίλο» (από) τη νεολαία του ΛΑΟΣ στο Πάντειο και λατρεύει την ιστοσελίδα «Ναι ρε, γεννηθήκαμε και θα πεθάνουμε Ελληνες». Πιο κατασταλαγμένοι φαίνονται ο «Greek Nationalist» (που δηλώνει ευθαρσώς χρυσαυγίτης) κι ο «ΦΟΣ ΠΑΠΕΙ», που διακηρύσσει τη λατρεία του για τον Καρατζαφέρη, το ΛΑΟΣ και τα κομματικά ή συνοδοιπορούντα ΜΜΕ.
«Υποστηρικτής» του ακροδεξιού ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ, ο ελληνοκύπριος «Ζήνων Κιτιεύς» αντί για τη φάτσα του έχει βάλει τη γνωστή φωτογραφία με το νεαρό Παλαιστίνιο που πετροβολά ένα ισραηλινό τανκ. Κάπως περίεργη βέβαια φαντασίωση για «υπεύθυνο» ενός γκρουπ που απαιτεί την πάταξη όσων υπέπεσαν στο αδίκημα της «υποδαύλισης επεισοδίων και βανδαλισμών», η εθνοθρησκευτική όμως ταυτότητα του άρματος φαίνεται πως επιτρέπει μια κάποια απόκλιση από τις αρχές της «μη βίας».
Την παράσταση κλέβουν ωστόσο ο «Μοναχικός Λύκος (Macedonia)» και η φωτογραφία του: κουκουλοφόρος, με αυτόματο τουφέκι Μ-16 κι εκτοξευτή οπλοβομβίδων Μ-203 ανά χείρας, την ελληνική σημαία και μια «πουλάδα» για φόντο. Προφανώς η ευαίσθητη ψυχή του δεν άντεξε τη διάχυτη βία των πρόσφατων Δεκεμβριανών, και βγήκε για σαφάρι στο Διαδίκτυο…
πηγή:info-war.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου