Χρυσή Αυγή. Η άγνωστη ιστορία και δράση της

Ποια είναι αυτή η οργάνωση με το παράξενο όνομα και ποιος ο αρχηγός της ;

Η ιστορία μας ξεκινά το Δεκέμβριο του 1980, με την έκδοση του περιοδικού «Χρυσή Αυγή» από τον Νίκο Μιχαλολιάκο και την παρέα του. Στο εξώφυλλο του περιοδικού υπήρχε μια κυκλική ναζιστική σβάστικα. Ο αρχηγός της ομάδας είναι ακροδεξιός – φιλοχουντικός και χιτλερικός, γνωστός για την έφεσή του στη βία και τη συμμετοχή του σε ακροδεξιά τρομοκρατική οργάνωση. Δηλώνει μαθηματικός, αν και δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα, είναι δηλαδή ανεπάγγελτος. Το Δεκέμβριο του 1976 είχε συλληφθεί για συμμετοχή στην κακοποίηση δημοσιογράφων κατά την κηδεία του βασανιστή της χούντας Μάλλιου. Συλλαμβάνεται ξανά τον Ιούλιο του 1978, αυτή τη φορά ως μέλος ακροδεξιάς τρομοκρατικής ομάδας βομβιστών, και το 1979 καταδικάζεται για κατοχή όπλων και εκρηκτικών σε φυλάκιση ενός χρόνου.

Ποιος είναι ο ηγέτης της Χρυσής Αυγής ;

Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι ο ιδρυτής και ηγέτης (για την ακρίβεια Γενικός Γραμματέας) της Χρυσής Αυγής. Γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Είναι δεδηλωμένος και φανατικός οπαδός του δικτάτορα Μεταξά, της Χούντας των Συνταγματαρχών και της Ναζιστικής Γερμανίας του Χίτλερ. Το 1973 έγινε μέλος του ακροδεξιού «Κόμματος της 4ης Αυγούστου» (το οποίο είχε ιδρύσει ο συνεργάτης της ΚΥΠ και αμετανόητος χιτλερικός Κωνσταντίνος Πλεύρης) και μέλος της ακροδεξιάς τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΟΚΑ Β’, η οποία σε συνδυασμό με τη χούντα του Ιωαννίδη ανέτρεψε με πραξικόπημα το Μακάριο στην Κύπρο και άνοιξε το δρόμο για την ολέθρια τουρκική εισβολή του 1974. Όπως αναφέραμε και παραπάνω, τον Ιούλιο του 1978 συνελήφθη για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες. Τον Ιανουάριο του 1979 καταδικάζεται σε φυλάκιση 13 μηνών, όμως κατά έναν παράξενο τρόπο αποφυλακίζεται τον Αύγουστο του 1979.

Η ίδρυση της Χρυσής Αυγής, η ΕΠΕΝ και ο Μιχαλολιάκος

Το 1985, ιδρύθηκε η ακροδεξιά οργάνωση “Χρυσή Αυγή” (Χ.Α.). Ο χαρακτήρας της Χ.Α. είναι ναζιστικός και φιλοχουντικός. Αρχηγός της οργάνωσης είναι ο Νίκος Μιχαλολιάκος (τον οποίο οι Χρυσαυγίτες αποκαλούν «φύρερ», όπως δηλαδή οι Γερμανοί προσφωνούσαν τον Χίτλερ). Στον ηγετικό πυρήνα της Χ.Α. βρίσκεται μεταξύ άλλων και ο Γιάννης Γιαννόπουλος, παλιός στρατιωτικός, αποστρατευμένος μετά τη Μεταπολίτευση, συγκατηγορούμενος του Μιχαλολιάκου στην υπόθεση των νεοφασιστών βομβιστών του 1978.

Το 1983 αναστέλλεται προσωρινά η έκδοση του (ναζιστικού) περιοδικού «Χρυσή Αυγή», για να επανέλθει λίγους μήνες μετά, το 1984, οπότε και σταμάτησε η έκδοση του, όταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος ανέλαβε την ηγεσία της νεολαίας της ΕΠΕΝ (Σεπτέμβριος του 1984), έπειτα από εντολή του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, όπως παραδέχεται με περηφάνια και ο ίδιος. Αν και τη δεκαετία του 1980 αυξήθηκε η υποστήριξη σε ακροδεξιά πολιτικά κόμματα στην Ευρώπη, η φιλοχουντική ΕΠΕΝ απέτυχε να διατηρήσει το 2,29%, γεγονός που αποδίδεται και στην ανάληψη της αρχηγίας της από το δικτάτορα.

Με την πάροδο του χρόνου η Χρυσή Αυγή εξαπλώνει τη δράση της σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Συχνά, διάφορα μέλη της λειτουργούν ως παρακρατική συμμορία και τρομοκρατούν όσους αντιφρονούντες βρουν στο δρόμο τους. Χρυσαυγίτες κρατώντας ξύλα, λοστούς και μαχαίρια επιτίθενται συχνά εναντίον των πολιτικών τους αντιπάλων και γενικά εναντίον όσων τολμούν να τους ασκούν κριτική. Η πορεία της Χρυσής Αυγής και των νεοναζί στην Ελλάδα ταυτίζεται με το γενικό γραμματέα της οργάνωσης Ν. Μιχαλολιάκο, τον οποίο τα μέλη τιμούν ενίοτε με ναζιστικό χαιρετισμό.

Η δεκαετία του ’90 και οι βίαιες επιθέσεις εναντίον των επικριτών τους

Τη δεκαετία του 1990, οι μαχαιροβγάλτες της Χ.Α. πραγματοποιούν πολυάριθμες εγκληματικές ενέργειες, προσπαθώντας να μιμηθούν τους εγκληματίες της Κου Κλουξ Κλαν (που φορώντας τις λευκές κωνικές κουκούλες σκορπούσαν τον τρόμο στις ΗΠΑ). Ενδεικτικά αναφέρουμε μόνο μερικές από αυτές.

Οι επιδρομές κατά των γραφείων της αριστερής ΟΣΕ (Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση) (9/3 & 20/4/92) ή η επίθεση εναντίον αριστερών φοιτητών στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ, αμέσως μετά το συλλαλητήριο για το Μακεδονικό (10/12/1992) αποτελούν ένα δείγμα μόνο των προθέσεών τους.

Τον Απρίλιο του 1996, μέλη της πολιτικής οργάνωσης ΟΣΕ (Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση) δέχθηκαν βάρβαρη επίθεση από 6 νεοναζί της Χρυσής Αυγής στην Κυψέλη την ώρα που διένειμαν την εφημερίδα τους “Εργατική Αλληλεγγύη”. Από την επίθεση των Χρυσαυγιτών τραυματίστηκαν 5 από τα μέλη της ΟΣΕ και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Μεταξύ των 6 τραμπούκων νεοναζί ήταν και οι Χ. Κουσουμβρής και Δ. Ζαφειρόπουλος. Ο Δ. Ζαφειρόπουλος είναι Εκδότης -Διευθυντής του «Ελεύθερου Κόσμου» (χουντική εφημερίδα που επανακυκλοφόρησε το 2003), διετέλεσε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της “Χρυσής Αυγής” και εκδότης του διμηνιαίου περιοδικού της ναζιστικής νεολαίας «Αντεπίθεση». Ο Ζαφειρόπουλος καταδικάστηκε σε ποινή 1 έτους για την επίθεση και τον τραυματισμό των μελών της ΟΣΕ.
Στις αρχές του Σεπτέμβρη του 1996, στα Χανιά, δύο Ελληνοπόντιοι και ένας Βορειοηπειρώτης δέχθηκαν επίθεση. Το γεγονός κατάγγειλε με ανακοίνωσή της στις 11/9, η Πανελλήνια Αγωνιστική Μαθητική Κίνηση (ΠΑΜΚ) Χανίων. Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι πρόκειται για μέλη της ρατσιστικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή” τα οποία μετά την επίθεση άφησαν σε διπλανό τοίχο την ταυτότητά τους.
Στις 31 Ιανουαρίου 1997, δύο μέλη της αριστερής οργάνωσης ΟΑΚΚΕ δέχθηκαν επίθεση από μέλη της “Χρυσής Αυγής”. Την επίθεση κατάγγειλε με ανακοίνωση Τύπου η ΟΑΚΚΕ. Τα μέλη της που τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο ήταν οι Γ. Ιωαννίδης, και Π. Γουρνάς, οι οποίοι κολλούσαν αφίσες. Την επίθεση κατάγγειλαν με ψηφίσματα ο Δήμος Κερατσινίου και ο Δήμος Δραπετσώνας με ονομαστική αναφορά στους “φασίστες της “Χρ. Αυγής”.
Στις ευρωεκλογές του 1996 μέλη της “Χρυσής Αυγής” έσπασαν το περίπτερο του εκλογικού συνδυασμού ΟΑΚΚΕ-“Ουράνιου Τόξου” το οποίο είχε στηθεί στην Ομόνοια.

Στις 24 Ιανουαρίου 1998, ο 34χρονος μεταφραστής και μέλος του συγκροτήματος Last Drive, περνούσε από τη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Χαλκοκονδύλη για να πάρει λεωφορείο όταν δέχθηκε ξαφνική επίθεση από τρεις ναζιστές που τον χτύπησαν με σιδερόβεργα στο πρόσωπο. Όταν αυτός έπεσε στο πεζοδρόμιο άρχισαν να χτυπούν με μανία το κεφάλι του στο μάρμαρο μπροστά στα μάτια δεκάδων θεατών. Ακόμα και όταν ο Α.Κ. κατάφερε και σύρθηκε στην είσοδο ενός καταστήματος για να γλυτώσει από τη δολοφονική επίθεση, αυτοί μπήκαν μέσα και συνέχισαν να τον χτυπούν μπροστά σε μια υπάλληλο. Ύστερα οι τρεις νεοναζί άφησαν το αιμόφυρτο θύμα τους και μπήκαν στην πολυκατοικία της 3ης Σεπτεμβρίου όπου στεγάζονται τα γραφεία της “Χρυσής Αυγής”. Ο Καλοφωλιάς μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, με άσχημο τραύμα στο πρόσωπο και προβλήματα όρασης στο δεξί μάτι.

Είναι προφανές πως ο 34χρονος μουσικός δεν είχε πληροφορηθεί τις διακηρύξεις των στελεχών της «Χρυσής Αυγής», εδώ κι ένα χρόνο, για το ρόλο που επιφύλασσαν στο κτίριο που τόσο γενναιόδωρα έσπευσε να τους νοικιάσει το ΠΙΚΠΑ(!), παρά τις διαμαρτυρίες των υπόλοιπων ενοίκων της πολυκατοικίας. Ο «φίρερ» της οργάνωσης, Νίκος Μιχαλολιάκος, ήταν πάντως σαφής: «Μεταφερόμαστε στα νέα γραφεία», δήλωνε στις 21.12.96, «με σκοπό να κυριαρχήσουμε στο πεζοδρόμιο του κέντρου των Αθηνών!».

Αυτή η προσπάθεια των Χρυσαυγιτών για «κυριαρχία στο πεζοδρόμιο» απέναντι σε κάθε λογής εχθρούς τους δεν είναι, φυσικά, κάτι καινούριο για τα κατά φαντασίαν Τάγματα Εφόδου του Μιχαλολιάκου: Μπορεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80 η «Χρυσή Αυγή» να μην ήταν τίποτα περισσότερο από μια ολιγάριθμη γραφική παρέα, εδώ και κάμποσα όμως χρόνια έχει εξελιχθεί σε πραγματικά επικίνδυνη συμμορία με πλούσια εγκληματική δράση, η οποία παραμένει άγνωστη στο ευρύ κοινό.

Από το 1992 και μετά έχουν καταγγελθεί δεκάδες επιθέσεις Χρυσαυγιτών, κυρίως στην περιοχή της πρωτεύουσας, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στην Κομοτηνή και στα Χανιά. Η μεθοδολογία των χρυσαυγίτικων επιθέσεων ακολουθεί τα κλασικά πρότυπα των μουσολινικών squadristi: αστραπιαίες επιδρομές με μαχαίρια, ρόπαλα και σιδερολοστούς, σακάτεμα του θύματος (ή των θυμάτων) και εξαφάνιση. Όταν το συμβάν καταγγελθεί, η «Χρυσή Αυγή» συνήθως διαψεύδει και τις περισσότερες φορές γλυτώνει την τιμωρία, καθώς σπάνια τα μέλη της μπορεί να οδηγηθούν σε δίκη για κάποια εγκληματική ενέργεια.

Εξαίρεση αποτελούν ανάληψη της ευθύνης από το περιοδικό της οργάνωσης (τχ. 75) για την έφοδο (10/12/92) σε αριστερούς φοιτητές που μοίραζαν προκηρύξεις στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ και η γενική εξαγγελία, λίγο νωρίτερα, της εκστρατείας κατά των αριστερών «ζωντανών προδοτών» (τχ. 70).

Αν οι επίσημες διαψεύσεις προσπαθούν να θολώσουν τα νερά, το αντίθετο συμβαίνει με τα έντυπα της ναζιστικής οργάνωσης. Οι στήλες της εφημερίδας «Χρυσή Αυγή» είναι γεμάτες με ανοιχτές προτροπές προς τα μέλη και τους οπαδούς της για τέτοια δυναμικά ξεκαθαρίσματα, προτροπές που, αν μη τι άλλο, συνιστούν καραμπινάτη ηθική αυτουργία στις ναζιστικές επιθέσεις. Αναφέρουμε ενδεικτικά τα εξής :

**Στις 12.7.96, η εφημερίδα προστάζει: «Φωτιά και τσεκούρι στους νοθευτές της ράτσας».

**Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η «Αντεπίθεση», «όργανο του Μετώπου Νεολαίας της Χρυσής Αυγής». Μάλιστα, η μόνιμη στήλη «Μέτωπο Νεολαίας» που εγκαινιάστηκε και υπογράφεται από το Γιώργο Μάστορα είχε κάνει σαφείς τις προθέσεις της :

«Είναι καιρός να αντιληφθείτε», γράφει στις 25.7.1997 απευθυνόμενος προς τους εν γένει αντιφασίστες, «ότι οι δρόμοι μάς ανήκουν πλέον ολοκληρωτικά, χωρίς κανένα ίχνος παραχώρησης. Μπορείτε να αλλάξετε μυαλά και να πορευθείτε στον δρόμο μας, τον δρόμο της Φύσης, της Δύναμης και της Ανθρώπινης Ιστορίας. Κάντε το, ειδάλλως εξαφανιστείτε από μπροστά μας γιατί ΕΜΕΙΣ, οι Δυνατοί, θα σας λιώσουμε σαν τα σκουλήκια». Αμέσως μετά, ακολουθεί η προτροπή προς τους Χρυσαυγίτες: «Τσακίστε με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο, ό,τι κι αν χρειαστεί, τον κάθε βλάκα που θα τολμήσει να αμφισβητήσει εσάς και τις Ιδέες σας. Κάντε τους να μετανιώσουν για τις επιλογές τους...».

Οι επιθέσεις αυτές της ρατσιστικής “Χρυσής Αυγής” είναι εφαρμογή των διακηρύξεών της. Η πιο ουσιαστική και νομοτελειακή έκφραση της ρατσιστικής ιδεολογίας είναι η βία. Οι φορείς και υπερασπιστές των ρατσιστικών ιδεών αποτελούν απειλή για την πολιτική δημοκρατία, για τη ζωή, την τιμή και την ελευθερία των πολιτών. Το κράτος που δεν απαγορεύει τη δραστηριότητά τους, επιτρέπει την ατιμώρητη, ωμή παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας όλων όσων βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων.

Τον Ιανουάριο του 1990 Χρυσαυγίτες έκαψαν τα παλιά κεντρικά γραφεία του ΣΕΚ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) στην οδό Μενάνδρου. Το 1992 επιτέθηκαν κι έσπασαν τα τζάμια στα νέα γραφεία στην οδό Αναξαγόρα. Τον Ιούνη του 2000 ομάδα από 8 τραμπούκους της Χρυσής Αυγής έκανε επιδρομή και προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στο Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο κραδαίνοντας μαχαίρια. Δύο από αυτούς αναγνωρίστηκαν.

Οι μαθητές που ανήκουν σε αριστερές παρατάξεις ή αντιφασιστικούς, αντιρατσιστικούς φορείς ανήκουν κατά κόρον στις προτιμήσεις των χρυσαυγιτών. Το 1993, στις 25 Μαΐου, ο μαθητής Δ. Παπαράς καταγγέλλει ότι τον ξυλοκόπησαν χρυσαυγίτες. Τον Νοέμβριο του ’93 και ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη μαθητικές καταλήψεις, δεκάδες είναι οι καταγγελίες μαθητών που κάνουν λόγο για επιθέσεις χρυσαυγιτών που καραδοκούσαν έξω από τα σχολεία.

Η Χρυσή Αυγή στις ευρωεκλογές του 1994 πήρε 7264 ψήφους.

Η Φωκίωνος Νέγρη ήταν ένα από τα αγαπημένα πεδία δράσης τους. Εκεί ξυλοκόπησαν το μέλος της ΚΝΕ και πρόεδρο του 15μελούς συμβουλίου του 39ου ΓΕΛ Κυψέλης στις 21 Ιουνίου του ’96, εκεί και έναν Aφρικανό μετανάστη δύο ημέρες αργότερα. Τον Μάιο του ’97 επιτίθενται στο Πολυκλαδικό της Αθήνας, ξυλοκοπούν έναν αντιφασίστα μαθητή και κουρεύουν ένα φίλο του.

Από τότε, λοιπόν, που άρχισαν να κυκλοφορούν στους δρόμους, μέχρι τις πέτρες στους έγκλειστους του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1995 και την προστασία που απόλαυσαν από τα ΜΑΤ μέχρι σήμερα και την απόπειρα δολοφονίας των Κουσουρή, Καραμπατσόλη και Φωτιάδη πολλά άλλαξαν. Ουσιαστικά άρχισαν να δραστηριοποιούνται έντονα και, εννοείται, επικίνδυνα. Συμμετέχουν σε προβοκατόρικες ενέργειες και ξυλοκοπούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους.

Τον Ιανουάριο του 1996, μήνα που οι χρυσαυγίτες έκαναν τα εγκαίνια των γραφείων τους στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου, στο κέντρο του Πειραιά, την ίδια μέρα πέταξαν μπογιές από τον όροφο των γραφείων τους σε αντιφασίστες της πόλης που έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας από κάτω, ενώ παράλληλα έκαναν και προγραφές, τσεκάριζαν φάτσες. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση, ξαμολήθηκαν στον Πειραιά με ξυράφια και μαχαίρια. Χτύπησαν σε διαφορετικά σημεία δύο αδέρφια φοιτητές, τον Κώστα και τον Θύμιο Κατσούλη. Τον Σεπτέμβριο του 1996 στην Αθήνα, μια πολυάριθμη ομάδα χρυσαυγιτών επιτέθηκε σε μουσουλμανικές οικογένειες που ζουν στο Γκάζι. Στις 10 Ιανουαρίου 1997, δημοσιεύεται στη «Χρυσή Αυγή» με την υπογραφή του Γ. Γιαννόπουλου ένα κείμενο-κάλεσμα σε μαζικές βιαιοπραγίες ….

Στις 16 Ιουνίου 1998 έξω από τα δικαστήρια της πρώην Σχολής Eυελπίδων έγινε μια από τις αγριότερες επιθέσεις της Χ.Α. Η δολοφονική επίθεση ροπαλοφόρων τραμπούκων της Χρυσής Αυγής σε 3 μέλη του ΝΑΡ (Νέο Αριστερό Ρεύμα), 100 μέτρα από τα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων ενώ βρίσκονταν σε καφετέρια, προκάλεσε οργή και αγανάκτηση. Η επίθεση έγινε σε βάρος των φοιτητών Δημήτρη Κουσουρή και Ηλία Φωτιάδη, καθώς και του εκπαιδευτικού Ιωάννη Καραμπατσώλη. Οι 8 τραμπούκοι της Χ.Α. τους πλησίασαν και τους ξυλοκόπησαν άγρια, στέλνοντας μάλιστα τον 24χρονο Δ. Κουσουρή στο χειρουργείο του Ιατρικού Κέντρου με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και τρία εσωτερικά αιματώματα. Μόνο από καθαρή τύχη, ο Δ. Κουσουρής γλύτωσε το θάνατο. Μόλις μία ώρα πριν την αιματηρή επίθεση, η ομάδα των νεοναζιστών είχε εγκαταλείψει τα δικαστήρια συνοδευόμενη από διμοιρία των ΜΑΤ. Βρίσκονταν εκεί ως κατηγορούμενοι για τον ξυλοδαρμό 4 μελών του ΣΕΚ το 1996.

Την ίδια ώρα, δικάζονταν 9 από τους συλληφθέντες του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και ο κόσμος που βρισκόταν στα δικαστήρια για συμπαράσταση μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία των φασιστών τους γιουχάισε. Οι τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής προφανώς έστησαν καρτέρι στη γύρω περιοχή επιλέγοντας τελικά ως θύματά τους, τα 3 μέλη του ΝΑΡ.

Η αγριότητα της δολοφονικής επίθεσης έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων, η αναγνώριση των πρωτεργατών της από πλήθος αυτοπτών μαρτύρων, η δημόσια κατακραυγή και η συνακόλουθη πίεση που ασκείται -για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση- εναντίον κάθε απόπειρας για συγκάλυψη του εγκλήματος, έχουν σαν αποτέλεσμα το σπάσιμο της σιωπής που κάλυπτε παλιότερα παρόμοια «ανδραγαθήματα» των ένοπλων εγκληματιών της Χ.Α. .

Στις 20-6-2000, οκτώ μέλη της Χρυσής Αυγής κραυγάζοντας φασιστικά συνθήματα εισβάλλουν στο «μαρξιστικό βιβλιοπωλείο» του ΣΕΚ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα) στην οδό Αναξαγόρα στην Ομόνοια. Προκαλούν υλικές ζημιές και απειλούν τον ταμεία.

Το 2002 η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία καταγγέλλει την επίσημη συμμετοχή στο Συνδυασμό του Γ. Καρατζαφέρη για τις νομαρχιακές εκλογές της ίδιας χρονιάς τεσσάρων μελών της ναζιστικής και δολοφονικής "Χρυσής Αυγής" : τους Βασίλειο Κολιό, Μιχαήλ Παπαδημητρίου, Νικόλαο Σκάντζο και Ηλία Παναγιώταρο. Τον Παναγιώταρο που είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της "Χ.Αυγής" και Πρόεδρος της Γαλάζιας Στρατιάς, ο Γ. Καρατζαφέρης τον πριμοδοτεί στην εφημερίδα του σαν "εκλεκτή υποψηφιότητα".

Στις 16 Νοέμβρη 2002, κατά την διάρκεια του εορτασμού του Πολυτεχνείου, ομάδα νεοναζί της Χρυσής Αυγής επιτέθηκε σε παρέα Ελλήνων και Μπαγκλαντέζων. Οι φασίστες την είχαν στήσει έξω από τα γραφεία τους και επιτίθονταν σε όποιον θεωρούσαν μετανάστη ή αριστερό… Από την επίθεση μαχαιρώθηκε ο φοιτητής Πάρης Χρυσός και ξυλοκοπήθηκε η εκπαιδευτικός Χρυσάνθη Τσιμπίδου.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι με απόφαση της Χρυσής Αυγής ιδρύθηκε η «Πατριωτική Συμμαχία» (Π.Σ.) το 2004, πολιτικός σχηματισμός που δεν είχε μικρή διάρκεια ζωής. Ορισμένα σημαντικά μέλη της Π.Σ. ήταν και οι Δημήτρης Ζαφειρόπουλος, Βασίλειος Κολιός, Ηλίας Παναγιώταρος και Σπυρίδων Ζουρνατζής (αρχηγός της ΕΠΕΝ και υπουργός της Χούντας). Ο Ζαφειρόπουλος καυχιέται ότι στην Π.Σ. είχαν προσχωρήσει πολλά στελέχη της ΕΠΕΝ. Ωστόσο η εκλογική δύναμη της Π.Σ. ήταν ιδιαίτερα μικρή.Στις Ευρωεκλογές του 2004 (οι οποίες ήταν η πρώτη εκλογική αναμέτρηση στην οποία πήρε μέρος η Π.Σ.), συγκέντρωσε το 0,17 % των ψήφων.

Οι χρυσαυγίτες έχουν γραφεία σε διάφορες πόλεις. Τα προηγούμενα χρόνια έκαναν συστηματική προσπάθεια να μετατρέψουν την Τρίπολη σε προπύργιο της οργάνωσής τους. Γέμισαν τους τοίχους της πόλης με εμετικά συνθήματα όπως : «θα το ξανάκοβα και πάλι, του Βελουχιώτη το κεφάλι», «Ζήτω ο Μεταξάς» κ.α. Στις 3-5-2005, ομάδα μελών της Χ.Α. επιτέθηκε και τραυμάτισε σοβαρά σπουδαστή (του ΤΕΙ Πειραιά) έξω από το σπίτι του στην Τρίπολη όπου του είχε στήσει ενέδρα. Τον χτύπησαν με σιδερογροθιές και κλωτσιές στο κεφάλι και ολόκληρο το σώμα, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί αιμόφυρτος στο νοσοκομείο, όπου έκανε 8 ράμματα.

Το 2004 σε έκθεση της Κρατικής Ασφάλειας που είχε αποκαλύψει η εφημερίδα «Τα Νέα» σημειωνόταν ότι «τα περισσότερα μέλη της Χρυσής Αυγής οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενοι όπλα από βουλευτές (σύμφωνα με την έκθεση οι βουλευτές προέρχονται από τη Ν.Δ.) και παρουσιάζονται ως συνοδοί τους» αλλά και ότι «η Χρυσή Αυγή διατηρεί ακόμη και σήμερα πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξιωματικούς του στρατού, αλλά και με απόστρατους».

Τον Οκτώβριο του 2005 ακροδεξιοί πυρπόλησαν τα γραφεία του ΣΕΚ στο Ηράκλειο Κρήτης.

Ο φυγόδικος «Περίανδρος» και οι σκοτεινές διασυνδέσεις Χρυσής Αυγής και Αστυνομίας

Το Σεπτέμβριο του 2006 δικάστηκε ο φυγόδικος Χρυσαυγίτης Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, γνωστός ως «Περίανδρος», κατηγορούμενος για απόπειρες ανθρωποκτονιών. Στις 24-2-1999 ο κ. Χρυσοχοΐδης δήλωνε στη Βουλή ότι ο Ανδρουτσόπουλος έφυγε από την Ελλάδα τις πρωινές ώρες της 21/6/1998, δίνοντας έτσι το μήνυμα πως η υπόθεση ανήκει πλέον στην Interpol. Έπειτα από χρόνια, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης θα καταλήξει ότι ο καταζητούμενος «Περίανδρος» ουδέποτε εγκατέλειψε …. την Ελλάδα. Κανείς δεν μας είπε πού κρυβόταν τόσα χρόνια ο -υποτίθεται- «καταζητούμενος» χρυσαυγίτης.

Η ειδική ομάδα της ΕΛ.ΑΣ. που συστήθηκε για τη σύλληψή του «σκόνταψε» στις διασυνδέσεις της «Χρυσής Αυγής» και του ίδιου του «Περίανδρου» με ορισμένους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. Όπως αποκαλύπτουν τα απόρρητα έγγραφα της ειδικής αυτής ομάδας, η Αστυνομία προμήθευε τους Χρυσαυγίτες με ασυρμάτους και κλομπ στις μαζικές διαδηλώσεις, στις επετείους του Πολυτεχνείου και σε εκδηλώσεις του «αριστερίστικου και αναρχικού χώρου», για να εμφανίζονται ως «αγανακτισμένοι πολίτες» και να προκαλούν επεισόδια («Τα Νέα», 17/4/2004). Αυτή η διαπλοκή με την ΕΛ.ΑΣ. ήταν η «ασπίδα» της «Χρυσής Αυγής».

Ο Ανδρουτσόπουλος κρίθηκε από το δικαστήριο ομόφωνα ένοχος χωρίς κανένα ελαφρυντικό για τρεις απόπειρες ανθρωποκτονιών και καταδικάστηκε σε συνολική κάθειρξη 21 ετών. Ο «Περίανδρος» ήταν αυτός που επιχείρησε να δολοφονήσει τον Δημήτρη Κουσουρή τον Ιούνιο του 1998.
Οι ομοϊδεάτες του κατηγορουμένου που βρίσκονταν στην αίθουσα, μετέτρεψαν τη δίκη σε συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής (που επισήμως είχε αναστείλει τη λειτουργία της για μικρό διάστημα) και με προκλητικό τρόπο επιτέθηκαν κατά των δικαστών, αλλά και των δικηγόρων των θυμάτων, βρίζοντας και απειλώντας τους. Κάποια στιγμή, έψαλαν τον εθνικό ύμνο με τεντωμένα τα χέρια σε ναζιστικό χαιρετισμό. Οι τραμπούκοι της Χ.Α. έφθασαν μάλιστα στο σημείο να φτύσουν τη μητέρα του Κουσουρή και να απειλήσουν τον εισαγγελέα ότι θα τον σκοτώσουν. Κατά την αποχώρησή τους από το δικαστήριο δεν δίστασαν να σχίσουν ένα πανό που έγραφε «κάτω ο φασισμός». Από τον Δεκέμβριο του 2009 ο «Περίανδρος» κυκλοφορεί ελεύθερος, αφού εξέτισε μικρό μέρος της ποινής του.

Τον Οκτώβριο του 2006 έγινε η δίκη του μαχαιροβγάλτη νεοναζί Παναγιώτη Ρουμελιώτη, γνωστού ως «Πόρκυ», για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή με δόλο. Στις 19-10-2005 ο Πόρκυ μαχαίρωσε δύο φοιτητές που ήταν αδέρφια, στην Αθήνα. Αφού πρώτα μαχαίρωσε επανειλημμένα τον ένα από τους δύο, στη συνέχεια τραυμάτισε και τον άλλο που προσπαθούσε να βοηθήσει τον αιμόφυρτο αδερφό του.

Το μεσημέρι της 17ης Ιουνίου 2006, 48 μέλη της Χρυσής Αυγής και της Πατριωτικής Συμμαχίας εισέβαλαν στο κτίριο της ΕΤ-3 στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να μεταδώσουν διάγγελμά τους. Τα μέλη των ακροδεξιών αυτών οργανώσεων, κρατώντας ξύλα, πέτρες και διάφορα άλλα αντικείμενα, έκαναν κατάληψη του δεύτερου ορόφου, χτύπησαν όποιον βρήκαν μπροστά τους και προσπάθησαν με τη βία να διακόψουν τη ροή του προγράμματος. Λίγο αργότερα συνελήφθησαν.

Το 2006 η «Αντιναζιστική Πρωτοβουλία» κατήγγειλε τη συμμετοχή των ναζιστών στις δημοτικές εκλογές της Αθήνας, με αφίσα της που κολλήθηκε σε κεντρικά σημεία της Αθήνας με τίτλο «Δημοτικές Εκλογές 2006. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ! Ο συνδυασμός «ΑΘΗΝΑ ΠΟΛΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ» είναι η ναζιστική Χρυσή Αυγή». Η αφίσα η οποία δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας «www.antinazi.gr» είχε στόχο να βγάλει μία δυνατή κραυγή μέσα στη γενική ησυχία που κάλυπτε το κατέβασμα των ναζιστών στην Αθήνα και να δείξει στους δημοκρατικούς πολίτες ότι χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση. Στο κείμενο της, η αφίσα αποκάλυπτε το ναζιστικό χαρακτήρα του συνδυασμού και το ότι επρόκειτο για μεταμφίεση της «Χρυσής Αυγής» που έκρυβε από πίσω της αυτή τη φορά και τους βρυκόλακες της ακροδεξιάς. Ακόμα αποκάλυπτε ότι ο υποψήφιος δήμαρχος Δ. Ζαφειρόπουλος ήταν παλιό στέλεχος της «Χ.Α» και είχε ήδη καταδικαστεί για την εισβολή στα γραφεία της κρατικής τηλεόρασης ΕΤ-3. Τελικά, ο συνδυασμός της Χρυσής Αυγής δεν κατάφερε να εκλέξει ούτε ένα δημοτικό σύμβουλο.

Τον Μάρτιο του 2007, τα μέλη και η ηγεσία της Χ.Α. απέσυραν την υποστήριξή τους στην «Πατριωτική Συμμαχία», η οποία με την σειρά της οδηγήθηκε σε αναστολή κάθε δραστηριότητάς της.

Τον ίδιο μήνα η Χρυσή Αυγή πραγματοποίησε το 6ο της συνέδριο. Μέλη της τέλος, τον Ιούνιο του 2007 συμμετείχαν στην κινητοποίηση εναντίον της συνόδου των G8 στην Γερμανία, στο πλευρό του γερμανικού ναζιστικού κόμματος ΝPD κι άλλων νεοναζιστικών οργανώσεων.

Το Φεβρουάριο του 2008, ο χρυσαυγίτης αστυνομικός Γιάννης Ανδρασκέλας καταδικάστηκε από το Εφετείο σε 1 χρόνο φυλάκιση.

Οι ναζιστικοί χαιρετισμοί και το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων

Τον Ιανουαρίου του 2011, στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, συνέβη το περιστατικό του ναζιστικού χαιρετισμού. Ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος με την παρουσία οκτώ σωματοφυλάκων – μπράβων, προχώρησε μπροστά στις κάμερες σε ναζιστικό-φασιστικό χαιρετισμό και αποχώρησε από την αίθουσα. Την Τετάρτη 11 Απριλίου 2012 δημιουργήθηκε ένταση στο δημοτικό συμβούλιο της Λαμίας, όταν ο Απόστολος Γκλέτσος (συνωνυμία με το γνωστό ηθοποιό και δήμαρχο Στυλίδας), μέλος της Χρυσής Αυγής ζήτησε να πάρει το λόγο. Κατά την αποχώρηση ένα από τα μέλη της Χρυσής Αυγής χαιρέτησε ναζιστικά.

Νεοναζί, γερμανόφιλοι και πατριδοκάπηλοι

Ο ναζισμός και η γερμανοφιλία των Χρυσαυγιτών αποδεικνύει τελικά ότι τα κηρύγματά τους περί «πατριωτισμού» είναι βαρύγδουπες μπούρδες, με σκοπό να ξεγελάσουν ανυποψίαστους ψηφοφόρους. Αν κάποιος μπει στην ιστοσελίδα της οργάνωσης στο ίντερνετ, στις θέσεις της οργάνωσης, δεν θα βρει πουθενά μια φράση του στυλ : «Θέτουμε θέμα διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων (δηλαδή των αποζημιώσεων που οφείλει να δώσει η Γερμανία στην Ελλάδα, λόγω της ναζιστικής θηριωδίας)». Επίσης, η Χρυσή Αυγή αποφεύγει συστηματικά να πάει να καταθέσει στεφάνι στα θύματα του ναζισμού στο Δίστομο και στα Καλάβρυτα, έστω και για τα μάτια του κόσμου.

Ένα άλλο σημείο που αξίζει να αναφέρουμε είναι ότι οι Χρυσαυγίτες συχνά φοράνε την μάσκα του «πατριώτη» προσπαθώντας να ξεγελάσουν ανυποψίαστους πατριώτες. Δυστυχώς είναι λίγοι οι ψηφοφόροι που γνωρίζουν ότι η Χρυσή Αυγή θαυμάζει τον δοσίλογο – κατοχικό Πρωθυπουργό Τσολάκογλου, τον ναζιστή εγκληματία Γεώργιο Πούλο που έδρασε στην κατοχή και τους Ταγματασφαλίτες – Γερμανοτσολιάδες, δηλαδή τους ένοπλους Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών που σκότωναν αντιστασιακούς, υπηρετώντας έτσι τα σχέδια των κατακτητών.

Πέρα από τη μεγάλη συμπάθειά τους προς το NPD (Ναζιστικό Κόμμα Γερμανίας), αξίζει να προσθέσουμε ότι όταν το 2005 οι Γερμανοί νεοναζί δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Έλληνα μετανάστη Θ. Βουλγαρίδη (στη Γερμανία), οι Χρυσαυγίτες δεν έβγαλαν ούτε μια ανακοίνωση που να λέει ότι καταδικάζουν τη δολοφονία που διέπραξαν οι Γερμανοί ομοϊδεάτες τους.

Οι κατηγορίες εναντίον του Αρχηγού από μέλη της ίδιας της Χρυσής Αυγής

Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Μιχαλολιάκος έχει κατηγορηθεί για διάφορες «ατασθαλίες» από μέλη της ίδιας του της οργάνωσης. Ο Χαράλαμπος Κουσουμβρής που διετέλεσε ηγετικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής είπε αρκετά ενδιαφέροντα. Ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις του : «Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει φιλοφασιστικό κόμμα που να απολαμβάνει την ασυλία που έχει η Χρυσή Αυγή από το ελληνικό κράτος», «Ξέρω ότι το προεκλογικό μας υλικό για τις ευρωεκλογές είχε έρθει με δελτίο αποστολής από τα γραφεία μεγάλου κόμματος» κ.α. Για τον Μιχαλολιάκο λέει ότι είναι χαφιές που δεν διστάζει να φακελώσει και να καρφώσει ακόμα και τους ομοϊδεάτες του στην αστυνομία, περιφρουρείται από μερικούς γλύφτες και ζει πάμπλουτος και ανεπάγγελτος, χωρίς κανείς να ξέρει από ποιες πηγές αντλεί χρήματα για να ζει πλουσιοπάροχα και για να συντηρεί τόσα χρόνια μια οργάνωση και αρκετά έντυπα (εφημερίδες και περιοδικά, τα οποία μάλιστα είναι πολύ μικρής κυκλοφορίας). Ο Κουσουμβρής, ταμίας της οργάνωσης, έγραψε ένα βιβλίο, με τίτλο “Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής“, στο οποίο ανέφερε τα εξής : «Ποιος χρηματοδοτούσε άραγε αυτήν την προσπάθεια ; Απ’ ότι εμμέσως μας έδωσε να καταλάβουμε ο ίδιος ο διαβόητος αρχηγός της Χρυσής Αυγής, «αρπαχτές» γινόντουσαν από όλους τους κομματικούς χώρους καταπώς συνέφερε τα δύο μεγάλα κόμματα, δηλαδή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Σύμφωνα με τα όσα μας έλεγε ο ίδιος, μια τέτοια χρηματοδότηση θα εξυπηρετούσε την «ιερότητα» του αγώνα μας. Τελικά αναλωνόμασταν σε μια στημένη μεγάλη βρωμιά. Ήμουν μάρτυρας – όχι μόνο εγώ αλλά και πολλοί άλλοι, όταν ο ίδιος ο αρχηγός μάς είχε στείλει να συνοδεύσουμε σε εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ Βύρωνος τον Κ. Πλεύρη, όπου τον είχε καλεσμένο ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Τομπούλογλου».

Το 2004, ο Κουσουμβρής έδωσε συνέντευξη στον Στέλιο Βραδέλη, στον “Ταχυδρόμο” της εφημερίδας “Τα Νέα”. Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το πως συντηρείται οικονομικά η Χρυσή Αυγή είχε πει : «Ως ταμίας της Χρυσής Αυγής, είχα τη δυνατότητα να γνωρίζω ότι στο ταμείο δεν είχαμε ποτέ περισσότερα από 300-400 ευρώ. Με τα χρήματα αυτά δεν συντηρείται μια οργάνωση.» . Τότε ο δημοσιογράφος τον ρώτησε ποιος ενισχύει την οργάνωση και ο Κουσουμβρής απάντησε : «Το ποιος δεν το ξέρω με σιγουριά. Ξέρω όμως ότι το προεκλογικό μας υλικό για τις ευρωεκλογές είχε έρθει με δελτίο αποστολής από τα γραφεία μεγάλου κόμματος. Στη Χρυσή Αυγή μας εκμεταλλεύτηκαν. Υπάρχουμε για να εξυπηρετούμε σκοπιμότητες.»

Τα δημοσιεύματα περί Σατανισμού

Στην προσπάθεια του ο Μιχαλολιάκος να αλιεύσει ψήφους ακόμα και από τη μεγάλη δεξαμενή θρησκευόμενων ψηφοφόρων, επικαλείται συχνά τον τελευταίο καιρό τη θρησκεία, αρνείται το διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους (και τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας) και δηλώνει υπηρέτης της ορθοδοξίας. Είναι όντως ένας πιστός υπηρέτης του χριστιανισμού ; Τα γεγονότα τον διαψεύδουν και στο θέμα αυτό και αποκαλύπτουν ότι απλώς προσπαθεί να παρασύρει ψηφοφόρους που έχουν άγνοια, λέγοντας πράγματα που ούτε ο ίδιος πιστεύει.

Και για να μιλήσουμε με στοιχεία, τα ίδια του τα γραπτά δείχνουν την αγάπη του για …. τον Εωσφόρο. Σε ένα παλιό βιβλίο του Οδυσσέα Πατεράκη για τον Εωσφόρο με τίτλο : «Το αστραφτερό σκοτάδι του Εωσφόρου», ο Μιχαλολιάκος είχε γράψει τον πρόλογο και έδειχνε τον θαυμαστό του για το συγκεκριμένο έργο, αλλά και για την «πνευματική τόλμη» του συγγραφέα.

Σε κείμενο της Χρυσής Αυγής, η ίδια η οργάνωση επιτίθεται κατά του «ιουδαιοχριστιανισμού» λέγοντας ότι ο «ιουδαιοχριστιανισμός κατόρθωσε «να εμφυτέψει τον Εβραϊκό σκοταδισμό στον κορμό του Ευρωπαϊκού πολιτισμού ( ….) και να τον οδηγήσει στην αποσύνθεση και τον εκφυλισμό».

Πρόσφατα υπήρξε κι ένα δημοσίευμα για τον Γιώργο Γερμενή και την αγάπη του για το σατανισμό. Ο Γερμενής είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Χρυσής Αυγής και υποψήφιος βουλευτής του κόμματος στη Β’ Αθήνας, στις εκλογές του 2012. Δημοσιεύτηκαν μάλιστα και φωτογραφίες του συγκεκριμένου χρυσαυγίτη, ιδιαίτερα αποκρουστικές, με πεντάλφες, μαχαίρια κ.α. Ο Γερμενής έχει το ψυδώνυμο «Καιάδας» και παίζει σε ένα μπλακ μέταλ συγκρότημα, του οποίου ένα τραγούδι λέει : « fucking Christian Church».