Κυριακή 1 Απριλίου 2012

«Αυτό που συνέβη, μπορεί να ξανασυμβεί»


Αυτή είναι η προειδοποίηση-κραυγή που απευθύνει στις μελλοντικές γενιές για το φασιστικό κίνδυνο, ο Πρίμο Λέβι, ο Ιταλοεβραίος κομμουνιστής-διανοούμενος που επέζησε από την κόλαση του Άουσβιτς. Κι η ρήση αυτή είναι εδώ για να υπενθυμίζει πως ο ναζισμός δεν είναι απλά κάποια παρέκλιση από τη δυτική δημοκρατία ή την ανθρώπινη φύση, αλλά η πιθανή κατάληξη μιας παρηκμασμένης καπιταλιστικής κοινωνίας.
Ο όρος “Στρατόπεδο Συγκέντρωσης” (“Concentration Camp”) χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τα στρατόπεδα που έφτιαξαν οι Βρετανοί στη Νότια Αφρική κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Πολέμου των Μπόερς (1899-1902).
Θυμίζουμε πως Μπόερς (Boers) ονομάζονταν αρχικά οι απόγονοι των πρώτων αποίκων (γερμανόφωνοι ευρωπαίοι) κτηνοτρόφων στα σύνορα του ανατολικού ακρωτηρίου στη Νότια Αφρική κατά το 18ο αιώνα, ενώ αργότερα το όνομα χρησιμοποιήθηκε και για εκείνους που εγκατέλειψαν την Αποικία του Ακρωτηρίου (Cape Colony) κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα και εγκαταστάθηκαν στο Ελεύθερο Κράτος της Οράγγης, το Τράνσβααλ.
Το 1869 ανακαλύφθηκε χρυσός στο Τράνσβααλ και αυτή ήταν η αρχή του τέλους για τους Μπόερς, που σύντομα έπρεπε να αντιμετωπίσουν την πολεμική ισχύ της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το Τράνσβααλ καταλήφθηκε από τους Βρετανούς το 1877, αλλά το 1881 με τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας των Μπόερς, το Τράνσβααλ έγινε και πάλι ανεξάρτητο.
Έτσι φτάνουμε στο Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς, κατά τη διάρκεια του οποίου οι Βρετανοί δημιούργησαν τα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης, τα οποία είχαν αρχικά φτιαχτεί από το βρετανικό στρατό ως “Στρατόπεδα Προσφύγων” (“Refugee Camps”) με σκοπό να παρέχουν καταφύγιο για τις οικογένειες που είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω του πολέμου.
Τα αγροκτήματα των Μπόερς καταστρέφονταν από τους Βρετανούς, ακλουθώντας την πολιτική της “Καμένης Γης” (“Scorched Earth”), οι οποίοι πέρα από τη συστηματική καταστροφή των καλλιεργειών, επιδίδονταν και στη σφαγή των ζώων, την πυρπόληση των σπιτιών, και στη δηλητηρίαση των υδάτων των πηγαδιών και του αλατιού. Έτσι πολλές δεκάδες χιλιάδες γυναίκες και παιδιά εξαναγκάστηκαν να μετακινηθούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Τελικά, δημιουργήθηκαν συνολικά 45 Στρατόπεδα Συγκέντρωσης για τους Μπόερς αιχμάλωτους πολέμου. Από τους 28.000 άνδρες Μπόερς αιχμάλωτους πολέμου, περίπου 26.000 στάλθηκαν στο εξωτερικό. Η συντριπτική πλειοψηφία των Μπόερς που παρέμειναν στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης ήταν γυναίκες και παιδιά. Πάνω από 26.000 γυναίκες και παιδιά θα πεθάνουν τελικά στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης.
Ταυτόχρονα, η πολιτική της “καμένης γης” επεκτάθηκε και στους Αφρικανούς. Καθώς ο πόλεμος μαινόταν και τα αγροκτήματα και τα σπίτια τους καταστρέφονταν, πολλοί Αφρικανοί έγιναν πρόσφυγες και αυτοί, όπως και οι Μπόερς. Πολλές δεκάδες χιλιάδες Αφρικανοί απομακρύνθηκαν βίαια από τις περιοχές των Μπόερς, και τοποθετήθηκαν σε 64 νέα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης μόνο για Αφρικανούς, όπου τελικά και πέθαναν.
Από την άλλη, τα Ναζιστικά Στρατόπεδα Συγκέντρωσης (Konzentrationslager) δεν φτιάχτηκαν κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά προϋπήρχαν. Η Ναζιστική Γερμανία διατηρούσε Στρατόπεδα Συγκέντρωσης σε όλη την επικράτεια που ήλεγχε προπολεμικά. Ο όρος “Konzentrationslager” είναι μετάφραση του “Concentration Camp”, και είναι φυσικά εμπνευσμένος από τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς. Τα πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί φτιάχτηκαν στη Γερμανία μετά την πυρκαγιά του Ράιχσταγκ το 1933, και “φιλοξενούσαν” πολιτικούς κρατουμένους και αντιπάλους του καθεστώτος.
Ο αριθμός των στρατοπέδων τετραπλασιάστηκε μεταξύ 1939 και 1942 φτάνοντας τα περισσότερα από 300, και εκεί “φιλοξενούνταν” σκλάβοι-εργάτες από όλη την Ευρώπη, Εβραίοι, τσιγγάνοι, εγκληματίες, ομοφυλόφιλοι, πολιτικοί κρατούμενοι, και ψυχικά ασθενείς, χωρίς φυσικά κάποια σχετική δικαστική διαδικασία.
Τα στρατόπεδα Συγκέντρωσης θα μετεξελιχθούν κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου σε Στρατόπεδα Εξόντωσης, τα οποία δημιουργήθηκαν από τους Ναζί για την, σε βιομηχανική κλίμακα, μαζική δολοφονία των Εβραίων που κρατούνταν στα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης
ΑΠΟ ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου