Τι λέει πως είναι και τι πραγματικά είναι η Χρυσή Αυγή

Σύμφωνα με το παράπονο του αρχηγού της, η Χρυσή Αυγή είναι αποκλεισμένη από τα ΜΜΕ. Στην πραγατικότητα τα αδικεί. Τα πιο σοβαρά από αυτά έχουν υιοθετήσει στο έπακρο την ατζέντα της, ενώ τα πλέον κίτρινα, όσο και πολλά περιφερειακά τη φιλοξενούν συστηματικά υπό το πρόσχημα της ενημέρωσης του τηλεοπτικού τους κοινού. Τόσο στη μία, όσο και στην άλλη περίπτωση σοβαρά και κίτρινα ΜΜΕ αποφεύγουν να μιλήσουν για τη Χρυσή Αυγή ως αυτό που είναι, την ίδια στιγμή που δικαιώνουν τη μισαλλόδοξη επιχειρηματολογία της φέρνοντάς την καθημερινά και σε όλες τις τηλεοπτικές ζώνες στο «σαλόνι».

Πώς όμως μιλάει η ίδια η νεοναζιστική οργάνωση για τον εαυτό της; Η τηλεοπτική εμφάνιση του φύρερ της Νίκου Μιχαλολιάκου στην εκπομπή του Γιώργου Τράγκα (EXTRA 3, 20.3.2012) και η ομιλία του ίδιου στα Μέγαρα (4.4.2012) παρέχουν ένα υλικό που οι οικοδεσπότες της φροντίζουν επμελώς να αποκρύβουν, τηρώντας μάλλον το σαβουάρ βιβρ.

H ιδεολογία της Χρυσής Αυγής

α. ναζισμός

Ο Μιχαλολιάκος δεν παραδέχεται ότι είναι νεοναζιστής. Προτιμά να λέει ότι είναι «έλληνας εθνικιστής», ενώ απορρίπτει κατηγορηματικά ότι είναι ρατσιστής (καταγγέλλει, αντίθετα, ότι «υπάρχει ρατσισμός κατά των Ελλήνων»). Ο ίδιος δεν παραδέχεται ούτε ότι είναι αντισημίτης – δηλώνει απλά «αντισιωνιστής».

Στο πλαίσιο αυτό, ο ίδιος αρνείται ότι η οργάνωση έχει σχέση με τη σβάστικα («το έμβλημά μας είναι ο αρχαιοελληνικός μαίανδρος») ή ότι τα μέλη της χαιρετούν ναζιστικά, καθώς και ότι η Χρυσή Αυγή έχει σχέσεις με νεοναζιστικές οργανώσεις της Ευρώπης.

β. αντισημιτισμός

Ένας ναζί δεν μπορεί παρά να είναι και αντισημίτης, όμως ο αρχηγός της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής είναι απλά εθνικιστής. Ως εκ τούτου, δεν αμφισβητεί το Ολοκαύτωμα. Απλά υποστηρίζει ότι τα περί εκταομμυρίων νεκρών εβραίων είναι «υπερβολές». Δεν παραλείπει δε, ακολουθώντας τη φιλελεύθερη συλλογιστική περί άκρων, να επισημαίνει ότι ο σταλινισμός έκανε τα ίδια και χειρότερα και ότι αντιρρήσεις για τις «υπερβολές» περί Ολοκαυτώματος έχουν διατυπωθεί ακόμα και από αριστερούς (εννοεί τον αρνητή του Ολοκαυτώματος Γκαροντί).

γ. Κατοχή

Προκειμένου να ενισχύσει το επιχείρημα «άλλο ναζισμός, άλλο ελληνικός εθνικισμός», η Χρυσή Αυγή δηλώνει ότι τιμά τον αντικατοχικό αγώνα, μολονότι «οι Γερμανοί θα πέρναγαν έτσι κι αλλιώς». Στον αντικατοχικό αγώνα, βέβαια, συμπεριλαμβάνει και τον δωσίλογο Τσολάκογλου, που «πολέμησε πριν συνεργαστεί», και έτσι μάλλον εύλογα και τα κατοπινά Τάγματα Ασφαλείας, που εξοπλίζονταν από τους ναζί.

δ. δημοκρατία

Σε ερώτηση αν οι χρυσαυγίτες είναι δημοκράτες και αν συμμερίζονται τις αρχές της πλειοψηφίας και της αντιπροσώπευσης (που βεβαίως δεν είναι ταυτόσημες με τη δημοκρατία…), η απάντηση του αρχηγού της οργάνωσης είναι θετική. Υπό μία αίρεση, ωστόσο: το καθεστώς μετά το 1974 δεν είναι ούτε δημοκρατικό ούτε αντιπροσωπευτικό.

στ. χριστιανισμός / παγανισμός

Ναζισμός και χριστιανισμός δεν πάνε μαζί - αλλά είπαμε, η Χρυσή Αυγή είναι απλά εθνικιστική οργάνωση, άρα κάθε άλλο παρά αντιχριστιανική ή και παγανιστική. Σύμφωνα με τον αρχηγό της, η οργάνωση πραγματοποίησε σχετική συνδιάσκεψη, όπου «αποφασίστηκε» ότι η Ορθοδοξία αποτελεί σημαντική συνιστώσα του ελληνικού έθνους. Το θέμα γι’ αυτούς, αντίθετα, είναι να υπάρξει κάθαρση στους κόλπους του κλήρου, όπως επί Χούντας, ώστε να εκκαθαριστούν («να κουρευτούν») «οι αδερφές».

Από τον Γκέμπελς στην πραγματικότητα

Η ιδεολογία της οργάνωσης είναι ο εθνικοσοσιαλισμός (ναζισμός) και ο φυλετισμός (ρατσισμός). Τα έντυπά της υμνούν τον Χίτλερ και τον Ρούντολφ Ες και μιλούν στο όνομα της Φυλής (βλ. εδώ), εξ ου και το σύνθημα «Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή», που για προφανείς λόγους, τελευταία τροποποιείται ως «Έθνος, Τιμή», χωρίς ωστόσο να προδίδεται και το αυθεντικό. Γι’ αυτό το λόγο, εξάλλου, η οργάνωση συμπεριλήφθηκε στη λίστα ομοϊδεατών του ακροδεξιού μακελάρη της Νορβηγίας Άντρες Μπρέιβικ.

Ο φυλετισμός εξηγεί τη θέση του Μιχαλολιάκου ότι «ο λευκός εγκληματίας είναι αδελφός». Ο ίδιος εξάλλου θεωρεί τον Χίτλερ «οραματιστή της Νέας Ευρώπης», ενώ τόσο ο αρχηγός, όσο και μέλη της οργάνωσης, χαιρετούν ναζιστικά (βλ. φωτό από το βράδυ των εκλογών του 2010, αντίστοιχα επεισόδια στα Δημοτικά Συμβούλια Αθήνας και Λαμίας, αλλά και συγκεντρώσεις του χώρου, όπως εδώ). Ο αντισημιτισμός της τεκμηριώνεται τόσο από το χιτλερισμό, όσο βέβαια και από τη σχετική αρθρογραφία σε έντυπα και μπλογκ του χώρου. Μπροστά στο εθνικό ακροατήριο, ασφαλώς, ο Μιχαλολιάκος απλά δηλώνει ότι αποδέχεται όσα γράφουν τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», το διαχρονικό δηλαδή μανιφέστο του αντισημιτισμού, που συνέταξε η τσαρική μυστική αστυνομία «Οχράνα», και το οποίο αποτέλεσε βάση για τα αντισημιτικά πογκρόμ στη Ρωσία των αρχών του 20ου.

Οι ιδεολογικές αυτές αρχές προσδιορίζουν, βέβαια, και τις διεθνείς σχέσεις της οργάνωσης. Η ίδια μόλις πρόσφατα κατήγγειλε το νεοναζιστικό γερμανικό NPD, όχι όμως για το ναζισμό του, αλλά για τη θέση του σε σχέση με την Ελλάδα και την οικονομική κρίση. Μέχρι πρόσφατα, ωστόσο, συνδεόταν μαζί του, ενώ εξακολουθεί να διατηρεί σχέσεις με οργανώσεις όπως η ιταλική νεοφασιστική Forza Nuova. (Όλες οι νεοφασιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις με τις οποίες σχετίζεται η Χρυσή Αυγή, στο πλαίσιο και του» Ευρωπαϊκού Εθνικού Μετώπου» που ιδρύθηκε το 2004, σε παλιότερο δημοσίευμα του Ιού, εδώ).

* Τα παραπάνω στοιχειοθετούν επαρκώς την εχθρότητα της Χρυσής Αυγής απέναντι στη δημοκρατία. Ο Μιχαλολιάκος, όμως, υπήρξε (όπως δήλωσε άλλωστε πρόσφατα στην προεκλογική φιέστα στα Μέγαρα) φυλακισμένος δίπλα στους απριλιανούς πραξικοπηματίες – για την ακρίβεια φυλακίστηκε το 1978 για κατοχή εκρηκτικών, και για τη φυλάκιση αυτή δηλώνει περήφανος. Ο ίδιος, ως γνωστόν, διετέλεσε και γραμματέας της νεολαίας ΕΠΕΝ, του κόμματος που ίδρυσε από τη φυλακή ο Γ. Παπαδόπουλος, ενώ όπως δήλωσε στην εκπομπή του Τράγκα, η πολιτική του καταγωγή είναι από την μεταξική οργάνωση «4η Αυγούστου», του επίσης ναζιστή Κ. Πλεύρη.

Με αυτή την έννοια, ο φύρερ της Χρυσής Αυγής είναι συνεπής με τον εαυτό του όταν μπροστά στα μέλη της οργάνωσης δηλώνει πως «αν χρειαστεί, δεν είμαστε δημοκράτες, αν χρειαστεί λερώνουμε και τα χέρια μας». Και είναι καθαρός ως προς τις προθέσεις του όταν καθησυχάζει τους κινηματίες ότι δεν θα καταντήσει θεσμικός: «Εμείς δεν θα κάνουμε επερωτήσεις στη Βουλή. Αν κάνουμε όσα κάνουμε χωρίς κοινοβουλευτική ασυλία, σκεφτείτε πόσα θα κάνουμε τότε».

Ναζί που δεν έχουν το θεό τους

Υπάρχουν βεβαίως πολλοί που συμμερίζονται αρκετά από τα παραπάνω, ωστόσο βρίσκονται σε πολιτική αντιπαλότητα με τη Χρυσή Αυγή, και ο μόνος τρόπος που έχουν για να τη στριμώξουν ιδεολογικά, είναι να επισημάνουν την απόστασή της από το χριστιανισμό. Από την πλευρά της, και για λόγους πολιτικής τακτικής, η οργάνωση υποχρεώθηκε να ανακαλύψει τη σημασία της Ορθοδοξίας για το έθνος. Ως νεοναζιστική οργάνωση, ωστόσο, είναι παγανιστική.

Στα 1988, το περιοδικό «Χρυσή Αυγή» έγραφε ότι «ο ιουδαιοχριστιανισμός κατάφερε να εμφυτεύσει τον εβραϊκό σκοταδισμό στην Ευρώπη σε μια εποχή κρίσης των αξιών» (βλ. εδώ), ενώ και το νεανικό χρυσαυγίτικο περιοδικό «Αντεπίθεση» σημείωνε στις 5.1.2000, στο άρθρο «Ο Λευκός Εωσφόρος του 21ου αιώνα», ότι «ο Εωσφόρος είναι Αυτός που φέρνει το Λευκό φως». Σε σχετική ερώτηση, ο Μιχαλολιάκος απαντά με ειρωνείες («γελοιότητες περί δήθεν σατανισμού»).

Για τον «αντισυστημισμό» της Χρυσής Αυγής

Ενόψει εκλογών, η Χρυσή Αυγή πολιτικοποιεί λυρίως δύο ζητήματα: τη «λαθρομετανάστευση» και τη «διαφθορά των πολιτικών» ή, εναλλακτικά, την «κλεπτοκρατία της Μεταπολίτευσης».

* Σε σχέση με τη «λαθρομετανάστευση», παρακολουθεί εν μέρει τον «εκσυγχρονισμό» του ρατσιστικού λόγου. Δεν θεωρεί δηλαδή ότι οι ξένοι είναι εγκληματίες επειδή είναι ξένοι, ενώ παραδέχεται ότι στο οργανωμένο έγκλημα συμμετέχουν και έλληνες. Επιμένει, ωστόσο, ότι οι ξένοι είναι καλύτερα να βρίσκονται στις χώρες τους, διότι «ακόμα και αν είναι ήσυχοι, προέχει η εθνική και φυλετική καθαρότητα του ελληνικού λαού», χώρια που, όντας άνεργοι, οι ξένοι είναι φυσικό να στραφούν προς το έγκλημα.

Η Χρυσή Αυγή προβάλλει την εγκληματικότητα των ξένων ως τον κύριο λόγο που πρέπει να απελαθούν όλοι οι «λαθρομετανάστες», εξισώνοντας τους «λαθρομετανάστες» με όλους τους μετανάστες: «Δεν υπάρχει νόμιμος μετανάστης: όλοι έχουν έρθει λαθραία», σύμφωνα με τον αρχηγό της.

* Σε σχέση με τη «διαφθορά» και την «κλεπτοκρατία της Μεταπολίτευσης», η Χρυσή Αυγή είναι μια οργάνωση «εναντίον όλων» και κατά «του σάπιου συστήματος».

Ο Μιχαλολιάκος αρνείται ότι η οργάνωση έχει σχέση με το κράτος και το «βαθύ» κράτος και καταγγέλλει τον αποκλεισμό της από τα ΜΜΕ - τεκμήριο, σύμφωνα με τον ίδιο, του αντισυστημισμού της. Αρνείται επίσης τη συνεργασία αστυνομίας-Χρυσής Αυγής. Σε σχετική ερώτηση (αλλά και όποτε κατηγορείται για τη βία που ασκεί η οργάνωση), ο αρχηγός της λέει ότι απορρίπτει τη χρήση βίας για πολιτικούς σκοπούς, και δίνει ως παράδειγμα πρόσφατη επίθεση κατά των γραφείων της στην Πάτρα, μετά την οποία η αστυνομία «προστάτεψε», όπως ισχυρίζεται, τους αναρχικούς: «Δεν ασκούμε, αλλά υφιστάμεθα τη βία», επισημαίνει.

Πιο γενικά, η οργάνωση αντιστρέφει την κατηγορία περί «παρακρατικών», αποδίδοντάς την στην Αριστερά και την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, τους αναρχικούς και τις ΜΚΟ υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – όλων, δηλαδή, των «ευνοημένων από την κλεπτοκρατία της ψευτοδημοκρατικής Μεταπολίτευσης».

Τεκμήριο του «αντισυστημισμού» της οργάνωσης, τέλος, είναι η ρητορική κατά των τραπεζών και του Μνημονίου, κατά του ξένου κεφαλαίου («Σόρος») και υπέρ του «έλληνα εργάτη» (βλ. πρόσφατη επίσκεψη στη Χαλυβουργία).

Η αντισυστημική πτέρυγα του συστήματος

Πολιτικοποιώντας, ωστόσο, την «εχθρότητα» για τη μεταπολιτευτική δημοκρατία εν γένει, και κάνοντας «σημαία» τον αντικομματισμό και την πάταξη της «λαθρομετανάστευσης», η αντισυστημική Χρυσή Αυγή ταυτίζεται απόλυτα με την προεκλογική ατζέντα του συστημικού «κέντρου» (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΣΥ, μεγάλα συγκροτήματα ΜΜΕ).

Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι η ταύτιση («λαθρο»)μετανάστευσης και εγκληματικότητας, που αποτελεί σήμα κατατεθέν της Χρυσής Αυγής, γίνεται από μια οργάνωση που δεν έχει πρόβλημα με το έγκλημα γενικά – ιδίως δε με «το λευκό εγκληματία, που είναι αδελφός». Η ίδια η οργάνωση, εξάλλου, συμμετέχει στο οργανωμένο έγκλημα. Το στέλεχός της, και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας με την «Εθνική Συσπείρωση» Χρήστος Ρήγας, συνελήφθη πέρσι τον Απρίλιο για διπλή δολοφονία. Ο ίδιος είναι ιδιοκτήτης του μπαρ-ορμητηρίου της οργάνωσης στον Άγιο Παντελεήμονα.

Στην ευρύτερη περιοχή, εξάλλου, η οργάνωση πουλά προστασία σε μαγαζιά, στα πρότυπα της δράσης νεοναζιστικών οργανώσεων ανά την Ευρώπη, ενώ ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, ο Μιχαλολιάκος είχε ζητήσει κάθε πολίτης της Αθήνας να εμπιστευτεί 3 ευρώ στα μέλη της Χρυσής Αυγής ώστε να φροντίζουν –ένοπλοι– για τη δημόσια τάξη. «Προστατεύουμε τον Έλληναπου νιώθει απροστάτευτος στο κέντρο. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο», λέει ο Ηλίας Παναγιώταρος, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου (« Πρώτο Θέμα», 1.4.2012)

* Η εγκληματική δραστηριότητα της οργάνωσης στοιχειοθετείται, μεταξύ άλλων, από τις δικαστικές διώξεις μελών της, που για τον Μιχαλολιάκο οφείλονται στην πολιτική τους ένταξη. Εκτός από τον προαναφερθέντα Χρήστο Ρήγα, στη μακρά λίστα περιλαμβάνονται οι: Αντώνης-«Περίανδρος» Ανδρουτσόπουλος (επίθεση στον αριστερό φοιτητή Δ. Κουσουρή το 1998), Δημήτρης Ζαφειρόπουλος και Χάρης Κουσουμβρής (επίθεση σε μέλη του ΣΕΚ το 1996 – ο δεύτερος διώχθηκε επίσης για την επίθεση στον αριστερό φοιτητή Π. Χρυσό το 2002, αλλά και για ληστεία στην Καλαμάτα), Θόδωρος Μαγκώτσος και Δημήτρης Παπαγεωργίου (επίθεση στον Π. Χρυσό), Θέμις Σκορδέλλη (επίθεση εναντίον μεταναστών με μαχαίρι στον Αγ. Παντελεήμονα), Δ. Θεοδωρόπουλος (επίθεση στις 9.4.2012 στο Στέκι Μεταναστών Χανίων) κ.ά.

* Το προφίλ της «αντισυστημικής» και «διωκόμενης» που πλασάρει η Χρυσή Αυγή δεν έχει βεβαίως σχέση με την πραγματικότητα. Το πιστοποιεί μεταξύ άλλων πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, που καταδεικνύει το συμπληρωματικό ρόλο των νεοναζί ως προς την Αστυνομία. Στις 2.2.2008, για παράδειγμα, ΜΑΤ και μέλη της οργάνωσης επιτέθηκαν από κοινού εναντίον αντιφασιστικής συγκέντρωσης, ενώ σκανδαλώδης υπήρξε η προστασία του υπαρχηγού της οργάνωσης, Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου (υπόθεση Κουσουρή), που για χρόνια φυγοδικούσε. (Χρονικό της συνεργασίας ΧΑ-ΕΛΑΣ εδώ). Η συνεργασία αυτή έχει καταγγελθεί, εξάλλου, και στο βιβλίο του πρώην μέλους της Χάρη Κουσουμβρή («Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής», εκδ. Έρεβος).

Ενδεικτικό των διασυνδέσεων της οργάνωσης, τέλος, είναι και το γεγονός ότι τα φυλλάδιά της τυπώνονταν στο παρελθόν από τη ΝΔ (βλ. εδώ).

* Όσο για τον «αντικαπιταλισμό» της, ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος έχει δηλώσει στον Τράγκα ότι η οργάνωση δεν είναι κατά της ιδιοκτησίας γενικά. Η οργάνωση της Χα στο Βόλο είχε καταγγείλει την απεργία της Χαλυβουργίας ως «νέα Πιρέλλι», ενώ ενδεικτική είναι γενικά η στάση της κατά των συνδικαλιστών, τυπική για ναζιστική οργάνωση.

Δυστυχώς, καθώς φαίνεται από τη μέχρι πρότινος στάση τυς, τα επίσημα ΜΜΕ φαίνεται να μην έχουν χώρο για όλα αυτά. Η στήριξη των κομμάτων του μνημονίου δε, μάλλον δεν επιτρέπει την ανάδειξη αυτών των πτυχών της δήθεν άγνωστης Χρυσής Αυγής. Γιατί αν τα κανάλια έλεγαν αυτό που όλοι ξέρουμε, μάλλον θα ήταν πολλοί αυτοί που θα έβλεπαν κοινά σημεία ανάμεσα στις ακρότητες των νεοναζί και την πολιτική για την ασφάλεια που ακολουθεί η μνημονιακή δημοκρατία.

πηγή: Red Notebook